Page Fifty-two.——————————Iminulat ko ang mga mata ko at unang una kong nakita ang side table. What happened last night? Urgh. I can't remember what happened last night. Bakit pakiramdam ko may katabi ako? Or I am still dreaming? Umiikot ako to see if may katabi ako at napatakip na lang ako sa bibig ko para hindi ako mapasigaw. Oh my god! Anong nangyari kagabi? Bakit katabi ko si Storm? And he's hugging me right now. Shems! Pero.. wait. Ngayon ko lang napansin ang haba pala ng pilikmata ni Storm? No wonder sikat na sikat talaga siya sa mga babae hanggang ngayon. He has this charm that no woman can't resist."Done checking me?"Napagitla ako sa biglang pagsalita ni Storm. He's awake! Iminulat niya ang kaniyang mga mata at ngumiti siya sakin."Good Morning, Sun."Bati niya. Hindi ako nagsalita. I can't even talk. Hindi rin ako makagalaw. Yung buong kamay ni Storm ay nakayakap pa rin sa tiyan ko.He chuckled."Wala kang maalala? Hindi ka na talaga pwedeng mag-bar nang hindi ako kasama."
Page Fifty-three.——————————Nakatitig lang ako kay Storm still thinking about what he just said. He's marrying me? I'm hers? Tama ba ako nang pagkakarinig? Shit! Oh please! Kung panaginip lang ito, gisingin niyo na ako Lord!It's around six p.m nang makarating kami sa bahay. Agad kaming sinalubong ni Sabel na tinulungan si Storm na kunin ang gamit sa sasakyan at mga pasalubong papasok sa bahay. Hindi na kami nag-usap pa matapos ang pagtatalo namin kanina. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Hanggang ngayon pakiramdam ko lutang pa rin ako. Hindi ko mawari ang nararamdaman ko. Hindi ko na talaga alam."Sabel paki-asikaso si Stormi. Inaantok pa kasi yan.""Opo, Ate. Maiwan ko na po muna kayo."Paalam niya samin. Nakatayo lang sa gilid ko si Storm. Kinarga na ni Sabel si Stormi dahil inaantok pa rin. Hindi na rin siya nagsasalita and just waved her goodbye kay Storm."Hindi na ako magtatagal. We still have a meeting. Malapit na rin sina James, dinaan lang si Tita sa bahay niya."He's refferi
Page Fifty-four.——————————"So.. when is the wedding?"Napatigil ako sa pagsubo ng pagkain dahil sa tanong ni Katty. We're eating our breakfast now with Storm. Tabi kaming matulog na tatlo kagabi. We had a lot of talks that night. Are we back together? Well, Storm said we never broke up. I just left him five years ago."Kat.. We don't have that in mind.. at least for now."Tumikhim si Storm."I have that in mind five years ago until now, Sun.""Yiiee! Stormi.. ikakasal na ang Mommy at Daddy mo!"Tumango naman si Stormi na parang may alam siya about what we're talking."Alam ko na po yan, Tita Kat. Daddy told me that he'll marry Mommy whatever happens daw po."Tumaas ang kilay ko. Kaya pala Stormi never asked about our situation. Nilingon ko si Stormi."Was this your plan all along? At alam ng anak natin?"Tumawa si Storm pati na rin si Stormi."Sun, I just don't want Stormi to have a broken family when we can be complete and live together.""You're that confident? That we still end u
Page Fifty-five.——————————"Ewan ko na kayo ha? Si Angelo na bahala sayo, Sunny. See you later."Ngumiti ako sa kaniya at nagpasalamat. Iniwan niya na kami ni Storm dito sa dressing room ko. Si Angelo naman ay nagsimulang ayusan ako."Gustong gusto ko talagang inaayusan ka, Ma'am Sunny."I chuckled."Why?""Hindi mo kailangan ang makapal na make-up eh. Hindi ka mahirap pagandahin kasi natural ka ng maganda.""I agree."Napalabi si Angelo. Halatang kinikilig sa presensiya ni Storm. I chuckled. Nagpatuloy si Angelo sa pag-aayos sakin habang si Storm naman ay nakatingin lang sakin while smiling. Matapos akong ayusan ay nagsimula na rin ang fashion ramp. Tatlong beses akong rumampa dahil tatlong category ang fashion ramp na ito. Hanggang ngayon hindi pa rin ako nasasanay magsuot ng takong. Hindi na nga yata ako masasanay pa sa ganito. Nang matapos na ang fashion ramp ay nakita kong nakaabang na si Storm sa backstage. Agad siyang lumapit ng makita niya ako."Congratulation, Sun. You did g
Page Fifty-six.——————————NOTE:RATED SPG! READ AT YOUR OWN RISK.Page Forty-one.——————————Kung may bagay man na gusto kong hilingin sa diyos ngayon? Iyon ay ang 'wag mawala sakin ang dalawang taong mahal na mahal ko. Si Storm at ang anak naming si Stormi."Uhmm.."Bumaba pa ang halik ni Storm sa leeg ko. Mapaghanap at sabik na sabik ang mga halik niya. Naliliyo na ako at ayaw ko na siyang pigilan pa. Wala akong balak pigilan siya. Bumalik ang halik ni Storm sa labi ko at hinalikan ko siya pabalik. Itinaas niya ang damit ko at tinulungan ko siya. Nagsisimula na ang malalim kong paghinga. Binuhat ako ni Storm at pinulupot ko ang binti ko sa kaniyang balakang. Karga niya ako habang hinahalikan ako sa aking labi hanggang sa aking leeg. Sabay kaming bumagsak sa carpet dito sa living area. Bumangon siya para hubarin ang damit niya at dahil nasasabik ako bumangon ako para tulungan siyang tanggalin ang damit niya. Nang matanggal ay muli niya akong hinalikan at napahiga ako ulit."Aahh.."
Page Fifty-seven.——————————"He's still not proposing to you?"Umiling ako sa kaniya at nagpatuloy sa pahtingin tingin sa mga naka-hanger na damit."Do they need a wedding proposal? Doon din naman ang punta nila, Van.""Tss.. It is still needed, Katty. Kasal yun. Hindi enough na vocal lang si Storm tungkol dun.""Proposal na rin yung nasa mind ni Kuya Storm that he's about to marry Sunny.""Until now kayong dalawa feel na feel mag settle for less noh?""Ayy.. amg harsh ha? Noon yun!"Umiling iling na lang ako. Nagtatalo silang dalawa about wedding proposal. Ako ngang involved walang pakialam. I mean, wedding proposal is good pero kailangan pa ba iyon? Ang importante lang naman alam namin ni Storm na iyon ang gusto namin. Period."Walang say Sunny?"I rolled my eyes at Van."Van.. I don't need a wedding proposal. Every words that Storm said about marrying me is already a wedding proposal."Humalukipkip siya at mataman akong tinignan."Ah kaya pala.. wala ka pa ring engagement ring."I
Page Fifty-eight.——————————"Ayaw mo ba talagang kunin yun? Ranzella is a popular fashion designer. Napakalaking bagay na mapabilang sa isa sa mga modelo niya, Sunny."Umiling ako at ngumiti sa kaniya."I told you, I don't want to do modeling again, Ma'am Agnes."She sighed."Tell me why? Sabi mo isang buwan lang, bakit ngayon ayaw mo na?""I want to spend the rest of my life with my family."Nag-iba ang ngiti ni Ma'am Agnes."Ayy! So kailan ang kasal?""I don't know and I'm not really thinking about it."Kumunot ang kaniyang noo."At bakit?""Darating din kami doon.""No proposal? Ay! Di ko bet!"Napabuntong hininga ako. It's been a month since Storm and I are back together. Lagi namab niyang binabanggit ang kasal sakin pero oo, walang proposal. At hindi rin ako umaasa sa proposal. Ang isa pang ipinagtataka ko, hindi ko pa namemeet ulit ang family ni Storm. Para bang may hindi siya sinasabi sakin at hindi ko rin naman magawang itanong sa kaniya. Natatakot akong baka hindi niya ako s
Page Fifty-nine.——————————"Are you okay?"Untag sakin ni Storm. Nandito kami ngayon sa kotse niya. Sinundo niya ako sa EasyWrite Company dahil may pupuntahan daw kami. Saan? Hindi ko alam."Yes. Where are we going?""Somewhere.. out there?"Pabiro niyang sabi. I rolled my eyes."Baliw.""Baliw sayo, actually."Natawa ako sa sinabi niya. Maging siya ay natawa rin."Ang corny mo.""Love.. I can be more corny basta para sayo.""Buds..!"Natatawa kong saway sa kaniya pero tumawa lang siya."In our house. Tapos na raw ang pinapagawa kong bedroom for Stormi. Let's just check."Na-excite ako bigla sa kaniyang sinabi. Storm wants us to live there right after matapos ang kwarto ni Stormi at ang garden. Pinalakihan niya lang ang garden dahil nga balak niyang maglagay ng mini playground for our soon-to-be kids and for our Stormi."Excited?""Very!"Kinuha ko ang phone ko at nagtataka kung bakit wala ni isang reply sakin ang mga kaibigan ko, si Sabel at si Mama. Mama and Tito Elias extended the
Epilogue.——————————His Point of View.She's running for SSC Internal Vice President. That sounds good. I knew she's always in an Organization. I've seen her many times. Of course, I'm one of her admirers. Pero mukhang hindi niya alam na ganoon karami ang nagkakagusto sa kaniya. The moment I saw her outside of the SSC Office, I was determined to take my luck. As a friend. She just wanted me to be her friend. I was taken aback. She keeps mentioning about the woman I love for a long time. Natatawa na naman ako kapag naaalala ko. She seems not to care to anyone around her. She's nit easy to dealt with but her heart is pure and she's very understanding. It's one of the few things I noticed about her eversince we became friends. We both love jollibee and as well as reading. She accepted my confession and asked me to take everything slow. Well, I can't blame her. Para lang naman kasi akong kabote na bigla na lang tumubo sa buhay niya and in just a short period of time ay nag-confess na ako
Page Seventy-five.——————————Third Person Point of View.Nagmamadaling isinugod nila sa Hospital ang wala nang malay na si Sunny. Si Katty ay tinawagan na si James para ipaalam ang nangyari. Halos paliparin ng Mama ni Sunny ang Van dahil sa sobrang pag-aalala sa kaniyang nag-iisang anak. She's driving while her heart is beating so fast. Nasa utak niyang maayos naman ang anak niya kanina at masigla pa pero ngayon kailangan na naman siyang isugod sa ospital dahil nawalan ito ng malay. Hindi na nai-park ng maayos ang Van pagkarating nila sa ospital at si Storm naman ay nagmamadaling humingi ng tulong pagkarating nila ng Emergency room. Nang makita inihiga na si Sunny sa wheel bed ay dali dali siyang nagpunta ng Information desk para ipatawag ang dalawang doctor ni Sunny. Bumalik ulit si Storm after i-confirm na pababa na ang dalawang doctor papuntang emergency room. Binigyan ng first aide treatment si Sunny at kita niyang nilagyan kaagad ito ng aparatos sa katawan dahil wala pa rin iton
Page Seventy-four.——————————"Ma diyan lang naman kami sa Mall.""I know. Pero sasama pa rin ako.""Me too, Sunny. Wala naman akong ginagawa. James is busy."Nilingon ko si Storm at kumakamot lang siya sa kaniyang batok. Mukhang wala na rin yata siyang magagawa sa kakulitan ng dalawa. I am now eight months pregnant at ito lang ang araw na nagising ako na maayos ang pakiramdam ko. Malakas ako at pakiramdam ko kakayanin ko ang maglibot sa mall para bumili ng mga kakailanganin sa panganganak. I asked Storm not to buy things for our baby without me. So we both waited for me to be okay. At ito na ang araw na iyon. Pero hindi kami makaalis alis dahil kay Mama at Katty. Gustong gusto nilang sumama."Storm.. aren't you gonna say something?"Irita kong tanong sa kaniya. Lumabi lang siya at ngumiti."The more the merrier, Love. Come on, sama na natin sila.""Oo nga naman, Anak. Gusto ko rin sumama sa pagbili ng mga gamit ni baby."I rolled my eyes and I sighed. May magagawa pa ba ako? Tumango
Page Seventy-three.——————————Bukas ay lalabas na ako ng ospital. Mag-stay si Mama sa bahay kasama si Tita Mommy na ngayon ay bumabyahe na papunta rito sa ospital. Katty and Vanessa is on their way here too."Buds.. umuwi ka na muna kaya? Para makapagpalit ka ng damit.""Oo nga Storm. Nandito naman na ako. Hindi na makakaangal ang asawa mo."Umiling si Storm at mataman lang na nakatingin sakin."May dalang damit si James for me. May CR naman dito, dito na ako maliligo at magbibihis."Napapailing na lang ako. I'm in a VIP Room dito sa Hospital. Of course, hahayaan ba ni Storm na doon lang ako sa regular room? Hindi na ako umangal dahil mahirap na. The last time na sinita ko siya, naging dahilan iyon kung bakit nandito ako ngayon sa ospital."James will also be here?""Yes."Tumango tango ako. Binalingan ko ng tingin si Mama at tahimik lang siyang nakatingin saming dalawa ni Storm."Ma.. pwede kang umuwi sa bahay kasama si Tita Mommy mamaya pagdating niya. You need to rest.""I surely
Page Seventy-two.——————————Kanina pa ako napapabuntong hininga. I'm bored. Sobrang bored. I got nothing to do. Kanina ko pa tinatawagan si Sabel thru video call para lang may makausap at makita na rin si Stormi na mukhang nagbubuhay prinsesa kasama ang mga magulang ni Storm. She's so happy tho namimiss niya kami she understand that we can't focus to her right now. She's so excited to meet her brother or sister soon and be with us. I felt guilty but there is nothing I can do. Nag-ring ang phone ko at nakitang tumatawag si Storm. Napabuntong hininga ako at sinagot na ang tawag niya. Pang anim na niyang tawag to simula kanina pero hindi ko sinasagot dahil alam kong nasa importanteng meeting siya ngayon. Ayaw niyang umalis at iwan ako pero hindi rin pwedeng basta niya na lang hindi siputin ang meeting na ito lalo na't isang malaking client iyon. Gusto niya akong isama pero ayaw ko naman sumama sa kaniya. Tinatamad ako and honestly, I feel weak. Nakikita ko ang unti-unting pagpayat ko at
Page Seventy-one.——————————"Grabe! Ang daming tao ngayon, Sunny!"Ma'am Agnes giggled kaya natawa ako. Kanina pa siya excited dahil sa dami ng tao na nais magpa-sign sakin. It really scares me. This kind of attention they are giving to me? Parang hindi pa rin ako makapaniwala. Pakiramdam ko panaginip lang ang lahat ng 'to. Naalala ko na naman kung paano ako nagsimula as a writer. Para pa ngang napilitan si Ma'am Agnes noon na aprobahan ang pinaka-una kong gawa dahil nakukulangan siya sa emosyon, sa mga batong linya but still she accepted it hoping that hindi siya nagkamali sa potential na nakita niya sa mga gawa ko. She trusted me kahit na madalas sa email lang kami nag-uusap. Hindi naman kasi ako nagpapakilala sa kaniya because I just want to write. Hindi ko naman gustong maging sikat ang gawin ang mga ganito. But later on, with the help of Ma'am Agnes gumanda ang mga libro ko at naging isa sa mga top books every book release. Nakaka-proud, of course. I started it just because for
Page Seventy.——————————Kunot noo akong nagmulat ng mata nang maramdaman kong parang may nakatitig sakin. And there I saw Storm looking at me. Ngumiti siya at agad na hinalikan ako sa aking noo."Good Morning, Love. I'm Storm Thompson, your husband."I chuckled. Simula nang malaman niya ang tungkol sa sakit ko, kada umaga ay ganito ang bungad niya sakin. Pinapakilala ang kaniyang sarili. I know it seems like a joke and silly to hear but for me it stings. Nasasaktan ako. It seems like he wants to prepare himself for that day that I will never recognize him even if we tried hard. Every morning I would woke up trying to remember everything that I could still remember. Luckily, wala pa naman akong nakakalimutan."Good Morning too, Love. I'm Sunny Daine Alcazar Thompson, uour wife."Ngumisi siya and kissed me again in my forehead."Breakfast is ready. Want me to take it here?"Umiling ako sa kaniya. Tinulungan niya akong makabangon at makatayo sa kama."Did you have breakfast na ba?"Umil
Page Sixty-nine.——————————My check-up with my OB is fine. Okay naman ang baby sa loob ng tiyan ko at binigyan ako ng mga vitamins for me and for the baby. Doc told me na malapit na matapos ang morning sickness ko pero magsisimula na ang cravings ko. So far napapadalas na gusto ko ang chocolate cake. Paglabas ko ng room ng OB ko ay nakita ko si Storm na nakaupo sa waiting area. He's here? Bakit hindi siya pumasok kung ganoon? Naglakad ako palapit sa kaniya at tila ba napakalalim ng iniisip niya at hindi niya maramdaman ang paglapit ko. Kumunot ang noo ko at tinapik siya sa balikat. Napalingon siya sakin at agad siyang ngumiti nang makita ako. Tumayo siya kaya napatingala ako sa kaniya. Ang tangkad talaga ni Storm. Sana mamana ng mga anak ko ang katangkaran niya."You're done?"Tumango ako at saka ngumuso."Kanina ka pa ba dito? Bakit di ka pumasok?"Ngumiti siya."Papasok sana pero narinig kong patapos ka na kaya dito na lang ako naghintay."I scanned his facial expression. There is
Page Sixty-eight.——————————Kung may bagay man sa mundo na pinagsisisihan ko ng sobra? Iyon ay ang mga nasayang na oras. Mga oras na mas pinili kong magtrabaho nang magtrabaho habang nag-aaral at hindi ko binigyan ang sarili ko ng oras para magsaya kasama ang mga kaibigan ko at mga kaklase ko. Mga oras na hindi ko piniling kasama ang Mama ko. Mga oras na hindi ko kaagad pinakilala kay Storm si Stormi. Limang taon. Limang taon na pinilit ko ang sarili ko na wag tumakbo papunta sa kaniya. Itinago ko ang tungkol sa anak namin. Halos apat na taon ang ipinagkait ko sa kanilang mag-ama. At ngayon, may isang buhay sa tiyan ko ang kailangan kong protektahan at itaguyod na mailabas ko sa mundong ito ng maayos."Sunny.. you can't be pregnant!""But I did, Doc."Hinilod niya ang kaniyang sintido."You are under medication, Sunny. At kapag buntis ka hindi ka maaaring magpatuloy sa medication mo because it will affect the baby in your womb. Umiinom ka pa ba ng gamot?"Umiling ako."Hindi ako umii