Nang magising si Arielle ay nasa loob na siya ng kanyang silid at nakahiga sa kanyang kama. Sa tabi niya ay nakaupo si Bret at Kim na puno ng pag-aalala ang mga mukha. Maging ang dalawang maid niya ay nasa loob din ng kanyang silid at nag-aalala rin sa kanya. "Are you okay now?" nag-aalalang tanong sa kanya ni Bret, hinawakan nito ang isa niyang kamay at pagkatapos ay pinisil ng marahan."Ano ba kasi ang nangyari sa'yo?" wika naman ni Kim na nakaupo sa paanan niya.Sa halip na sumagot ay napaiyak siya ng mahina. Masakit ang dibdib niya na may kasamang guilt. Dahil sa kanya kaya namatay ang mag-asawang Cabagan. Kung hindi sana niya pinuntahan sila at tinanong tungkol sa nangyaring aksidente sa mga magulang niya ay buhay pa sana sila t tahimik na naninirahan sa lugar nila. It's all her fault.Hinayaan lamang siya nila na umiyak at ilabas ang anumang nagpapabigat sa kanyang dibdib. Ilang minuto rin siyang tahimik na umiyak. Ang iyak niya ay naging hikbi na lang hanggang sa tuluyan na si
Sa loob ng isang malaking bahay ay may lalaking nakaupo sa wheelchair at nakatalikod sa lalaking kausap nito."Patawad, pero hindi ko nakuha ang cellphone sa bahay ng babaeng iyon, Boss," paumanhin ng lalaki na walang iba kundi ang taong nanloob sa bahay ni Arielle."Simpleng bagay pero hindi mo nagawa!" galit na sigaw ng lalaking nakaupo sa wheelchair. Ito ang lalaking nag-utos na patayin ang mag-asawang nakasaksi sa nangyaring aksidente sa mga magulang ni Arielle. At ang pagkatao ng lalaking ito ay misteryoso."Patawad, Boss. Kung nabigo man ako na makuha ang cellphone ay hindi ako mabibigo na patayin siya," pangako nito."Siguraduhin mo na sa pagkakataong ito ay hindi ka na mabibigo dahil kapag muli kang pumalpak ay ako ang papatay sa'yo. Maliwanag?""Yes, Boss!" mabilis na sagot ng lalaki bago naglakad palabas ng silid nang paika-ika. May iniindang sakit ito sa katawan dahil tinamaan ito ng baseball na hawak ni Arielle at nahulog pa sa hagdan.Paglabas ng kanyang tauhan ay napakuy
Kahit malungkot ang mag-isa ay pinilit ni Arielle na makayanan iyon. Kahit natatakot siya na baka paglabas niya ng silid niya ay may taong naghihintay sa kanya sa labas para patayin siya ay pilit niyang tinatagan ang kanyang loob.Tinawagan niya si Kim kung puwede siyang samahan muna sa bahay niya ngunit nasa malayong probinsiya pala ito at nagsasagawa ng medical mission. Wala siyang ibang tao na matawagan kaya lalo lamang siyang nakadama ng lungkot.Dahil hindi siya makatulog kaya lumabas siya sa terrace para magpahangin at magpa-antok. Napakunot ang noo niya nang makita ang pamilyar na kotse na nakaparada malapit sa tapat ng gate ng bahay niya. Kinabahan siya nang matandaan niyang iyon din ang kotse na nakita niyang nakaparada sa tapat ng kotse niya kanina nang magtungo siya sa cellphone repair shop. Siguro ay nagmamanman sa kanya ang sakay ng kotse na iyon at naghihintay lamang ng pagkakataon na makapasok sa bahay niya para patayin siya. Sa takot ay dali-dali siyang nagbalik sa lo
"Arielle!!!" malakas na sigaw ni Gun habang tumatakbo siya palapit sa dalaga. Nang makalapit siya ay kaagad niya itong kinarga at dinala sa loob ng kanyang kotse. Halos paliparin niya ang kotse niya para lamang makaabot sa pinakamalapit na hospital. Pagdating niya sa hospital ay agad siyang sinalubong ng mga doktor nang makita ang kalagayan ni Arielle at itinakbo sa emergency room.Habang nasa loob ng emergency room si Arielle ay abot-abot ang dasal ni Gun sa Diyos na sana ay iligtas nito ang buhay ng dalaga sa panganib.Ilang beses din niyang sinuntok ng malakas ang dingding. Kung nakalapit lamang siya agad sa kanya. Kung nahulaan niya agad na may masamang balak pala ang matandang babae na iyon pati na rin ang lalaking nagpanggap na tumulong sa matandang babae ay hindi sana napahamak si Arielle. Saka lamang siya nakaramdam na may masamang balak ang dalawang kaharap ni Arielle nang makita niyang palihim na nagkatinginan at nag-senyasan ang matandang babae at ang lalaki. Tumakbo siya
Nagawang malampasan ni Arielle ang twenty-four hours critical stage na sinabi ng doktor kaya naging stable na ang kalagayan nito at nailipat na sa isang private room. Sa loob ng mga araw na walang malay si Arielle ay hindi umaalis si Gun sa kanyang tabi. Natatakot ito na baka malaman ng taong nagpapapatay sa dalaga na nakaligtas ito at muling mag-utos ng tao para patayin sa hospital si Arielle.Pagkalipas ng apat na araw na walang malay ay nagising din sa wakas si Arielle. Agad niyang napansin si Gun na nakaupo at nakasandig sa upuan ang likuran habang natutulog at nakahawak sa isa niyang kamay ang isa nitong kamay."Gun," paos ang boses na tawag niya rito. "Gun," ulit niya sa pagtawag sa pangalan nito nang hindi ito nagising sa una niyang pagtawag. Naalimpungatan naman si Gun nang sa wakas ay narinig ang kanyang mahinang tinig. Bigla itong napatayo sa pagkakaupo at bumakas sa mukha ang tuwa nang makitang gising na siya."Thanks, God! You're finally awake after four days of being com
Katatapos pa lamang maligo ni Gun nang gabing iyon nang makatanggap siya ng tawag mula sa kaibigan niyang pulis na si Major Rex David. Ipinaalam nito sa kanya na nahuli na nito ang lalaking sumaksak kay Arielle. Dahil hindi siya puwedeng umalis sa bahay ni Arielle pagkat wala itong kasama sa bahay kaya sinabihan na lamang niya si Rex na dalhin sa bahay ng dalaga ang taong iyon.Pagkatapos niyang makausap sa cellphone ang kaibigan ay binuksan niya ang kanyang app kung saan naka-connect ang monitor ng lahat ng mga CCTV sa buong bahay ni Arielle pati na ang loob ng kuwarto nito. Tanging ang bathroom lamang ng dalaga ang hindi niya kinabitan ng CCTV para may privacy ito. Alam naman ni Arielle na may CCTV sa loob ng silid nito at hindi ito tumutol dahil para rin sa kaligtasan nito kaya niya iyon ginawa. Nang makita niya sa monitor na tila mahimbing na ang tulog ni Arielle ay kinuha niya ang kanyang baril na may silencer at pagkatapos ay lumabas sa kanyang silid para hintayin ang pagdating
Nakasuot lamang ng bathrobe si Claire nang lumabas siya sa terrace ng condo unit ni Tyron. Nakita niyang tahimik itong umiinom ng alak habang nakatingin sa malayo. Nilapitan niya ito at niyakap."What are you thinking, Babe? Bakit parang ang lalim ng iniisip mo?" Inamoy-amoy niya ang leeg nito at bahagyang idinikit ang kanyang ilong sa leeg nito. Intensiyon niyang buhayin ang pagnanasa nito. Napasimangot siya nang sa halip na mabuhay ang pagnanasa nito ay nainis pa ito sa kanya. "What's your problem, Tyron? Kahapon ko pa napapansin na ganyan ka. Kapag nilalambing kita ay umiiwas ka. Don't you like me anymore?"Humarap si Tyron sa at huminga ng malalim. "It's not like that, Claire. Naisip ko lang ang taong nagpapapatay kay Arielle maliban sa atin. Mukhang mas malaki ang galit niya kay Arielle at marami siyang tauhan na kumikilos.""Siguro malaki ang atraso ng pinsan ko sa kanya kaya ganoon na lamang ang pagnanais niyang mapatay si Arielle. Sayang nga lang dahil palagi siyang hindi nagt
Hindi makapaniwala si Arielle na ang babaeng kaharap niya at nakatali sa likuran ng upuan ang dalawang mga kamay ay ang matandang babae na tinulungan niya nang maglaglagan ang mga dala nitong prutas. Hindi na ito matandang babae kundi bata pa. Sa tingin niya ay hindi nalalayo ang mga edad nila. Baka mas matanda lamang ito sa kanya ng ilang taon o di kaya mas bata pa ito sa kanya ngunit pinatanda ang hitsura ng kahirapan. Prosthetic makeup lang pala ang ginamit ng babae para magmukha itong matandang babae at hindi niya pagdudahan na kasabwat ito ng taong nagpapapatay sa kanya.Bahagyang napangisi ang babae nang makita siyang pumasok sa silid na kinaroroonan nito. "Napakasuwerte mo naman talaga, Arielle. Ilang beses na ngang pinagtangkaan kang patayin ay nananatili ka pa ring buhay. Ganoon ba talaga kapag maraming per""Dahil mabait akong tao. Dahil wala akong sinasaktan at tinatapakang tao kaya kinakaawaam ako ng Diyos. Ikaw? Para kumita ng pera ay gagawin mo lahat kahit na alam mong