"Are you sure about this?" Tanong ni Tzaddi. Kinakabahan rin naman ako lalo na at nasasaktan si Gio, pero kaylangan parin namin itong kausapin. Kaybigan ko si Gio. Naiinis ako sa sarili ko kasi napakadamot ng puso ko. Ginawa naman nya lahat pero wala parin, si Tzaddi parin ang gusto ko. Nakiusap ako kay Tzaddi na kausapin namin si Gio. Malaki ang utang na loob nya at deserve naman ni Gio na mapasalamatan. Kahit na mahal na mahal nya ako never syang naging sakim. Hinawakan ni Tzaddi ang kamay ko kaya natigilan ako sa malalim na pag-iisip. Nasa tapat na kami ng condo unit ni Gio. Hindi ako tumawag o nag sabi sakanya na pupunta kami. Ayokong iwasan nya kami kaya binulaga na namin sya. Isang doorbell lang ay nag bukas na sya ng pinto. Gulat pa nga sya ng makita kami pero wala rin namang nagawa at pinapasok na kami. "Nag abala pa kayong puntahan ako," basag nya sa katahimikan. Wala kasi kaming imik ni Tzaddi. Maging ako hindi ko alam ang pauna kong sasabihin sakanya. "Hindi nyo kayl
Inayos na ng magulang namin ang kasal. Sila ang namala sa venue, foods, invitations at maging sa outfit ko. Ganun sila kasaya at ka-excited na makasal na kami ni Tzaddi. Excited din naman ako pero hindi maalis sakin kabahan. Pakiramdam ko kasi palagi nalang may mangyayari kaya nadala na ako. Parang kapag sobrang saya mo, grabe din yung lungkot na darating sayo. "Masaya ako para sayo ate." Mahigpit akong niyakap ni Bria. "Anak ako din masaya ako. Masaya kaming lahat lalo na ang tatay mo," naluluhang sambit ni Mama. "Ayoko na umiyak baka masira na naman make-up ko. Kawawa naman yung baklang make-up artist." Pigil ang aking luha habang nakangiti kay Mama.Sayang lang at hindi na inabot ni tatay ang kasal ko. Sya sana yung maghahatid sakin kay Tzaddi, pero wala na sya. Hanggang ngayon nangungulila parin ako kay tatay. Hinahanap ko yung pangangaral nya sakin. Naramdaman ko talaga yung pagiging ama nya. Natigilan ako sa pag-iisip ng mapansin kong wala si Dara. Naalala ko nga pala na
Maayos ang pagsasama namin ni Tzadddi. Napakaswerte ko sakanya dahil napaka maintindihin nya. Isang buwan lamang ay nakumpirma naming nag dadalang tao na nga ako sa unang anak nami.Busy ang lahat sa kanilang mga trabaho. Ganun din ako na malapit ng manganak. Nakaharap ako sa laptop ko at napasandal, busy ako sa kakascroll sa Facebook. Naiinip na kasi ako. Napaka protective ni Tzaddi at halos ayaw akong pagalawin. Ininat ko ang mga kamay ko at hinawakan ang leeg ko bago nag inat-inat."Kamusta na kaya sila? Hindi ko sila masyadong nakakasama. Si Dara, Bria, Denver at si Mama. Pati magulang ni Tzaddi, haysst. Nakakamiss na silang kausap sa personal. Medyo may kalayuan kasi nilipatan naming bahay ni Tzaddi. Si Dara at Bria naman busy din sa work. Graduate na sila ni Bria. Kaya nakaluwag narin si Mama sa dating batugan nyang mga anak.Pagkatapos kase ng birthday ni Tzaddi hindi na kami masyadong nag kakasama. Kaya lagi akong nag kukulong dito sa kwarto. Naiinip na ako na palagi nalang si
Lahat naman ng hikahos sa buhay nais umangat kahit paano. Si Millicent Miles Calista ay may simpleng nais at pangarap sa para sakaniyang pamilya. Dahil sa hikahos at walang sapat na pera ay elementarya lamang ang kaniyang na tapos. Kulang na kulang ang kaniyang kaalaman lalo't laking probinsya pa siya. At para sa pamilya lahat ay gagawin niya. Kaya naman agad siyang sumama sa taong nag re-recruit patungong manila para kumita ng malaking halaga. Hindi man alam ang pinasok na trabaho ay walang atubili siyang sumama sa pag a-akalang magiging matino ang kaniyang trabaho. SIMULA Maaga na namang nasa bukid si Millicent upang tumulong sa pag ta-tanim ng palay. Suot ang mahabang manggas, sombrero at ang mahaba niyang pang i-baba ay todo bigay s'ya sa trabaho upang matapos agad. Pagsasaka nalang ang inaasahan ng kaniyang pamilya. Habang ang ina niya ay suma-sideline bilang labandera para may ipang dagdag pang gastos sakanilang pagkain at pambaon ng kaniyang dalawang nakababatang kapatid. S
CHAPTER 1Manghang-mangha si Millicent sa laki ng bahay na tutulyan niya. Para siyang na sa isang malaking palasyo kaya naman ganoon nalang ang gulat niya. Sakanilang probinsya kasi ay walang ganitong malaking bahay, puro kubo at simpleng sementadong bahay lang. "Ang laki ng bahay ninyo Stella." Bulong niya sa bata na magiging alaga niya. "Alam mo ba na sa probinsya namin pinakamayaman na 'yung may malaking sari-sari store. Ano bang trabaho ng Dad mo?" Curious na tanong pa niya sa bata. "May company si Daddy at mga negosyo. Isa labg ito sa lima pa naming mga bahay na malalaki, 'yung iba kasi nasa ibang bansa." "Wow!" Nanlaki ang kaniyang mata at napa thumbs up sa gulat. "Napakaswerte mong bata ka. Ako kasi bata palang kami danas na namin ang hirap, marunong din akong mag araro ng bukid at sumakay sa kalabaw. Gusto mo masubukan minsan?" "What is nag a-araro ng bukid? Hindi ko po alam iyon." Napaisip si Millicent kung paano ba niya ipapaliwanag kay Stella ang tinutukoy niya. "Basta
CHAPTER 2Maagang gumising si Milli sanay siyang hindi nag papaabot masikatan ng araw. Nahihiya din s'ya lalo na at bago siya sa trabaho at kaylangang mag sipag. Mabuti na nga lang at napakabait parin talaga ng tadhana sakaniya. Kahit na nag kanda loko-loko ang kanilang lakad patungo dito manila ay naging maayos parin ang kaniyang kalagayan. Hindi na mag aalala ang kaniyang pamilya. Ang tanging inaalala na lamang niya ay ang kaniyang kaybigang si Chichi. Sana lang talaga ay hindi ito mapahamak ito ang kaniyang hinihiling. Huwag sanang masilaw sa pera si Chichi at ibigay ang kaniyang rosas sa kung sinong lalaki lamang. "Good morning po Mamang!" Bati niya sa Mayordomang umaga palang ay masama na ang expression ng mukha. Tila ba pinag lihi ito sa ampalaya at sobrang bitter. "Anong maganda sa umaga, aber?" Masungit nitong tanong. "Ako po?" Alanga pang sagot niya bago humalkahak. "Para naman tayong namatayan nito Manang smile kana dali!" Nilapitan n'ya ang matanda at niyakap. "Ganda mo
"Bakit parang iba ang ngiti mo?" Hindi agad siya nakasagot sa tanong ni Manong Bernard. Natatawa lang kasi siya sa yaya ni Stella na si Milli. Napaka inosente nito at sobrang ignorante kaya naman kapag may inilabas ang bibig nito sumasakit ang ulo niya. "Masaya lang ako na makitang may kalaro ang anak ko. Bumabalik 'yung dati niyang sigla," sagot niya. "Swerte lang din na nakahanap ako ng taong kayang sakyan ang ugali ng anak ko.""Bakit ba kasi si Mariel ay hindi makuha ang kiliti ng anak mo? Mabait na bata naman si Stella, baka lang kasi may hindi siya nais na pag u-ugali ni Mariel. Ano sa tingin mo, iho?" "I don't know Manong. Isa rin 'yan sa pinagtataka ko eh. Sadyang hindi palang siguro handa si Stella na may maging step mom na s'ya." "Akala ko ba gusto niyang mag asawa kana?" "Yeah, but I think ayon iyon sa nais niya. Gusto yata ni Stella na s'ya ang pipili ng magiging asawa ko na hindi naman pwede. Alam kong naguguluhan s'ya, pero kahit anak ko pa s'ya hindi parin niya maa
Ilang minuto lang ay kumalma na si Lucifer. Hindi rin n'ya maintindihan ang kaniyang sarili sa pagiging oa ng kaniyang reaction. Nasigawan pa tuloy niya si Milli ng wala sa oras kahit na wala naman itong ginagawang mali. Napatingin siya sa litrato ni Selena na nasa table niya. "I'm sorry na aalala ko 'yung ginagawa mo, kay Milli sa tuwing ayaw kong kumain. Hindi ko mapigilang maging ganito Selena, please help me... Hindi ko na naman alam ang gagawin ko sa tuwing may mga bagay na nag papaalala sakin nung mga oras na nasa tabi pa kita. Sana tinuruan mo din ako na mabuhay kahit wala ka, sobrang nahihirapan ako Selena." Hinang-hina si Lucifer habang nakatitig sa litrato ni Selena. "Danica." Tawag niya ng maayos ang kaniyang sarili. "Nasaan na si Milli? Umuwi na ba sila ni Manong Bernard?" "Sir hindi ko sure, basta nakita ko lang 'yung babae na dumirediretso po. Parang hindi yata alam kung saan pupunta." "Pakihanap mo narin nga sa CCTV just in case na hindi sumagot si Manong, sabihin