Hi! If you like this book, please add this to your lib to keep updated! Also, don’t forget to leave a review! Thank you 🩷 *kisses and hugs*
AZRAEL NIKOLAI MORDECAINakarating ako sa condo ko at naabutan kong umiiyak si Lea—may hawak na tissue at pinupunas iyon sa kanyang mga mata at pisngi. Kunot-noo akong lumapit sa kapatid ko at tatanungin na sana nang maagaw ang pansin ko sa iyakan na narinig ko mula sa TV. She’s watching Korean Drama.Ang kaninang puno ng kaba ay napalitan ng ginhawa. I thought she’s crying over that bastard again.“Fvk, Lea. Akala ko kung ano nang nangyari sa’yo d’yan! Pinakaba mo ako!” Napamura ako sa sarili ko sa sobrang gulat.Nilingon ako ng kapatid ko, ang mga mata niya namumugto mula sa kakaiyak. “Kuya,” ang maluha-luhang sabi niya, habang patuloy pa rin ang paghikbi.“Oh?” Itinaas ko ang kilay ko, medyo naguguluhan pa sa sitwasyon.“Daddy wants me to go with him! To Italy! Ayoko!” she wailed, her voice growing louder with each sob.Gumalaw ang panga ko sa sinabi ng kapatid ko. Ilang beses din akong napamura sa narinig.“Calm down,” pilit kong sabi, pero kahit ako, hindi ko na alam kung paano a
AZRAEL NIKOLAI MORDECAINightshade Syndicate. Fvk.Sila ba sumira sa mga plano namin? Why?Kailangan kong puntahan si Shivani. I need to protect her from the Nightshade.Kinuha ko ang baril na nakatago sa likuran ko saka ko kinabit ang silencer at mabilis na pinatumba ang mga tauhan na papasok sana sa hall.Nang mabaril ko sila ay lumakad ako papalapit sa hall, pero bago ako tuluyang makapasok, may kamay ang humawak sa’kin.Mabilis na nag-react ang katawan ko at inikot ang lalaki saka ko siya binalibag sa sahig at tinutok ang baril sa kanya. Napadaing naman siya at iniinda ang sakit habang pagulong-gulong sa sahig.“Teka! Kaibigan ako ni Red,” aniya.Red… Shivani. Siya ba ang tinutukoy ni Shivani na inutusan niya para ilayo ako sa lugar na ito?“Fvk your reflexes dude!” Nasamid ako. “Babalikan ko si Shivani.”“Don’t, kaya niya ang sarili niya,” pagpigil niya sa’kin na hanggang ngayon ay namimilipit pa rin sa sakit habang sinusubukang tumayo kaya naman ay inabot ko ang kamay ko sa ka
AZRAEL NIKOLAI MORDECAIHindi ko sila kinibo, pero pinakiramdaman ang mga galaw nila. Hindi ko rin magawang makapagsalita, dahil ramdam kong nanghihina ako.Ramdam ko rin ang malalking butil ng pawis sa noo ko at pangingirot ng balikat ko.Though, I remained as if nothing happened to me.I wanted her to get worried about me. To see her reaction once she knew I was shot. Though, I couldn’t bring myself to scare her—o kung matatakot ba talaga siya.Gusto kong matawa sa mga pinag-iisip ko. Why would she get worried? Kung ilang beses na niya akong napapatumba at sinasaktan?“Do you like her, right?” Tanong ng babaeng may apat na mata. I mean, she’s wearing eyeglasses. Four eyes.Nasamid ako sa tanong niya. At hindi siya sinagot, pero muli siyang nagsalita.“Agawin mo na siya bago pa siya agawin ng iba. At ayoko ring nalalapit siya kay Miko,” asar na saad niya kaya napatingin ako
SHIVANI IVELLE SINCLAIR“Do something, Miko!” I yelled at him as soon as we entered the mansion.Nasa loob pa rin ng van si Niko, walang malay. For now, naagapan ang pagtulo ng kanyang dugo, pero nasa loob pa rin ng kanyang katawan ang balang tumama sa kanya.Lewis was inside the operating room with Lira and Mildred, tinatanggal ang bala sa katawan ng lalaki.“Kailangan na nating dalhin sa ospital si Niko!” Sigaw ko.Tumatakbo ang oras at habang tumatagal, nasa panganib ang buhay ni Niko.“No, may nalalaman siya,” tugon ni Dark kaya napatingin kaming lahat sa kanya.“What do you mean?&rdq
SHIVANI IVELLE SINCLAIRPinagmamasdan ko lang si Niko na mahimbing pa ring natutulog ngayon sa malaking kama. He looks like a king. Na para bang napapagalaw niya lahat ng bagay sa palad niya—well, not me.Nakaramdam ako ng antok pero hindi ko magawang makatulog at binabantayan ang lalaki. Baka kasi mamaya ay tumakas pa—pero naalala kong ako itong laging tumatakas mula sa kanya at hindi siya.Kinuha ko na lamang ang cellphone ko para mapanuod ang balita sa nangyari sa hotel. Kalat pa rin sa kahit saang social media ang nangyari sa kagabi.Mr. Black Forester is alive and so is his wife Annabeth Forester. Iyon nga lang ay hindi pa rin nahahanap si Dr. Dante Domingo, ngunit hindi na iyon ibinalita pa sa TV. Napatitig ako sa cellphone ko nang nahagilap ko ang picture sa page ng TV news center. Isang armadong lalaki. Pero ang agaw-pansin talaga ay ang logong naka-print sa t-shirt nito.It was a small blue dragon na nakapaikot sa isang mahabang espada.Mukhang pamilyar sa’kin ang iyon, per
AZRAEL NIKOLAI MORDECAII watched Shivani as she slept soundly on the bed, her breathing deep and steady—so different from how she was just hours ago, nag-aaway dahil mas gugustuhin niya pang umalis at tapusin ang mga bagay-bagay.She was stubborn, insisting she still had energy, that she needed to stay awake to get things done. Pero kita ko sa kanyang mga mata ang pagod, sa tuwing babagsak ang mga balikat sa bawat malalim na paghinga, and the way she pressed her fingers to her temple, trying to fight off the drowsiness that was slowly taking over her.She’s cute while doing things in front of me. As if she showed me her other half, raw at hindi sadyang mga kilos.For a moment, binaba niya ang matatayog na pader na nakaharang sa kanyang paligid at hinayaan ni
AZRAEL NIKOLAI MORDECAIPinunasan ko ang luhang dumaloy sa kanyang pisngi matapos siyang magsisigaw sa gitna ng bangungot. I don’t know what exactly she dreamt about, but the pain in her voice… It’s haunting. I want to ask, I want to know what really happened—but I also know I’m not in the position to force anything out of her. Not now. Maybe not ever, if she doesn’t want to.Instead, I quietly ordered room service. Dinner's almost ready, and kahit papaano, gusto kong may mainit na pagkain siyang gigisingan.I avoided all her allergies and the food she doesn’t like. Kahit papaano, unti-unti ko na siyang nakikilala—at sa paraang hindi ko inakalang posible. I used to never care about what others liked or hated, but with her, it’s different. I pay attention.She hates sweets—hindi siya mahilig sa kahit anong matamis. One time I offered her a piece of chocolate, agad niyang sinabi na hindi siya mahilig sa matatamis. She’s also allergic to nuts, coconut milk, and even flowers. I remember
SHIVANI IVELLE SINCLAIRLumipas ang tatlong araw matapos ang nangyari sa hotel na iyon ay parang naging normal lang kaming lahat—na lagi naming ginagawa sa tuwing matatapos ang misyon namin, but this time, it’s a mission failed.Lagi nalang sumusunod na parang buntot si Miko sa’kin at walang humpay naman na pagpapadala ni Niko ng kung anu-ano sa opisina ko.“Hindi ka pa ba aalis?” Tanong ko kay Miko na perming nakaupo sa sofa sa loob ng opisina ko habang hawak ang iPad at busy sa pag-scroll at basa ng mga documents na sinend ni Mildred para sa misyon.He’s been here the whole day na para bang wala siyang trabahong kailangang unahin.Napaangat siya ng tingin sa’kin. “Pinapaalis mo na ako?” Taimtim kong tinitigan si Miko. Hindi siya galit. Hindi din siya malungkot. Hindi rin nasasaktan. Tama lang—I mean walang emosyon—unlike—no, bakit ba biglang sumagi sa isip ko ang lalaking iyon?“H-hindi naman,” nauutal kong saad sa kanya. Hindi ko alam kung bakit, maybe because I was thinking somebo
SHIVANI IVELLE SINCLAIR“I’ll pay thrice,” aniya na nakangiti, at sa bawat salita niya’y ramdam ko ang mapanghamong tono.Anim na milyon agad. Walang alinlangan. At sinadya niya akong sulyapan matapos sabihin iyon, tila ba gusto niyang makita kung matitinag ako sa pagiging hambugero niya.What the fck are you doing here, Niko?Hindi siya dapat nandito. Hindi sa gabing ito. Hindi sa bidding na ito.Unless...Pilit kong tinatanggal sa isipan ang posibilidad na iyon—na baka may alam siya, o mas malala pa, may kinalaman siya sa lahat ng ito.Sht. Huwag ngayon. Hindi ko ito kayang sabayan.Nagulat ako nang biglang hawakan ni Miko ang kamao ko. Napalingon ako sa kanya.Tahimik lang siya, pero ramdam ko ang tensyon sa pagitan namin. Mahigpit ang hawak niya para pigilan ako kahit na wala naman akong gagawing iba. He knows me well.Marahan siyang umiling. Saka ngumiti—isang mapaklang ngiti na puno ng babala.“I’ll pay seven,” itinaas ng isang matanda ang kanyang number card na may ngiti sa labi
SHIVANI IVELLE SINCLAIRMabilis akong hinila ni Miko palayo kay Mrs. Forester nang magpaalam ito sa babae. Hindi ko na nagawang magtanong o kumibo pa. His grip was firm—bordering on rough—but not enough to hurt me. Ramdam ko lang ang bigat ng emosyon niya sa bawat hakbang.Umaapoy sa galit ang kanyang mga mata na ngayon ko lang nakita. Maybe because he heard our conversation? Or maybe… dahil alam niya ang dahilan kung bakit ko ginagawa ‘to?Binitawan lang ako ni Miko nang makarating kami sa likod na pintuan ng gallery, sa mismong opisina ko. Isinara niya ito nang mariin at tumikhim sa bigat ng katahimikan.“What the hell are you doing, Shiv?” galit niyang tanong sa’kin, bagama’t pilit niyang pinipigilan na mapataas ang boses. Pero ramdam ko—tulad ng mahigpit niyang paghawak kanina—na puputok na siya.Tinitigan ko lang siya. Calm. Steady.“I’m doing exactly what I planned to do,” malamig kong sagot habang diretso ang tingin sa kanya, walang bahid ng pag-aalinlangan.“Shiv, you know tha
SHIVANI IVELLE SINCLAIRMatapos magtapat ni Iko ay umalis rin siya bitbit ang miniature doll na inabot ko sa kanya. Sabi ko ay ingatan niya iyon at ibigay kay Mommy pagkauwi niya.Hindi ko pa kasi alam kung makakauwi ako matapos ang misyon ngayong gabi. Depende sa magiging takbo ng event ngayon.“Ayos na ba ang lahat?” Tanong ni Miko na rinig sa earpiece na suot namin.Inayos ko ang pagkakapusod ng mahaba at kulay pula kong buhok na plinansta ni Lily kanina. Nilagyan niya rin ako ng make-up kaunti. Napatingin ako sa suot kong kulay pulang gown na mahapit sa bewang at hanggang paa ang kahabaan no’n. May malaking hiwa sa gilid ng hita ko at kita rin ang cleavage ko na sinadya kong suotin.Hindi ako umimik, pero sinagot siya ng mga kasamahan namin. Tahimik lang akong nakamasid sa paligid na unti-unti nang nagkakatao sa loob ng art gallery ko. Mga high-class people na suot ang kani-kanilang mararangyang damit at alahas. Na may malalawak na ngiti sa labi. Ang ilan naman ay nagpapayabangan
SHIVANI IVELLE SINCLAIRHindi ako makatulog ng gabing iyon matapos na umalis si Niko sa condo unit ko.Pagulong-gulong lang ako at iniisip ang mga pinagsasabi niya.One moment, he told me that he’ll bring me with him in the prison he built for us. And now, sasabihing hindi niya daw akong pipilitin na mahalin siya. Baliw ba siya?“Baka naman kasi biglang nagbago ang isip,” Lana said as she sips her strawberry frappe while walking beside me, but her eyes are roaming around inside my art gallery.“Nagbago ng isip,” I sarcastically replied. Napaismid ako. “Then, there’s a chance too na magbago ang nararamdaman. Lalaki nga naman,” pabalang na tugon ko sa babae.Napahinto si Lana at gulat na nilingon ako ng babae. “Does that mean you already have feelings for him?”“Hell, no,” matigas kong tugon sa kanya.She chukled. “Hell, yeah. Your face tells differently, babe.” Pangangasar niya. “The way you said ‘then, there’s a chance too na magbago ang nararamdaman’ sounded so bitter, Shivani. Magsin
AZRAEL NIKOLAI MORDECAI“At ano namang kapalit?” she asked, her brow slightly raised, as if she was interested.“Wala naman,” nakangiting tugon ko. “They said, ‘love can’t be forced’. And I won’t force you to love me, Shivani. But let me express my love for you.”Hindi siya naka-react. Ni walang salitang lumabas sa kanyang bibig. Is she swayed? Makukuha ko na kaya siya kung hindi ko siya pipilitin? Then, I must get her with my soft side.Umiwas siya ng tingin sa’kin at hindi ko naman mapigilan ang sarili kong ngumiti.She was swayed. I knew she was swayed when her cheeks turned red and she averted her gaze from me.Cute.“Umuwi ka na,” aniya na sa mahinang boses.I clicked my tongue and nodded. As I said, I won’t force her—not in a hard way.“Sure, sweetheart,” nakangiting saad ko sa kanya.She turned her back on me and started to walk away.Gano’n na lang? Aalis siya ng hindi niya alam na nakalabas na ako ng unit niya? What if I stayed?“Hindi mo man lang ba ako ihahatid sa labas?”
SHIVANI IVELLE SINCLAIRAyaw ko sanang magpahatid sa kanya dahil ayokong ipaalam sa kanya ang address ko, but Niko is persistent. Isa pa, hindi ko alam kung makakahanap pa ba ako ng taxi ng ganitong oras.Inihatid niya ako sa condo ko sa Pasay. Tapat ng CICC at hindi kalayuan sa Manila Bay.Tinalikuran ko siya at papasok na sana ng building nang sundan niya ako.“This is an old building, Shiv. Kailangan mo nang lumipat—” Mabilis ko siyang hinarap. “To where?” “To my condominium. It’s free. I can give you one of the units, or you can live with me.” Napaismid ako sa sinabi niya. Tinapunan ko siya ng matalim na tingin bago muling tumalikod at naglakad patungo sa elevator.Live with him? Seriously? Lahat ba ng babaeng nagkakaroon ng koneksyon sa kanya ay inaanyayahan niyang tumira sa condo niya? Ano ‘yon, buy one take one?Hindi ba’t sa penthouse niya nakatira ang babaeng kumausap sa’kin kanina? What's her name again? Lea? Dafvk.Hindi ko maiwasang mapailing habang pilit pinapakalma ang
SHIVANI IVELLE SINCLAIR Nasa isang mamahaling restaurant kaming dalawa ni Niko. Hindi naman ako gutom dahil kumain na kami ni Lana sa unit niya. Nag-order na lang kami ng fastfood dahil tamad kaming pareho mag-luto. At isa pa, hindi ako maasahan sa kusina. Niko eat well. Mukhang gutom na gutom nga ang lalaki dahil busy’ng-busy siya sa pagkain. There’s a beefsteak, shrimps and scallops, there’s also a lamb, Japanese and Korean dishes na tingin ko ay hindi niya naman mauubos. “Ayaw mong kumain?” tanong niya. Sasagot na sana ako nang tumunog ang phone ko kaya kinuha ko iyon sa mula sa bulsa ko. Napakunot ang noo ko nang makita ang notifications—texts and missed calls from Miko and Iko. Kanina pa pala sila tumatawag. Maybe I was too preoccupied while driving, kaya hindi ko napansin ang mga text at calls nila. Bubuksan ko na sana ang text ni Iko nang may umagaw ng phone ko. Hindi ko namalayan na nasa tabi ko na pala si Niko na kanina’y nasa harapan ko lang. Itinukod niya ang kanyang
AZRAEL NIKOLAI MORDECAI“So, if you may excuse us, may bebetime pa kami ng sweetheart ko,” paalam ko sa mga kaibigan ni Shivani at dinala na sa labas ng bar si Shivani.Cielle is approved. At napag-alam kong totoo ngang may pagtingin ang lalaki kay Shivani nang asarin siya ni Lessi. And I saw how his expression darkened as he tried to avoid his gaze on us—while on the other hand, Shivani didn’t react.“Ano ba!” Mahinang singhal niya sa’kin at pilit na inaalis ang pagkakaakbay ko sa kanya..“Let’s talk, sweetheart,” bulong ko sa kanya. I could smell her scent, the same scent I smelled from her a few months ago—a mix of woody, musky, and spicy vanilla—something dangerous, seductive and unforgettable.“About what happened earlier,” malambing ang boses kong saad sa kanya. I wanted to say sorry about what Lea did earlier. Ayokong mag-isip siya ng kung anu-ano.Pagkalabas na pagkalabas namin ay mabilis niyang tinanggal niya pagkakaakbay ko sa kanya at inikot saka niya ako tinulak sa may din
AZRAEL NIKOLAI MORDECAI I glared at my sister, who was smiling widely while clinging her arms around mine.“You shouldn’t do that, Lea,” malamig kong saad sa kanya.She pouted her lips, and I groaned. D*mn it. She knew exactly how to push my buttons—and how I couldn’t resist her when she acted all cute and innocent.“Why?” she said with a mischievous twinkle in her eyes. “If she’s the girl you want, and if she sees you as something more, then I must make her jealous, ya know?”For the nth time, I groaned, running a frustrated hand through my hair. “Nilalayo mo lang siya sa’kin, Lea. How am I supposed to pursue her when you’re bringing fire in between us?”She tilted her head, pretending to think deeply. “Well… if she really likes you, then she won’t give up that easily, ‘di ba?”“Lea…” I warned.“Okay, okay!” she laughed, finally letting go of my arm. “But I’m just trying to help. In my own twisted, adorable way.”God help me. I love my sister, but sometimes, she’s the chaos I never a