Artia's POV
"Hi!" I said nicely and smiled at him brightly.He just glance at me and walked pass by me. I followed him in front of his door room. He glance at me one time with a cold stare. Probably wondering or annoyed why I'm acting like this.
"Sorry kagabe," mahinang sambit ko. Yumuko at nakatago ang mga kamay sa likod. Napansin kong lumingon siya pero tuluyan parin pumasok sa kaniyang kwarto.
"Don't say sorry if you don't mean it."
Agad na bumuka ang bibig ko para magsalita.
"Sincere naman ako, ah? Sorry talaga sa nagawa ko kagabi. I was drunk hindi ko alam ang ginagawa. Sorry na kung naistorbo kita sa tulog mo. Sorry na." I said sincerely.
Hindi na siya nagsalita. Tinitigan lang ako ng ilang sandali tapos ay bigla nalang sinatado ang kaniyang pinto. Ngumuso ako.
Mula ngayon ay mag-iingat na ako. Dapat ay hindi ko siya mainis para hindi siya lumamig sa'kin. Para hindi niya ako
Artia's POV"What?" He asked confused."Do you want me to be your sister?" I repeat as I take a step forward towards him. Nasa gitnang bahagi siya, ako naman ay malapit sa kabilang pinto, ang pintuan konektado sa kwarto niya. Hindi siya nagbitaw ng tingin sa akin hanggang sa tumigil ako sa harapan niya. Isang hakbang lang ang pagitan. Nakatingala ako sa kaniya dahil sa tangkad niya. Bahagya niya nga siyang nakabukot pero sobrang tangkad parin.I looked at his eyes intently. Look at me Kingsley. Look in my eyes."Soon our parents will get married. And that makes us, a family. You'll be my stepbrother, I'll be your stepsister. Are you okay with that?" I said slow and stop for a moment after saying every sentences.He furrowed. Staring deeply into my eyes. Like he's trying to read my mind."Why do you wanna know?" He asked emotionless.Pinigilan kong kabahan at panghinaan ng loob. Nilakasan ko ang loob ko at
Artia's POV"H-huh?" Nauutal kong sagot. Yoon lang nga ang sinabi ko nautal pa. Kunwari ay wala akong ideya sa sinasabi niya.Sh*t! Hindi siya naniwala?! Akala ko pa naman napaniwala ko na siya. Pero hindi pa naman huli ang lahat. Baka may magagawa pa ako para mapaniwala siya. I should continue my acting and do better."Hindi kita maintindihan." Madrama kong sabi. Bakas sa tono ko ang lungkot, pagkalito at kaba. Ang totoo ko lang nararamdaman sa mga sumusunod na iyon ay ang kaba."You went in my room, asked me to open this door for you because you said you lost your earring here and now you're gonna tell me that?"Napalunok ako ng laway. Mali yata ang pamamaraan ko. Mali yata na ginawa kong rason ang paghahanap sa hikaw at mali yata na dinala ko pa siya dito. Dapat ba umamin na ako ng direkta kanina nang nasa kwarto palang niya kami? Para hindi ganito na nanghihinala siya. Mali pala hindi siya nanghihinala hindi
Artia's POVHindi ako nakatulog kaagad. Iniisip ko si Kingsley. Napatawag pa nga ako kay Rom, tinanong siya kung nakita niya ba siya sa bar pero hindi niya rin daw nakita doon si Kingsley. Iniisip ko tuloy na baka nga wala siya doon, na hindi naman talaga pumunta pero may nakakita sa amin ni Rom na kakilala niya at sinabihan siya.Pero bakit naman siya babalitaan tungkol sa akin? Nag-utos ba siya na mag-update sila sa kaniya tungkol sa mga ginagawa ko? Wala naman kasing nakakaalam sa sitwasyon namin. Wala pang maraming nakakaalam na ikakasal ang mga magulang namin, so that makes it obvious na wala pa ding nakakaalam na magiging magkapatid na kami. So no one would make an effort to report to him what I am doing since no one thinks were acquainted.Nandoon ba talaga siya? O pinapasundan niya ako at doon siya kumakalap ng impormasyon? Bakit niya naman gagawin iyon? Ako lang naman itong aligagang makakuha ng impormasyon tungkol sa kanila kasi
Artia's POV Maaga akong nagising kinaumagahan. Ang gaan ng pakiramdam ko at parang nasasabik sa kung anu man ang naghihintay sa akin ngayong araw na ito. Naghilamos na ako at wala pang balak na bumaba para mag-almusal. Alasais palang ng umaga, hindi ko alam kung may nakahanda na bang agahan. "Open sesame!" I said casting a spell, hoping this freakin door will eventually open itself. Ginulo ko ang sariling buhok. Paano ba kasi ito nabubuksan? Bakit napakadali para kay Kingsley tapos ako ay hindi ko malaman kung anong pinindot o hinila niya doon. Baka naman may fingerprint scanner doon tapos ay fingerprint lang ni Kingsley ang makakapagbukas dito. Tinawana ko ang sarili. Konti nalang ay maiistress na talaga ako dito sa pinto na ito. "Alohamora!" I tried to cast a spell again I heard from the book harry potter. Kinamot ko ang ulo at nagdesisyon ng itigil ang pagbitaw ng mga spell na naririnig ko sa
Artia's POV Kinabahan ako sa tono ni mama. Atsaka sa nakita niyang posisyon namin ni Kingsley lalo na't suot ko pa ang pantulog ko at si Kingsley naman ay walang suot na damit. Hawak pa naman niya ako sa bewang at magkalapit kaming dalawa. "Ma," mahina at bahagyang nanginginig ang boses ko. Malalaki ang hakbang niya papunta sa amin. Salubong ang kilay at nanlilisik ang mga mata. Kabado akong tumingin kay Kingsley. Saktong nakita ko siyang lumunok ng laway at bakas din ang kaba sa mukha. "Nakarinig kami ng sigaw." Sambit niya. Agad kong napansin ang tao sa likod niya, papanik na rin sa hagdanan si Conrad. Napakurap-kurap ako at lumunok ng laway. Pinagmasdan ko kung paano yumuko si Kingsley, dumoble ang kaba at namutla ang labi. Lumayo siya at tumayo. Bakit siya tumayo? Hindi niya na ba ako tutulungan makatayo? Hindi na niya ako aalalayan? Kinabahan siya nang makita ang Dad niya kaya itong lumayo sa akin. Natata
Artia's POV Sinubukan kong tumayo nang makitang sasapit na ang hapon. Kumirot ang likod ko, lalo na sa bandang ibabaw ng pwet. Pero kahit ganoon ay itutuloy ko parin ang pagtayo at maglakad-lakad kahit paikot lang sa loob ng kwarto. Ayoko naman humiga maghapon. Masasanay lang ang katawan kong nakahiga kaya mas mabuting gumalaw-galaw ako para maalis na ang sakit. Natawa ako nang makita ang mga nakahandang kakaibang tsinelas sa gilid ng kama ko. They look weird but I still wanna wear them. Sayang naman ang effort ni manang at ang care niya kung 'di ko namana susuotin. She gave me one piece of her slippers. Ang sabi niya ay binili ni Kingsley sa kaniya ang tsinelas na ito, at meron pa daw maraming pares sa kwarto niya kaya huwag na daw akong mag-alala na baka wala siyang suotin. Ang alam nila ay nadulas ako. Kaya heto, binigyan ako ng tsinelas na hindi raw madulas kahit pa basa ang tile so kahit anong klase pa ng sahig ang iuong a
Third P POV "Akin na." Masungit na sambit ni Kingsley. Nakaabang na ang kamay para kuhanin ang bulak na hawak ni Artia. Mabagal na ibinigay sa kaniya ni Artia ang bulak. Ngumunguso ang mapulang labi nito. Kingsleu squatted in front of Artia so he could see closely her wound. At para narin maayos niya itong malagyan ng betadine. Tahimik ang dalawa. Pinapanood ng dalaga ang kaniyang ginagawa. "Okay lang sayong tumira sila sa Cebu?" Biglang banggit nito. He knows she's referring to their parents. Hindi na nawala sa isip niya ang pagtatanong kanina ng dalaga sa kaniyang ama kung maaari ba silang sumamang dalawa sa kanila sa pagtira sa Cebu. "Oo." Tipid niyang sagot. Ayos lang naman sa kaniya dahil hindi na bago sa kanuya ang mahiwalay sa ama. He's been leaving separately. Ngayon lang siya nagstay ng matagal sa bahay na ito kasama ang ama. He was also staying in his condo before and he also have his own house. Umuu
Artia's POV "We'll leave by monday. I need to pack my things now." Ani mama. Nakasandal ako sa hamba ng pinto sa kwarto nila. Ayokong pumasok sa loob. Ni ayoko ngang makita ang loob ng kwarto nila. But I have no choice, nandito si mama kaya nandito din ako. They'll leave on monday, I should make use of the time while she's still here. "You can work anytime you want. Hindi naman porket nasa Cebu na ako ay kailangan mo ng pumasok sa opisina. Tignan mo muna kung nasa kondisyon na ba ang katawan mo at isip sa mga trabaho. You might make a mistake again." Matutuwa na sana ako dahil sa concern niya, pero concern lang pala siya na baka pumalpak nanaman ako. "Anong oras ang misa bukas, Ma?" Pagbabago ko ng topic. Ayokong tuluyan masira ang mood ko. "The mass starts at 7. We'll leave at 6:30. Maaga kang gumising. Ayokong malate tayo sa misa." Napatayo ako ng maayos nang makitang naglalakad papun