Dahan-dahan niyang inihakbang ang mga paa papunta sa kamang kinahihigaan ni Daisy. She was laying unconsciously in the bed with those tubes on her body. Katatapos lang ng operasyon at nailipat na ito sa isang kwarto sa intensive care unit.Intensive care unit because shes still under observation.The operation was successful. Pero hindi pa rin garantiya niyon na ligtas na ito sa kapahamakan. Ang sabi ng Doctor mas kailangan bantayan ang kalagayan nito ngayon dahil mas naging prone ito sa virus at infections.Katunayan nga, balot na balot siya ng pumasok doon.She went closer to the bed. Umupo sa tabi nito at marahan na hinawakan ang kamay nito. "Daisy, si ate ito," Anas niya. "Naririnig mo ako di ba? Please fight.. naghihintay kami ni Yaya Rosing sa paggising mo. Everything is going to be alright now. Kapag gumising ka na.. and if you're already healed from this operation, magagawa mo na ang mga dating hindi mo magawa. Makakapaglaro ka na at makakapag-aral ng walang iniisip na magig
"Bumalik ka Zeth, akala namin umalis ka na." Yaya Rosing uttered.Hindi niya man ito tiningnan, ramdam niya ang pagdako ng mga mata nito sa kanya."Hindi ho. May tinawagan lang ako saglit. Drey..." Baling nito sa kanya. "I reserve a table nearby for breakfast. Mag-almusal na muna tayo nina Aling Rosing. I will asked the nurse to watch for Daisy and--""Naku Zeth, kayo nalang nitong si Drey. Nakapag-almusal na ako kanina sa terminal ng bus at hindi pa ako nagugutom. Ako nang magbabantay rito kay Daisy.""Hindi rin ako nagugutom 'Ya." Mahinang sabi niya saka tumayo. But before she could take her step, naramdaman niya ang pagpigil ni Zeth sa kanyang braso. Kunot-noo siyang bumaling rito pagkunwa'y idinako ang mga mata sa kamay nitong nakahawak sa braso niya."Where are you going?" He asked in baritone. "We are going to have our breakfast and--""Wala akong naaalala na sumang-ayon ako sa anyaya mo." She said emotionless. "You can go Zeth. As I have said, hindi ako nagugutom."Pero hindi
Mula sa pagkakadapa sa gilid ng kama ni Daisy ay unti-unti niyang ini-angat ang kanyang ulo, pagkunwa'y diretso ang tingin sa kamay nitong hawak niya. Mariin siyang napakagat-labi saka agad na namuo ang luha sa mga mata ng makitang marahan iyon na gumagalaw."D-Daisy..." Anas niya. She's trembling in relief as she run towards the door to call for a Doctor. And as she open the door, nasalubong niya si Yaya Rosing na agad bumahid ang pag-aalala sa mukha ng makitang umiiyak siya. Agad nitong inilang-hakbang ang kanilang pagitan saka hinawakan ang kanyang magkabilang braso."A-Anong nangyari?" "S-Si Daisy 'Ya.." halos anas lang iyon. And it made the old woman panicked more. Akala yata may nangyari ng masama."G-Gising na po si Daisy.." she gladly said. Her tears is endlessly pouring.Nanghihina itong bumitiw sa kanya saka mariin na napapikit. Relief was written all over her face. "Diyos ko.. maraming salamat." Anas nito. "Tatawagin ko lang po ang Doctor." sabi niya saka nagmamadali
Mariin nagtagis ang kanyang bagang habang humahakbang pabalik sa kwarto ni Daisy. Sa kamay niya ay halos mapunit ang hawak niyang papel."Huwag ninyo na pong alalahanin ang hospital bills ninyo ma'am. Nabayaran na po lahat. Wala na iyon problema. Pwede ninyo ng iuwi ang kapatid ninyo at doon nalang sa bahay ninyo magpagaling." Nakangiting saad ng cashier sa kanya doon sa billing section. "Heto po ang hospital discharge ninyo."Ikiniling niya ang ulo saka napakunot-noo."D-Discharge? Pero nurse, hindi ko pa nababayaran ang aming--" And then she swallowed as she remember someone. "Maaari mo bang sabihin kung sino ang nagbayad ng bill namin?""Ahm.. kasi ma'am--" hilaw na ngumiti ang cashier pagkunwa'y umiwas ng tingin. Nang hindi ito nakasagot agad, alam na niya kung bakit."Ayaw niya bang ipasabi kung sino siya?" She asked coldly.She shouldn't care anymore. Dapat maging masaya siya na wala na siyang poproblemahin, but she can't be delighted lalo na at may hinala siya kung sino ang na
Gahol siyang napasunod ng hilahin siya nito palabas sa club na iyon. He is holding her wrist tightly as if his hand were made of steel. Ang mukha nito ay sing dilim ng kalangitan, dinig na dinig niya rin ang pagtagis ng bagang nito.Iniiwasan niya na magkagulo sa loob kaya napilitan siyang magpatianod ng hilahin siya nito."Z-Zeth ano ba! Bitiwan mo ako!" Impit niyang sabi saka nagpumilit na na kumawala.Pero hindi man lang ito natinag. Patuloy lang siya nitong hinila."Zeth, ano ba!" Sigaw niya ng makita kung saan siya nito dinadala. Sa Mustang nito na nakaparada sa di kalayuan."Anong ginagawa mo?" Maang niyang baling dito. "Bitiwan mo ako. May trabaho ako sa loob. Ano ba!"Pero nagbingi-bingihan ito. He open the front seat door and push her inside and close it harshly after. Mabilis itong umibis sa harap at tinungo ang driver seat pagkatapos.Hindi na niya sinubukang buksan ang pinto, dahil alam naman niya na hindi niya iyon mabubuksan."Damn!" Mura nito saka hinampas ang manibela
"What is this?" Kunot-noong ini-angat ni Zeth ang mga mata sa kanya matapos na makita ang inilapag niyang puting sobre sa ibabaw ng office table nito.Maaga pa lang kinabukasan ay pumunta na siya sa opisina nito, at laking pasasalamat niya na nadatnan niya ito doon."Inipon ko ito para sana sa operasyon ni Daisy, and since you already paid for it, kaya babayaran ko nalang sayo. This is not even half, I will pay the remaining balance slowly. Just give me at least a few months."Tumiim ang labi nito saka muling idinako ang mga mata sa envelope. And when he darted his eyes back on her, madilim na iyon."Hindi ako naniningil. Ginawa ko iyon bilang tulong at--""We're not a charity case, attorney Miranda--""So attorney Miranda now? You are calling me by my name last night." Hindi na niya pinansin ang sinabi nitong iyon."I'll pay you weekly. Give me your bank account.. I'll just send it there, para hindi na tayo maaabala pareho."It was better that way, nang sa ganoon hindi na niya kail
Mariin siyang napakagat-labi. Hindi na niya magawa ang kumawala sa mga yakap nito. Her knees were trembling and her heart is crying inside."D-Do you think that I still have that pride your talking about?" Umiling siya. "Wala na Zeth, nilunok ko na pati iyon noong nagdesisyon akong magtrabaho sa club na iyon? Sa tingin mo ba, natutuwa ako pag hinahawakan ako at hinihipuan ng mga bastos na lasing iyon? Hinde Zeth.. nandidiri ako. But.. I had no choice. I have no choice..."Lumuwag ang pagkakayakap nito sa kanya. At ang kaninang mga kamay na nakayakap sa kanya ay dumako sa magkabila niyang balikat saka marahan siyang pinaharap."That's why I am giving you one. Sinabi ko na sayo na huwag ka ng bumalik doon, pero ang tigas ng ulo mo. You want to pay me back? Fine? Bayaran mo ako, but not by working at that club. Sa akin ka magtrabaho."She gave him a sarcastic look. Kumawala siya sa hawak nito at umiwas. Pasimple niya rin pinahid ang kanyang mga luha. "So, you're still at your offer,
"Tinatanggap ko na ang alok mo, Zeth. Magtatrabaho na ako sayo."Bungad niya kay Zeth ng tawagan siya ito kinabukasan ng umaga. Hindi nga talaga ito nag-aksaya ng oras, pinanindigan talaga nito ang sinabi nitong magdamag lamang ang ibibigay nito sa kanya para magdesisyon. He called her first thing in the morning as if he can't wait to hear her decision anymore.Hindi niya man ito nakikita, alam niyang naka-angat ang labi nito sa sandaling iyon, knowing that he had won."Good. You made the right choice."Nagtaas siya ng kilay. Is it really a right choice? Well, she hope too. Sana lang talaga hindi niya inilalagay ang sarili niya sa kumunoy. Because if she'll fall, for sure, there's no way out for her."Pero pwede bang sa susunod na linggo na ako magsisimula? I don't think I can make it on monday.""And why is that?""Marami pa akong kailangan gawin. Magpapaalam pa ako sa coffee shop at sa club and then I'll--""Do it at once today. As I've told you, I need a secretary badly. Marami n