"Ma," naluluhang niyakap ko si Mama. Wala silang kaalam-alam na dumating na ako. Hindi ko na kasi gusto sunduin pa nila ako dahil mapapagod lang sila sas byahe. Maging si Gio nga ay nag pupumilit pero sinabi ko nalang na dumiretso na sya ng bahay. Sya lang ang tanging nakakaalam na ngayon ang uwi ko. Sa dalawang taong pamamalagi ko sa ibang bansa hindi lang ako basta lumayo. Hindi ako nag party lang dun. Kumayod ako at nag pakasasa sa trabaho para may ipadala kilala Mama pang paayos ng bahay at kahit paano ayt nakaipon narin ako ng malaking savings para sa sarili ko. Natuto akong mag handle ng pera ng maayos. Natuto akong mag tira para sa sarili ko, at natuto akong mahalin din ang sarili ko. Pamilya ko ang naging inspirasyon ko nung mga panahong lugmok na lugmok na talaga buhay ko. Sa dalawang taon na lumipas may nag bago kaya? Sinuri ko ang buong kabahayan. "Worth it pala pag-alis ko Mama." Natutuwang sambit ko. Napatango si Mama bago tinawag ang mga kapatid ko. "Ang ate nyo dum
Kapal talaga ng muka! Humingi ako ng pasensya kay Gio sa nangyari. Naiiling na pumasok na ako ng bahay at nag locked ng pinto. Desido na akong bigyan ng chance na mahalin si Gio, baka sakanya talaga ako sasaya. Kaagad akong nahiga sa kama at dinukot ang phone ko sa bulsa ng aking short. Makapag facebook na nga lang ng makabalita naman sa mga friends ko. Matagal narin akong walang post. Simula kasi ng nasa abroad na ako panay nalang ako sa messenger nakafocus. Wala rin naman akong ipo-post dahil broken na broken ako that time. Nag tipa ako ng pang caption na, "Dun tayo sa lalaking alam ang responsibilidad at handa bago lumandi". # LeaveMeAndStopBotheringMeYes, mahaba hushtag ko. Nag public ako para makita talaga ni Tzaddi ang post ko. Friend ko narin pala si Gio sa lahat ng social media accounts nya, pero sa messenger kami nag tatambay talaga. Usap-usap at kamustahan nung nasa ibang bansa pa ako. Matiyaga nya akong inalalayan, tinulungan at hinintay. And finally, handa na ako. Han
"Pasensya na late ako." Nakakahiya kay Gio. Sya yung bisita pero nauna pa sakin, bwiset kasi si Tzaddi eh. Mabuti nalang talaga mabait si Gio kaya hindi sya nagalit sakin. "Ayos lang ang mahalaga ay kasama kita ngayon," nakangiting sagot nya.Akward kasi first time naming lumabas ngayon bilang nililigawan nga nya ako. Kapag kasi kasama ko sya tingin ko sakanya kaybigan, pero ganun parin naman. Kaybigan parin turing ko sakanya kahit na hindi mag click yung panliligaw nya. Mabait si Gio. Sya yung tumulong samin ng pamilya ko kaya malaki talaga ang utang na loob ko sakanya, pero hindi naman porket mabait sya at maraming naitulong samin lalo na sakin e, ibibigay ko agad ang 'oo' ko kahit na wala naman akong nararamdaman sakanya. Sa ngayon kasi kaybigan palang pero hindi naman madidikta o masasabi ng isang tao kung hanggang kaybigan lang. Pwede kasing magustuhan ko din sya at malimutan na si Tzaddi. Iyon ang gusto kong mangyari kaya binigyan ko ng chance si Gio, at kasabay ng pag bibiga
"Ikakasal kana pala?" Napalingon ako sa likuran ko. Kasalukuyan kong kasama si Dara uoang mag groceries ng sumulpot na naman si Tzaddi na parang kabute. "Sinusundan mo ba ako?" Yamot na tanong ko bago pumamewang. "Parang ganun na nga. I have source," pagmamalaki pa nya bago tumingin kay Dara. "Dara," pinanlaki ko ng mata ang kapatid ko. "Ano sa tingin mo ang ginagawa mo, ha?" "Sorry ate team ako ni Kuya Tzaddi eh," nahihiyang sabi pa nito bago nakipag fist bump kay Tzaddi. "Ikakasal na ako," matigas na wika ko."Sakin ka ikakasal," may hinugot syang singsing sa bulsa nya. "Will you marry me?" Napangisi ako. "Ano bang tingin mo sakin tanga ako? Na madali akong mauto? Isang sabi mo lang dapat marupok na naman ako? Paiikutin mo na naman ako at gagawing kabit mo. Nakakasawa na Tzaddi. Nakiusap naman ako diba? Nakiusap ako na tigilan mo na ako!" Sinuntok ko sya sa dibdib. "Nagugulo na naman utak at puso ko eh! Alam ko sa sarili ko na mahal parin kita pero AYOKO NA. Ayoko nang paasah
"Sigurado kana ba?" "Syempre! Puso naman ni ate yan Dara, at kung may unang makakaalam ng nararamdaman nya. Walang iba kundi sya mismo yun," sagot ni Bria kay Dara na kanina pa tanong ng tanong sakin. "Irespeto natin kung ano desisyon ni ate." Sabat ni Denver na karga ang anak nyang bunso at ang panganay nya'y hawak nya naman. "Para sakin wag tutukan ate," dagdag nya. "If ever mahal mo talaga si Tzaddi then go, ilaban mo. Kasal sya o hindi subukan mo paring alamin tapos kapag hindi talaga pwede edi move on. Ang sakin lang wag mong gawing option si Dr. Alvarez kasi mas makakasakit kalang. Kayong tatlo lang din masasaktan," paliwanag pa ni Denver. "Lalaki ako at alam na alam ko ang feeling, pero sana wag mo syang gawing option lang. Imulat mo sya sa katotohanan na hindi mo talaga sya kayang mahalin tulad ng inaasahan nya. Mag pakatotoo kayong tatlo sa nararamdaman nyo, baka dun nyo masagot yung mga tanong na tumatakbi sa isip nyo." "Lalim ng hugot!" Pag bibiro ni Bria na hindi pinans
"You heard me, at totoo iyon. Hindi ako kasal hindi ka kabit lang Amiara," muling wika ni Tzaddi. "Sige na Amiara," hinawakan ako ni Gio sa pulsuhan at inilapit kay Tzaddi. "Gio sorry," tuluyan na akong napahagulhol. "Saksi ako sa pagmamahal mo para sakanya kaya paano kitang ilalayo at ipag dadamot sa taong nag papasaya sayo?" Bumaling si Gio kay Tzaddi. "Malaki utang mo sakin," nagawa pang tumawa ni Gio. "Ingatan mo sya pakiusap. Kasi kapag nalaman kong sinaktan mo na naman sya. Hindi na ako mag dadalawang isip na bawiin sya at ilayo sayo Tzaddi." Tinapik pa ni Gio ang balikat ni Tzaddi. "Salamat." Maging si Tzaddi ay hindi makapaniwala sa ginawa ni Gio. "Ang swerte mo lang talaga. Kasi kung ako si Gio bakit ko ipapaubaya sayo yung taong mahal ko e, torpe ka. Hindi ka naman gold. Mabait lang yung tao at hindi makasarili." Si Nate na cold syang tinignan bago tinalikuran. "Kawawang Gio," napabuntong hininga si Anita. "Sana marami pang lalaking kagaya nga. Napaisip tuloy ako bigl
"Are you sure about this?" Tanong ni Tzaddi. Kinakabahan rin naman ako lalo na at nasasaktan si Gio, pero kaylangan parin namin itong kausapin. Kaybigan ko si Gio. Naiinis ako sa sarili ko kasi napakadamot ng puso ko. Ginawa naman nya lahat pero wala parin, si Tzaddi parin ang gusto ko. Nakiusap ako kay Tzaddi na kausapin namin si Gio. Malaki ang utang na loob nya at deserve naman ni Gio na mapasalamatan. Kahit na mahal na mahal nya ako never syang naging sakim. Hinawakan ni Tzaddi ang kamay ko kaya natigilan ako sa malalim na pag-iisip. Nasa tapat na kami ng condo unit ni Gio. Hindi ako tumawag o nag sabi sakanya na pupunta kami. Ayokong iwasan nya kami kaya binulaga na namin sya. Isang doorbell lang ay nag bukas na sya ng pinto. Gulat pa nga sya ng makita kami pero wala rin namang nagawa at pinapasok na kami. "Nag abala pa kayong puntahan ako," basag nya sa katahimikan. Wala kasi kaming imik ni Tzaddi. Maging ako hindi ko alam ang pauna kong sasabihin sakanya. "Hindi nyo kayl
Inayos na ng magulang namin ang kasal. Sila ang namala sa venue, foods, invitations at maging sa outfit ko. Ganun sila kasaya at ka-excited na makasal na kami ni Tzaddi. Excited din naman ako pero hindi maalis sakin kabahan. Pakiramdam ko kasi palagi nalang may mangyayari kaya nadala na ako. Parang kapag sobrang saya mo, grabe din yung lungkot na darating sayo. "Masaya ako para sayo ate." Mahigpit akong niyakap ni Bria. "Anak ako din masaya ako. Masaya kaming lahat lalo na ang tatay mo," naluluhang sambit ni Mama. "Ayoko na umiyak baka masira na naman make-up ko. Kawawa naman yung baklang make-up artist." Pigil ang aking luha habang nakangiti kay Mama.Sayang lang at hindi na inabot ni tatay ang kasal ko. Sya sana yung maghahatid sakin kay Tzaddi, pero wala na sya. Hanggang ngayon nangungulila parin ako kay tatay. Hinahanap ko yung pangangaral nya sakin. Naramdaman ko talaga yung pagiging ama nya. Natigilan ako sa pag-iisip ng mapansin kong wala si Dara. Naalala ko nga pala na