THIRD PERSON POV NANG malaman ni Rowan na nawawala si Elvis ay balisa 'to at hindi mapakali. Mabilis niyang pinaalam sa mga magulang ang nangyari kay Elvis at to the rescue naman agad ang mga 'to. Nagalit rin siya kay LIndsay dahil hindi niya 'to binantayan ng maigi. Na alam naman nito na may panganib sa paligid. Lahat ng pwedeng mapagkuhanan ng mga sources ay sinusundan nila. CCTV sa school, hanggang sa maglabas sila ng lugar. Kahit saang anggulo ng buong lugar ng Manila ay sinuri nila mahanap lang si Elvis. Nahihirapan sila kasi may mga walang CCTV sa ibang lugar kung saan posibleng dumaan ang mga kidnapper. Or planado ng mga 'to ang pag-kidnapped kay Elvis. "Where's Hillary?" galit na bungad ni Rowan ng makapasok siya sa mansyon ng mga Smith. Bumungad sa kanya ang kapatid at mommy ni Hillary. "What are you doing here, Rowan? May kailangan ka ba sa anak ko?" taas-lilay na salita ni Mrs. Smith. "Yes. I need to talk to her," kalmadong salita nito. Ayaw niyang ipahalata na
THIRD PERSON POV. “I’m sorry, Bes. It’s my fault dahil hindi kita binantayan ng maigi. Pangako hindi na ako aalis sa tabi mo," sabi ni Lindsay, halos pabulong na salita nito. Nakokonsensya kasi siya at sinisisi ang sarili dahil iniwan niya si Elvis. “Pang-ilang sorry mo na ba ‘yan? It’s not your fault, okay? Wala kang kasalanan kaya ‘wag mo sisihin ang sarili mo. Maayos naman ako at ang mga baby ko. Kaya tahan na," ani Elvis habang pilit na pinapakalma si Lindsay. Hindi lang kasi si Rowan ang galit sa kanya, pati na rin ang mga Kuya niya. Nasaktan siya dahil sa mga salitang binibitawan ng mga ‘to. Mabuti ang mga Kuya niya and she respected them a lot, but sometimes they’re too much kapag napapagalitan siya. “Galit na sila sa akin,” humahagulgol nitong salita. Hindi naman mapigilan ni Elvis na maawa dahil hindi naman talaga niya kasalanan. “Sorry ah, dahil sa akin ay galit ang mga Kuya mo sa’yo. Kasalanan ko naman kasi talaga, kung hindi lang ako lumabas ng classroom at hin
"Elvis, please listen! I am sorry if we kept it to you. Ayaw ka lang namin na masaktan," Napa-ismid ako sa sinabi ni Shane.Isa sa pinaka-matalik kong kaibigan. "Shane is right, Elvis. Wag ka ng magalit, let's just enjoy the party!" Josh agreed with Shane. He was Shane's boyfriend. I bitterly smiled. "Really?Ayaw n’yo akong masaktan pero tinago niyo sa ‘kin ang katotohanan. Honestly, are you that dumb to tolerate your girlfriend's behavior?” I grin. “Josh, you're her boyfriend and yet you're tolerating her actions, which you know is wrong. If you were in my shoes and you found out that your girlfriend CHEATED on you, what would you do?" I've never been this serious sa tanang buhay ko. Tumahimik na lang ito at umiwas ng tingin. Shane also did the same thing, I wasn't expecting her to be like this. Kaibigan ko silang lahat. Shane was my closest friend since high school. Yung iba dito ay kaibigan ng boyfriend ko. They all know me as a jolly, talkative, pala-tawa, mabiro na tao, pero
Nasa harap ako ng isang famous bar dito sa syudad. Naka hoodie ako kaya agad na akong pumasok sa loob. Nasa edad na ako para gumala at magsaya. Bente singko na ako, medyo matanda na ako kaya I can hook up to anyone I want. Wala na akong pakialam basta gusto kong makalimot sa sakit na aking nararamdaman ngayon. Nasa counter na ako.Hindi ako umiinom kaya naninibago ako sa mga name ng drinks. But this bartender give me light alcohol since new drinkers daw ako. But I don't know kung naka- ilang baso na ang na inom ko. Nakaramdam ako ng antok at hilo. And I want to lay down. Tumayo ako at gusto ng umalis sa lugar kaya lumabas ako. Pagdating ko sa labas maraming mga lalaki na naka black ang suot."May burol ba?" Pabiro na tanong ko sa aking sarili at nag-patuloy na sa paglalakad. Para na akong matutumba sa hilo. "Easy, Miss!" rinig kung salita ng isang lalaki."Salamat!" saad ko. Gusto ko na talagang humiga. " Mr. Can I sleep with you tonight? " Hindi ko kilala itong lalaki pero ang kap
Nasa labas pa rin ako ng school pero hindi ko feel umuwi doon sa apartment na inu-uwian ko. Gusto ko na lang mag lakad lakad dito sa labas ng University magliwaliw. Pero habang naglalakad-lakad ako ay naaalala ko siya, at kahit saang anggulo dito sa labas ng school kung saan kami dati tumatambay kasama ang mga tropa. Yung masayang pag-sasama namin, diko naman inakala na sa likod ng mga ngiti nila ay may tinatago na pala. Mahigpit kung hinawakan ang aking libro ng makita ko ang ice cream vendor sa harap ng main gate. Dun kami tumatambay ni Drake, naalala ko pa nung nilagyan niya ng ice cream ang mukha ko. “Ang saya sana natin noon, sayang lang isang taon mo na pala akong niloko,” nanghihinayang ako.Totoong nanghihinayang ako sa relasyon naming dalawa. Mahal na mahal ko si Drake. Pero hanggang dun na lang yun.Wala na ang Drake na papakasalan ko.Wala na ang Drake na kasama ko. Wala na lahat. Wala na s’ya. “Kung ano man ang problema mo, sana'y darating ang araw na maging masaya ka muli
"Out of all people Elvis, bakit dun sa lalaking ‘yon pa! He’s a mafia boss, and the worst part is, siya pa ang pinaka-nasa taas sa grupo nila. Ibig sabihin, he's on a higher level in that society. Elvis, bakit?” napakunot-noo si Drake habang naninermon.“Bakit ka ba nangingialam sa buhay ko? Buhay ko 'to, wala kang pakialam, Drake,” matigas kong sagot.“I care for you. After all, may pinagsamahan tayo. Alam kong galit ka pa rin, pero Elvis, please, huwag yung lalaking ‘yun,” pagpupumilit niya.“Hindi! Wala kang karapatan pigilan ako sa taong gusto ko. At saka, wala namang masamang ginawa 'yung lalaking 'yun. Nag-usap lang kami,” sagot ko. Na tahimik siya.“May relasyon ba kayo nung lalaking ‘yun? Sabihin mo sa akin, are you in a relationship with him?” pakialamero na tanong niya, samantalang siya naman ang unang nanloko.“To be honest, wala. He was just there for me when I was broken because of you. Hindi ako papasok sa isang relasyon kung ang puso ko ay hindi pa naghihilom mula sa sa
Nagising ako sa tunog ng aking telepono. Alimpungatan pa ako at agad ko itong kinuha para sagutin.“Hello?” walang ganang sagot ko. “Buksan mo ang pinto, Elvis,” malamig ang boses na nagpatayo ng balahibo sa buong katawan ko.“Rowan?” usal ko.“Naghihintay ako,” tila lasing na sabi niya.Parang may sariling isip ang mga paa ko at kusa itong gumalaw. Pagbukas ko ng pinto, agad kong naamoy ang alak at dugo mula kay Rowan.“O my, anong nangyari?” gulat kong tanong sa kanya na may halong takot.“Wala, masyadong malayo ang mansyon ko kaya naalala ko na nandito malapit ang apartment mo,” sagot niya, parang wala lang.Ano bang nangyari sa kanya? Napalaban ba siya? Binuksan niya ang mga butones ng kanyang damit at itinapon iyon sa gilid. Napalunok ako sa nakita ko.“Tigilan mo na ang pagtitig at tulungan mo akong linisin ang sugat ko,” utos niya.Ang init. May tattoo ng ahas at dragon sa kanyang dibdib at half-sleeve tattoo sa braso. Ang hunk lang ng dating niya. Nakaka-gwapo ang tattoo niya
Napa-singhap ako ng ipasok nito ang kanyang kamay sa loob ng aking panty. I can feel my wetness kahit di paman niya ito nahawakan totally. “You're so f*cking hot,” sabi niya sa pagitan ng aming mga halik. Napa-igtad ako, kasabay nito ang paggalaw ng tuhod ko na naging dahilan upang matamaan ko ang kanyang pagkakalalaki. “Omy. Are you okay?” nag-aalalang tanong ko.“Okay lang, hindi naman malakas,” sagot niya.Hinila niya ako nang mas malapit at hinagkan ako nang marahas. Ang mga daliri niya ay humahagod sa aking clitoris na nagpatigas sa mga daliri ko sa paa. Hindi siya tumigil sa paglabas-masok hanggang sa labasan ako. Naglakbay ang labi niya pababa sa aking dibdib habang patuloy pa rin ang paghawak niya sa aking pagka-babae."Ugh, Rowan," nanginginig kong tawag sa kanyang pangalan habang hinihila ang kanyang buhok. He sucked my breast and teased my nipples that makes me cum, again. Napa buntong hininga na lamang ako. "I guess it can fit in," bulong niya at bigla siyang pumato
THIRD PERSON POV. “I’m sorry, Bes. It’s my fault dahil hindi kita binantayan ng maigi. Pangako hindi na ako aalis sa tabi mo," sabi ni Lindsay, halos pabulong na salita nito. Nakokonsensya kasi siya at sinisisi ang sarili dahil iniwan niya si Elvis. “Pang-ilang sorry mo na ba ‘yan? It’s not your fault, okay? Wala kang kasalanan kaya ‘wag mo sisihin ang sarili mo. Maayos naman ako at ang mga baby ko. Kaya tahan na," ani Elvis habang pilit na pinapakalma si Lindsay. Hindi lang kasi si Rowan ang galit sa kanya, pati na rin ang mga Kuya niya. Nasaktan siya dahil sa mga salitang binibitawan ng mga ‘to. Mabuti ang mga Kuya niya and she respected them a lot, but sometimes they’re too much kapag napapagalitan siya. “Galit na sila sa akin,” humahagulgol nitong salita. Hindi naman mapigilan ni Elvis na maawa dahil hindi naman talaga niya kasalanan. “Sorry ah, dahil sa akin ay galit ang mga Kuya mo sa’yo. Kasalanan ko naman kasi talaga, kung hindi lang ako lumabas ng classroom at hin
THIRD PERSON POV NANG malaman ni Rowan na nawawala si Elvis ay balisa 'to at hindi mapakali. Mabilis niyang pinaalam sa mga magulang ang nangyari kay Elvis at to the rescue naman agad ang mga 'to. Nagalit rin siya kay LIndsay dahil hindi niya 'to binantayan ng maigi. Na alam naman nito na may panganib sa paligid. Lahat ng pwedeng mapagkuhanan ng mga sources ay sinusundan nila. CCTV sa school, hanggang sa maglabas sila ng lugar. Kahit saang anggulo ng buong lugar ng Manila ay sinuri nila mahanap lang si Elvis. Nahihirapan sila kasi may mga walang CCTV sa ibang lugar kung saan posibleng dumaan ang mga kidnapper. Or planado ng mga 'to ang pag-kidnapped kay Elvis. "Where's Hillary?" galit na bungad ni Rowan ng makapasok siya sa mansyon ng mga Smith. Bumungad sa kanya ang kapatid at mommy ni Hillary. "What are you doing here, Rowan? May kailangan ka ba sa anak ko?" taas-lilay na salita ni Mrs. Smith. "Yes. I need to talk to her," kalmadong salita nito. Ayaw niyang ipahalata na
ELVIS CIENNA COSTELLO POVNAHIHILO ako dahil sa pagsampal at sabunot ni Hillary sa akin sa ulo ko. Matapang rin akong nakipag palitan sa kanya ng mga salita, hindi ako magpapatalo sa kanya. Lalabanan ko siya at ipapakita ang tapang ko sa kanya. Kailangan niya ng magising sa katotohan na wala na si Rowan sa kanya, at nakaraan na lang siya. At hindi ako basta-bastang babae lang ni Rowan. Ako ang asawa niya. "Bakit ka pa kasi bumalik?" matapang kong tanong sa kanya. She smirked at marahas na inangat ang mukha ko upang iharap sa kanya. Pinanlakihan niya ako ng mata at hindi naman ako nagpatalo sa kanya at nginisihan lang siya ng nakakaloko. She looks pissed at marahas na binitawan ang mukha ko. I can't believe na siya ang ex-wife ni Rowan. Hindi talaga mag-sink in sa utak ko na basura pala ang ugali ng babaing 'to. She didn't act like her age. "Hindi ko inakala na matapang ka pala, kasi base sa itsura at galawan mo. Hindi ka makabasag pinggan. Siguro, maganda kung maglaro tayo ng tag
⚠️ WARNING ⚠️ ELVIS CIENNA COSTE NASA canteen na ako at hinanap ko si Lindsay pero hindi ko talaga siya mahanap. Naiiyak na rin ako kasi pakiramdam ko ay galit siya sa akin. Sumobra na ata pang-ti-trip ko sa kanya. Trip ko lang kasi siyang asarin e, kaya inaasar ko talaga siya. I tried to call her again pero hindi talaga sinasagot ang tawag ko. “Nasaan ka na ba, Lindsay?" Ani ko at naiinis na, habang pinupunasan ang luha ko.“Are you looking for Lindsay ba?" May babaeng biglang lumitaw mula sa likuran ko. Hindi ko siya kilala, kaya paanong nakilala niya ako?“Yes’ Ma’am. Kilala n’yo po ba siya?” Tanong ko at palihim na sinusuri siya. Base sa kanyang suot ay mukhang hindi ‘to professor sa school. Halos kilala ko naman mga professor, at wala rin akong nabalitaan na may bagong professor sa school. O baka meron talagang bagong professor habang wala ako.“Yeah. I heard you mention her name, so I assume that it was her," aniya. Should I believe her? There’s doubt, but somehow may pakir
ELVIS CIENNA COSTELLO POVBUMALIK na ako sa school kahit ayaw akong papasukin ni Rowan. Ilang araw lang naman at magpapaalam na ako sa mga professor ko, para personal ko din silang makausap tungkol sa kondisyon ko. Uncomfortable ako pero kailangan ko itong gawin. After this ay totally na akong mag-stay at home at alagaan ang health. Para iwas stress na kami, lalo na ngayon na may mga taong gusto kaming patahimikin at isa na dun ang ex ni Rowan na obsessed sa kanya. Wala ako sa mood para makipag-usap, wala rin naman nakikipag-usap sa akin kaya medyo nakakahinga ako. Hindi nga lang maiiwasan ang mga matang mapanghusga, marahil alam na nila kung bakit matagal akong nawala sa school. At least alam ng mga professor kung bakit nawala ako. Ano ba pakialam nila sa buhay ko. "Hindi ba siya 'yong na buntis, matapos ang break up nila ni Drake?" -Student 01Gosh! Tagal na kaming break ni Drake, hindi pa rin pala sila naka-move on?"Yeah. And sadly, nakunan rin siya. Maybe it was karma? Kasi, di
ELVIS CIENNA COSTELLO POV HANGGANG ngayon ay hindi pa rin mag-sink in sa utak ko na buntis ako. Kaya pala pangit palagi ang pakiramdam ko. Marahan kong hinahaplos ang tiyan ko at matamis na ngumiti dahil nabuntis ako agad. Akala ko ay matagal pa bago ako mabuntis sa ikalawang pagkakataon. Masaya ako dahil maaga dumating ang munting angel namin ni Rowan. Maskin siya ay hindi rin makapaniwala na sabihin ng doctor na nagdadalang tao ako. Dalawang araw na nung makalabas ako ng hospital. At dito na rin kami tumira sa bagong bahay. Nagulat nga ako ng sabihin niyang sa akin nakapangalan ang bahay at regalo niya raw ‘to sa akin. Mala-mansyon rin ang laki nito, at hanggang ngayon ay hindi ko rin lubos maisip na regalo niya sa akin ang bahay kapag naka-graduate na sa college. Pero iniisip ko ngayon kung makakaakyat ako sa stage at matanggap ang diploma ko. Wala naman masama kung tanggapin ko pa rin, complete ko naman na ang lahat ng subject ko. “Are you craving for something, Mi amor? Ma
ELVIS CIENNA COSTELLO POV BIGLA na lang akong nagising dahil sa sama ng aking pakiramdam. Nanlalamig ako at nahihilo na naman. Naalala ko bago ako makatulog ay nagsusuka pa ako. Palihim na nga lang akong nagsuka dahil ayaw kong mag-alala sila sa akin. Timing pa na sa araw ng kasal namin ko ‘to naramdaman. Hindi tuloy namin na-enjoy ni Rowan ang unang gabi na kami ay official ng mag-asawa. About sa honeymoon naman namin ay baka kapag nalaman ko na resulta nitong nararamdaman ko. Bumangon ako upang tunguhin ang banyo. Ngunit napagtanto kung wala pala sa tabi ko si Rowan. Nagpalinga-linga ako sa bawat sulok ng kwarto, sa balkonahe, sa sala, ngunit walang kahit anong bakas ng asawa ko ang naroon. Tinawag ko siya ngunit wala talaga. Tahimik na rin sa labas at wala na akong narinig na kahit anong ingay pa. Anong oras na rin kasi at baka napagod at nagpapahinga na. Hinanap ko na lang ang cellphone ko sa kama, ngunit imbis na cellphone ko ang makita ko ay ang baril ang lumabas mula sa
"Bolero ka talaga. Sinasabi mo lang 'yan para pagaanin ang loob ko. Pero huwag mo pilitin ang sarili mo na magustuhan ako. Okay lang ako," wika ni Lindsay kahit medyo mapait 'yon para sa kanya. She loves Kennedy, at tanging ang binata lang ang nakikita ng kanyang mga mata. She tried to forget him, pero imbis na kalimutan ay mas lalo pang nahulog ang loob niya rito. "I am not! I am sincere, and it's not sugar-coating. It's real, Lindsay. Believe me. I liked you, no, I think it's more than that," mariin wika nito. "Stop it, Kennedy. Ayaw kong napipilitan ka lang na mahalin ako, mabilis akong bumigay. And about what happened to us the other night, just forget it. I am not regretting it. Masaya ako," mahinang sabi ni Lindsay ngunit may bahid ng luha ang kanyang mga mata. Bakas din sa boses nito ang lungkot at sakit. Biglang niyakap ni Kennedy si Lindsay. Mahigpit na para bang ayaw na niya itong pakawalan. Nasasaktan si Kennedy dahil siya rin ang dahilan kung hanggang ngayon ay
"What information did you get this time, Frank?" Hillary asked, while circling her fingers on the glass rim. "Here, Madame. I took this picture, yesterday night, at Basco Batanes." Tumaas ang kilay ni Hillary at maiging tiningnan ang bawat litrato. "Nandun pa rin po si Chester, upang magbantay sa asawa niyo." Dagdag pa nito. Napatango si Hillary habang tiim bagang na tinitigan ang bawat litrato. She bite her lower lips at parang pinanggigilan niya ito. Kinuha niya ang baso na laman ang paborito niyang wine, at ininom ito ng isang lagok lang. "Ahhhhhhhhhhh..." galit niyang sigaw at tinapon ang baso. "I will kill that woman... arghhh..." Hillary shouted and gritted her teeth in so much anger. "Anong plano niyo, Madame?" tanong ni Frank. Parang sanay na sanay na ang lalaki sa ugali ng kanyang amo. Hindi man lang ito natakot o nakaramdam man lang ng kaba. Marahil isa siyang miyembro ng isang delikadong organisasyon kaya hindi na ito nakakaramdam ng takot o kaba. "Ako na ang bahala sa