RECOVERY

Chapter 105

“Shhhh! Tahan na bhie. Huwag mo ng itago ang pag-iyak mo dahil alam kong umiiyak ka. Pasimple ka pa e. Ramdam ko kaya huwag nang magpanggap. Iyakin ka kaya.” pilit niyang pinasaya ang kanyang pagsasalita ngunit kahit kailan hindi ko nakitaan ng pagkatuwa ang nangyayaring ito sa amin.

“Sorry na po talaga!” tuluyan ng yumugyog ang balikat ko. “Mali ako sa ginawa kong pag-iwas. Mali akong naglagay ako ng pader sa pagitan natin. Mali ako na pinahirapan kita ng husto. Mali akong sarili ko lang ang inintindi at inisip ko. Maling-mali ako sa lahat ng nagawa ko sa’yo babe ko. Kaya patawarin mo ako ha?”

“Sa pagmamahal hindi kailangan ang salitang patawarin dahil kung tunay kang magmahal kasama nito ang pagtanggap mo sa kabuuan ng mahal mo hindi lamang ang kaniyang mga kalakasan bagkus mas dapat pang mahalin at tanggapin ang kaniyang mga kahinaa. Bhie, walang perpekto at alam ko kung saan ang pinangagalingan mo. Alam ko ang lahat ng mga pinagdaanan mo kaya hindi mo sa akin dapat ihi