Rowan's forehead creased upon hearing it. Pero hindi na siya nagtanong pa baka mali lang siya ng iniisip. He clears his throat bago magsalita. Inubos na muna niya ang isang baso ng wine, saka nagsalita. “By the way, where's Tita Elvira? Why is she not here if magkasama naman kayo?" tanong ni Rowan. Sabay naman na nagtinginan ang kambal. Peki naman na napaubo si Romano at inubos ang isang baso ng wine. “She's with your secretary, Russ," tugon ni Romanoff, sabay inom ng wine. “And we have no idea kung nasaan na ang dalawa," he added. “Seriously?" Hindi makapaniwala na salita ni Rowan. “Kanina pa kayo dito?" “30 minutes, already…" tugon ni Romano. “What is this guy doing?" anas ni Rowan at parang Ina na concern sa anak. Kinuha ni Rowan ang kanyang selpon at tinawagan si Russ. Mabilis naman itong sumagot. Bumungad naman kay Rowan ang maingay na simoy ng hangin at ang bawat paghampas ng tubig dagat sa dalampasigan. “Where did you take, Tita? She's supposed to be resting
NASA kalagitnaan pa ng mahambing na tulog si Elvis ng bigla na lang bumaligtad ang kanyang sikmura at napatakbo sa cr. Naduduwal ito. Napansin naman agad ni Rowan ang mabilis na pagtakbo ni Elvis patungong cr,kaya sumunod siya agad rito. Nadatnan niya si Elvis na naduduwal pa rin kaya nag-aalala siya at hinagod-hagod ang likuran nito. Iniwan na muna niya saglit si Elvis upang kumuha ng maligamgam na tubig. “Masama ba pakiramdam mo, Mi amor?" Nag-aalala na tanong ni Rowan na nakatayo sa likuran ni Elvis at patuloy na sa paghagod ng likod nito. “Bigla na lang kasing bumaliktad ang sikmura ko e. Akala ko panaginip ko lang ‘yun, totoo pala," tugon ni Elvis at nagmomog na. “Here. Water. Maligamgam na tubig yan,” ani Rowan. Tinanggap naman agad ni Elvis ang baso ng maligamgam na tubig at ininom. “Do you wanna see a doctor?" “No, Babe. I'm okay. Maayos naman na pakiramdam ko at wala naman talaga akong naisuka. Sadyang bumaliktad lang talaga simula ko." “Sigurado ka? Baka dahil
PUNO ng pagtataka ang makikita sa mukha ni Elvis. Hindi niya kilala ang taong nasa harapan niya, but somehow she felt something inside her that she wants to know him. Her heart thumped so fast, like it was going to burst out of her chest. Even mentioning a name that she hasn't heard all her life. “Po? Ahm…,” she was hesitant to mention the name, so she just cleared her throat before she spoke again. "Who's Viviana? I haven't heard that name po kasi,” ani Elvis and fakely smile. “Someone's important to me. To is?” He said , feels nervous. "Sadly you haven't had the chance to see her. But, she's the most amazing and understanding person I have ever met." Walang ideya si Elvis sa kung ano at sino ang sinasabi ni Romanoff ngunit nanatili lang siya upang makinig rito. ‘Ang agang-aga, nakakarinig ako ng drama. Well, it's not a drama, but a confession to the person. This is actually confusing, at ano ba ang ibig-sabihin sa mga sinasabi niya?’ sa isipan ni Elvis na puno ng pagtataka.
PAGBALIK ni Elvis sa kanyang kwarto ay dahan-dahan siyang umupo sa kama habang dinadama pa rin ang sayang kanyang nadarama. Hindi niya man alam kung ano ang dahilan ng saya sa kanyang puso, marahil dahil iyon sa lalaking nakausap niya na nag-ngangalang Romanoff. Na kapatid pala ng kanyang Mommy Elvira. Kaya siguro magaan ang loob niya ay dahil kapatid pala ito ng kanyang Ina. Na unang beses pa lang niyang makilala, dahil hindi naman niya nakilala ang pamilya ng mommy Elvira niya. Simula pa noon. Gustuhin man n magtanong ni Elvis kaso hindi niya magawa dahil palaging busy sa trabaho ang mga magulang at hindi pa siya kinakausap ng mga ito. "Bakit ang saya ng puso ko? I know that it's confusing sa akin kanina ang mga sinasabi niya, pero bakit iba ang dala nito sa puso ko?" Puno ng katanungan ang isipan niya habang marahan na hinaplos ang dibdib niya, pinakiramdaman ang tibok nito. "Masaya lang talaga siguro ako kaya magaan ang loob ko kay Tito Romanoff. Kakausapin ko talaga si Mommy
Nang magising na lahat ng tao sa bahay ay naghanda na rin si Elvis upang lumabas. Kanina pa kasi talaga n'yang gustong lumabas kaso pinipigilan siya ni Rowan dahil medyo maginaw pa sa labas. She's also excited to see her mom to the other side of the room, dahil dalawang araw din niya itong hindi nakita at nakasama. Aside from telling her mom about her wedding, she also gets excited to know more about her Tito Romanoff, who she just met earlier. And on her way to Elvira's room ay nakasalubong niya ang isang lalaki na kamukha ng Tito Romanoff niya. And she assumed na si Romanoff ito kaya walang pag-dalawang isip na binati niya ito. Malaki ang ngiti sa kanyang mukha at sobrang saya niya talaga na nakita niya ulit ang Tito niya. Sobrang gaan talaga ng loob niya rito. Ngunit biglang nawala ang ngiti sa labi niya ng may lumabas na lalaki sa isang kwarto at kamukha ito ng lalaking nasa harapan niya. "Elvis, Iha?" sambit ni Romanoff at nilapitan si Elvis. Palipat-lipat ang tingin ni Elvis
HINDI agad mag-proseso sa utak ni Elvis ang narinig mula sa kanyang Mommy. She was stun, confused, but suddenly remember what his Tito Romano said, earlier. He even intentionally mentioned — DADDY, ay dahil may pinapahiwatig pala ito sa kanya. May pag-aalala naman sa mukha ni Elvira. Wala pa naman talagang balak na amini n ng magkapatid ang tungkol sa bagay na ito hanggang sa matapos ang kasal. Pero parang panahon na rin para malaman ni Elvis ng katotohanan. Mas maganda nga na ito ang maghatid sa kanya sa altar sa araw ng kasal niya. Ngunit may pag-aalala para kay Elvira. 'Tito Romanoff is my real father?' Sa isipan ni Elvis. "Anak, alam kong nagtataka ka kung bakit magkasama kami ng Daddy mo. But, believe me hindi ko rin alam na siya ang ama mo. I just found out, two days ago." Agad na paliwanag ni Elvira. 'So, what about my dad? Alam ba nito na may anak siya?" sa isipan ulit ni Elvis. "Then, kilala ni Dad si Mommy?" tumango si Elvira. "Uhm. Nalaman lang ng daddy mo na ma
⚠️ TRIGGER WARNING ⚠️ WALANG pag-dalawang isip na pinutok ni Hillary ang baril sa isa niyang tauhan. Galit na galit ito dahil hanggang ngayon ay wala pa rin siyang nakuhang matinong balita kung nasaan si Rowan. Baliw na baliw na ito kakaisip kung nasaan na ba ang kanyang dating asawa. Nagsisigaw, nagwawala, pinapaputok ang baril sa itaas, at sa kung saan. Walang pakialam kung may natamaan man o wala. "Mga inutil!! Walang mga silbi!" galit niyang sigaw sa mga tauhan na nakahandusay na sa sahig na wala ng mga buhay. "Ang simple lang ng inuutos ko, hindi niyo pa magawa?? Anong silbi niyo? Kaya nararapat lang na mawala kayo mga walang silbi!!!" "Ma'am, lahat po ng sinasabi niyo sa amin ay sinunod po namin. Kaso wala po talagang Sir Rowan sa lugar na pinuntahan namin. Lahat sila ay sinasabi na hindi umuuwi ang amo nila sa bahay." Paliwanag ng isang tauhan, ngunit hindi pa rin iyon pinalagpas ni Hillary at pinaputukan ang kabilang paa nito."Walang silbi! Magmanman kayo sa mansyon niya.
NAKAHANDA na ang lahat para sa isang pinakamaligayang araw sa buhay nina Elvis at Rowan. Today will be their most memorable day of their life. Everything was settled down, the beach wedding. Habang nasa harapan nila ang Mount Iraya na napakaganda at kitang-kita mula sa gawi nila ang Lighthouse ng Basco Batanes. Lahat nang nasa paligid nila ay natural lamang kaya hindi na nila pinaganda pa ang venue dahil mas lamang pa rin ang natural na ganda na nasa harapan nila. Ang malakas na paghampas ng tubig dagat sa baybayin, at ang magandang kulay ng dagat na nagbibigay ng kakaibang pakiramdam sa mga tao. Na para bang nakisaya rin sa ikakasal. The Mayor of Basco Batanes is already there waiting for the bride to be, while the groom patiently waited for his soon-to-be-wife. May kaba sa dibdib ni Rowan dahil sa wakas, mangyayari na ang matagal niyang hinihintay. Kahit pa mabilis ang kanyang pasya na makasalan agad si Elvis ay hindi niya alintana ito—dahil sa takot niyang mawala pa sa k
MATAPOS ang araw na ‘yon ay matagumpay si Hillary sa pagbilog ng ulo ni Rowan. Para tuloy tuta si Rowan na umu-oo lang lagi sa sinasabi ng babae sa kanya. Isang araw pa bago ma-discharge ni Rowan sa hospital. May final examination pa ang Doctor, at X-rays, para sigurado na pwede na ‘tong palabasin. Naghihilom naman na ang ibang sugat ni Rowan sa braso, at ang mga pasa naman nito ay nagsisimula na rin na mag-fade. Matapos suriin ng Doctor ay bumalik na sila ng kwarto. Si Russ pa rin ang kasama niya, at si Elvis ay hindi na pinabalik ni Russ at maghintay na lang sa bahay dahil maari na ‘tong makauwi. Masaya si Elvis na sa wakas ay makakauwi na ang kanyang asawa, kaya bago pa man ‘to dumating ay gumawa na muna sila ng pa-welcome party upang salubongin si Rowan ng saya. “Everyone is excited to see you. Finally makakauwi ka na rin,” salita ni Russ matapos niyang alalayan si Rowan na humiga muna sa kama. Hindi pa masyadong magalaw ni Rowan ang kanang binti niya kaya kailangan nit
NANLAKI ang mga mata ni Hillary habang napaawang ang bibig na nakatingin kay Elvis. Hindi ito agad makapagsalita, pero ng bumalik na ‘to sa huwisyo ay nanlilisik na ang mga matang nakatitig sa kanya. Hindi naman natakot si Elvis mas galit ang nararamdaman niya ngayon. Lalo pa’t nakikita niya ang mukha ng bruha. “Baliw ka ba? Bakit bigla ka na lang nanampal?" usal ni Hillary habang napakuyom ang kamay sa sobrang galit. “You deserve it. Kung hindi mo lang sinira ang party at kung hindi mo lang sinadya na sirain kaming dalawang mag-asawa ay wala sanang aksidente na mangyayari," galit na salita ni Elvis. “Alam mo, gusto kitang saktan. Pero Hindi ko ‘yun gagawin, tama ng masampal kita at baka hindi ko mapigilan ang sarili ko na mas saktan ka pa." May bahid ng pananakot sa tono nito. "As if naman hindi kita papatulan. Baka nakalimutan mo na buntis ka. Sige ka, pag may nangyari diyan sa baby mo, baka iwan ka ng asawa mo.” Mapaglarong salita ni Hillary. Na tahimik naman si Elvis. “Elvi
MAKALIPAS ang isang linggo ay hindi pa rin magising si Rowan. Wala namang araw na hindi pinalampas ni Elvis na bantayan at alagaan ang asawa niya. Araw-araw siyang nasa ospital despite her condition na bawal na siyang ma-stress. Mula kasi ng maconfine siya dahil sa nangyaring aksidente ay binalaan siya ng OB niya na mag-ingat at alagaan ang sarili, dahil baka mapasama pa ang mga anak kung magpapadala siya sa nangyari sa asawa niya.Nasa ospital na naman siya ngayon at hindi maiwasan ni Elvis na umiyak habang hinihintay na magising ang asawa. Kumuha siya ng bimpo at maliit na palanggana para pamunas sa asawa. Malaki ang pinagbago sa katawan ng asawa, dahil nangangayayat talaga ‘to. At medyo humaba na ang bigote na gustong-gusto na hinawakan ni Elvis tuwing gabi. Kumuha na rin siya ng maliit na gunting upang gupitan ang mahabang bigote. Gugupitan niya lang konti para hindi messy tingnan at gwapo pa rin kahit walang malay.“Kahit mahaba na bigote mo ang gwapo mo pa rin, Love," ani Elvis
PAGDATING nila sa hospital ay nasa emergency room na si Rowan. Nanginginig na lang sa sobrang pag-aalala si Elvis na baka hindi na magising ang asawa. Nabibingi na rin siya sa lakas ng kabog ng dibdib niya at hindi pa rin siya mapakalma sa pag-iyak. Natatakot siya at sinisisi ang sarili kung bakit na-aksidente ang asawa. “Calm down, Elvis. Calm down, okay? Everything will be alright." Kalmadong wika ni Elvira at mahigpit na niyakap ang anak. Napahagulgul na naman ng iyak si Elvis. “Kasalanan ko ‘to, Mom. Pinahamak ko ang asawa ko," humahagulgol nitong salita. "No. Hindi. Wala kang kasalanan. It was just an accident, nobody wants it. Not even, Rowan. Malakas siya at hindi niya hahayaan na mamatay. Makikita pa niya ang mga anak niyo, kaya huwag ka ng mag-alala. He is a tough guy,” mahinahon na wika ni Elvira habang hinahagod ang likuran ni Elvis. Huminto na sa pag-iyak si Elvis, ngunit ang akala nilang kalmado na ay iba pala. Elvis collapsed in the arms of her mother. Nagma
WALANG boses ang lumabas mula sa bibig ni Elvis. Nawalan siya ng lakas at napadaos-daos na nakaupo sa sahig. Tulala at tanging dagundong lang ng kanyang dibdib ang kanyang naririnig. "Stop it, Hillary. You're delusional!" salita ni Rowan mula sa loob. Nakagapos, matapos siyang pukpukin ni Hillary sa ulo. "I can feel that you still love me. Why do you have to lie," Hillary shouted with frustration. "I am not lying. I admit that I still loves you," he paused, when he heard a clamping sound outside the comfort room. "Pero noon 'yun. Hindi ko pa nakilala ang asawa ko." Patuloy niyang salita. "Hell no! I don't believe you." Ang kaninang nasasaktan at maluha-luhang mukha ni Hillary ay napalitan ng mapaglarong ngisi. “Now, catch her and tell her that what she heard isn't true." Biglang tawa ni Hillary. "By the way, congratulations Daddy Rowan.” Malanding wika nito at hinalikan sa labi si Rowan. “Fuck you, HIllary. Kapag may mangyari sa mag-ina ko, papatayin kita." Nanggigil n
PAGDATING nila sa ground floor ay bumungad sa kanila ang napakagandang venue. Halata talaga na pang-bata ang party dahil sa mga balloons around the place, the toys as gifts for kids who’re invited to the party. Mostly, mga bata ang marami and their parents. Some faces are familiar, and some are not. Teary eyed na nag-lakad ang mag-asawa sa gitna ng crowd where kids sat peacefully. They’re all well-behaved and was taken care b their parents. The music wasn’t that loud dahil may infant rin. “Love, this is wonderful," mangiyak-ngiyak na salita ni Elvis sa asawa. “This is our babies gender reveal, mi amor. I am happy and excited, mi amor. What may be the gender of our baby, I’ll accept it wholeheartedly. Dahil anak natin sila," malambing na wika ni Rowan at hinalikan sa noo ang awa sa harapan ng lahat.“Now, ladies and gentlemen, good evening." Panimula ni Elvira na hawak ngayon ang mikropono. “Bago natin simulan ang pa-gender reveal ng aking mga anak. Gusto ko muna ipakilala sa ‘nyo a
KINABUKASAN ay busy ang mga tao sa mansion, dahil sa magaganap na GENDER REVEAL. Hindi rin alam ng mag-asawa kung ano ang gender ng kambal, at tanging ang OB lang ang nakakaalam. Kilala ng OB si Elvira, kaya kay Elvira na lang sinabi ang resulta, na ikinatuwa naman nito. At dahil mahalagang araw ngayon ay pinaghandaan talaga nila ng isang malaking sorpresa para sa lahat at lalo na sa mag-asawa. First gender reveal ng parehong pamilya kaya pinaghandaan talaga ‘to ng todo ni Elvira. Ngunit limitado lang ang imbitado wdahil nga may mga kalaban sa paligid na hindi alam kung kailan aataki. Anong oras na nang magising ang mag-asawang Rowan at Elvis. Mapungay pa ang mga matang ibinuka ni Elvis. Dahan-dahan siyang umupo sa kama at tiningnan ang asawa na nakapikit pa ang mga mata. Pagkababa niya sa kama ay agad na siyang dumeretso sa banyo upang mag-ayos sa sarili bago lumabas ng kwarto. Wala naman siyang ideya tungkol sa kaganapan na mangyayari, dahil sa sikat na Hotel magaganap ang part
MADALING-ARAW na nang makauwi ang dalawa. Dumeretso na agad sa kani-kanilang kwarto si Russ at Rowan. Medyo kinabahan si Rowan habang dahan-dahan na pinihit ang doorknob ng kanilang kwarto mag-asawa. Nang mabuksan na n’ya ang pintuan ay dahan-dahan na naman siyang pumasok at sinarado ang pinto. Madilim ang kwarto kaya hinanap nito ang switch. Nasa isip niya ngayon ay tulog na ang asawa. Ngunit nang buksan niya ang ilaw ay napasigaw na lamang siya habang nakahawak sa kanyang dibdib ng sumalubong sa kanya ang galit na itsura ng asawa na nakaupo sa sofa, at nakahalukipkip pa. “M-mi amor? Kanina ka pa ba diyan? Bakit hindi ka pa natulog? Anong oras na.” Agad na salita ni Rowan at lumapit sa asawa upang yakapin ito at hagkan dahil miss na miss na niya ‘to. “Don’t come near me!" Mariin na wika ni Elvis bago paman siya malapitan ng asawa. “Are you mad at me? I’m sorry, Mi amor, na-lowbat kasi ako kanina e. Kaming dalawa ni Russ. Matagal kasing natapos ang meeting namin, at kanina arou
DALAWANG BUWAN na ang lumipas at matiwasay naman ang pagsasama ng mag-asawa, at walang gulong gumagambala sa kanilang buhay. Nasa bundok pa rin naman sila nakatira, sa private property ni Rowan. Doon kasi ay malayo sa mga kalaban at wala pang nakakaalam sa lugar na ‘yon. Walang problema na iisipin, at malayo sa ingay ng mga sasakyan, malayo rin sa stress ang buntis na si Elvis. Lalo pa’t palagi niyang kasama ang asawa. Kahit na busy rin sa trabaho si Rowan ay hindi ito nagpaabot ng dilim sa trabaho at kahit alas-sias pa ng hapon ay umuwi na ‘to agad upang pagsilbihan ang kanyang mag-ina. Na kahit ilang beses na sabihin ni Elvis na ayos lang kung makakauwi ‘to ng gabi. Ngunit ayaw talaga paawat ni Rowan at gusto niyang alagaan ang kanyang mag-ina. Masaya siya na alagaan ang kanyang asawa, lalo pa’t gustong-gusto ni Elvis ang luto nito. Na kahit minsan ay pagod sa trabaho ay hindi ‘yon pinapansin ni Rowan dahil makita lang ang kanyang asawa na masaya ay napawi ang pagod niya. Lalo na