UNANG YUGTO - NEXT BRIDE?
"Where are those people?" inis na singhal ni Janice nang bigla na lang mawala ang mag-asawang Luigi at Chelsey. "Nakalimutan na ba nilang nandito pa tayo sa bahay nila?"
Pagak namang tumawa si Travis at inakbayan siya. "Let them be, para namang hindi mo alam na ngayon lang nagkaroon ng oras ang dalawa na magkasama na walang istorbo," nakangising wika nito at pinisil ang ilong ng karga niyang si Stefan.
"Take off your hands on me," singhal niya rito at pumiksi.
"Bakit ba ang aburido mo ngayon, are you in your red days?" kunot-noong tanong nito sa kanya.
"Shut up," singhal niya ulit dito at ibinaling ang tingin sa mag-asawang Braun at Briella na abala naman sa anak ng mga ito. "Parang ang bilis lang ng panahon, 'no? Sino'ng mag-aakala na may mga tali na kayo," nakangising pang-aasar niya sa mag-asawa.
"So, ang ibig sabihin niyon may isusunod na namang ikasal?" nakataas ang kilay na tanong ni Leon.
Tumikhim si Travis. "Gusto ko na sana kaya lang hindi pa kami handa pareho ni Kimineah," nakangising sabi nito. "Kaya pass na muna."
"Sino bang nakasalo ng bulaklak noong kasal nina Chelsey?" tanong ni Jeydon na karga naman si Ivan.
Hindi niya napigilang mapatawa sa sinabi nito. "Nakalimutan mo na bang ikaw iyon?"
Natigilan si Jeydon at biglang nagsalubong ang kilay nang tila maalala nito ang nangyari noon. "No, hindi pa ako ikakasal," sabi nitong umiiling. "How about you?" tanong nito sa kanya.
Mula sa gilid ng mga mata niya ay nakita niyang tila nasaktan si Nami sa sinabi ni Jeydon, lihim siyang napasinghal at tumingin kina Briella at Braun.
"What about me?" painosenteng tanong niya. "Bakit hindi natin tanungin si Nami?" nakangising wika niya at tiningnan ang dalaga na parang binuhusan ng suka sa sobrang putla ng mukla.
"Are you going to be married Nami?" salubong ang kilay na tanong ni Braun sa kapatid.
"H-Ha? H-Hindi, ah. Wala nga akong nobyo, paano ako magpapakasal?" utal na sagot nito.
"Paano kung may mag-aya sa'yong magpakasal?" nakangising tanong niya rito. Parang gusto na niyang isambulat sa mukha ni Jeydon na ito ang pinatatamaan niya dahil wala man lang kahit na rekasyon na makikita sa mukha nito.
Sunod-sunod na napailing naman si Nami. "Wala akong nobyo kaya imposible iyon," sagot nito.
"Stop teasing my sister, Ortega," pagtatanggol ni Braun sa kapatid nito.
Sininghalan niya ito ng tingin at hindi na nagsalita.
"Tita Janice, puwede po bang makipaglaro muna ako kay Baby Stefan?" tanong ng tatlong taong gulang na si Kisha. Nginitian niya ang bata at inilapag sa carpeted na sahig si Stefan na tuwang-tuwa na nakikipaglaro sa Ate Kisha nito.
Ilang sandali pa ay sumulpot ang mag-asawa at kahit hindi magsabi ang mga ito ay alam na nila kung ano ang ginawa.
"Sa wakas, tapos na ba?" nakangising tanong ni Travis sa Kuya niya.
Sinamaan lang nito ng tingin ang kaibigan nila, siya naman ay tumayo na pagkatapos halikan ang pamangkin.
"Mauuna na akong umalis sa inyo, maaga ang meeting ko bukas at VVIP iyon. Ayokong mabigyan ng masamang impresyon, sayang ang i-invest niyang milyones sa kompanya," sabi niya at humakbang palapit kay Chelsey.
"Salamat sa pagdalo," nakangiting saad ni Chelsey at niyakap siya. "Mag-iingat ka sa pag-uwi."
Natawa siya sa huling sinabi nito ngunit hindi na nagsalita pa. Nagpaalam na rin siya sa iba pa nilang mga kaibigan.
"Wanna me come with you?" dinig niyang tanong ni Travis sa kanya.
"F*ck off, I can go home alone," singhal niya rito at tuloy-tuloy na lumabas ng bahay ng kanyang Kuya.
Pagsakay niya ng sasakyan ay tiningnan niya ang kanyang cellphone na sinadya niyang iwan sa loob ng kanyang kotse, ayaw niyang maistorbo ng kahit na sinu-sino ang kasiyahang iyon dahil iyon pa lang ang kauna-unahang pagtitipon nilang magkakaibigan na walang inaalalang kahit na anong problema.
Isang taon na ang nakalipas simula nang mahuli nila si Jared, siya ang nagparusa sa lalaki at dahil sa tindi ng galit niya rito ay muntik na niya itong mapatay. Malaki ang nawalang pera sa kompanya ng kanyang ama at nalaman pa niya na ibinenta ng Mommy niya ang share nito sa isa sa mga gahaman na stockholder ng kompanya ng daddy niya. At sa ginawa pa niyang pag-iimbestiga ay nakipagsiping ang kanyang mommy sa hayop na iyon kapalit ng malaking halaga.
Tuluyang nawala ang pag-asa sa kanyang dibdib na magkakabalikan pa ang mga magulang niya. Hindi niya akalain na darating ang panahon na mangyayari iyon dahil simula nang bata pa siya ay iyon lang ang pinakahiniling niyang mangyari at matupad. Ngunit gano'n nga siguro kapag ang tadhana na ang nagbiro—kahit anong hawak mo sa pag-asang makamit iyon, bibitaw ka rin.
****
Pagdating niya sa Penthouse niya ay kaagad siyang nagbabad sa bathtub para tanggalin ang stress sa buo niyang katawan. Nagdala siya ng isang bote ng red wine at isang wine glass bago lumusong sa bathtub. Inilubog niya ang buong katawan niya hanggang sa may balikat at sumandal, binuksan niya ang bluetooth stereo niya at nagpatugtog ng malamyos na tugtugin para mas lalo siyang ma-relax.
Bukas pagpasok niya sa kompanya niya ay magkikita na naman sila ni Matteo at nakatitiyak siyang mangungulit na naman ito. Iniisip pa lang niya ay sumasakit na ang kanyang ulo, hindi niya mawari kung bakit pinagpipilitan nito ang sarili sa kanya gayong tiyak naman siyang maraming nagkakandarapa dito.
Is that okay with you?
Natigilan siya sa isinigaw ng kanyang isip, nababaliw na ba siya? Mabilis niyang iwinaksi iyon sa kanyang isipan, kailanman ay hindi niya puwedeng patulan ang kahit na sinong nagta-trabaho sa kompanya niya.
Tumunog ang kanyang cellphone at nang makita niya ang pangalan nang tumatawag ay hindi niya mapigilang magulat. It was Matteo, alam kaya nito na ito ang iniisip niya sa mga oras na iyon.
Huminga muna siya ng malalim bago sagutin ang tawag nito.
"Hello?" aniya at nagsalin ng alak sa kopita.
"Are you at home?" tanong nito sa kanya.
"Bakit?" kunot-noong tanong niya.
"I'm here in front of your door," sagot nito.
"What?" Nagsalubong ang kilay niya sa sinabi nito. "What do you want, Matteo?" tanong niya sa kabilang linya.
"It's been a month, Janice. I want an answer," seryosong wika nito sa kanya.
Literal na nalaglag ang panga niya sa sinabi nito, hindi niya akalain na maaalala pa nito ang bagay na iyon. One month ago, may nangyari sa kanila at nagkaroon sila ng bet na hindi naman niya sinang-ayunan, ang buong akala niya ay nakalimutan na nito iyon dahil pagkatapos niyon ay hindi na siya nito ginulo pa.
Paminsan-minsan itong nangungulit at inaaya siyang lumabas o 'di naman kaya ay ihatid siya ngunit lahat ng iyon ay tinanggihan niya—hindi dahil sa wala siyang gusto dito kundi para maiwasan ang mga isyu na puwedeng kumalat. May pangako siyang binitiwan sa harap ng maraming media na kailanman ay hindiniya hahaluan ng kahit na anong kalokohan ang namamagitan sa kanya at lahat ng mga taong makakatrabaho niya.
"W-What the hell are you talking?" singhal niya rito. Humigpit ang hawak niya sa kanyang cellphone at nagsalubong ang mga kilay na muling nagsalita. "I already told you the answer, Matteo. I don't—"
"Open the door and say it to my face," mabilis na putol nito sa sinasabi niya.
Nakagat niya ang kanyang ibabang labi at tila naumid ang dila. Hindi niya puwedeng papasukin ito dahil sa pangambang baka may gawin na naman ito at nakatitiyak siyang tatraydurin na naman siya ng sarili niyang katawan sa oras na makalapit ito sa kanya.
Huminga siya ng malalim. "I'm not in the house, right now."
"Where are you?" tanong nito.
"I can't tell you, I'm sorry," sagot niya. "Matteo, hindi puwede ang gusto mong mangyari. You're one of my models, and I have sworn that I won't have any relationship with my models."
"To hell with that damn promise, Janice. I don't give a f*cking care about that. Mas importante sa akin ang kasunduan nating dalawa, you lose and you'll be my wife."
Ipinikit niya ng mariin ang mga mata niya, kanina lang ay pinag-uusapan pa nila ng mga kaibigan niya kung sino ang susunod na ikakasal. What a f*cking coincidence! Am I the f*cking next bride?1
"Matteo, please, tigilan mo na 'to. Hindi ako magpapakasal sa'yo at hindi isang laro ang pagpili ng taong aasawahin!" mariin at pagalit na singhal niya rito.
"Open the door," sabi nito na tila hindi nakikinig sa sinasabi niya.
Marahas siyang napabuga ng hangin. "Wala ako sa bahay at hindi ako uuwi ngayon."
"I'll wait here until you come home," sabi nito at bigla na lang nawala sa kabilang linya.
Malakas siyang napasinghal at tinungga ang laman ng kopita niya. Sa buong buhay niya ay ngayon lang siya nakaranas na may isang taong mangungulit sa kanya at ang matindi ay gusto siyang mapangasawa.
"Ano'ng tingin niya sa pag-aasawa? F*ck!" galit na singhal niya at muling inilublob ang katawan sa tubig.
Isinandal niya ang katawan niya sa bathtub at ipinikit ang mga mata ngunit wala pa mang isang segundo ay iminulat niya iyon at napatingin sa may pinto ng banyo.
Paano kung totoohanin ng lalaking iyon ang sinabing maghihintay sa kanya?
"Damn it, Matteo, bakit ba pinapahirapan mo ako? Ayoko ng isang pagsasamang walang pagmamahal na kasama!"
IKA-2 YUGTO: MARRIAGE CONTRACTLumipas ang halos isang oras, kanina pa sia kating-kati na silipin si Matteo sa labas ng kanyang pintuan ngunit nangangamba siyang baka malaman nito na nasa loob lang siya ng bahay niya. Kahit papaano ay nahihiya pa rin naman siya sa ginagawa niyang pag-iwas at pagtataboy sa binata.Sinulyapan niya ang kanyang cellphone na nasa ibabaw ng maliit na mesa, mabilis niya iyong kinuha at tiningnan kung may nakaligtaan siyang text ng binata ngunit wala siyang nakita. Huminga siya ng malalim at idinayal ang numero ni Jeydon, iyon lang ang alam niyang paraan para malaman kung totoong nasa harap nga ng pintuan niya si Matteo.Ilang beses munang nag-ring sa kabilang linya bago niya narinig ang boses nito."Hello, Jeyd? Where are you?" tanong niya rito."I'm driving home, bakit?" tanong nito sa kanya."Can you call Matteo? I just want to know where he is right now?" pakiusap niya rito."Why me? Hindi mo na ba kayang gawin iyon?" kahit hindi niya ito nakikita ay alam
Wala nang nagawa pa si Janice kundi ang pirmahan ang dala nitong Marriage Certificate. Masama ang loob niya at ng mga oras na iyon ay gusto niya itong pahirapan."Congratulations, you are now Mrs. Matteo Cordova," nakangiting bati nito sa kanya.Sininghalan niya ito ng tawa at inirapan. "Congratulate yourself, Mr. Cordova. Maaring nakuha mo ang gusto mo ngayon but it doesn't mean you already have me."Nawala ang ngiti nito sa labi at seryoso siyang tinitigan nito sa mga mata. "That's fine with me, hindi ako titigil hangga't hindi ka tuluyang nakukuha—heart, body and soul."Ipinilig niya ang kanyang ulo at nakakalokong ngumiti. "Oh, dear, it won
Tunog ng cellphone ang gumising sa natutulog na diwa ni Janice, iminulat niya ang mga mata niya at bumungad sa kanya ang dalawang babaeng magkayakap sa tabi niya. Napangiti siya, hindi niya akalain na kayang tapatan ni Melinda ang pagka-wild ng kanyang sekretaryang si Darla. Ang ending, parehas napagod ang mga ito sa pagpapaligaya sa isa't isa.Bumangon siya at pinulot ang mga damit niyang nagkalat sa sahig, pagkatapos ay nagpunta sa banyo na upang maglinis ng katawan. Hindi niya muna pinansin ang pagtunog ng kanyang cellphone, kung sinuman iyon ay hindi importante sa kanya.Habang nasa ilalim ng shower ay muli niyang naalala ang nangyari kanina sa pagitan nila ni Matteo, bumalik ang inis niya sa kanyang sarili
|Janice|Naghahanda na akong umalis nang makarinig ng mga katok sa pinto.“Miss Ortega, puwede po ba akong pumasok?” Narinig ko ang boses ni Melinda.Hindi ko alam kung bakit bigla akong nakahinga ng malalim nang mapagtantong hindi iyon boses ni Matteo. I don’t want him to come at sunduin ako.“Come in,” sabi ko habang abala sa pagsuot ng coat ko. “Anong kailangan mo?” tanong ko nang makapasok siya sa lob ng opisina ko.“Uhm . . . t-tungkol po sana sa nang—” Hindi niya naituloy ang sasabihin dahil bigla ko siyang tiningnan.“What about it?” walang emosyong tanong ko sa kanya.“I—I was hoping we could do it again?” buong tapang na tanong niya.Hindi ko napigilang pagtaasan siya ng kilay. “Walang nangyari sa atin, Melinda,” pagkaklaro ko sa kanya. “It was between you and my assistant Darla,” paglilinaw ko sa kanya.Natigilan siya at nawalan ng kulay ang maamo niyang mukha. Nag-iwas siya ng tingin sa akin at ramdam ko ang matinding tensyon niya.“P-Pero—”“Listen, Melinda,” putol ko sa s
|Janice|Pagpasok ko sa kuwarto nila Chelsey ay saka lang ako nagpakawala ng nakakainis na buntonghininga. Maingat kong inilapag sa crib ang karga kong kambal at pabagsak na naupo sa kama.“What’s with that long face, Jan?” nakangiting tanong ni Chelsey sa akin.“Tch. Puwede bang wag mo ng gatungan ang inis na nararamdaman ko?” salubong ang kilay na sita ko sa kanya.“Pfft! Bakit ka ba naiinis in the first place? He didn’t do anything bad,” nakakalokong turan niya habang tumatawa. “He’s so into you, Janice. Walang lalaki ang maglalakas na loob na harapin ang buong pamilya ng isang babae at matapang na aalukin ka ng kasal.”“For your information, we’re already married!” nakasimangot na turan ko sa kanya.Tumaas ang isang kilay niya. “So you’re okay with it now?” tanong niya.Natigilan naman ako nang makita ang makahulugang ngiti sa mga labi niya. “Puwede ba, Zey. Stop teasing me, hindi na ako natutuwa!”Tinawanan niya lang ako. “Hindi kita maintindihan, girl,” sabi pa niya. Ibinaba niy
Kanina pa sila walang imikan ni Matteo nang makaalis sila sa bahay nila. Ayaw pa niya sanang umalis ngunit nagpumilit si Matteo at nakiusap sa kanya, maging ang kanyang Daddy ay tila pinagtutulakan na siya na sumama sa binata. “Where are you exactly taking me, Matteo?” mayamaya lang ay siya na ang unang bumasag sa katahimikan nila. Pahapyaw niya itong sinulyapan ngunit mabilis din siyang nag-iwas ng tingin dahil maging ito’y nakatingin din pala sa kanya. “I’m taking you home,” sagot nito. Napsinghal siya ng tawa at nagkibit ng balikat. “Home? Are you really fcking serious about that?” “I’m dead serious, Janice.” Sinamaan niya ito ng tingin. “Now that I think about it, you’re a spoiled brat asshole,” singhal niya rito. Narinig niya ang malalim nitong pagbuntonghininga, nanatili ang mga mata nito sa daan at hindi na umimik pa. “Take me to my Penthouse,” sabi niya na ikinapalingon nito. “I told you, I’m going to take you—” “We are going home . . . at my place. Ako ang masusunod
Kanina pa sila walang imikan ni Matteo nang makaalis sila sa bahay nila. Ayaw pa niya sanang umalis ngunit nagpumilit si Matteo at nakiusap sa kanya, maging ang kanyang Daddy ay tila pinagtutulakan na siya na sumama sa binata. “Where are you exactly taking me, Matteo?” mayamaya lang ay siya na ang unang bumasag sa katahimikan nila. Pahapyaw niya itong sinulyapan ngunit mabilis din siyang nag-iwas ng tingin dahil maging ito’y nakatingin din pala sa kanya. “I’m taking you home,” sagot nito. Napsinghal siya ng tawa at nagkibit ng balikat. “Home? Are you really fcking serious about that?” “I’m dead serious, Janice.” Sinamaan niya ito ng tingin. “Now that I think about it, you’re a spoiled brat asshole,” singhal niya rito. Narinig niya ang malalim nitong pagbuntonghininga, nanatili ang mga mata nito sa daan at hindi na umimik pa. “Take me to my Penthouse,” sabi niya na ikinapalingon nito. “I told you, I’m going to take you—” “We are going home . . . at my place. Ako ang masusunod
KINABUKASAN ay maagang nagising si Janice upang magpunta ng gym na nasa loob mismo ng gusali. Tiningnan niya ang napasong kamay at hindi nga nagkamali si Matteo, namaga nga iyon at ramdam niya pa rin hanggang ngayon ang hapdi niyon.Isang ternong kulay grey na leggings at crop topped ang suot niya, pagkatapos niyang itali papusod ang kanyang buhok ay sinubukan niyang ayusin sa pagkakasintas ang kanyang suot na sapatos ngunit napamura siya dahil sa naramdamang sakit.Napatingin siya sa may pinto, mukhang wala siyang ibang choice kundi ang istorbohin si Matteo.Binitbit niya ang kanyang sapatos at lumabas ng kuwarto. Pinakiramdaman niya muna ang buong paligid at dahil alas singko pa lang ay nakatitiyak siyang tulog pa ito.Huminga siya ng malalim, hindi naman sukdulan ang sama niya para gisingin pa ito at utusang tulungan siyang suotin ang sapatos niya. Umupo siya sa mahabang sofa at kahi nahihirapan ay sinubukan niyang isintas ang sarili niya."Fck!" inis na sigaw niya dahil hindi niya
"Come here," ani Janice na nakangiti kay Matteo.Tumayo naman si Matteo at lumapit sa kanya. He squats in front of her. "I want to be frank with you, Matteo. This feeling . . ." huminto siya sa pagsasalita at hinawakan ang guwapo nitong mukha. "I'm not giving you any heads up but I like it when you tell me those sweet shits. Babae din ako and I find it sexy when someone confesses their feelings."Hinaplos niya ang makinis nitong pisngi, pababa hanggang sa mapadpad ang mga daliri niya sa mga labi nito. Naramdaman niya ang tila paninigas ng katawan ni Matteo at nakabalandra sa mga mata nito ang antisipasyon sa susunod niyang gagawin. Napangiti siya, bumaba ang kamay niya sa baba nito at iniapit ang mukha nito para kintalan niya ng halik ang mga labi nito.
"Here's your contract, read it carefully and then sign it," sabi ni Janice at inabot kay Jeydon ang ilang page ng kontrata. "You mean, I need to read all of this?" hindi makapaniwalang turan ni Jeydon habang isa-isang binubuklat ang dokomentong inabot niya. "Of course. Kontrata mo iyan, Jeyd. Mamaya niyan ay bigla kang magreklamo sa akin at kung anu-ano ang marinig kong complain mo," nakataas ang kilay na sabi niya rito. Ngumisi si Jeydon at kinuha ang sign pen na nasa tabi ng dokumento. Isa-isa nitong pinirmahan ang mga dokumento na hindi man lang nag-abalang basahin ang kahit isang paragraph na nakasulat doon. "Done!" Her mouth twi
"DOyou want to eat first? Maaga pa naman para magpunta tayo sa opisina mo?" tanong ni Matteo habang inaalalayan siya papasok ng kotse."Sa opisina na lang, umorder na lang tayo ng pizza," sagot niya.Nakita niya ang pagkunot ng noo ni Matteo bago ito umikot papunta sa driver's seat."Pizza? Iyan ang agahan mo?" tanong nito nang tuluyang makasakay at ikinabit ang seatbelt. "Seatbelt, please?""Put ut for me," sabi niya rito.Mabilis naman siya nitong nilapitan at ikinabit ang kanyang seatbelt. Lihim siyang napasingh
PAGDATINGnila sa bahay ay pabagsak siyang naupo sa sofa at inihilig ang kanyang ulo sa headrest ng kinauupuan niya."Nagugutom ka na ba?" tanong ni Matteo na nanatiling nakatayo lang sa tabi niya.Bigla naman siyang nakonsesya at sumenyas na umupo sa tabi niya."If you want to eat, you can cook what's in the fridge. Pero sinasabi ko sa'yo walang masyadong laman ang ref ko dahil hindi ako mahilig kumain dito," sabi niya."I should be the one asking you that," sabi nito.Umiling siya. "Hindi ako kumakain sa umaga," aniya at tumayo na. "I'm going to take a shower."
KINABUKASAN ay maagang nagising si Janice upang magpunta ng gym na nasa loob mismo ng gusali. Tiningnan niya ang napasong kamay at hindi nga nagkamali si Matteo, namaga nga iyon at ramdam niya pa rin hanggang ngayon ang hapdi niyon.Isang ternong kulay grey na leggings at crop topped ang suot niya, pagkatapos niyang itali papusod ang kanyang buhok ay sinubukan niyang ayusin sa pagkakasintas ang kanyang suot na sapatos ngunit napamura siya dahil sa naramdamang sakit.Napatingin siya sa may pinto, mukhang wala siyang ibang choice kundi ang istorbohin si Matteo.Binitbit niya ang kanyang sapatos at lumabas ng kuwarto. Pinakiramdaman niya muna ang buong paligid at dahil alas singko pa lang ay nakatitiyak siyang tulog pa ito.Huminga siya ng malalim, hindi naman sukdulan ang sama niya para gisingin pa ito at utusang tulungan siyang suotin ang sapatos niya. Umupo siya sa mahabang sofa at kahi nahihirapan ay sinubukan niyang isintas ang sarili niya."Fck!" inis na sigaw niya dahil hindi niya
Kanina pa sila walang imikan ni Matteo nang makaalis sila sa bahay nila. Ayaw pa niya sanang umalis ngunit nagpumilit si Matteo at nakiusap sa kanya, maging ang kanyang Daddy ay tila pinagtutulakan na siya na sumama sa binata. “Where are you exactly taking me, Matteo?” mayamaya lang ay siya na ang unang bumasag sa katahimikan nila. Pahapyaw niya itong sinulyapan ngunit mabilis din siyang nag-iwas ng tingin dahil maging ito’y nakatingin din pala sa kanya. “I’m taking you home,” sagot nito. Napsinghal siya ng tawa at nagkibit ng balikat. “Home? Are you really fcking serious about that?” “I’m dead serious, Janice.” Sinamaan niya ito ng tingin. “Now that I think about it, you’re a spoiled brat asshole,” singhal niya rito. Narinig niya ang malalim nitong pagbuntonghininga, nanatili ang mga mata nito sa daan at hindi na umimik pa. “Take me to my Penthouse,” sabi niya na ikinapalingon nito. “I told you, I’m going to take you—” “We are going home . . . at my place. Ako ang masusunod
Kanina pa sila walang imikan ni Matteo nang makaalis sila sa bahay nila. Ayaw pa niya sanang umalis ngunit nagpumilit si Matteo at nakiusap sa kanya, maging ang kanyang Daddy ay tila pinagtutulakan na siya na sumama sa binata. “Where are you exactly taking me, Matteo?” mayamaya lang ay siya na ang unang bumasag sa katahimikan nila. Pahapyaw niya itong sinulyapan ngunit mabilis din siyang nag-iwas ng tingin dahil maging ito’y nakatingin din pala sa kanya. “I’m taking you home,” sagot nito. Napsinghal siya ng tawa at nagkibit ng balikat. “Home? Are you really fcking serious about that?” “I’m dead serious, Janice.” Sinamaan niya ito ng tingin. “Now that I think about it, you’re a spoiled brat asshole,” singhal niya rito. Narinig niya ang malalim nitong pagbuntonghininga, nanatili ang mga mata nito sa daan at hindi na umimik pa. “Take me to my Penthouse,” sabi niya na ikinapalingon nito. “I told you, I’m going to take you—” “We are going home . . . at my place. Ako ang masusunod
|Janice|Pagpasok ko sa kuwarto nila Chelsey ay saka lang ako nagpakawala ng nakakainis na buntonghininga. Maingat kong inilapag sa crib ang karga kong kambal at pabagsak na naupo sa kama.“What’s with that long face, Jan?” nakangiting tanong ni Chelsey sa akin.“Tch. Puwede bang wag mo ng gatungan ang inis na nararamdaman ko?” salubong ang kilay na sita ko sa kanya.“Pfft! Bakit ka ba naiinis in the first place? He didn’t do anything bad,” nakakalokong turan niya habang tumatawa. “He’s so into you, Janice. Walang lalaki ang maglalakas na loob na harapin ang buong pamilya ng isang babae at matapang na aalukin ka ng kasal.”“For your information, we’re already married!” nakasimangot na turan ko sa kanya.Tumaas ang isang kilay niya. “So you’re okay with it now?” tanong niya.Natigilan naman ako nang makita ang makahulugang ngiti sa mga labi niya. “Puwede ba, Zey. Stop teasing me, hindi na ako natutuwa!”Tinawanan niya lang ako. “Hindi kita maintindihan, girl,” sabi pa niya. Ibinaba niy
|Janice|Naghahanda na akong umalis nang makarinig ng mga katok sa pinto.“Miss Ortega, puwede po ba akong pumasok?” Narinig ko ang boses ni Melinda.Hindi ko alam kung bakit bigla akong nakahinga ng malalim nang mapagtantong hindi iyon boses ni Matteo. I don’t want him to come at sunduin ako.“Come in,” sabi ko habang abala sa pagsuot ng coat ko. “Anong kailangan mo?” tanong ko nang makapasok siya sa lob ng opisina ko.“Uhm . . . t-tungkol po sana sa nang—” Hindi niya naituloy ang sasabihin dahil bigla ko siyang tiningnan.“What about it?” walang emosyong tanong ko sa kanya.“I—I was hoping we could do it again?” buong tapang na tanong niya.Hindi ko napigilang pagtaasan siya ng kilay. “Walang nangyari sa atin, Melinda,” pagkaklaro ko sa kanya. “It was between you and my assistant Darla,” paglilinaw ko sa kanya.Natigilan siya at nawalan ng kulay ang maamo niyang mukha. Nag-iwas siya ng tingin sa akin at ramdam ko ang matinding tensyon niya.“P-Pero—”“Listen, Melinda,” putol ko sa s