CHAPTER 27

HILLARY'S POV

*FLASHBACK*

Sa sobrang kaba na naramdaman ko ay mabilis akong tumakbo papalayo sa soccer field kung saan dumagsa ang mga estudyante ng campus.

P'ta.

Takbo lang ako nang takbo hanggang sa nahingal at napahinto. Hinawakan ko ang hutod ko at ang isang kamay naman ay nakalagay sa bandang dibdib habang habol ang sariling hininga.

F'ck. Bwesit talagang Angelo 'yon! Sabing huwag e re-reveal ang message eh! Na dapat 'yong receiver lang ang makaka-alam.

Aurgh!

Stress na stress akong nag-umpisang maglakad papalapit sa main gate ng campus. Nawalan na ako ng ganang ipagpatuloy ang student's event ngayon gabi.

Si Jeff naman na iniwan ko kanina ay nag text kung na saan ako. Hindi ko na lang pinansin at daretso lang ang lakad.

“Papatayin talaga kita Angelo! Ahhh!!!”

Sinip