Page Sixty-two.——————————"I.. Storm Thompson promised to love Sunny Daine Alcazar through thick and thin, richer and poorer, in sickness and in health and promised to love you even after death."Napalunok ako. Wala akong ni-prepare na wedding vow! Sheez! Hanggang kailan kaya magiging habit ni Storm ang surpresahin ako?"I, Sunny Daine Alcazar promised to love Storm Thompson until my last breath. I will always cherish the moment I had and we will have together. I will love you till death do us part."Isinuot ko ang singsing sa kaniyang palasingsingan."I now pronounced you as husband and wife! Storm thompson, you may now kiss your wife."Nakangiting sabi ni Father Somerio. Lumapit sakin si Storm at itinaas ang baba ko. He kissed me on the lips kasabay ng palakpakan ng mga bisita. Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyayari. Para akong naliliyo at gusto ko nang mabuwal dahil sa kakaibang pakiramdam na nararamdaman ko."Congratulations Mr and Mrs Thompson."Bati ni Father Somerio. Nagp
Page Sixty-three.——————————"Should I buy your house, Sunny?""Asa. Hindi ko ibebenta 'to.""Bakit naman? Hindi mo na kailangan ang bahay na'to. You have your own house now.""Kahit pa. I want Stormi to live here kapag gusto niya nang bumukod samin.""Isa pa, kay Stormi nakapangalan ang bahay na'to, beh."Si Vanessa ang nagsalita. Nandito sila ngayon sa kwarto ko para tulungan akong mag-impake. Yung ibang gamit namin dito ay isinama ko sa truck na inarkelahan namin. Yung ibang gamit naman ay mananatili dito sa bahay. Siguro maghahanap na rin ako ng caretaker para kahit walang tao dito mapapanatili pa rin ang kalinisan ng bahay."Grabe yung kasal niyo Sunny noh? Isang linggong pinag-uusapan!"I chuckled pero hindi na ako nagsalita pa. Patuloy pa rin ako sa pag-iimpake."Oo noh? Sabagay parehong kilala naman kasi sila mga bigatin pa!""Ay sus! Nagsalita ang top two international model eh noh? Pakasal ka na kay James, bigatin din naman yun!""Anong bigatin?! Manwhore ang hay*p na yun!"
Page Sixty-four.——————————Parang hinahalukay ang tiyan ko na hindi maintindihan. Panay suka pa ako dahil sa ayaw ko sa amoy ng pabango ni Storm. Ugh! I hate this morning sickness! Halos yakapin ko na ang inidoro dahil sa kakasuka."Buds.. you okay?""Oh please, Storm! Lumayo ka sakin dahil ayaw ko sa pabango mo! Nasusuka ako lalo!""O-okay. Lalabas na ako.""Gamitin mo perfume ko at i-spray mo sa buong kwarto natin! I hate your smell so much!""Ha?""Anong ha? Bingi ka ba?!""Ah.. si-sige."Umalis siya sa pinto ng banyo at ginawa ang pinapagawa ko. Tss. Nakakairita. Hindi naman sobrang sensitibo ang pagbubuntis ko kay Stormi noon pero ngayon, ang tindi! Hindi ko kinakaya. Magdadalawang linggo na rin simula nang malaman kong buntis ako. Agad akong sinamahan ni Storm sa OB ko para magpa-check up at sinabi saming three weeks pregnant na ako. Ngayon naman ay malapit na mag-five weeks. Ilang linggo pa ang titiisin ko sa morning sickness na ito? Nakakapagod na. Nang pakiramdam ko naisuka
Page Sixty-five.——————————Nakanganga pa rin ako hanggang sa makapasok kami ng SDT Empire Building. Napakatayog ng SDT na halos malula ako kanina habang nakatingala. I still can't believe it. Ang taas na nang narating ni Storm na parang mabubuwal ako kapag naiisip ko."Good Morning Mr and Mrs. Thompson."Bati ng isang matangkad na babae na nakasuot ng office attire at sobrang ayos na ayos ang kaniyang buhok na wala ako halos makitang tikwas. Maganda rin siya sobra."Good Morning Gladys. Love, this is Gladys Alberio, my secretary.""Good morning Ma'am Thompson and welcome to SDT Empire."Nakangiti niyang bati sakin. Ngumiti ako sa kaniya at inabot ang kamay niyang nakalahad sa akin."Thank you, Gladys. Glad to meet you."She chuckled. She knew sinadya ko ang salitang Glad dahil sa pangalan niyang Gladys."If you need anything Ma'am don't hesitate to come to me.""Sure. Thank you, Gladys.""You're welcome, Maam.""Ano schedule ko ngayon, Glad?"Tanong ni Storm sa kaniya. Ngumiti siya h
Page Sixty-six.——————————"You're rude."Tumaas ang kaniyang kilay dahil sa sinabi ko."I had enough of her schemes, Sun. And she's being furious to you.""Natural lang iyon. She has a point."Kumunot ang kaniyang noo."Why do I feel like nakikipagtalo ka sakin? Hmm?"Ngumuso ako. Hindi naman ako nakikipagtalo. Hindi kasi siya ganoon kay Kyrienne noon. Halos i-baby niya nga ang babaeng yun eh. Pagkatapos mag-walk out ni Kyrienne ay agad na nagpaalam na rin si James na aalis na siya."I'm not. Hindi lang ako sanay na ganoon ka sa kaniya.""Wag na natin pag-usapan. Kumain na tayo. Gusto mo bang magpa-deliver na lang ako at dito tayo kumain o sa labas tayo kakain?""Hindi pa ako gutom. But I want some cakes. Chocolate cake.""Are you sure? Love, you're pregnant. You need to eat.""That's why I want a chocolate cake, Storm! You're impossible!"Hindi ko alam pero bigla na lang ako nairita sa kaniya dahil lang sa ayaw niya akong pagbigyan sa gusto kong kainin. He sighed."Okay fine. What m
Page Sixty-seven.——————————True to his told, it was a hot night for me and Storm. Mabuti na lang talaga hindi na tumatabi samin si Stormi pero madalas siyang pumasok sa kwarto namin para itapat ang tenga niya sa tiyan ko and asking me some questions about the baby inside me bago siya mag-breakfast at pumasok sa school niya. Sabel is always with her at bumalik na sa online classes niya. I told her so dahil nga hindi ko laging maaalagaan si Stormi because of my pregnancy. Mabuti na lang at nag-agree kaagad si Sabel sa favor ko."Hanggang anong oras ka dito? Susunduin kita."Tanong sakin ni Storm. Nandito kami sa labas ng EasyWrite Building. I need to be here dahil ipapasa ko na ang final output ng story na sinusulat ko."I'll just text you, Buds. Baka dumaan ako sa OB ko.""Samahan na kita."Umiling ako."No. Ayos lang. May mahalagang meeting ka ngayon diba?"He twitched his lips at saka tumango. I smiled at him."I'll be fine. Okay?""Pasasamahan na lang kita kay Katty."Umiling ako
Page Sixty-eight.——————————Kung may bagay man sa mundo na pinagsisisihan ko ng sobra? Iyon ay ang mga nasayang na oras. Mga oras na mas pinili kong magtrabaho nang magtrabaho habang nag-aaral at hindi ko binigyan ang sarili ko ng oras para magsaya kasama ang mga kaibigan ko at mga kaklase ko. Mga oras na hindi ko piniling kasama ang Mama ko. Mga oras na hindi ko kaagad pinakilala kay Storm si Stormi. Limang taon. Limang taon na pinilit ko ang sarili ko na wag tumakbo papunta sa kaniya. Itinago ko ang tungkol sa anak namin. Halos apat na taon ang ipinagkait ko sa kanilang mag-ama. At ngayon, may isang buhay sa tiyan ko ang kailangan kong protektahan at itaguyod na mailabas ko sa mundong ito ng maayos."Sunny.. you can't be pregnant!""But I did, Doc."Hinilod niya ang kaniyang sintido."You are under medication, Sunny. At kapag buntis ka hindi ka maaaring magpatuloy sa medication mo because it will affect the baby in your womb. Umiinom ka pa ba ng gamot?"Umiling ako."Hindi ako umii
Page Sixty-nine.——————————My check-up with my OB is fine. Okay naman ang baby sa loob ng tiyan ko at binigyan ako ng mga vitamins for me and for the baby. Doc told me na malapit na matapos ang morning sickness ko pero magsisimula na ang cravings ko. So far napapadalas na gusto ko ang chocolate cake. Paglabas ko ng room ng OB ko ay nakita ko si Storm na nakaupo sa waiting area. He's here? Bakit hindi siya pumasok kung ganoon? Naglakad ako palapit sa kaniya at tila ba napakalalim ng iniisip niya at hindi niya maramdaman ang paglapit ko. Kumunot ang noo ko at tinapik siya sa balikat. Napalingon siya sakin at agad siyang ngumiti nang makita ako. Tumayo siya kaya napatingala ako sa kaniya. Ang tangkad talaga ni Storm. Sana mamana ng mga anak ko ang katangkaran niya."You're done?"Tumango ako at saka ngumuso."Kanina ka pa ba dito? Bakit di ka pumasok?"Ngumiti siya."Papasok sana pero narinig kong patapos ka na kaya dito na lang ako naghintay."I scanned his facial expression. There is
Epilogue.——————————His Point of View.She's running for SSC Internal Vice President. That sounds good. I knew she's always in an Organization. I've seen her many times. Of course, I'm one of her admirers. Pero mukhang hindi niya alam na ganoon karami ang nagkakagusto sa kaniya. The moment I saw her outside of the SSC Office, I was determined to take my luck. As a friend. She just wanted me to be her friend. I was taken aback. She keeps mentioning about the woman I love for a long time. Natatawa na naman ako kapag naaalala ko. She seems not to care to anyone around her. She's nit easy to dealt with but her heart is pure and she's very understanding. It's one of the few things I noticed about her eversince we became friends. We both love jollibee and as well as reading. She accepted my confession and asked me to take everything slow. Well, I can't blame her. Para lang naman kasi akong kabote na bigla na lang tumubo sa buhay niya and in just a short period of time ay nag-confess na ako
Page Seventy-five.——————————Third Person Point of View.Nagmamadaling isinugod nila sa Hospital ang wala nang malay na si Sunny. Si Katty ay tinawagan na si James para ipaalam ang nangyari. Halos paliparin ng Mama ni Sunny ang Van dahil sa sobrang pag-aalala sa kaniyang nag-iisang anak. She's driving while her heart is beating so fast. Nasa utak niyang maayos naman ang anak niya kanina at masigla pa pero ngayon kailangan na naman siyang isugod sa ospital dahil nawalan ito ng malay. Hindi na nai-park ng maayos ang Van pagkarating nila sa ospital at si Storm naman ay nagmamadaling humingi ng tulong pagkarating nila ng Emergency room. Nang makita inihiga na si Sunny sa wheel bed ay dali dali siyang nagpunta ng Information desk para ipatawag ang dalawang doctor ni Sunny. Bumalik ulit si Storm after i-confirm na pababa na ang dalawang doctor papuntang emergency room. Binigyan ng first aide treatment si Sunny at kita niyang nilagyan kaagad ito ng aparatos sa katawan dahil wala pa rin iton
Page Seventy-four.——————————"Ma diyan lang naman kami sa Mall.""I know. Pero sasama pa rin ako.""Me too, Sunny. Wala naman akong ginagawa. James is busy."Nilingon ko si Storm at kumakamot lang siya sa kaniyang batok. Mukhang wala na rin yata siyang magagawa sa kakulitan ng dalawa. I am now eight months pregnant at ito lang ang araw na nagising ako na maayos ang pakiramdam ko. Malakas ako at pakiramdam ko kakayanin ko ang maglibot sa mall para bumili ng mga kakailanganin sa panganganak. I asked Storm not to buy things for our baby without me. So we both waited for me to be okay. At ito na ang araw na iyon. Pero hindi kami makaalis alis dahil kay Mama at Katty. Gustong gusto nilang sumama."Storm.. aren't you gonna say something?"Irita kong tanong sa kaniya. Lumabi lang siya at ngumiti."The more the merrier, Love. Come on, sama na natin sila.""Oo nga naman, Anak. Gusto ko rin sumama sa pagbili ng mga gamit ni baby."I rolled my eyes and I sighed. May magagawa pa ba ako? Tumango
Page Seventy-three.——————————Bukas ay lalabas na ako ng ospital. Mag-stay si Mama sa bahay kasama si Tita Mommy na ngayon ay bumabyahe na papunta rito sa ospital. Katty and Vanessa is on their way here too."Buds.. umuwi ka na muna kaya? Para makapagpalit ka ng damit.""Oo nga Storm. Nandito naman na ako. Hindi na makakaangal ang asawa mo."Umiling si Storm at mataman lang na nakatingin sakin."May dalang damit si James for me. May CR naman dito, dito na ako maliligo at magbibihis."Napapailing na lang ako. I'm in a VIP Room dito sa Hospital. Of course, hahayaan ba ni Storm na doon lang ako sa regular room? Hindi na ako umangal dahil mahirap na. The last time na sinita ko siya, naging dahilan iyon kung bakit nandito ako ngayon sa ospital."James will also be here?""Yes."Tumango tango ako. Binalingan ko ng tingin si Mama at tahimik lang siyang nakatingin saming dalawa ni Storm."Ma.. pwede kang umuwi sa bahay kasama si Tita Mommy mamaya pagdating niya. You need to rest.""I surely
Page Seventy-two.——————————Kanina pa ako napapabuntong hininga. I'm bored. Sobrang bored. I got nothing to do. Kanina ko pa tinatawagan si Sabel thru video call para lang may makausap at makita na rin si Stormi na mukhang nagbubuhay prinsesa kasama ang mga magulang ni Storm. She's so happy tho namimiss niya kami she understand that we can't focus to her right now. She's so excited to meet her brother or sister soon and be with us. I felt guilty but there is nothing I can do. Nag-ring ang phone ko at nakitang tumatawag si Storm. Napabuntong hininga ako at sinagot na ang tawag niya. Pang anim na niyang tawag to simula kanina pero hindi ko sinasagot dahil alam kong nasa importanteng meeting siya ngayon. Ayaw niyang umalis at iwan ako pero hindi rin pwedeng basta niya na lang hindi siputin ang meeting na ito lalo na't isang malaking client iyon. Gusto niya akong isama pero ayaw ko naman sumama sa kaniya. Tinatamad ako and honestly, I feel weak. Nakikita ko ang unti-unting pagpayat ko at
Page Seventy-one.——————————"Grabe! Ang daming tao ngayon, Sunny!"Ma'am Agnes giggled kaya natawa ako. Kanina pa siya excited dahil sa dami ng tao na nais magpa-sign sakin. It really scares me. This kind of attention they are giving to me? Parang hindi pa rin ako makapaniwala. Pakiramdam ko panaginip lang ang lahat ng 'to. Naalala ko na naman kung paano ako nagsimula as a writer. Para pa ngang napilitan si Ma'am Agnes noon na aprobahan ang pinaka-una kong gawa dahil nakukulangan siya sa emosyon, sa mga batong linya but still she accepted it hoping that hindi siya nagkamali sa potential na nakita niya sa mga gawa ko. She trusted me kahit na madalas sa email lang kami nag-uusap. Hindi naman kasi ako nagpapakilala sa kaniya because I just want to write. Hindi ko naman gustong maging sikat ang gawin ang mga ganito. But later on, with the help of Ma'am Agnes gumanda ang mga libro ko at naging isa sa mga top books every book release. Nakaka-proud, of course. I started it just because for
Page Seventy.——————————Kunot noo akong nagmulat ng mata nang maramdaman kong parang may nakatitig sakin. And there I saw Storm looking at me. Ngumiti siya at agad na hinalikan ako sa aking noo."Good Morning, Love. I'm Storm Thompson, your husband."I chuckled. Simula nang malaman niya ang tungkol sa sakit ko, kada umaga ay ganito ang bungad niya sakin. Pinapakilala ang kaniyang sarili. I know it seems like a joke and silly to hear but for me it stings. Nasasaktan ako. It seems like he wants to prepare himself for that day that I will never recognize him even if we tried hard. Every morning I would woke up trying to remember everything that I could still remember. Luckily, wala pa naman akong nakakalimutan."Good Morning too, Love. I'm Sunny Daine Alcazar Thompson, uour wife."Ngumisi siya and kissed me again in my forehead."Breakfast is ready. Want me to take it here?"Umiling ako sa kaniya. Tinulungan niya akong makabangon at makatayo sa kama."Did you have breakfast na ba?"Umil
Page Sixty-nine.——————————My check-up with my OB is fine. Okay naman ang baby sa loob ng tiyan ko at binigyan ako ng mga vitamins for me and for the baby. Doc told me na malapit na matapos ang morning sickness ko pero magsisimula na ang cravings ko. So far napapadalas na gusto ko ang chocolate cake. Paglabas ko ng room ng OB ko ay nakita ko si Storm na nakaupo sa waiting area. He's here? Bakit hindi siya pumasok kung ganoon? Naglakad ako palapit sa kaniya at tila ba napakalalim ng iniisip niya at hindi niya maramdaman ang paglapit ko. Kumunot ang noo ko at tinapik siya sa balikat. Napalingon siya sakin at agad siyang ngumiti nang makita ako. Tumayo siya kaya napatingala ako sa kaniya. Ang tangkad talaga ni Storm. Sana mamana ng mga anak ko ang katangkaran niya."You're done?"Tumango ako at saka ngumuso."Kanina ka pa ba dito? Bakit di ka pumasok?"Ngumiti siya."Papasok sana pero narinig kong patapos ka na kaya dito na lang ako naghintay."I scanned his facial expression. There is
Page Sixty-eight.——————————Kung may bagay man sa mundo na pinagsisisihan ko ng sobra? Iyon ay ang mga nasayang na oras. Mga oras na mas pinili kong magtrabaho nang magtrabaho habang nag-aaral at hindi ko binigyan ang sarili ko ng oras para magsaya kasama ang mga kaibigan ko at mga kaklase ko. Mga oras na hindi ko piniling kasama ang Mama ko. Mga oras na hindi ko kaagad pinakilala kay Storm si Stormi. Limang taon. Limang taon na pinilit ko ang sarili ko na wag tumakbo papunta sa kaniya. Itinago ko ang tungkol sa anak namin. Halos apat na taon ang ipinagkait ko sa kanilang mag-ama. At ngayon, may isang buhay sa tiyan ko ang kailangan kong protektahan at itaguyod na mailabas ko sa mundong ito ng maayos."Sunny.. you can't be pregnant!""But I did, Doc."Hinilod niya ang kaniyang sintido."You are under medication, Sunny. At kapag buntis ka hindi ka maaaring magpatuloy sa medication mo because it will affect the baby in your womb. Umiinom ka pa ba ng gamot?"Umiling ako."Hindi ako umii