CHAPTER 17

Ibinaba ni Felix ang kanyang kutsara’t tinidor at tinitigan ang magkapatid na parehong nasa harapan niya.

“Minsan lang kayong umuwi para magkasabay-sabay tayong kumain. Ano bang pinagdidiskusyunan ninyong dalawa? Puwede ba tayong kumain ng payapa?” Humugot ng malalim na hininga ang lalaki at itinuloy ang pagkain.

“Why? May natitipuhan ba ang kuya mo? Kilala mo ba?” Kumibit-balikat si Philip at tinitigan siya. He doesn’t seem to care.

“If you’ll excuse me.” Tinapos kaagad ni Pancho ang pagkain niya.

“Pancho, tapos ka na bang kumain?”

“Busog na po ako, Mama.” Siya ang unang nagpaalam. Pero hinabol siya ni Philip sa loob ng kanyang kuwarto.

“Why are you here?” He is just the same calm and cool guy even under pressure.

“Are you avoiding me?”

“Alam mo pala eh, bakit mo pa ako tinatanong?”

“Siya pa rin ba?”

“You know what, I pity you. Look at you, kaya hanggang diyan ka na lang dahil wala kang ginawa kundi makipagkompetensiya sa akin. You have taken her, happy ka na?”

Pero hindi masaya si P