Nais sanang bulalas ni Thessa: Nagdadalang tao ako sayo! Ngunit ang matinding pagdurusang nararamdaman niya sa kanyang sinapupunan ang nagpahina sa kanyang mga bisig upang bumagsak.Ang pagod na kanyang dinanas sa nakalipas na dalawang araw ay nagdulot ng kanyang kawalan ng malay.Naramdaman niyang bumagsak siya sa isang malamig na yakap. May naririnig siyang mahinang bulong na puno ng pag-aalala at kaba, tila boses ni Carlo, ngunit hindi niya mawari.Ang kanyang utak ay nag-aalinlangan, napaka imposible ng kanyang iniisip. Dahil sa hindi siya gusto ni Carlo, at kinasusuklaman siya nito. Tanging si Trixie lamang ang nasa puso ng lalaki.“Propesor Thessa, gising na po kayo!” boses ng isang assistant.Ngunit ang kanyang isip ay naguguluhan pa rin. Paanong…Ang katulong na nagbabantay sa tabi ni Thessa, ay nakahinga na rin ng maluwag matapos magkamalay ni Thessa. Sa gilid, naroon ang ilang doktor na nakasuot ng uniporme.Tunay at talagang makikita sa kanilang mga mata ang pag-aalala ni
Halos mabuwal siya, ang kanyang maliit na katawan ay tila lumulutang sa hangin.Napatayo si Thessa at William, parehong nag-aalala. Sa isang iglap, sabay nilang inangat si Bella at dinala siya sa kama.Mabilis na hinubad ng munting bata ang kanyang suot na sapatos at agad na sumiksik sa bisig ng kanyang Ina. Nakasuot ng medyas, humihingi ng yakap.Kinuha ni William ang hindi pa tapos na pagkain sa kama. Ang kanyang mga galaw ay mahusay at natural lang, nakatingin siya sa isang Ina at munting batang babae ng may malumay at mainit na mga mata.“Bella, magpakabait ka, may sakit pa si Nanay mo, hindi pa kita mahahawakan anumang oras. Dadalhin ka ni Tito mo pabalik sa kwarto mamaya para magpahinga, okay?” mahinahong sabi ni Thessa, ang boses niya ay may bahid ng pagod at lambing.Tumango ng masunurin ang munting si Bella, ang kanyang mga mata ay puno ng pag-unawa. Mabilis siyang lumayo sa mga bisig ng kanyang Ina.Niyakap ni Thessa ang kanyang munting supling at hinalikan, ang kanyang bose
“Isipin mo ng mabuti, at hihintayin ko ang sagot mo mamaya.” ito ang huling sinabi ni Thessa sa lalaki.Tahimik na sumandal si Carlo sa dingding, bahagyang nakayuko ang kanyang tuhod, at ang kanyang makapal at mahabang mga pilik mata na parang itim na mga pamaypay ay nagbigay ng mahinang anino, at tumingin siya sa lupa ng matagal.Nagmamadaling umalis si Thessa kasama ang babaeng katulong.Biglang lumala ang kalusugan ng babaeng si Fatima, at nagsimulang bumaba ang iba't-ibang mga taga pahiwatig ng kanyang kalagayan. Para bang nawalan na ito ng ganang mabuhay.Nang makabalik si Thessa sa ward ng dalawang kambal ay hating gabi na.Nadatnan niyang maagang natulog ang mga ito.Sa loob ng ward, wala nang bakas ni Carlo.Tinakpan ni Thessa ng kumot ang mga bata at akmang hihiga na siya sa sofa para magbantay nang marinig niya ang paggalaw mula sa balkonahe.Sa madilim na sulok, nakatayo ang isang lalaking manipis ang suot, at nakatingin sa kanya. Nakaramdam ng takot si Thessa at malakas an
Ang mga abalang araw na nagdaan ay naglagay ng malalim na gulo sa kanyang mga kaisipan. Si Thessa ay naglalakbay sa pagitan ng kasalukuyan at nakaraan, na parang isang bangka na naglalayag sa dagat ng kanyang mga sariling alaala.Naisip niyang nanaginip na naman siya. Isang panaginip na puno ng mga alaala. Napanaginipan niya ang limang taong ng nakaraan ng pagsasama nila ni Carlo…“Asawa ko, bakit hating gabi kana nakauwi? Nakatulog na ako sa kakahintay.” mahinang bulong ni Thessa.Ngunit hindi siya lubos na nagkakamalay. Ang kanyang boses ay malambing at maamo, ay tila naglalakbay sa pagitan ng panaginip at ng katotohanan.Nakahiga si Thessa at nakatulog agad nang dumampi ang kanyang ulo sa unan. Ang katawan ay tila hinahanap ang kaligtasan ng tulog, Naiwan si Carlo na nakatayo, ang kanyang katawan ay tila nag-uukit sa bawat paggalaw ni Thessa.Naningkit ang kanyang mga mata, at tumingin sa babaeng nakahiga sa kama. Ang kanyang isip ay naglakbay pabalik sa nakaraan, nagtatanong ku
Si Thessa Santiago-Davilla ay naniniwala pa rin na sa kabila ng nangyari kahit wala na ang matamis na pagmamahalan nilang mag asawa ay mananatili pa rin ang respeto nila sa isa’t-isa para na rin sa anak na kambal nilang dalawa.Sa limang taong pagsasama at patago nilang kasal ni Carlo ay masasabi niyang nagampanan niya ng maayos ang pagiging isang ina at mabuting asawa para sa nabuo nilang pamilya.“Congratulations, Mrs! Kayo po ay nag dadalang-tao.” Masayang bati sa kanya ng doktor.Nakangiting naglalakad palabas si Thessa ng hospital at hindi na nga ito mapakali pa na sabihin agad sa kanyang asawa ang isang magandang balita. At maya-maya ay pwede na rin nga itong masundo at ng ma-iuwi na sa kanilang bahay kasama ang kanilang kambal na anak. Ngunit naka ilang tawag na nga si Thessa ay hindi pa rin mahagip si Carlo. Ni hindi niya malaman kung lowbat lang ba ito o busy pa nga sa trabaho. Tinawagan niya rin ang sekretarya nito ngunit ganoon din naman, pareho silang hindi sumasagot ng te
Makalipas ang sampung minutong nakasilip si Thessa sa bintana ay nangunot naman ang noo ng sekretarya at saka nanlaki ang mata nito sa gulat “Ikaw ba iyan ma'am Thessa? Ang asawa ang aking boss!” Bigla ay nabuhayan ang sekretarya, marahil ay makakaligtas na sila ngayong ang asawa pala ng amo niya ang natagpuan nila. Ngunit kabaligtaran doon si Thessa. Ayaw niya silang makita rito. Kaya naman umalis siya mula sa pagkakasilip at mabilis na kinuha ang gamot. “Hindi niya ako asawa. Wala akong asawa.” Malamig na sinabi ni Thessa rito. “Kunin mo na iyang gamot at umalis na kayo rito.” At sa loob ng sasakyan sa dulong bahagi ay hindi parin maalis ang kanyang mga gwapong matang naka titig sa pigura ng babae sa ulan , ang kanyang mata ay madilim at nanlalabo.At sa loob ng sasakyan sa dulong bahagi, hawak-hawak ni Carlo ang anak na may lagnat, ang gwapong pares ng mga mata ay nakatitig sa pigura ng babae, ang mata nito ay madilim at nanlalabo. Marahil sa galit na nararamdaman. Masyadong
Binuhat ni Thessa ang kanyang Anak, at sabay halik pa nga sa mga magandang pisngi nito, tinignan ng may maamong mata sabay sabing “Anak, wag kang malikot , halika si mama nalang muna ang kalaro mo.”Kitang kita nalang ang pagiging malapit na mag Ina sa isat-isa.Kitang kita sa mata ng nakakatandang bata na si kerby ang pagka inggit habang ang nakababatang kapatid naman nito ay inalayo na lamang ang mukha sa kanila.Pagkatapos ng kanilang almusal, lumabas si Carlo kasama ang Sekretarya naghahanap pa nga ang mga ito ng paraan upang maka-alis na agad sa bahay na iyon kasama ang mga bata .Habang nasa labas sila, laking alala pa ni Thessa ang mga ilang minuto na pananatili ng mga Bata , iniisip niya parin ito kahit ilang taon silang hindi nagkita at kahit hindi siya mahal ng mga Bata , Anak pa rin ang tingin niya sa mga ito .Kaya lang… Napa simangot na lamang si Thessa dala pa ng mas lalong pananakit sa pakiramdam, ng pagtingin niya sa labas ay tila malakas pa rin ang bagyo at ulan hind
Ang batang si Bella ay lumapit kay Kenzo at dahan- dahan itong tinapik nang kanyang mga maliliit na kamay ang kanyang balikat. “Kuya, wag kang umiyak.” Si Kenzo ay dahang-dahang napa suyo ng kanyang maliit na Kapatid, “ ngunit hindi ako ang iyong Kapatid.” Batid niya pang pasabi ng mahinhin kay Bella.Napaisip na lamang na kahit ang masamang Babae ay hindi siya nakikilala. Napalingon na lamang ang Batang si Bella , dahil sa mga salita ni Kenzo na tila di maintindihan nang bata, kinuha na lamang nito ang isang garapon na lagayan ng kendi at hinanap ang kanyang Ina. “Nay, gusto ko ng kendi.” Hinawakan ni Thessa ang kanyang ulo at binigyan nga ito ng isa. “Ibigay mo kay kuya” Ang kendi na iyon ay paboritong paborito ng batang si Bella, at sa araw-araw na humihingi iyon ay isa lamang ang kanyang binibigay, para sa kanya ito ang pinaka magandang bagay kailanman.Nang makitang ibinigay niya ito kay Kerby , si Thessa ay napatigil saglit sa di inaasahang ganoon kabilis ang kanyang anak
Ang mga abalang araw na nagdaan ay naglagay ng malalim na gulo sa kanyang mga kaisipan. Si Thessa ay naglalakbay sa pagitan ng kasalukuyan at nakaraan, na parang isang bangka na naglalayag sa dagat ng kanyang mga sariling alaala.Naisip niyang nanaginip na naman siya. Isang panaginip na puno ng mga alaala. Napanaginipan niya ang limang taong ng nakaraan ng pagsasama nila ni Carlo…“Asawa ko, bakit hating gabi kana nakauwi? Nakatulog na ako sa kakahintay.” mahinang bulong ni Thessa.Ngunit hindi siya lubos na nagkakamalay. Ang kanyang boses ay malambing at maamo, ay tila naglalakbay sa pagitan ng panaginip at ng katotohanan.Nakahiga si Thessa at nakatulog agad nang dumampi ang kanyang ulo sa unan. Ang katawan ay tila hinahanap ang kaligtasan ng tulog, Naiwan si Carlo na nakatayo, ang kanyang katawan ay tila nag-uukit sa bawat paggalaw ni Thessa.Naningkit ang kanyang mga mata, at tumingin sa babaeng nakahiga sa kama. Ang kanyang isip ay naglakbay pabalik sa nakaraan, nagtatanong ku
“Isipin mo ng mabuti, at hihintayin ko ang sagot mo mamaya.” ito ang huling sinabi ni Thessa sa lalaki.Tahimik na sumandal si Carlo sa dingding, bahagyang nakayuko ang kanyang tuhod, at ang kanyang makapal at mahabang mga pilik mata na parang itim na mga pamaypay ay nagbigay ng mahinang anino, at tumingin siya sa lupa ng matagal.Nagmamadaling umalis si Thessa kasama ang babaeng katulong.Biglang lumala ang kalusugan ng babaeng si Fatima, at nagsimulang bumaba ang iba't-ibang mga taga pahiwatig ng kanyang kalagayan. Para bang nawalan na ito ng ganang mabuhay.Nang makabalik si Thessa sa ward ng dalawang kambal ay hating gabi na.Nadatnan niyang maagang natulog ang mga ito.Sa loob ng ward, wala nang bakas ni Carlo.Tinakpan ni Thessa ng kumot ang mga bata at akmang hihiga na siya sa sofa para magbantay nang marinig niya ang paggalaw mula sa balkonahe.Sa madilim na sulok, nakatayo ang isang lalaking manipis ang suot, at nakatingin sa kanya. Nakaramdam ng takot si Thessa at malakas an
Halos mabuwal siya, ang kanyang maliit na katawan ay tila lumulutang sa hangin.Napatayo si Thessa at William, parehong nag-aalala. Sa isang iglap, sabay nilang inangat si Bella at dinala siya sa kama.Mabilis na hinubad ng munting bata ang kanyang suot na sapatos at agad na sumiksik sa bisig ng kanyang Ina. Nakasuot ng medyas, humihingi ng yakap.Kinuha ni William ang hindi pa tapos na pagkain sa kama. Ang kanyang mga galaw ay mahusay at natural lang, nakatingin siya sa isang Ina at munting batang babae ng may malumay at mainit na mga mata.“Bella, magpakabait ka, may sakit pa si Nanay mo, hindi pa kita mahahawakan anumang oras. Dadalhin ka ni Tito mo pabalik sa kwarto mamaya para magpahinga, okay?” mahinahong sabi ni Thessa, ang boses niya ay may bahid ng pagod at lambing.Tumango ng masunurin ang munting si Bella, ang kanyang mga mata ay puno ng pag-unawa. Mabilis siyang lumayo sa mga bisig ng kanyang Ina.Niyakap ni Thessa ang kanyang munting supling at hinalikan, ang kanyang bose
Nais sanang bulalas ni Thessa: Nagdadalang tao ako sayo! Ngunit ang matinding pagdurusang nararamdaman niya sa kanyang sinapupunan ang nagpahina sa kanyang mga bisig upang bumagsak.Ang pagod na kanyang dinanas sa nakalipas na dalawang araw ay nagdulot ng kanyang kawalan ng malay.Naramdaman niyang bumagsak siya sa isang malamig na yakap. May naririnig siyang mahinang bulong na puno ng pag-aalala at kaba, tila boses ni Carlo, ngunit hindi niya mawari.Ang kanyang utak ay nag-aalinlangan, napaka imposible ng kanyang iniisip. Dahil sa hindi siya gusto ni Carlo, at kinasusuklaman siya nito. Tanging si Trixie lamang ang nasa puso ng lalaki.“Propesor Thessa, gising na po kayo!” boses ng isang assistant.Ngunit ang kanyang isip ay naguguluhan pa rin. Paanong…Ang katulong na nagbabantay sa tabi ni Thessa, ay nakahinga na rin ng maluwag matapos magkamalay ni Thessa. Sa gilid, naroon ang ilang doktor na nakasuot ng uniporme.Tunay at talagang makikita sa kanilang mga mata ang pag-aalala ni
Ang mga hibla ng buhok sa kanyang noo ay bahagyang basa pa rin, at dahan-dahang dumudulas ito sa kanyang kwelyo, sumusunod sa kanyang malumanay na mga kurba.Nang lumabas siya, handa ng magtungo sa kanyang silid si Thessa upang magpalit ng damit, ngunit nahinto dahil sa lalaki nag-aabang na nakaharang. Malalim at matatag ang kanyang tinig, “Kilala mo ba si Propesor T?” Tanong ni Carlo.Tiningnan siya ni Thessa ng hindi tumatanggi.Sa ilalim ng malabong liwanag ng silid, ang pares ng kanyang mga mata ay nagniningning ng kakaibang liwanag, lubos na naiiba sa liwanag ni Propesor T, animo'y sumasalamin sa sinag ng buwan sa labas ng bintana.Lumapit si Carlo sa kanya ng dahan-dahan, ang kanyang magagandang mga mata ay bahagyang naglalaman ng mga luha, at titig na titig ito sa kanya.“Ang sugat sa mukha ni Trixie ay lubhang malalim.” Panimula ng lalaki.“Narinig kong ang bagong gamot pangpaganda ni Propesor T ay mabilis na nakakapagpagaling ng balat. Maari kabang…” ang huling bahagi ng kan
Naglakad si Carlo sa mahabang pasilyo ng ospital, ang kanyang mga mata ay nakatuon sa isang puntong hindi niya alam kung saan. Ang kanyang isip ay abala sa pag-iisip kung nasaan si Propesor T.Ang pangalang Propesor T ay palayaw ni Thessa, at tanging ang mga taong nasa kompanya ang nakakaalam kung sino si Propesor T. At yun nga ay si Thessa.“Nauna pa si Mr. Carlo kaninang umaga para magtanong tungkol sa oras ng konsultasyon ni Propesor T. Gusto niyang humingi ng tulong rito para gamutin ang isang pasyente.”“Ito ang impormasyon ng pasyente.” “Ang pasyente ay nagtamo ng pinsala sa mukha na nag-iwan ng peklat. Maraming cosmetic procedures ang kanyang sinubukan, pero hindi parin siya naka recover, kaya pumunta siya sa ating laboratoryo.”Inabot ng assistant ang isang dokumento.Siya lang ang iilang tao na nakakaalam sa tunay na relasyon nina Thessa at Carlo.Nang buklatin ni Thessa ang file. Hindi na siya nagulat pa nang makita niya ang pangalan ni Trixie.Naisip ni Thessa na dahil sa
Tumango si Thessa at maingat niyang inilagay si Kerby sa kama sa kaliwa. Sunod naman ay si Carlo na maingat ding inilagay si Kenzo sa kabilang kama.At agad na dinala ang dalawang bata sa pagsusuri.Sumulyap ang katulong sa lalaki, at sa harap niya mismo ay tinawag niya si Thessa at sinabing, “Ginang Thess, gusto kang makita ng Propesor sa opisina niya.” Anito.Nanatili si Carlo sa labas ng silid ng pagsusuri.Matapos magpalit ng damit, personal na sinuri ni Thessa ang dalawa niyang anak.Kilala ng lahat sina Kenzo at Kerby. Pagkatapos ng nakaraang nangyari sa kanila, kakaalis lang nila sa laboratoryong iyon, ngunit ilang sandali lang ang nakalipas sa hindi inaasahan, ay agad silang babalik.“Propesor Thess, nakuha na ang data ng gamot sa katawan ng mga bata!” wika ng katulong.“Propesor Thess, ito ang pinakabagong gamot sa dementia, imbento ito mula sa lungsod ng Moldova. Sabi nila espesyal ang gamot na ito.” Dagdag pa niya.Nang marinig iyon, agad na naglaho ang mga ngiti sa mukha
Napako ang tingin ni Carlo sa dalawang bata, ang kanyang puso ay nabalot ng pagka bahala. Naramdaman niya ang mabigat na pakiramdam sa mukha ni Thessa, at hindi niya maiwasang matakot.Hindi nakaramdam ng galit si Carlo sa pang-aasar ni Thessa. Sa halip ay nababahala siyang nagtanong, “Mabuti b ang kalagayan ng dalawang bata?” Aniya.Napako ang tingin ni Thessa sa kamay ng lalaki na nasa palad niya, nararamdaman ang init nito na dumadaloy patungo sa kanya. Ibinaba niya ang kanyang tingin at nagsalita ng walang pag-aalinlangan.“Kung pipigilan mo pa ako, hindi mo na magugustuhan ang mangyayari.” anito sa lalaki.Tumama ang tingin ng lalaki sa helikopter, ang kanyang mga mata ay tila naninigas.Ang helikopter na sasakyan nila ay ginagamit ng J's Laboratory para sunduin ang mga pasyente. Mayroon itong maraming pribilehiyo.Nagulat ang lalaki ng malaman niyang may kakayahan pala si Thessa igalaw ang helikopter, hindi niya ito inaasahan.Marahan niyang hinawakan ang mga kamay ni Thessa, hi
“Ms. Joan, hindi ako si Antonio, hindi ako ganun ka-bobo. Sa tingin mo ba, mapapatawad ka lang dahil sa drama mong ‘yan, sa paghihirap mo sa sarili mo?” Ang boses ni Thessa ay malamig at matalim, walang bakas ng awa o simpatya.Biglang natigilan ang babae. Ang pekeng pag-iyak niya ay biglang huminto, parang pinutol ng isang matalim na kutsilyo. “Ikaw ay isang ulila, kinuha ka ng isang mag-asawang walang anak sa Tree Village. Binigyan ka nila ng pagkain, tirahan, at edukasyon. At ano ang ginawa mo pagkatapos mong maka graduate? Kinuha mo ang perang ginamit ng iyong ama-ama na para sana sa kanyang gamot, para lang magpanggap na mayaman ka.” ang bawat salita ni Thessa ay parang mga patalim na tumutusok sa puso ni Joan.“Namatay ang aking ama-ama dahil sa sakit. At ang aking ina-ama… binenta mo siya pamilya nila Trixie ng sampung libong dolyar. Ngayon, hindi ko alam kung saan siya nakatira, sa buhay ng isang biyuda sa gitna ng bundok at kagubatan. Wala na akong balita sa kanya.” Ang bose