Sa bandang likuran, sa may hagdanan.Tahimik na nakatayo sa may rehas si Carlo, ang matangkad at tuwid niyang pigura ay tila ba nagmamasid sa paligid.Ang itim niyang kamiseta ay bahagyang kulubot, at ilang butones ng kwelyo niya ay nakabukas, na nagpapakita ng malaking bahagi ng kanyang maputing balat. Ang kanyang maangas ay nakatiklop ng basta-basta hanggang sa kanyang mga bisig, at ang kanyang matitipunong bisig ay nakasandal nang walang pakialam sa rehas.Ang kanyang malamig at marangal na aura, at ang kapangyarihang taglay niya na hindi maitatanggi, ay lalong tumindi dahil sa init ng dilaw na ilaw sa pasilyo.Walang imik si Carlo habang nakatayo doon, pero ang presensya pa lang niya sapat na para sa isang tagumpay.Ang katahimikan ni Mark ang nag udyok sa likas na reaksyon ni Thessa. Awtomatiko siyang lumingon at nakita ang lalaking nakatayo sa hagdanan ng ikalawang palapag, agad na sumimangot ang kanyang mukha.Sinasadya talaga ng lalaking ito! bulong ni Thessa sa sarili.Humara
Naamoy niya ang isang jasmine na pabango ang hindi pamilyar sa kanya noon.Isang matinding pagkabalisa ang naramdaman ni Trixie. Patuloy niyang binubuo sa isipan ang mga babaeng nakapaligid kay Carlo, ngunit wala siyang mahagilap.“Carlo, hindi ka ba babalik para man lang sa pinagsamahan natin noong mga bata pa tayo, hindi ba pwedeng bumisita ka man lang?” malungkot na boses ang tanong niya sa lalaki.Punong-puno ng pagmamakaawa ang tinig ng babae. Karamihan sa mga lalaki ay matagal nang sumuko sa kanyang mga luha at hinaing, pero si Carlo ay hindi ordinaryong tao.“Ingatan mo ang sugat mo, bisitahin nalang kita kapag may bakanteng oras na ako.” sagot ni Carlo.Isang malamig at wala man lang pag-aarugang tono ang boses ni Carlo, hindi katulad ng inaasahan ng isang taong umaaliw sa kanyang minamahal. May bahid pa ng pagkairita ang ekspresyon ng kanyang mukha.Hindi naman mapigilan ni Thessa na mapabuntong hininga.May bahid kaya ng pagkairita sa kalmadong pananalita ni Carlo ng yayain
Sa loob ng sala, nakatayo ang dalawang lalaki na sina Julius at Carlo, parehong nakatingin sa isat-isa ang dalawa na may malamig na titig. Ang aura ni Carlo ay nangingibabaw, tila naglalabas ng isang malamig na hangin na nagpapakitang mas lamang siya.Sa tabi nila ay nakaluhod ang tatlong supling na sina Bella, Kenzo at Kerby. Ang kanilang mga mata'y puno ng pagtataka habang nakatingala sa kanila at iniisip kung bakit sila naroroon, hindi nila mawari ang dahilan ng malamig na tensyon sa pagitan ng dalawa.Ang munting si Bella ay bahagyang iniikot-ikot ang kanyang malaking mata, at pagkatapos ay mahinhing sinundot ang braso ni Kerby, “Kuya, ang tahimik ng iyong Tatay.” bulong niya.Tumango si Kerby at sinabi, “Tahimik rin ang tito mo.” aniya.Habang si Kenzo naman ay naguguluhang nagtanong, “Naglalaro ba sila ng uno, dos, tres, estatwa?” biro pa nito.Nang bumaba si Thessa, hindi niya pinansin sina Julius at Carlo. Dinala niya na lamang ang tatlong supling pabalik sa hapag-kainan at pi
Mabilis siyang humarap kay Carlo at sinabi, “Boss, hinihingi ninyo na malaman ko ang impormasyon tungkol sa iyong dating asawa, at may balita na po ako.” Bago umalis ng Barangay Payapa, hiniling ni Carlo kay Dylan na alamin ang isang impormasyon tungkol sa kasalukuyang asawa ni Thessa, ngunit wala siyang nakitang anumang kaugnay.Wala silang natanggap na anumang balita tungkol sa “Ama ni Bella” kahit na matapos nilang bisitahin yung ngayon.Ang lalaking si Richard Riverra ay ginamit lang pala niyang panangga, ngunit ang katotohanan ay sobrang mahal na mahal ng lalaki ang kanyang asawa't anak.Nang malaman ng lalaki na kaunting oras na lamang ang natitira para sa kanyang asawa, nais niya na lamang magpakamatay bilang patunay ng kanyang pagmamahal, imposible para sa kanya na magkaroon ng hindi malinaw na relasyon kay Thessa.Matapos ang paulit-ulit na pagsisiyasat, napag-alaman din na hindi mag-asawa sina Thessa at ang lalaking kilala bilang “Wiliiam.”Masasabi nating lahat ng mga nasa
Isang matalim na titig ang sumalubong kay Thessa mula sa lalaking nakaupo sa sofa nang marinig ang kanyang sinabi. Ang mga madilim na mata nito ay nakatuon sa ngiti sa labi ni Thessa, puno ng isang intensidad na tila nagbabadya ng di maipaliwanag.Mula sa mga mata, pababa sa ilong, at hanggang sa mapupula nitong mga labi, isang mensahe ang ipinapahiwatig ni Carlo gamit ang kanyang mga nakakaakit na mata. Isang mensahi na nagpapatuyo ng kanyang lalamunan."Hayaan niyo siyang maghanap ng babae, ano naman ang gagawin nito sa kanya?" mapang-asar pang sabi ni Thessa.Si Carlo ang panganay at pinuno ng mayamang angkan ng mga Davilla, isang tao na pinagkalooban ng lahat ng pinakamahusay na mapagkukunan sa mundo mula pa nang siya'y isilang. Kinahiligan lamang niya ang pinakamahuhusay at pinakamagagandang bagay. Kahit gaano pa kaganda ang isang babae, sa mga nata niya'y isa lamang itong walang-halagang anyo na hindi kayang magdulot ng kahit kaunting pag-aalburoto sa kanyang puso. Ngunit iisa
Ang antidote na gamot ay dinisenyo upang maibalik ang pagkalalaki. Para sa mga lalaking hindi na makakapag-anak, hindi na kailangan ng panlaban.Sa katunayan, kagawian na ni Thessa ang pag-inom ng gamot at ang paghahanap ng kaukulang panlunas. Isang di inaasahang pangyayari na magagamit niya ito ngayon mismo kay Carlo.Nadama ni Thessa ang init sa katawan ng lalaki na dumampi sa katawan niya, sa kabila ng may nakaharang na damit.Ang matitipunong braso ng lalaki ay nagsilbing hadlang, habang ang matinding amoy ng kanyang katawan ay unti-unting nagpapagulo sa kanyang isip. Sa sandaling ito, para bang nakulong siya sa isang malagkit na bitag ng kanyang presensya.Lumapit ang lalaki sa kanyang tenga, ang boses niya ay mahina ngunit may dahilan, at tinanong siya tungkol sa mga bagay na hindi niya namamalayan na nag-aalala siya. Hindi niya inaasahan ang ganitong uri ng pag-aalala."Thessa, totoo bang nag-asawa ka ulit?" mahinang tanong ng lalaki.Kung titignan niyang mabuti, makikita niya
Mula nang umalis si Carlo, katahimikan ang namayani sa buhay ni Thessa. Abala siya sa trabaho sa umaga, at sa mga anak naman sa hapon ay naglalaro sila. Mapayapa at mainit ang mga araw.Simula ng ipinanganak ang batang si Bella, kinakailangan niyang manatili sa J's laboratory na aabot sa kalahating buwan kada tatlong buwan, dahil nga sa kanyang kalagayan.Si Bella ay isang kaibig-ibig at masunurin na bata, paborito ng lahat, tunay na alaga ng isang grupo. Palagi niyang kasama ang kanyang dalawang kapatid sa mga lakad, habang merong mga bodyguards naman na nakasunod at nakabantay sa kanila, kaya naman panatag ang loob ni Thessa. Subalit, ang lugar kung saan niya nakikita ay iba-iba sa bawat pagkakataon. At sa pagkakataong iyon, nasa maliit na hardin na sila sa labas kung saan malapit sa kwarto ni Mark Roa.Tinuruan pa nito ang tatlong bata na maglaro ng mga larong may kinalaman sa matematika. Sina Kenzo at Kerby ay parehong matalino, at agad nilang natutunan ito matapos marinig nang i
Kusa namang hinila ng dalawang bata ang kanyang mga kamay at naglakad patungo sa retawran. Habang ang munting si Bella ay masayang nasa bisig ng kanyang ina.Habang nakaupo si Mark sa kanyang wheelchair, pinagmamasdan niya ang likuran ng limang taong naglalakad palayo. Maraming tumatakbo sa isip niya ng mga oras na iyon, kahit hindi nagsasalita si Thessa, batid niyang anak ni Carlo ang musmos na si Bella. Alam niya ito sa kanyang puso, batid sa kanyang kaalaman tungkol sa babae.Mula sa panahon ng kanilang paghihiwalay hanggang sa edad ng bata, para bang lahat ay nagtutugma. Isang palaisipan na unti-unting nabuo, at mas nagbibigay linaw na sagot.Pero parang hindi alam ni Carlo na anak niya ang batang si Bella, napagtanto iyon ni Mark. Parang isang bulkan na naghihintay ng pagsabog, ang mga damdaming matagal nang nakabaon sa kanyang puso ay handa nang sumambulat.Sandaling sinulyapan ni Mark ang kanyang mga binti, at hindi sinasadyang humigpit ang pagkakahawak niya sa kontrol ng kanya
Kung kaya mang ibigay ni Thessa ang sapat na pagmamahal ng isang ina para sa kanyang anak, paano kung ang munting bata ay naghahangad din ng pagmamahal ng isang ama sa kanyang puso?May isang sandali ng pagkabigla sa kanyang mga mata, at napahinto ang kanyang paghinga.Mahinahong sumagot si Thessa, "Yan ay... Hintayin muna natin ang resulta bago mo husgahan kung karapat-dapat kang mangialam." aniya.Isinara niya ang pinto ng silid-aklatan at iniwan ni Thessa ang lalaking nakatayo roon, ang likod ay isang larawan ng walang pakialam.Sa katahimikan ng silid-aklatan, si Carlo na lamang ang natira. Nagtikom ang kanyang mga labi, at dahan-dahang umakyat ang kanyang mga mata sa isang larawan sa may ibabaw ng mesa. Isang polaroid, kuha nina Thessa at ng tatlong mga bata.Sa araw ding iyon, sa tahanan ng mga Santiago. Nagtungo si Carlo upang sunduin ang mga bata, at nasaksihan niya ang kanilang pagkuha ng mga larawan. Hindi niya maipaliwanag kung bakit pa siya sumingit nun sa kuha. Maaari na
Ang maliwanag at magandang mga nata ni Thessa ay may bahid ng pagdududa. Tumingin siya kay Carlo na puno ng may hindi pagkakaunawa, para bang siya'y sinasapian."Bakit ngayon ka biglang naging mabait kay Bella?" pagtatakang tanong ni Thessa.Sa harap ng mga matang puno ng pagdududa, parang iniipit si Carlo sa isang nakakasakal na silid. Nanghihina ang hangin, bawat paghinga'y tila pagsuong sa makapal na putik, unti-unting nauubusan siya ng lakas. "Thessa, nais ko lang bilhan ng mga laruan ang mga bata." giit pa nito.Sa isang tinig na walang bahid ng pagmamadali, ibinaon niya ang katotohanan: ang bagay na di masusukat ang halaga ay ginagawa niyang parang mga mumurahing paninda sa bangketa, walang saysay na banggitin."Milyon-milyong mga branded ang kasuotang pambihira, mga laruan lang ba talaga iyon sa paningin mo?" Malamig na usal ni Thessa, halos walang awang bumulwak mula sa kanyang bibig."Carlo, ginugulo mo ang lahat sa pagtatanghal mo, ano ba talaga ang pakay mo!" Dagdag pa niy
"Sige po Mr. Carlo!" masiglang boses ng tauhan.Para sa isang taong may mataas na posisyon katulad ni Carlo na kumikita ng bilyon-bilyon sa isang iglap, ang oras ay pera, pero handa siyang maglaan ng napakaraming oras kasama ang kanyang anak para pumili ng damit. Ang kanyang mga mata ay nakatuon, na para bang nag-aayos siya ng isang proyekto ng kooperasyon na nakakahalaga ng daan-daang milyong piso.Ang mga tauhan na nagbebenta ay nag bubulong-bulongan sa kanilang isipan; Sobrang saya ni Mr. Carlo magkaroon ng anak na babae! ani nila, ang saya'y tila ba isang lihim na kayamanan.Simula sa araw na ito, isang bagong kabanata ang nagbukas. Isang mahiwagang mensahe, isang bulong sa dilim, ang dumapo sa bawat taong bahagi sa kanilang mundo. Si Carlo ang Presidente ng Davilla's Group, ay may isang maliit na prinsesa matapos ang dalawang pinakamamahal na anak na lalaki. Isang karagdagan sa kanilang pamilya na nagdudulot ng matinding kagalakan, ngunit sa likod ng matamis na kagalakan, isang
"Ilipat niyo ang mga hilera roon," boses ng isang batang babae, ang boses ay may bahid ng awtoridad ngunit may pagpipigil din upang hindi masyadong mahigpit. Ang kanyang mga mata ay mapanuri, sinusuri ang bawat galaw ng mga taong nag-aayos ng mga mamahaling tela, "At ang mga hilera naman dito." aniya.Isang daing ang sumabog mula sa gitna ng mga nagtatrabaho. "Aray! Dahan-dahan lang! Mag-ingat kayo baka masabit ang mga diyamante sa mga palda!" matigas nitong sabi."Ayusin ninyo ang mga maliit na lobo ayon sa laki, saka ninyo ipasok!" sumunod nitong wika.Habang nakaupo, ang mga mata ni Carlo ay bahagyang nakatitig sa orasan, hinihintay ang resulta ng pagpapahalaga. Ngunit sa gitna ng kanyang pagkabalisa, napansin niya ang batang babae. Kitang-kita niya ang pagkagusto ng bata sa mga alahas.Hindi pa man lumamig ang mga salitang binitawan niya, isang alon ng pagkilos ang sumunod. Sa isang iglap, ang mga pangunahing brand, mga pangalang kilala sa mundo ay nag-uumpisang magpadala ng mga k
Lalo na kapag sumasabay sa ngiti ang kanyang mga mata, tila ba para itong mga gasuklay ng buwan, eksaktong talaga namang kapareha ng kanyang ina. Ang batang si Bella ay mas maliit na bersyon ni Thessa.Ang tanging pagkakahawig ay ang maliit na nunal sa pagitan ng kanyang mga kilay, iaang marka na tila minana, isang bakas ng isang hindi inaasahang ugnayan.Ngunit posible nga ba? Ang ideya ay gumuhit ng matinding pag-aalala sa puso ni Carlo. Maaari kayang si Bella... ang kanyang anak? anito sa sariling isip.Mahigipit na nakayakap ang batang babae sa leeg ni Carlo, ang mga maliit na braso nito ay tila mga sanga ng isang punong kahoy na mahigpit ang pagkakapit. Sa salamin, nakikita niya ang repleksyon ng kanilang dalawa- ang maliit na mukha ni Bella na halos kopya ng kanyang repleksyon, ay paminsan-minsang nagpapalabas ng mga nakakatawang ekspresyon, sinasadya upang mapatawa siya."Tito, ang gwapo niyo naman po!" malambing na usal ng musmos.Bagamat alam ng batang babae sa kanyang puso n
Isang mabigat na katahimikan ang bumalot kay Carlo matapos ang gabing iyon. Ang sagot na kanyang inaasam ay nanitiling isang anino, isang palaisipan na tila nagpapabigat sa kanyang dibdib.Sa hapag-kainan, habang ang amoy ng mainit na kanin at almusal ay pumupuno sa silid, panay ang tingin niya kina Thessa at Bella, may kutob siyang may kinalaman sila sa palisipan niya.Ang una'y nagkukunwari pa itong walang nakikita, habang ang munting si Bella ay napaisip na baka nais lang nitong tikman ang lugaw niya, kaya't buong-loob na kumuha siya ng malaking kutsara at inilagay sa mangkok ng tito niya.Mula sa maliit na upuang pambata, maingat na kinuha ng batang babae ang kutsarang may lamang lugaw, sa isang galaw na puno ng pag-aalaga, iniharap niya ito sa bibig ni Carlo. "Tito, tikman mo ito." malambing na usal ni Bella.Natunaw ang puso ni Carlo sa ginawa ng bata, hinawakan niya ang maliit na ulo nito at malumanay niyang sinabi, "Hindi kumakain si Tito, ikaw nalang ang kumain niyan." malum
Orihinal na nais niyang sabihin ang tungkol kay Bella, ngunit nang makita ang ekspresyon sa mukha ni Carlo, malinaw na hindi nito alam na ang munting batang babae ay kanyang anak.Hindi inaasahan ni Mark na si Carlo, ang may isang malaking pangalan sa mundo ng negosyo at kinatatakutan pa ng mga kalaban, ay ganoon nalang pala kaduwag pagdating sa pag-ibig. Hindi lamang niya nakikita ang kanyang tunay na damdamin, kundi lalo pa nitong tinutulak ang mga taong malapit sa kanya.Ngunit naisip pa rin ni Mark na mas mabuti na rin 'yon, upang sa gayon ay makahanap siya ng pagkakataong suyuin si Thessa, at mabigyan ng pag-asa ang kanilang di-maipaliwanag at nakatagong pag-ibig noon.Mahigpit ang pagkakahawak ni Carlo sa kanyang panga, ang manipis niyang mga labi ay halos magkasalubong na, at ang mga daliri ay mahigpit na nakakuyom sa kanyang palad. Isang nakakatakot na lamig ng aura ang kanyang pinapakita.Nang mga oras na iyon, nakalayo na si Mark sakay ng kanyang sasakyan.Bumalik si Carlo,
Gumapang ang takot sa puso ng musmos na bata. Mahigpit na napayakap siya sa leeg ni Carlo, ang mukha'y binaon sa matipuno nitong balikat. Para bang ang pamilyar na kapanatagan ng isang ama ang nararamdaman niya, isang seguridad na hindi niya namalayan na hinahangad niya nang mga sandaling iyon. Sa kauna-unahang pagkakataon, mahigpit na niyakap ng munting bata ang leeg ni Carlo, ang kanyang maliit na braso ay nakapulupot nang mahigpit, at halos ayaw ng bumitaw."Tito, natatakot po ako." nanginginig na boses ng bata.Ang lambing at pag-asa sa tinig ng bata ang gumuhit ng lambot sa puso ni Carlo. Dahil dito, bahagyang lumiwanag ang kanyang tinig. "Huwag kang matakot, nandito si Tito." malumanay na boses ni Carlo.Mahirap ipaliwanag ang kakaibang pag-alala at pagmamahal na kanyang nadarama para sa batang babaeng yakap-yakap niya ng mga sandaling iyon. Isang damdamin na higit pa sa pagiging isang tiyuhin.May iba rin namang mga pamangkin si Carlo na mas bata pa kina Kenzo at Kerby, nguni
Napangiwi si Carlo, naaawa sa dalawang batang kanina pa nakaupo. "Bakit nga ba nandito si Mr. Mark?" tanong niya sa lalaking nakaupo sa wheelchair na para bang wala lang."Naparito ako para magpasalamat." sagot ni Mark, ang mga labi'y bahagyang nakangiti. Ang mga mata niya'y malumanay na nakatuon kay Thessa, taos-puso ang pasasalamat sa kanyang tinig.Magalang namang ngumit si Thessa, isang "walang anuman" ang sinabi niya sa lalaki.Kinuyom ni Carlo ang kanyang mga kamao. Sa likod ng kanyang kalmadong mukha, ang puso niya ay matagal nang sinasalanta ng apoy ng selos at kawalan ng pag-asa.Malamig ngunit matalas ang kanyang mga kilay habang nagtatama ang kanilang mga tingin ni Mark sa ere. Isang di-maipaliwanag na tensyon ang bahagyang bumabalot sa pagitan ng dalawa."Tay, sumama ka na rin sa pangingisda, mag-uunahan tayo!" sigaw ni Kenzo.Nabasag ng masiglang boses ni Kenzo ang nakakabigat na katahimikan. Kumuha siya ng panibagong pamingwit ng mga bata mula sa gilid at inabot iyon ka