(Abby)Kasalukuyan akong naglibot- libot sa buong venue ng party. I wanted everything to be perfect kaya halos oras- oras kong tsini- check ang pagdedekorasyon sa buong function hall ng HPR, kung saan gaganapin ang engagement party namin ni Vincent.Hindi ko kasama sina Vincent at Tanya ngayon. Si Vincent ay nasa suite ko, may inihanda syang masarap na recipe nya na syang ipapatikim nya kina mommy at daddy mamaya. Si Tanya naman ay may pinuntahan daw muna sandali. Wala pa naman akong nakita na maaaring maging problema sa selebrasyon bukas, so, nakahinga din ako ng maluwag.Napahinto ako habang nakatingin sa stage na pinalilibutan ng iba't ibang palamuti. May mga bulaklak na nakahugis puso. Hanggang ngayon, hindi parin tuluyan nag sink in sa aking isip na ikakasal na nga ako. Para parin akong nanaginip. Pero, kailangan ko ng magising sa reyalidad. Magiging married woman na ako, isang buwan mula ngayon. They say na masyado daw kaming nagmamadali ni Vincent, pati na nga ang engagement n
Note: Make sure that you read the Prolugue, for you to understand more what is happening in the present.**(Abby)Kaharap namin ngayon ni Kuya Xavier sina kuya Xander at ang aking mga magulang. Hindi ko alam kung paano ipinaliwanag ni Kuya Xander sa parents namin ang lahat, at kung bakit kami nang dalawa ni Kuya Xavier ang ikakasal ngayon.Gulong- gulo ako, ni wala nga akong maalala sa nangyari. Ang huli kong naalala ay ang pangkong- pangko ako ni kuya Xavier habang nag- iiyak ako na ikinu- kwento sa kanya ang kataksilan ni Vincent at ang pag- offer ko sa kanya sa aking sarili. Wala na akong maalala pagkatapos.God! Kasalanan ko ang lahat.Hindi ko nga alam kung may nangyari ba talaga sa aming dalawa. Hindi ko naman alam kung ano ang pakiramdam pagkatapos mag- sex ang dalawang tao. Pero, sa tingin ko naman, walang nangyari sa amin. Pero, bakit hindi nya sinabi sa mga magulang ko ang totoo, bagkus......"Pakakasalan ko po si Abby, tito and tita. Pasensya na po sa nangyari." si Kuya Xa
(Abby)Lumaki ako na saksi kung gaano kasaya ang mga kapamilya ko, kasama ang inilaan ng langit para sa kanila. Lumaki ako na saksi sa pagmamahalan ng aking mga magulang. Isang pagmamahalan na hindi natibag ng mga unos na dumating sa maraming taon na sila'y nagsama.Lagi akong nangangarap na sana isa ako sa mga maswerteng babae na makatagpo ng ganun klasing pag- ibig. Pag- ibig na handang ipaglaban sa kahit anong hadlang.Pag- ibig na kayang panindigan habang buhay. Sapagkat naniniwala ako na ang dalawang tao na pinagbuklod ng isang kasal, ay hindi dapat naghihiwalay. Pero sakop ba doon ang kaso naming dalawa ni Kuya Xavier? Alam ko naman na mahal namin ang isa't- isa, pero hindi humigit ang pagmamahal na 'yon bilang magkapatid.We're siblings, not in blood, but in our heart and soul. Kaya, bakit nakaharap kami ngayon sa amin mga bisita na syang naging saksi sa engagement namin. Nakangiti na parang excited kaming dalawa sa nalalapit naming kasal. Hawak ni Kuya Xavier ang aking k
(Abby)Namumugtong ang aking mga mata ngayon. Papaumaga na kasi ako nakatulog dahil sa stag party na inihanda ng mga pinsan kong babae sa akin. Maliban pa dun, hindi din ako nakatulog dahil pabalik- balik sa aking isip ang huling pinag- uusapan namin ni Kuya Xavier.Gusto kong mabigyan ng kaliwanagan sa mga pinagsasabi nya pero ayaw naman nyang sabihin sa akin ang nangyari. Kainis naman kasi!Bakit ko ba kasi nakalimutan ang nangyari sa gabi na 'yon?Para tuloy akong nagkaroon ng amnesia, at ang bahagi lang na 'yon ang nakalimutan ko. Kung ibagok ko kaya itong ulo ko, maalala ko kaya ang tunay na ng nangyari nung gabi na 'yon?Gusto ko talagang maalala ang lahat. Nakaka- depressed kaya ang ganito na palaisipan sa akin ang tunay na nangyari. Ang daya talaga ni Kuya Xavier. Pwede naman nyang sabihin sa akin ang totoo. Maniniwala naman ako sa kanya kahit ano pa kanyang sasabihin. Ano ba 'yon sinasabi nya na nagtapat ako at nagkaaminan kaming dalawa?At saka---may nangyari kaya sa ami
(Abby)Nakaharap ako sa malaking salamin na nandito sa aking suite.Nakasuot na ako ng trahe de boda. Dahil beach wedding ang kasal namin ni kuya Xavier na gaganapin dito sa HPR, kaya isang tea length ang aking wedding gown. Simple lang ang desinyo pero halata ang karangyaan.Mas pinili namin ni kuya Xavier ang isang beach wedding, kahit pa lahat ng membro ng angkan namin ay dapat ikakasal sa San Bartolome Parish Church. Bahagi iyon ng tradisyong Del Fuengo. Nangako nalang kami pareho ni kuya Xavier na magpapakasal din sa SBPC, pagkatapos ng isang taon. Pero hindi na 'yon mangyayari kasi nga hindi naman aabot sa isang taon ang pagsasama namin bilang mag- asawa.Naisip ko na mas mabuti narin na hindi kami sa simbahan ikakasal dahil baka masira lang ang tradisyon ng angkan ko na sinusunod sa loob na ng tatlong henerasyon. Masyado pa naman sagrado sa angkan namin ang salitang "Kasal". At hindi kinu- consider ang salitang annulment sa aming angkan. Baka ang kasal namin ni Kuya Xavier ang
(Abby)Nasa loob kami ng aming hotel room kung saan kami naka- check in ni Kuya Xavier. Bukas ay ang flight namin papunta sa US para sa honeymoon daw namin sa Caribbean Island. Wedding gift ito ng aking mga magulang para sa aming dalawa ni Kuya Xavier.Hindi ko alam kung bakit kailangan pa namin magtungo doon, wala naman honeymoon na mangyayari sa aming dalawa. Aksaya lang sa oras itong pagpunta namin doon.Kasalukuyan nasa loob ng banyo si Kuya Xavier, naliligo sya. Habang ako naman ay hinahalungkat ang aking maleta. Naghahanap ako ng maisuot ko na hindi naman masyadong revealing.Kainis, bakit puro nightie ang mga dala kong pampatulog? Wala man lamang akong nakita na pajama dito. Ano bang pumapasok sa aking isip habang nag- eempake ako? Gosh!Napakunot ang aking noo nang may nakita ako na isang pulang nightie na hindi naman sa akin. Kinuha ko ito at sinurvery ang kabuuhan.Napakaikli nito at masyadong see- through, kita na yata pati kaluluwa ng magsusuot nito. May kasama ito na isa
(Abby)We reach our destination. We are now in Bahamas, part of the Carribean. We're in a restaurant eating their famous dishes, conch fritters.Kuya Xavier has been ignoring me since that night. Our first night as married couple. And I don't have any idea why he got irritated of what I've said.But what really happened that night?(Flashback)"K- Kuya Xavier, nadula-----Ayy!" Hinatak nya ako pahiga sa kama, saka sya pumaibabaw sa akin. "Sabing wag mo akong kalabitin. Mainit pa naman ang katawan ko ngayon."Sunod- sunod ang paglunok ko nang napako ang kanyang mga mata sa aking labi.Parang may mga dagang naghahabulan sa loob ng aking dibdib nang papalapit ang labi ni kuya Xavier sa aking labi. "Kuya Xavier, ano---- please!"Mas lalo akong kinakabahan nang naramdaman ko ang paninigas ng "ano" ni Kuya Xavier. "You're my wife baby! This is one of my privileges as being your husband." My God! Panahon na ba para isuko ko ang bataan ko? Dahil mukhang hindi ko pa talaga
(Abby)I admit, I am enjoying my trip with Xavier. Iniwaglit ko sandali sa isip ko ang tunay na sitwasyon namin, I've decided to go with the flow.Growing together, hindi talaga maikakaila that we know each other very well. Xavier didn't ask me, he already know what I want and what I don't. Ganun din naman ako sa kanya.I've missed calling him kuya but he's right, I should practice calling him by his name, because in time that we decided to end what we have now. Napaka- awkward naman kung tatawagin ko pa syang kuya. Heto na naman ako! Erase! Erase! Erase!Magkatabi kaming nakaupo ngayon. He is holding my hand and he placed it on his lap.I don't know what is happening to me. I felt a butterfly on my stomach. Ninerbyos ba ako o kinikilig?Inaamin ko, the first time that I saw him, nung ipinakilala sya ni kuya Xander sa amin bilang bestfriend nya, he is just 12 and I am just 7 at that time, nagka- crush agad ako sa kanya. Kilig na kilig nga ako habang lihim na hinahangaan ang kanyang k
(Xavier)Hindi ako mapakali habang naghihintay na lumabas ang doctor mula sa labor room. Para akong langaw na may mapulang puwit at hindi ako mapermi sa isang lugar."Daddy!" napalingon ako sa dalawang bata na ngayon masayang nagtatakbo palapit sa akin. Their name is Hershey and Kisses. Sila ang first born namin ni Abby. They are so beautiful just like their mother. Habang lumalaki sila, mas lalong naalala ko sa kanila ang batang Abby na gustong- gusto kong iuwi sa amin noon. They are now 4 years old. Oo, limang taon na ang nakakalipas at ngayon, Abby is recently giving birth to our 2nd born, at lalaki naman ngayon ang baby namin.Looking back, 5 years ago, sobrang saya namin pareho ni Abby nang nalaman namin na kambal ang ipinagbubuntis nya.I was about to declined the offered to be a furniture designer sa malaking resort sa Thailand, dahil hindi ko kayang iwan ang aking asawa lalo pa't kambal ang kanyang ipinagbubuntis. But then, when Abby knew about the offer, pinilit nya akong ta
It's so amazing when someone comes to your life and you expect nothing out of it but suddenly there right in front of you is everything you ever need.----Hindi mapigilan ni Xavier na mapatulo ang kanyang luha habang nakatingin ngayon sa babaeng mahal na mahal nya na naglalakad sa aisle. Hindi naman ito ang unang beses na ikinasal silang dalawa, pero iba pala ang kasiyahan na dulot ngayon alam nyang magkaisa ang kanilang mga puso.-If I die tonight, i´d go with no regretsIf it's in your arms I know thatI was blessedAnd if your eyes are the lastThing that I seeThen I know the beauty heavenHolds for me-But if I make it through, if I live toSee the dayIf I'm with you, I'll know just what to sayThe truth be told, girl you take my myBreath awayEvery minute, every hour, every day-Paano nga ba nagsimula ang lahat? Hindi na nya naalala kung paano isang araw nagising nalang sya na si Abby na ang laman ng kanyang puso't isip. Basta nalang umusbong yon at sa mga paglipas ng mga
(Abby)Hawak kamay kami ni Xavier na tinahak ang pasilyo papunta sa clinic ni Dr. Micah Robles. Gusto ko lang kasing magpasalamat sa kanyang kabaitan."Just let me be the one to thank her. Okay?""Pero ba----""Hubby, kaya ko 'to. Magpapasalamat lang naman ako." Ani ko sa malambing na boses."Okay I give you 2 minutes to do that.""2 minutes?" laking mata na sambit ko. "Mahaba ang speech ko, hindi kaya ng 2 minutes lang. 5 minutes." "Fine. 3 minutes.""Deal."Pagkatapos namin magkasundo ng aking adorable hubby, agad akong pumasok sa clinic. Plano pa akong harangin ng sekretarya ni Dr. Robles, pero tinaasan ko sya ng kilay kaya wala syang nagawa kundi ang manatiling maupo at nakatingin lang sa akin.Pagbukas ko sa pinto nang opisina ng doctora, sumalubong sa aking paningin silang dalawa ni Rosie. Pag sinusuwerte ka nga naman. Makapagpasalamat pa ako sa kanilang dalawa ng sabay."What are you doing here?" taas kilay na tanong ni Rosie sa akin."Pasyente ako ni Dr. Robles, Rosie. Ikaw a
(Third Person POV)Nabalikwas ng bangon si Carlo nang nakita nya na may nakatayo sa may pintuan ng kanyang kwarto."Lily!" mulagat nyang sambit. "Anong ginagawa mo dito sa kwarto ko?""Aalis na ako bukas Carlo." sagot nito sa malungkot na tono."Mabuti naman at naisipan mo nang bumalik sa HPR." magaan syang nakahinga. Kasalukuyan kasi syang naka- leave na naman ngayon kaya sya nandito sa kanila. Bago pa nangyari ang eskandalo nung birthday ni Xavier, na- approved na ang leave nya. Hindi lang sya nakapagbakasyon tulad ng plano nya dahil hindi sya mapakali sa sitwasyon nina Abby at Xavier. Hindi naman sya sasaya sa bakasyon nya kung inalala nya ang kaibigan.Idagdag pa ang Lily na 'to. Mabuti nalang at naisipan na nito ang bumalik sa resort. Para mabawasan ang stress nya. Pag nasa malapit kasi ito, hindi nya maipaliwanag ang kanyang damdamin. Galit sya pero hindi naman nya mapigilan na pagmasdan ang maamo nitong mukha."Aalis na ako Carlo, pupunta na ako sa America. At hindi na ako baba
(Abby)Kahit naipaliwanag na sa akin ni Xavier ang lahat, at nasabi narin nya na legal talaga kaming mag- asawa, pero hanggang ngayon, hindi parin naghilom ang sugat sa aking puso na nilikha nilang dalawa ni kuya Xander. Galit parin ako sa kanilang dalawa dahil ginawa nilang laruan ang aking damdamin. Lagi akong inuusig ng aking konsensya nung sa pag- aakalang kasalanan ko kung bakit natali si Xavier sa akin. Tapos, pakana pala nilang dalawa ni kuya Xander ang lahat.At dahil nandito parin ako sa bahay nila ni Carlo. Kaya hindi din umuwi si Xavier. May parentahan naman kasing mga maliliit na kwarto na malapit lang. At doon nga sya nagrenta. At dalawang araw na nya akong sinusuyo. Patatawarin ko din naman sya pero hindi muna ngayon. ---Muli ay 'yong pagbigyan, ako'y nagkamaliMuli ay 'yong patawarin, ako'y nagsisisiAlam kong ako'y nangakong 'di na mauulit paAko'y nagkamali sa 'yo, muli ay patawarin moAko ba'y 'yong yayakapin?Nakaraa'y kayang limutinMagtiwalang muli, mahalin mon
Masaya ako sa isipin na gusto na ni Abby na magkaanak kaming dalawa. Nagkaroon ako ng pag- asa na baka mahal na nya ako. Well, hindi naman siguro nya ibibigay sa akin ang kanyang sarili ng paulit- ulit kung wala syang nadarama sa akin. Ang tanong lang kung gaano nya ako kamahal? Kasing tindi ba ng pagmamahal ko sa kanya?Dumaan din sa dagok ang pagsasama namin ni Abby nang nalaman nya na may PCOS sya at hirap syang magbuntis. I was with her, ipinaramdam ko sa kanya na mahal ko sya. Hindi naman nagtagal ang kanyang depression at mabuti nalang na gumaling sya agad. Pangarap ko naman na magkaroon kami ng anak ni Abby. Pero kung kagustuhan ng panginoon na hindi kami magkaroon ng anak, malugod sa puso ko itong tatanggapin, pwede naman kaming mag- ampon. Si Abby lang talaga ang gusto ko. Wala syang kapalit dito sa puso ko.Xander visited me in my shop. Napag- usapan namin ang tungkol sa mga nangyayari, ang ginawa ng parents nila ni Abby, pati na ang 6 months na usapan naming dalawa na paib
"Bro, punta ka naman sa Rock Bar. Nandun daw si Abby, naglalasing, sabi sa akin ni Carlo." kausap ko ngayon si Xander sa cellphone. "Umalis na daw sya kasi may emergency sa kanila."Nasa HPR ako para sa engagement nina Abby at Vincent. Kahit masakit pero dapat present ako sa mahalagang araw na 'to sa buhay ni Abby."Ha! Bakit?""Ewan ko. Basta puntahan mo dun."Sa totoo lang, kasalukuyan ko na talagang binabaybay ngayon ang daan patungo sa Rock Bar dahil plano ko ang uminom ng kunti para pampaantok.Naabutan ko si Abby sa labas ng bar. Agad ko syang dinaluhan. Kinarga ko sya at dinala sa suite ko, dahil ayaw nyang magpahatid sa kanyang suite.Vincent is cheated on her, nahuli ito ni Abby na nakipagtalik at sa kanyang suite mismo. Galit na galit ako, parang gusto kong patayin si Vincent dahil sinaktan nya si Abby. Pero at the same time, hindi ko din mapigilan ang makadama ng kasiyahan dahil may pag- asa pa ako. Alam na ng pamilya ni Abby ang tungkol sa nadarama ko para sa kanya, si A
Isa akong menopausal baby, 50 years old na kasi si mommy nang ako ay ipinanganak. Dalawang beses na nag- asawa si mommy at may tatlo syang anak na puro sa lalaki sa una nyang asawa. Habang nag- iisa lang ako na anak ng aking daddy. Masasabi narin na unico ijo ako ng aking mga magulang.Dahil malayo naman ang agwat ng edad ng mga kuya ko sa akin kaya lumaki akong spoiled. Halos lahat ng gusto ko ay nasusunod. Kahit minsan, hindi ko pinangarap na magkaroon ng kapatid.When I was in Grade 7, I met Alexander Saturno and we became my bestfriend. Marami kasi kaming pagkakatulad. Nagiging sobrang close kaming dalawa. I met his family, sobrang bait ng parents nya sa akin and they treated me as their own son. Hindi ko maintindihan kung bakit nakadama ako ng inggit kay Xander sa isipin na may kapatid syang babae. Si Abby. Since then, I always wanted Abby in my life. Dinala pa ako nina mommy at daddy sa isang bahay ampunan para pumili doon kung sino ang aampunin nila para maging kapatid ko, per
(Xavier)"I know that you know where my wife is. Please, just tell where can I find her." Ani ko kay Carlo.Isang linggo na ang nakakalipas mula nang umalis si Abby. Alalang- alala na ang kanyang mga magulang. Si Xander naman ay sinisisi ang kanyang sarili dahil sa kasunduan naming dalawa na syang may pakana.Hindi ko hinanap si Abby, alam ko naman kasi kung sino ang nakakaalam kung nasaan sya. Hindi ko sya hinanap hindi dahil ayaw kong magkaayos kami ng aking asawa kundi dahil gusto ko syang bigyan ng panahon para pahupain ang kanyang galit. But isang linggo na ang nakakalipas, hindi parin sya bumalik. Kailangan ko nang gumawa ng paraan para mapabalik sya sa amin. "Xavier, gusto ko man sabihin sayo kung nasaan sya, pero ayaw pa talaga nyang makausap kahit sino man sa inyo. Hindi madali para sa kanya na tanggapin ang katotohanan na niloloko nyo syang lahat. At hindi ka pala nya tunay na asawa. Alam mo naman na mahal na mahal ka nya diba." Ani ni Carlo."I love her also Carlo, that's