Share
Chapter 104
Kaugnay na kabanata
Sweet Disposition Chapter 105
Nag-text na ako kay Yatco na nasa library ako. Pagkarating ko roon, hindi naman masyadong marami ang tao, sakto lang. Naghanap ako ng tahimik na puwesto para mapayapa ang mundo ko. Sa may bandang sulok malapit sa bookshelves, doon ako naupo. Naglagay lang ako ng earphones at nagpatugtog ako.Mayamaya pa ay may tumabi sa 'kin. Pagtingin ko sa kaniya, isang lalaki. Hindi ko siya kilala, ngayon ko lang siya nakita."Hi, Miss," bungad niya sa 'kin. Tinanggal ko ang isang earphone na nakakabit sa aking kaliwang tainga."Hello," pagbati ko pabalik."Puwedeng makipagkilala?" aniya sabay pakawala ng isang malawak na ngiti."Pasensiya na pero taken na 'ko," tugon ko. Binigyan ko rin siya ng isang malawak na ngiti."Okay lang, walang problema sa 'kin 'yon," saad niya sabay kindat sa 'kin.Naku, ayaw kong mag-judge pero iba ang pakiramdam ko sa lalaking 'to. Mukhang isa rin siya sa mga mahilig makipaglaro sa apoy. Dapat ko siyang iwasan. Hindi ko na lang siya kinausap pa matapos 'yon. Nagpaka-bu
Sweet Disposition Chapter 106
Kumanta-kanta lang ako sa biyahe na tila nag-co-concert ako rito sa loob ng sasakyan. Hinayaan lang ako ni Yatco, tatawa-tawa lang siya kapag alam niyang sintunado ako o 'di kaya'y hindi ko kabisado ang lyrics. Nag-enjoy naman ako sa biyahe hanggang sa makarating kami sa kanila."Salamat sa libreng concert, mahal," pantutuya ni Yatco matapos niyang mai-parking 'yung kaniyang sasakyan."Sure, mahal, basta ikaw..." pang-aalaska ko naman. Nginitian niya lang ako bago niya binuksan 'yung pintuan ng sasakyan sa gilid niya. Bumaba na rin ako pagkababa niya.Pagkarating namin sa kanila ay agad na bumungad sa 'min si Lola Anita."Magandang hapon sa inyo mga apo..." aniya sabay yakap sa 'min."Mga apo talaga, Lola?" sambit ni Yatco."Oo naman, ngayon pa lang ay naniniwala akong kayo na talaga ang magkakatuluyan. Kung tutuusin nga, hindi pa kayo mag-jowa... botong-boto na 'ko sa dalagang 'to," turan ni Lola."Naku Lola, nawa'y magdilang-anghel ka," sambit ko."O siya, halina kayo sa may kusina.
Sweet Disposition Chapter 107
"Arthur, hindi ko alam ang sasabihin ko. Basta ang alam ko lang ngayon, masaya ako," turan ko habang patuloy ako sa pagpunas ng aking luha dulot ng kaligayahan. Napayuko tuloy si Yatco at bahagyang napangiti. Hindi ko alam kung natatawa ba siya sa 'kin o ano."Hindi ko in-expect na ganiyan ang magiging reaksiyon mo. Akala ko, mapapatalon ka sa tuwa," saad niya. Medyo malaki rin ang ginamit niyang canvas para ipinta ako. Siguro mga nasa 24×30 ang size no'n. Puwedeng-puwede talaga siyang i-display sa may dingding ng aking silid. First time ko lang nakatanggap ng ganitong klaseng regalo, 'yung tipong alam mong pinagpaguran niya talaga 'to hindi 'yung ipinagawa lang sa iba. Sobrang na-appreciate ko ang effort niya.Tumayo ako sa aking kinauupuan at lumapit ako sa kaniya sabay kuha sa kaniya ng tangan niyang painting ko at inilagay ko 'yon muna sa may ibabaw ng kama. Pagkatapos, muli akong lumapit sa kaniya at nagpakawala ako ng isang mahigpit na yakap. "Maraming salamat, Arthur," sambit
Sweet Disposition Chapter 108
Malapit na ang oras ng hapunan, nakaluto naman na sina Tita at Lola Anita. Nakatawag na rin ako kanina kay Mama na nandito ako kina Yatco at dito na ako kakain. Hindi ko na muna sinabi sa kaniya na may pabalot daw mamaya si Lola Anita para sila naman daw ang may maipatikim sa kanila. Tiyak na matutuwa 'yon mamaya."Juness, Arthur, halina kayo rito sa hapag, kakain na tayo," pagtawag sa 'min ni Tita. After ko kasi silang tulungan kanina ay dumiretso na ako sa may sala at sinamahan ko si Yatco na manuod na muna."Sige po, Mom, papunta na po kami riyan," tugon ni Yatco. Niyaya naman niya na ako at sabay kaming pumunta roon. Nadatnan naming nakahain na ang lahat maging mga pinggan, kutsara, at tinidor. Nakaupo na rin sina Tita at Lola Anita. Pagkaupo namin ni Yatco ay si Lola na ang nanguna sa pagdarasal. Matapos 'yon ay nagsimula na kaming kumain.Kumuha na ako ng kanin at iniabot naman sa 'kin ni Tita 'yung dinuguan pagkatapos niyang kumuha. Agad naman akong sumandok, pagkalagay ko sa
Sweet Disposition Chapter 109
Nagpaalam kami ni Gela sa isa't isa nang matiwasay. Pagkatapos no'n ay bumalik na ako sa aming silid. At same nga sa iba naming subject, attendance lang din talaga ang ginawa namin. Papauwi na rin sana ako sa 'min dahil wala naman na akong ibang gagawin nang biglang may mag-text sa cell phone ko. Pagkatingin ko ay unknown number, binuksan ko pa rin naman ang mensahe dulot ng kuryosidad.From: UnknownGood day, Ms. Pilapil. This is Arthur's Dad. Puwede ka bang ma-meet ngayon? What time ka available? Thank you!Nagulat ako as in, nanlaki ang mga mata ko nang mabasa ko 'yon. Seryoso ba? Tatay talaga siya ni Yatco? Saan niya naman nakuha ang number ko? Bakit niya naman gustong makipag-meet sa 'kin? Kinakabahan ako, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko.To: UnknownGood day po, Sir. Yes po, puwede naman po. Mga 2pm po puwede naman po ako.Pikit-mata kong sinend 'yung text ko. Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas ng loob para mag-reply. Ilang saglit pa ay nag-reply na 'to.From: U
Sweet Disposition Chapter 110
Kaya naman pala hindi ka-close ni Yatco 'yung tatay niya dahil lahat ng gusto nito ay talagang ipinagpipilitan. Noong una, 'yung kursong hindi niya gusto. Tapos ngayon, ipapakasal siya sa taong hindi niya naman mahal. Kung ako 'yon, ay... tatanggi rin talaga ako. Hindi ko kakayaning mamuhay nang gano'n. Mabuti na lang at hindi pumayag si Yatco sa kagustuhan ng tatay niya. Gano'n niya talaga ako kamahal. Napangiti na lang tuloy ako habang iniisip ko 'yon. Mahirap din talaga maging mayaman, hindi naman talaga kapakanan ng anak niya 'yung iniisip niya kundi sarili niya lang at ang kalagayan ng business niya.Habang naghihintay ako ng masasakyang jeep, bigla akong tinawag ni Sir Yatco. Hindi ko namalayang lumabas na rin pala siya. Hindi ko muna siya nilingkn at nagkunwari akong hindi ko siya narinig."Kung magbago man ang isip mo, i-text or tawagan mo lang ako," wika niya pa. Iyon na ang pagkakataon para harapin ko siya."Pasensiya na po, Sir. Hindi na po talaga magbabago ang isip ko, fi
Sweet Disposition Chapter 111
"Oh, bakit umalis na 'yung dalawang kaibigan mo?" tanong ni Yatco nang makalapit na siya sa 'kin."Naku, importante pa silang lakad kaya nagpaalam na," pagdadahilan ko. "I see, akala ko e pinagalitan mo dahil nadulas sila sa 'kin kahapon," ngingisi-ngising sambit niya."Grabe ka naman sa 'kin, hindi ko naman sila papagalitan nang dahil lang do'n. Nakiki-chismis pa nga kung ano nangyari kahapon," turan ko."Naikuwento mo ba?" tanong niya na may halong pang-uusisa."S'yempre, hindi. Hindi ko naman na dapat pang ikuwento ang mga pribadong usapan. Mas masarap magkaroon ng tahimik na buhay," nakangiti kong sambit."Good girl," aniya sabay pisil sa pisngi ko."Oy, hindi ako aso," wika ko. "Speaking of aso, kumusta na si Nestor? Hindi ba siya makulit?" tanong niya pa."Hindi naman, mabait nga, e. Tahimik lang siya sa isang sulok kapag hindi nakakulong. Introvert yata si Nestor," turan na may kasamang paimpit na tawa."Siguro, extrovert siya kapag maligalig na," segunda niya kaya nagtawanan
Sweet Disposition Chapter 112
Nang maubos namin 'yung ice cream namin ay nagkuwentuhan na muna kami. Nakaupo lang ako habang si Yatco naman ay nakahiga, wari mo'y nakasilay siya sa kalangitan. Siya ang unang nagbukas ng topic."May ideal age ka ba kung kailan mo gustong magpakasal?" tanong niya.Napaisip naman akong bigla sa tanong niya. Mayroon nga ba? Hindi pa kasi 'yon pumapasok sa isipan ko. Hangga't maaari, kung magpapakasal ako ay hindi naman 'yung nasa 30's na 'ko. Puwede na siguro 'yung 28 yrs old kasi kailan ko munang magkaroon ng stable na trabaho kapag naka-graduate na 'ko. Tutulong pa ako sa pamilya ko lalo na sa pag-aaral ni Januarius. Wala rin namang ibang aasahan si Mama kasi tiyak na may asawa na no'n si Ate Aprilyn."Hmm, 28 yrs old siguro. Hindi naman siguro aabot ng 30's. Ikaw ba?" pahayag ko."Uy, ang tagal pa pala. Ten years from now pa pala. Ako, nakadipende kung kailan magiging handa 'yung mapapangasawa ko," wika niya."Ang tagal pa ng ten years, mahintay mo pa kaya ako no'n?" ani ko."Oo na
Pinakabagong kabanata
