68. TLBAHM

[Amelia]

KATULAD ng dati ay wala itong pinagbago. Gwapo pa rin, matangkad, at mas lalo yatang lumaki ang pangangatawan nito—pinilig niya ang ulo.

Bakit ba puro papuri ang nasa utak niya para dito?

Samantalang mas dapat na magtaka siya kung bakit ito ang nasa harapan niya ngayon at hindi ang taong nakabili ng lote ni Aling Lucia.

"Pasensya na. Mali yata ako ng kwartong napasukan." Ani niya bago nagmamadaling pumihit paalis.

Napahinto siya ng magsalita si Damon.

"How are you, Amelia?"

Kumuyom ang kamay niya. Bakit kung mangamusta ito ay parang in-good terms sila ng huling magkita?

Hindi siya sumagot at nagpatuloy na sa paglalakad—pero hindi pa man siya nakakalabas ng silid ay hinawakan siya nito sa kamay ng madiin at saka siya isinandal sa pader sa gilid ng pinto habang nakataas sa ulunan niya ang isa n'yang kamay.

"Let me go!" Pilit n'yang hinila ang kamay, pero hindi niya 'yon magawang mahila. Pakiramdam niya ay nasasaktan lang siya sa tuwing gagalaw siya. "Ano ba?!" Gamit ang isa pa