Kabanata 23:

"I'm sorry..." mangiyak-ngiyak na ulit ko habang nakatingin sa mga mata niyang walang kaemo-emosyon. Iyong mga matang tila wala siyang pakialam kahit pa na lumuhod at maglupasay ako sa harapan niya, kahit pa umiyak at sumuka ako ng dugo.

Nasasaktan ako sa ginagawa niya. Hindi ako sanay na ganito siya. Parang dinudurog at winawasak ng paulit-ulit ang puso ko. Pinupunit at tinatapakan ng ilang beses. Kumikirot at sumasakit sa malalamig niyang salita. Gusto ko siyang kwestiyonin at komprontahin kung bakit niya ito ginagawa sa akin. Kung bakit nag-iba ang pakikitungo niya, pero sa tuwing sumasagi sa aking isipan na hindi naman ako ganoon kahalaga sa kanya, awtomatikong umaatras ang dila ko kasabay ng pagkawala ng konting pag-asa sa puso ko.

Naiinis ako sa kanya dahil nagawa niya akong ganitohin. Naiinis ako sa kanya dahil sinasaktan niya ako ng ganito. Naiinis ako sa kanya dahil sinanay niya akong siya ang pahinga ko tapos ngayon ay bigl