Chapter 3. Problema

 MABILIS na lumipas ang mga araw, nakakapagod man ang trabaho niya pero masaya naman siya dahil maraming siyang tips na natatanggap kahit wala pang sahod. 

“HI,” wika ng lalaki sa harapan ni Bela, pero hindi niya pinagtuunan ng pansin. 

“Yes sir? Do you have any order?” tanong niya. May nirereplayan siya sa cellphone niya kaya wala roon ang atensyon niya. 

“Ten shots of brandy, please,”anito. Inasikaso naman ni Bela ang order nito pero hindi niya pa rin pinagkaabalahan na pasadahan ng tingin ang lalaki. 

“Okay sir, just wait for a while.”

“You're so busy. By the way, what did you do after work?”tanong nito ulit, pamilyar ang boses nito sa kaniya pero wala talaga siyang gana na halungkatin sa memorya niya kung saan at  kailan niya ito nakilala. 

“Natutulog lang sir. Masyadong nakakaantok ang trabaho ko. Cashier buong gabi kaya pag-araw gusto kong magpahinga.”

“I see. Thanks. See you later,” wika nito saka tumalikod na. Likod na lang nito ang nakita niya. 

Malaking pera ang kailangan niya para sa tuition ng dalawa niyang kapatid. Kulang pa ang mga naipon niyang mga tips at hindi pa siya nakaka-isang buwan sa trabaho niya kaya wala pa siyang sweldo.

“Hmm, another problema pero kakayanin ko ‘to,”usal niya. Kinalma ang sarili at inilapag ang cellphone sa tabi ng mesa niya. 

“Excuse me, do you have any problem?”narinig niyang tanong ng lalaki na nasa harap niya. Nag-angat siya ng tingin. Paano nito nalaman na may problema siya? 

Omg. Ang guwapo nito. He's cool and looking at those eyes melts her heart. Pero may hinahanap siyang titig ng mga kulay gray na mga mata. 

Napalunok siya at hindi niya namalayang napaawang na pala ang bibig niya. 

“Excuse me,” wika nito saka ikinaway ang kamay nito sa harap ng mukha niya. 

“Ahhh, I'm sorry. Ngayon lang kasi ako nakakita ng mabait na, guwapo pa.”

Bahagyang natawa ang lalaki. “I like you. You are full of humor,”sabi nito. Maganda itong kausap at sa tantiya niya ay magiging close sila. 

“May order ka ba sir?” tanong niya para maiba ang usapan nila. 

“Hmm, oo, pero parang malalasing yata ako ng husto kung ganito ba kaganda ang cashier dito.”

“Asos, huwag mo akong bolahin ng ganiyan sir. Hindi naman ako maganda,”sagot niya. “O-order ka ba?”

“Hmm, you're so beautiful, walang duda ‘yan,” nakangiting sagot nito. “Yeah, two shots ulit.” 

Napangiti naman siya, ang kulit din ng isang ‘to. “Okay sir, sandali lang.” Maya-maya ay ibinigay niya ang receipt. 

“Keep the change,”wika nito saka umalis. Paano keep the change? Subra ang ibinigay nito. Five thousand pesos pa naman ang inabot sa kaniya. 

Halos maiyak siya dahil sa sobrang saya. Ten thousand na lang ang kulang para sa tuition fee ng mga kapatid niya. 

“Thank you lord, you never failed to blessed me,”usal niya saka napangiti. 

“Hey, Miss Izabela, may problema pa ba? Bakit parang may iniisip kang malalim?” untag ng lalaki. 

“Huh? Paano mo nalaman ang pangalan ko sir?”

“Simple as that. I ask the bartender,” nakangiting sagot nito. Ang guwapo talaga nito. “By the way, call me Clinton,”pagpapakilala nito saka inilahad ang kamay niya. “Nice to meet you, miss Izabela.”

Napilitan siyang ngumiti. “Call me Bela, common friends call me my nickname.”

“Ow, that's nice. By the way, ano ba ang pinoproblema mo?  Baka makatulong ako sa ‘yo. From now on, palagi na ako rito dahil may magandang cashier dito.”

Natawa siya ulit sa sinabi nito. Ito na ba ang sign na hinihingi niya ang makahanap ng boyfriend niya? Pero ng maalala niyang malayo ang antas ng buhay niya sa lalaking ‘to ay nalungkot siya ulit. 

“Hey, may problema ka talaga eh. Ano ba ‘yon? Sabihin mo na, pera, lovelife o utang?” pangungulit nito ulit. Paano kung sabihin niya na problema niya iyon lahat? Magagawan ba ito ng solusyon?

Napakamot siya sa kaniyang batok. Nakakahiya namang sabihin niya na kailangan niya ng ten thousand pesos. “Huwag na sir. Nakakahiya sa’yo sir.”

“Oops, call me Clinton. Tell me, I promise to help you. Alam mo more than a year na akong pabalik-balik dito dahil sinasamahan ko ang boss ko pero ngayon pa lang ako nakipagkaibigan sa mga staffs rito, lalo na sa ‘yo.”

“Eh, kasi… kasi need ko ng pera sa tuition ng mga kapatid ko. Iyon lang ang problema ko ngayon. Kulang pa ng ten thousand pesos,” nahihiya niyang sabi. Napangiwi siyang napayuko sa sobrang hiya pero napilitan siyang sabihin ang problema niya dahil nangungulit talaga ito sa kaniya. 

Napaangat siya ng ulo ng natawa ang lalaki, tatanong-tanong tapos tatawanan ng pala siya. Ang tanga niya para maniwala. Pakiramdam niya ang init ng mukha niya. 

“I'm so sorry for laughing. It's not what you think. Your problem is basic. Okay, I'll give you ten thousand pesos.”

“Huh? Totoo? Sa Sabado at Linggo day off ko, kung may pagawa kayo sabihin ninyo lang, may papalinis, papalaba, gagawin ko mabayaran kita sa perang ‘to sir.”

Ngumiti si Clinton. “No need. It's for free. Sapat na sa akin na makita ka rito tuwing nandito ako sa High 5.”

“Super thank you talaga, Clinton. Hulog ka ng langit.” Tuwang-tuwa siya. Ang bait talaga ni Lord, mabilis siyang binigyan ng blessings. 

“Sige. I'd be best going. Mag-ingat ka rito.” Nagpa-alam na ang lalaki sa kaniya kaya may chance na siyang maihi. Kanina pa siya ihing-ihi dahil na rin sa sobrang saya. 

Napangiwi siya ng may makitang gumagawa ng milagro sa madadanan niya. Madilim man o maliwanag. Malamang mga lasing na ang mga iyon. Hindi niya pinansin dahil parang lalabas na ang ihi niya. 

After niyang umihi ay nagmamadali siyang lumabas sa comfort room pero may biglang humablot sa kaniya at walang abisong hinalikan siya ng taong humablot sa kaniya. 

Nagpupumiglas siya. Pero ang sarap nitong humalik. Oh no, nangingibabaw pa rin sa utak niya ang makakalas sa hawak ng lalaking hindi niya alam kung sino. 

Sinipa niya ang harapan nito saka nabitawan siya nito. Narinig niya ang d***g nito sa sobrang sakit ng pagkasipa niya.

“Buti nga sa’yo. Ang bastos mo. Hindi ako babaeng mababa ang lipad,”bulyaw niya sa lalaking ‘yon. 

Nakatayo lang ito sa may dilim. 

“Liar, why do you receive money from a guy?” singhal din nito sa kaniya. 

“Ano? Utang ko ‘yon. At wala kang pakialam kung para saan ang pera na binigay sa akin ni Clinton.”

Tumawa ito. His voice is very familiar to her. Parang narinig na niya ito dati pero nakalimutan niya kung saan.

“Woman's really liars.”

Nagwalk out na siya mula roon dahil baka hindi lang iyon ang gawin ng lalaking iyon. Ang bastos naman ng lalaking ‘yon para nakawin ang una niyang halik. 

Bumalik siya sa puwesto niya na naiinis pero may konting tuwa sa puso niya. Hindi niya alam kung bakit, ganun ba talaga kapag first kiss mo? 

Nakaduty siyang parang lutang dahil ang nasa isip niya ay ang taong unang humalik sa kaniya. 

MAGING sa pag-uwi niya ay hindi niya makalimutan ang nangyari. Parang baliw na siyang nakadilat kahit pagod siya at kailangan niyang magpahinga. 

Bumangon na lang siya at bumaba. Nakipagkwentuhan siya kay Monique. Ang beshy niya ay abala sa pagluluto ng tanghalian nila. 

“Oh, besh, bakit gising ka na? Akala ko ba pagod ka. May problema ba? Kung pera, meron ako rito,” tanong ni Monique. 

Naupo siya sa upuan at nangalumbaba. “Wala na akong problema sa pera besh.”

“Sos, pero bakit mukhang maraming ka pa ring problema. Ano ba ‘yan? Stress kaya mukha mo eh,”sagot nito saka pinasadahan siya ng tingin. 

“Hindi naman, kulang lang ako sa tulog,” katwiran  niya. “Besh, di ba nagka boyfriend ka na dati? Hinalikan ka na ba niya?”

“Huh? Anong klaseng tanong ‘yan?”saglit itong nag-isip. Maya-maya ay natawa ito. “Hmm, bakit mo naitanong? May humalik na rin ba sa ‘yo?”

“Huh? Wala. Curious lang naman ako. Eh, siyempre sa club maraming gumagawa nun eh, kahit saan.”

“Hmm, huwag mo na ‘yang isipin. Ang mabuti pa kumain ka na tapos matulog ulit.”

“Better, salamat besh. Alam mo ang swerte ko dahil nakilala kita. Ikaw lang ‘yong taong nakilala ko, maganda na may mabuting puso pa. Mami-miss ko ito kapag natuloy kana sa America.”

“Aalis ako kapag stable ka na. Gusto kitang isama roon pero ayaw mo eh.”

“Ayokong mapalayo sa mga kapatid ko besh.”

“Siya sige. Kain na tayo para makapag pahinga ka agad. Mabuti na ‘yan, last day ng duty mo bukas.”

Pagkatapos nilang kumain ay nagpahinga siya ulit. Iwinaksi sa isipan niya ang nangyari kagabi, lasing lang ang lalaking ‘yon. 

A/N: Third story to publish, pero sorry wala pa akong natatapos na story hehe. Pero tataposin lahat ng nasimulan.