NAKAHANDA na ang lahat para sa isang pinakamaligayang araw sa buhay nina Elvis at Rowan. Today will be their most memorable day of their life. Everything was settled down, the beach wedding. Habang nasa harapan nila ang Mount Iraya na napakaganda at kitang-kita mula sa gawi nila ang Lighthouse ng Basco Batanes. Lahat nang nasa paligid nila ay natural lamang kaya hindi na nila pinaganda pa ang venue dahil mas lamang pa rin ang natural na ganda na nasa harapan nila. Ang malakas na paghampas ng tubig dagat sa baybayin, at ang magandang kulay ng dagat na nagbibigay ng kakaibang pakiramdam sa mga tao. Na para bang nakisaya rin sa ikakasal. The Mayor of Basco Batanes is already there waiting for the bride to be, while the groom patiently waited for his soon-to-be-wife. May kaba sa dibdib ni Rowan dahil sa wakas, mangyayari na ang matagal niyang hinihintay. Kahit pa mabilis ang kanyang pasya na makasalan agad si Elvis ay hindi niya alintana ito—dahil sa takot niyang mawala pa sa k
"What information did you get this time, Frank?" Hillary asked, while circling her fingers on the glass rim. "Here, Madame. I took this picture, yesterday night, at Basco Batanes." Tumaas ang kilay ni Hillary at maiging tiningnan ang bawat litrato. "Nandun pa rin po si Chester, upang magbantay sa asawa niyo." Dagdag pa nito. Napatango si Hillary habang tiim bagang na tinitigan ang bawat litrato. She bite her lower lips at parang pinanggigilan niya ito. Kinuha niya ang baso na laman ang paborito niyang wine, at ininom ito ng isang lagok lang. "Ahhhhhhhhhhh..." galit niyang sigaw at tinapon ang baso. "I will kill that woman... arghhh..." Hillary shouted and gritted her teeth in so much anger. "Anong plano niyo, Madame?" tanong ni Frank. Parang sanay na sanay na ang lalaki sa ugali ng kanyang amo. Hindi man lang ito natakot o nakaramdam man lang ng kaba. Marahil isa siyang miyembro ng isang delikadong organisasyon kaya hindi na ito nakakaramdam ng takot o kaba. "Ako na ang bahala sa
"Bolero ka talaga. Sinasabi mo lang 'yan para pagaanin ang loob ko. Pero huwag mo pilitin ang sarili mo na magustuhan ako. Okay lang ako," wika ni Lindsay kahit medyo mapait 'yon para sa kanya. She loves Kennedy, at tanging ang binata lang ang nakikita ng kanyang mga mata. She tried to forget him, pero imbis na kalimutan ay mas lalo pang nahulog ang loob niya rito. "I am not! I am sincere, and it's not sugar-coating. It's real, Lindsay. Believe me. I liked you, no, I think it's more than that," mariin wika nito. "Stop it, Kennedy. Ayaw kong napipilitan ka lang na mahalin ako, mabilis akong bumigay. And about what happened to us the other night, just forget it. I am not regretting it. Masaya ako," mahinang sabi ni Lindsay ngunit may bahid ng luha ang kanyang mga mata. Bakas din sa boses nito ang lungkot at sakit. Biglang niyakap ni Kennedy si Lindsay. Mahigpit na para bang ayaw na niya itong pakawalan. Nasasaktan si Kennedy dahil siya rin ang dahilan kung hanggang ngayon ay
ELVIS CIENNA COSTELLO POV BIGLA na lang akong nagising dahil sa sama ng aking pakiramdam. Nanlalamig ako at nahihilo na naman. Naalala ko bago ako makatulog ay nagsusuka pa ako. Palihim na nga lang akong nagsuka dahil ayaw kong mag-alala sila sa akin. Timing pa na sa araw ng kasal namin ko ‘to naramdaman. Hindi tuloy namin na-enjoy ni Rowan ang unang gabi na kami ay official ng mag-asawa. About sa honeymoon naman namin ay baka kapag nalaman ko na resulta nitong nararamdaman ko. Bumangon ako upang tunguhin ang banyo. Ngunit napagtanto kung wala pala sa tabi ko si Rowan. Nagpalinga-linga ako sa bawat sulok ng kwarto, sa balkonahe, sa sala, ngunit walang kahit anong bakas ng asawa ko ang naroon. Tinawag ko siya ngunit wala talaga. Tahimik na rin sa labas at wala na akong narinig na kahit anong ingay pa. Anong oras na rin kasi at baka napagod at nagpapahinga na. Hinanap ko na lang ang cellphone ko sa kama, ngunit imbis na cellphone ko ang makita ko ay ang baril ang lumabas mula sa
ELVIS CIENNA COSTELLO POV HANGGANG ngayon ay hindi pa rin mag-sink in sa utak ko na buntis ako. Kaya pala pangit palagi ang pakiramdam ko. Marahan kong hinahaplos ang tiyan ko at matamis na ngumiti dahil nabuntis ako agad. Akala ko ay matagal pa bago ako mabuntis sa ikalawang pagkakataon. Masaya ako dahil maaga dumating ang munting angel namin ni Rowan. Maskin siya ay hindi rin makapaniwala na sabihin ng doctor na nagdadalang tao ako. Dalawang araw na nung makalabas ako ng hospital. At dito na rin kami tumira sa bagong bahay. Nagulat nga ako ng sabihin niyang sa akin nakapangalan ang bahay at regalo niya raw ‘to sa akin. Mala-mansyon rin ang laki nito, at hanggang ngayon ay hindi ko rin lubos maisip na regalo niya sa akin ang bahay kapag naka-graduate na sa college. Pero iniisip ko ngayon kung makakaakyat ako sa stage at matanggap ang diploma ko. Wala naman masama kung tanggapin ko pa rin, complete ko naman na ang lahat ng subject ko. “Are you craving for something, Mi amor? May
ELVIS CIENNA COSTELLO POV BUMALIK na ako sa school kahit ayaw akong papasukin ni Rowan. Ilang araw lang naman at magpapaalam na ako sa mga professor ko, para personal ko din silang makausap tungkol sa kondisyon ko. Uncomfortable ako pero kailangan ko itong gawin. After this ay totally na akong mag-stay at home at alagaan ang health. Para iwas stress na kami, lalo na ngayon na may mga taong gusto kaming patahimikin at isa na dun ang ex ni Rowan na obsessed sa kanya. Wala ako sa mood para makipag-usap, wala rin naman nakikipag-usap sa akin kaya medyo nakakahinga ako. Hindi nga lang maiiwasan ang mga matang mapanghusga, marahil alam na nila kung bakit matagal akong nawala sa school. At least alam ng mga professor kung bakit nawala ako. Ano ba pakialam nila sa buhay ko. "Hindi ba siya 'yong na buntis, matapos ang break up nila ni Drake?" -Student 01 Gosh! Tagal na kaming break ni Drake, hindi pa rin pala sila naka-move on? "Yeah. And sadly, nakunan rin siya. Maybe it was karma? Kasi
⚠️ WARNING ⚠️ ELVIS CIENNA COSTELLO NASA canteen na ako at hinanap ko si Lindsay pero hindi ko talaga siya mahanap. Naiiyak na rin ako kasi pakiramdam ko ay galit siya sa akin. Sumobra na ata pang-ti-trip ko sa kanya. Trip ko lang kasi siyang asarin e, kaya inaasar ko talaga siya. I tried to call her again pero hindi talaga sinasagot ang tawag ko. “Nasaan ka na ba, Lindsay?" Ani ko at naiinis na, habang pinupunasan ang luha ko. “Are you looking for Lindsay ba?" May babaeng biglang lumitaw mula sa likuran ko. Hindi ko siya kilala, kaya paanong nakilala niya ako? “Yes’ Ma’am. Kilala n’yo po ba siya?” Tanong ko at palihim na sinusuri siya. Base sa kanyang suot ay mukhang hindi ‘to professor sa school. Halos kilala ko naman mga professor, at wala rin akong nabalitaan na may bagong professor sa school. O baka meron talagang bagong professor habang wala ako. “Yeah. I heard you mention her name, so I assume that it was her," aniya. Should I believe her? There’s doubt, but someh
ELVIS CIENNA COSTELLO POVNAHIHILO ako dahil sa pagsampal at sabunot ni Hillary sa akin sa ulo ko. Matapang rin akong nakipag palitan sa kanya ng mga salita, hindi ako magpapatalo sa kanya. Lalabanan ko siya at ipapakita ang tapang ko sa kanya. Kailangan niya ng magising sa katotohan na wala na si Rowan sa kanya, at nakaraan na lang siya. At hindi ako basta-bastang babae lang ni Rowan. Ako ang asawa niya. "Bakit ka pa kasi bumalik?" matapang kong tanong sa kanya. She smirked at marahas na inangat ang mukha ko upang iharap sa kanya. Pinanlakihan niya ako ng mata at hindi naman ako nagpatalo sa kanya at nginisihan lang siya ng nakakaloko. She looks pissed at marahas na binitawan ang mukha ko. I can't believe na siya ang ex-wife ni Rowan. Hindi talaga mag-sink in sa utak ko na basura pala ang ugali ng babaing 'to. She didn't act like her age. "Hindi ko inakala na matapang ka pala, kasi base sa itsura at galawan mo. Hindi ka makabasag pinggan. Siguro, maganda kung maglaro tayo ng tag
NANG makabalik na si Elvis sa loob ng mansyon ay busy na sa kani-kanilang mga trabaho ang mga kasamahan niya. May pa-welcome party kasing gaganapin mamayang gabi. Hindi pa rin maiwasan ni Elvis na mainis sa tuwing maalala niya na may pa welcome party na magaganap mamayang gabi. Ngunit hindi rin mawala sa labi niya ang ngiti dahil mamayang gabi na niya gawin ang kanyang plano. Tutulong na sana siya kay Ate Susi sa ginagawa nito ng biglang sumulpot si Manang Lusy ang Head Maid, mula sa kung saan. “Melody, ihatid mo ‘tong coffee sa kwarto ng mag-asawa. Marunong ka ba mag-dala ng tray?" ani Manang Lusy na parang may pagdududa pa sa kanyang kakayahan. Lumaki man sa maranyang buhay si Elvis,ngunit alam naman niya ang mga gawaing bahay, lalo na nung bumukod na sila ni Rowan. “Yakang-yaka…” masigla at puno ng buhay naman na tugon ni Elvis. Nagsalubong naman ang kilay ng matanda, at natawa naman si Ate Susi na patuloy pa rin sa ginagawa. “Yakang-yaka?" "Kayang-kaya po, Manang,” pab
THIRD PERSON POV MATAPOS maglinis ng kwarto ay palihim na bumalik sa quarter si Elvis. Dali-dali niyang kinuha ang kanyang cellphone at may esenend na mensahe kay Elvira. Gusto pa sana niyang tawagan ang kanyang Mommy, pero limitado lang ang oras niya dahil tutulong pa siya sa pag-aayos. Kailangan na nilang matapos ang gawain dahil dadating na sina Hillary at Rowan. “Melody, dito ka tumayo. Sabay natin batiin ang mag-asawa, okay?" Sabi ni Ate Susi. "Opo, Ate…” tugon niya rito. Ilang sandali pa ay umayos na nang tayo ang mga kasamahan niya kaya umayos na rin siya ng tayo. Bigla naman siyang kinabahan at naging mabigat at malalim ang kanyang hininga. 'Finally, makikita ko na ang asawa ko. Miss na miss ko na si Rowan." sa isipan ni Elvis. Para naman siyang maiiyak sa sobrang saya. Pero pinipigilan lang niya ang sarili baka paghinalaan siya at masira ang kanyang plano. “WELCOME BACK MR AND MRS. WALTER!" Sabay-sabay na salita nilang lahat, maliban kay Elvis na hindi nakasab
ELVIS PAGPASOK ko sa kwarto ni Franco ay sumalubong agad sa akin ang usok ng sigarilyo, at matapang na amoy ng alak. Agad akong napangiwi dahil sumakit bigla ang ulo ko dahil sa amoy. Bago tuluyan pumasok ay huminga muna ako ng malalim at tumuloy na. Sabi ni Manang Lusy ay wala raw si sir Franco ngayon dahil hindi raw umuwi kagabi, pero sino naman ang may kagagawan ng mga ‘to? Lahat ay nagkalat sa loob. Mga damit ng lalaki at babae? “Why are there women's clothes?" Nagtatakang tanong ko habang isa-isang pinulot ang mga damit na nagkalat sa sahig. Habang patuloy ako sa aking ginagawa ay biglang sumagi sa aking isipan ang isang bagay. Bigla akong napatayo ng tuwid at tiningnan ang bawat sulok ng sala sa kwarto ni Franco. Malaki rin ang kwarto ng lalaki na ‘yon. At ano ang sabi ni Manang na hindi ‘to umuwi kagabi? Nagkalat nga damit pambabae sa sahig. May milagrong ginagawa talaga ang lalaking ‘yon sa kwarto n’ya. “Ang wild naman ni Franco, pinunit ang panty?" Natatawa ako big
ELVIS NASA HAPAG-KAINAN na kaming lahat. Sabay-sabay kaming mag-umahan dahil mukhang magiging busy raw ang araw na ‘to. Wala pa naman sinabi si Manang Lucy kung ano ang aking gagawin, lalo na sa aming mga baguhan pa. May kasama akong baguhan rin, apat sila pero hindi ko pa sila nakakausap simula ng dumating kami kahapon. Dahil mas nauna ako dumating kaysa sa kanila. Nagsimula na akong kumain, pero biglang sumakit ang mga suso ko dahil nakalimutan ko palang mag-breast pump kanina. Kakausapin ko lang si Manang mamaya kung pwede ba akong mag punta ng pamilya upang kunin ang gatas para sa kambal. Pero syempre kausapin ko lang siya tungkol sa pagiging single mom ko.“Melody, magtanong ko lang, Iha. Ang laki ng suso mo at mukha ng paputok na. Nagpapadede ka pa ba, Iha?" Napahinto ako sa pagsubok dahil sa biglang tanong ni Ate Susi at tiningnan talaga ako ng maigi. Nasa akin naman ang atensyon ng mga kasamahan ko. HIlaw naman akong napangiti at biglang bingo ang ekspresyon para magmukhan
ELVIS UNANG gabi ko pa lang dito sa mansion ay para na akong sinasakal ng kalungkutan. Miss na miss ko na talaga ang kambal, at unang gabi na hindi ko sila kasama matulog. Ako lang mag-isa dito sa kwarto ko, sabi ni Head Maid na may kanya-kanyang kwarto raw lahat ng mga nagtatrabaho sa pamilya na ‘to. Ang sosyal naman talaga. Wala rin sa loob ng mansion ang silid ng mga maid, chefs, guards, at iba pa na nagtatrabaho sa pamilya Smith. May sariling quarters ang mga taong kagaya ko, kaya mas lalong nakakalungkot dahil wala kang makausap at kasama. Tanging hininga ko lang ang maririnig ko dito sa loob ng kwarto dahil sobrang tahimik na nang paligid. Nakapatay na rin ang mga ilaw sa labas. Lahat ng ilaw dito malapit sa quarters ng mga maid. Parang may sariling bahay lang din kami. I met a few of the workers and they were nice and approached me, akala ko’y mahihirapan akong mag-adjust but I think I am getting along with them na rin. Feeling ko rin ay matagal na sila sa pamilya Smith
“Are you sure about this, anak? Paano kung mapanahamak ka sa gagawin mo, ha?" Nag-aalala na salita ni Elvira habang pabalik-balik sa kanyang nilalakaran. “Mom, I am desperate to help them find Rowan. I can’t just stand here waiting for him to come home. Mom, masakit po ang desisyon kong ‘to dahil maiiwan ko ang mga bata. But, I will make sure na maging maayos ako doon. Susubukan ko po kung matatanggap ba ako sa mga Smith." Agad naman na paliwanag ni Elvis. Tutol talaga si Elvira sa gagawin ng Anak dahil natatakot siya sa posibleng mangyari sa kanya sa mansion ng mga Smith. But, Elvis cannot be stop, dahil planado na niya ang lahat, even her disguise. “Nakahanda na lahat ng disguise ko, and with that disguise ay hindi ako makilala ng lahat. Not even you, Mom. Ibang-iba ang disguise ko dito dahil marunong akong mag-bisaya. And I am a funny, talkative, jolly person here. Trust me, Mom. Hindi ko po hahayaan na mapahamak ako habang nasa loob ng impernong lugar na ‘yon." Puno ng tiwala a
ONE MONTH LATER ISANG buwan na ang nakalipas simula nang manganak si Elvis sa kambal. Marami ang nangyari sa loob ng isang buwan. Nahirapan si Elvis na tanggapin na matagumpay si Hillary na makuha ang kanyang asawa. Wala pa rin balita ang pamilya, at ang grupo kung nasaan si Rowan, dahil mailap na ngayon ang pamilya Smith. Hindi na rin umuwi sa kanila o sa bahay si HIllary. Hanggang ngayon ay pilit pa rin ni Elvis na gumalaw at libangin ang sarili sa ibang bagay. Ngunit hindi pa rin niya mapigilan ang umiyak kapag naalala ang asawa. Nami-miss na niya si Rowan at hinahanap niya ang presensya nito. She also blamed herself, na kung sana hindi niya iniwan si Rowan sa bahay nila ay marahil kasama pa niya ‘to. “Good morning, babies,gutom na ba babies ni Mama?" Malambing at tunog baby na wika ni Elvis na nakangiti ng malapad. Kahit papaano ay naibsan naman ang lungkot na kanyang nararamdaman sa tuwing inaalagaan at tinitigan niya ang mga anak. “Anak, kumain ka na muna bago mo padedein a
NAGMAMADALI na tinungo nina Russ, Kennedy at Lindsay ang hospital kung saan dinala si Elvis. Pagdating nila sa hospital ay nadatnan nila si Elvira at Romanoff na nag-aalala sa anak. Bigla kasing dinugo si Elvis nang malaman nito kung nasaan si Rowan. Nalaman niya dahil sa Daddy Romanoff niya. Kahit paman galit ang Ama ni Elvis ay may mga tauhan pa rin naman ‘tong nakabantay sa bahay ng anak upang maging bantay. Nang makuha si Rowan ng mga tauhan ni Hillary o ng mga Smith ay agad na sinundan ng taong nagbabantay ang sasakyan nila, ngunit nakatakas pa rin at nawala na lang sa paningin nito. Nang tawagan si Romanoff ay nasa bahay ito ni Elvira kaya nalaman ni Elvis at bigla ‘tong nag-react kung ano ang nangyari sa asawa niya. “Kumusta na po si Elvis?" Nag-aalala na tanong ni Lindsay na hinihingal pa.“She's in the delivery room," tugon naman ni Elvira. Labis lang talaga ang pag-aalala nila dahil grabi ang pag-durugo nito. “I hope she’ll be fine and deliver the babies normal," komento
MASAMA ang loob na umuwi si Elvis sa kanyang Mommy Elvira. Umiiyak pa ‘to. Labis naman ang pag-aalala ni Elvira sa anak, hanggang sa makita niya si Russ na mukhang hindi rin maipinta ang mukha sa galit. Kunot-noo naman si Elvira kung bakit galit na galit ‘to. Dahil hindi na nagsalita si Elvis kung ano ang nangyari ay si Russ na lang ang kinausap niya, dahil alam niyang alam ni Russ kung bakit umuwi na umiiyak ang anak niya. “Alam mo na ang sasabihin mo, Russ. Hindi ko na kailangan pang magtanong," direktang wika ni Elvira ng makalapit na siya kay Russ na nakahawak pa sa baywang nito. “Rowan and Hillary almost make love. It’s such good timing that we got home early," he said in his low voice. "That woman really took advantage of Rowan's situation.” "Fuck! Ang kapal talaga ng mukha ng babae na ‘yon. Siya na nga ang sumira sa pamilya ng lalaki na kinababaliwan niya ay gusto pa niyang maging kabit. The nerve of that wench,” galit na salita nito at nakahawak pa sa ulo. “She’s obsesse