Nasa iisang kwarto kaming lahat na babae kasama si May Ann habang nasa iisang kwarto naman ang lahat ng lalaki.. Katatapos lang naming maghapunan at kasalukuyang abala kami sa pag-aayos ng sarili. Napalingon kaming lahat ng makarinig ng kalabog sa kabilang kwarto.“Kaninong kwarto sa kabila May Ann?”“Kay Ate Ed po, Ate Era.”“Ah…” sabay pa kaming lahat na nagreact. Napailing na lamang ako ng magka-ideya kung bakit ay biglang kumakalabog sa kabilang kwarto. Lumabas saglit si May Ann. Sabay na napayuko muli kaming lahat ng muling kumalabog ang dingding ng kabilang kwarto.“Siguro napakawild ni Kuya Renz sa kama, ang sarap nun.” biglang saad ni Xhymich.“Hoy babae, bibig mo!” sita ko sa kanya.“Ang sensitive mo, Era. ‘Di na ako maghahabol sa Kuya Renz mo, may Grey na ako. Una kong tinignan yung ano at ang laki.”“Dios Miyo Marimar.” sabay kaming natawa sa reaksyon ni Manang Diding. Tumayo ito at lumabas ng kwarto. ‘Di kinaya ang narinig mula kay Xhymich.Muling napayuko kami ng sabay
"Era, wait…" napahinto ako ng abutin niya ang kamay ko. "Is there something wrong sweetheart." He gently touched my face with his other hand and guided me to look at him but I refused. Hindi ako nag-angat ng mukha sa kanya ayokong makita niya yung luha sa mga mata ko ngunit nakapa pa rin ito ng hinlalaki niya. "You're crying… Did I hurt you? Am I the reason of those tears-" "Of course not! Masakit lang ang paa ko." iniwas ko ang mukha mula sa hawak niya, binawi ko ang kamay kong hawak ng isang kamay niya. "Uwi na ko." saad ko at nagpatuloy muli sa paghakbang palayo sa kanya ngunit napahinto muli ako ng iharang niya ang katawan sa daraanan ko. Gumilid ako, hinarang niya ko muli, sinubukan kong lumusot sa kabilang gilid ngunit muli hinarangan niya ang katawa. “Get out of my way, Niccolai!” “No, unless you tell me why you’re crying.” “I already told you, masakit ang paa ko! Bingi ka ba o sadyang hindi ka lang makaintindi? Masakit yung paa ko! Sobrang sakit!” bulyaw ko sa kanya kasab
“What?!” napalakas ang boses ko kaya yung mga tao sa kusina ay napasilip sa amin sa sala. “Nasaan ang hayop na yun?” “Tumakas lang nga ako ma’am. Nabura na kasi yung make up baka matakot sa akin.”“Oh Christ! Kung hindi siya nagagandahan sayo, may deperensiya siya sa mata niyang hayop siya!” bumaba pa ako, hinawakan ko ang palapulsuhan ni Ate Luz sabay hila sa kanya palabas ng bahay. “Pupuntahan natin yung foreigner na yun, dapat panagutan niya yung ginawa niya sayo.” nahinto ako at napalingon kay Ate Luz ng pinigilan niya ako.“Ma’am, okay lang talaga ako, okay nga yun magkakalahi ako ng mestisa.”“No. Hindi yun okay Ate Luz-” “Excuse me…” naputol ang nais kong sabihin ng marinig ang boses ng tao sa may pintuan. Nakita ko ang panlalaki ng mga mata ni Ate Luz na para pang nakakita ng multo.“May gad!” saad nito sabay talikod, nagtaka ako sa kilos niya kaya nilingon ko yung tao at tumpak! Ito yung foreigner na sumayaw kay Ate Luz kagabi sa sayawan. Napatingin ito sa akin ngunit agad r
Umiwas ako ng sundutin ni Nicco ang tagiliran ko. Kakainis to, pinipigilan ko nga matawa, kinikiliti naman ako. Hinuli ko na kamay niya ng muling sinundot niya tagiliran ko. “Stop it.”“Let’s go inside.” bulong nito. Umabante ako ng sinadya niyang kagati ang balikat ko sabay sipsip ng balat ko. Nilingon ko siya pinandilatan ko ng mga mata. Gamit ang mga mata ito ay sumenyas itong papasok na nga kami sa loob pero umiling ako. “Mamaya na.”Nag-angat kami ng tingin ng sumali na rin sina Kuya Renz at Ate Edz sa grupo. Pumwesto sila sa gitna namin nina Xymich. “Keanu,” tawag ni Xymich sa foreigner ni Ate Luz. Kay riin ng titig ko rito, mabuti pa rin yung nakabantay tayo, alam ko na modus nito eh. “Ang sama mong makatingin, Era.” natatawa nitong sita nito sa akin. “Ang mo rin kasing tingnan.”“Buntis ka ba? Pinaglilihian mo ko?”“Tse! Just so you know I’m watching you.” tinuro ko ang mga mata niya gamit ang hintuturo at gitnang daliri ko tapos tinutoik ko rin sa mga mata ko. “Baliw!” bi
Napatigil ako at napatitig sa mga mata niya, hindi ko inaasahan ang mga lumabas sa bibig niya. Hindi man iyon ang pinapangarap kong marinig mula sa mga labi niya pero sumaya ng konti yung puso ko at nagkaroon ng pag-asa. May progress na sa pagsasama naming dalawa, na kahit papano'y hindi pa rin ako ganun ka talo at ang konting iyon ay pwedeng mapunan pa pero sa kabilang bahagi, yung puso ko ‘di ko mapigilan na mangamba dahil sa isang salitang ginamit niya. “Pero ba’t may konti?” wala sa sariling tanong ko. “Damn, after everything I said yung word na yan lang ang nabigyan mo ng pansin-” “Kung ganun, hindi ka pa sigurado sa nararamdaman mo para sa akin?” sinagot niya ko ng tanong, sasagutin ko rin siya ng tanong. Napahinto siya sa pagsasalita. Mas sumersoyo ang kanyang mukhang at mga matang napatitig sa mga mata ko. “Everytime we shared steamy moments together in bed, you were calling it, making love pero hindi mo pa ko mahal dahil may kulang pa na konti. You don’t care about the cont
Napatili ako ng biglang niyakap niya ang isang braso sa baywang ko sabay hila sa akin palapit sa kanya. Agad na naramdaman ng likod ko ang malapad niyang dibdib. Patalikod niya kong niyakap, sinubukan kong kumawala ngunit mas humigpit lamang ang braso niya sa baywang ko at mula sa isang brasong nakayakap ay dinagdagan niya ng isa pa. Nakakulong na ako sa dawalang braso, para akong batang kalong niya. “I’m sorry…” bulong niya sabay kintil ng halik sa leeg ko, sa tenga ko, sa pisngi ko, ang suyo ng mga halik niya, nang-aamo, nanunukso. Bumaba ang isip ko sa likuran ko ng sinadya niyang idiin ang kanya at gigil na mas hinigpitan pa ang yakap niya sa akin, kasabay ang mahinang pagkagat niya sa tenga ko. Naiinis na ako sa sarili ko, naiinis na ako sa karupukan ko. Unti-unti na namang nadadala ang katawan ko sa mga haplos at halik niya. Kahit anong pigil kong wag magpadala sa mga paglalambing niya pero heto ako’t unti-unti na namang natatangay. “What are you sorry for? O gusto mo lang ma
“Fuck you, dude!” malutong na mura sa kanya ng lalaki.“Nicco!” awat ko sa kanya ng muling tinangka niyang sugurin yung lalaki. Kay bilis namang napaatras ng lalaki habang sapo ang ilong nitong natamaan, bakas ang takot sa kanyang mukha. Tumalikod ito at mabilis na umalis. Napatingin ako sa paligid, kay bilis na binaling ng mga tao sa ibang direksyon ang kanilang mga tingin at nagpatuloy sa kanilang ginawa na tila walang nangyari. Nawala na kami sa pila. Inis na hinarap ko siya, tiningala. “Why did you do that?”“He deserved it.” “Kailangan talaga manuntok?” “Didn’t you see it? He mocked me. How do you like me to react?” ramdam ko ang pagpipigil niyang wag lumakas ang boses. Kinalma ko ang sarili, malakas akong napabuga ng hangin sa dibdib.“Let’s go home.” maya-maya ay aya ko sa kanya. “After this ride.” seryoso niyang saad sabay abot sa kamay ko. Hindi ako pumalag ng hilahi niya ko pabalik kung saan kami nakapila. Nasa harapan niya pa rin ako habang nakapwesto naman siya sa li
Chapter 31“Damn, I hate to admit it but I think I’m in love again…” nanlaki ang mga mata ko ng marinig ang sinabi niya ngunit bago pa man ako nakapareact ay siniil niya ko muli ng halik, saka lamang nag sink in sa isip ko ang narinig. Napangiti ako at muling tinugon ko ang halik niya ng buong pagmamahal. We shared and enjoyed a sweet kiss under the beautiful fireworks, and this time… mas dama, mas na-appreciate at mas may kahulugan ang halik na pinagsaluhan naming dalawa because I knew mahal na rin nya ako.“Era! Maharot!” ayaw ko pa sanang bumitaw sa halikan naming dalawa ngunit yung epal kong kaibigan panay ang sigaw sa pangalan ko. Pababa na yung sinasakyan naming cabin. Unang bumitaw ako kay Nicco, naramdaman ko pa ang paghabol nito sa labi ko, nalipat ang tingin ko kay Xymich na siyang sumisigaw kasama ang iba naming mga kaibigan. “Landi niyo! Smile kayo, dali! I’ll take a photo of you both! Bilis!” sigaw muli nito. Hinapit ni NIcco ang baywang ko palapit sa kanya, pinagdikit ni
“Hindi! Kamukha ko, kita mo yung tangos ng ilong? Akin na akin, eh,” nagising ang diwa ko ng tila ay may nagtatalo sa paligid ko ngunit nanatiling nakapikit ang mga mata ko. Gusto ko pang matulog. Pakiramdam ko pagod na pagod ang katawang lupa ko ngunit gustuhin ko mang bumalik sa pagtulog ay naaagaw naman ang atensyon ko sa mga tao sa paligid na patuloy pa rin sa pagtatalo pati sa mga kamay na nakahawak sa kaliwang palad ko at ang pagdampi ng kung anong malambot na bagay sa likod nito sa aking tabi.“Ganyan din naman ilong ko. Tingnan mo, sa-side view ako ah,” unti-unti ko nang minulat ang mga mata. “Kita mo yan, magkapareho ng kurba?” It was my dad’s voice.“Sweetheart, you’re awake!” masiglang saad ng asawa ko. Ito pala ang may hawak ng kamay ko at labi niya ang malambot na bagay na dumadampi sa likod ng aking palad. Ang kanyang gwapong mukha ang unang nasilayan ng mga mata ko. “How are you feeling? Mas gusto ka bang kainin? Tell me, please,” sunod-sunod na tanong sa akin ng asawa
Hindi kami nagkaroon ng gender reveal dahil yung babies ko sa sinapupunan ay magkaharap habang mahigpit na magkayakap sa isa’t isa at sa sobrang dikit nilang dalawa ay nahirapan si Doc. Jinkee na makita sa ultrasound ang kanilang gender but it’s okay at least nandoon pa rin yung excitement naming mag-asawa kung anong posibleng gender ng twins namin pero kahit anong ibigay ng Diyos sa amin ay buong puso naman naming tatangpin. We've prayed and waited for them to come at sobrang swerte pa namin dahil dalawa agad. Pinarada ng asawa ko ang sasakyan namin sa parking lot ng hospital. Pinatay niya ang makita. Binuksan ang pintuan sa driver seat at bumaba. Kay laki ng mga hakbang nito na umikot sa harapan ng kotse patungo sa side ko. Hinintay ko siyang pagbuksan ako ng pintuan. Ilang saglit lang ay Inalalayan na niya akong makababa mula sa shotgun seat. Ingat na ingat ito sa pagalalay sa akin at mariing nakabantay sa bawat hakbang at aapakan ko. Sa sobrang laki ng tiyan ko ay nahirapan akon
Era’s POVNapangiti ako at unti-unting nagising ang aking diwa ng maramdaman ko ang ang mga halik ng asawa ko sa ang aking pisngi, sa tungki ng ilong ko, sa mga mata ko, sa noo ko at sa ibang parte pa ng aking mukha. He was just lying right beside me habang nakatalikod ako sa kanya. Inusog ko ang sarili palayo sa kanya upang tuksuhin ito. I heard him growl. Natawa ako ng hapitin niya ang baywang ko sabay hila sa akin palapit muli sa kanya, muling lumapat ang likod ko sa matigas at matipuno niyang dibdib.“Stop kissing me, I’m still sleepy,” pag iinarte ko. Kunyari ayaw ko pero yung trulala ko kahit na mahapdi gustong-gusto na namang angkinin niya. Pinagpatuloy nito ang ginawang paghalik sa iba’t ibang parte ng mukha ko.“Ang kulit,” umiwas ako sa mga halik niya habang nangingiti ngunit hindi pa rin ito tumitigil sa panghahalik sa akin. Tumihaya ako. “I’m still sleepy sweetheart, stop it! Niccolai!” kunwaring saway ko sa kanya. Huminto nga ito ngunit naglanding naman ang labi niya sa
Ate Eds Point of View Part III Dama ko ang pananabik niya at tuwa ng sa wakas ay masilayan niya kami ni Ranz. Hindi na siya naghintay na dumilim. Tila pinalipad agad nito ang kotse papunta sa bahay pagkatapos kaming mag-usap dahil yung dalawang oras na biyahe mula sa siyudad papunta rito sa probinsya ay isa’t kalahating oras lang niya binyahe. Insakto pagdating niya’y nagising na muli si Ranz. Pagkababang-pagkababa nito mula sa sasakyan ay kumaripas ng takbo si Ranz papunta sa kanya habang nakatanaw lamang akong salubungin niya ng yakap ang anak naming dalawa. Kay bilis kong pinunasan ang luhang kay bilis na tumulo sa pisngi ko. Naiyak ako para sa anak ko. Dama ko ang panananabik nila pareho para sa isa’t isa. Binuhat niya si Ranz at mahigpit na niyakap. Nagtagpo ang mga mata naming dalawa ng tignan niya ko. He smiled at me and sincerely mouthed, thank you. Tipid akong ngumiti sa kanya pabalik. Nagbawi siya ng tingin ng may sinabi si Ranz sa kanya. Tumalikod ako at pumasok sa loo
Ate Edz Points of view Part II I am a mom and I am still a wife sa mata ng Diyos, dalawa sa mga pinakamalaking responsibilidad ko bilang babae na ‘di ko pwedeng talikuran kahit na sobra niya kong sinaktan, kahit na sobra niyang dinurog ang pagkatao ko at sobra yung truma na binigay niya sa puso ko. Renz was rushed to the hospital ng biglang mawalan ito ng malay. Aminin ko, sobra akong natakot sa posibleng mangyari sa kanya, yung pain sa puso ko nandun, yung galit na nararamdaman ko para sa kanya nandun, pero yung pagmamahal ko sa kanya nangingibabaw pa rin. Sobrang gulo ng isipan ko. Sobrang hirap ng kalooban ko. Nagtatalo ang puso at ang utak ko. He was now okay at kasalukuyang nagpapagaling. Maga ang dalawang mata niya, puro pasa ang kanyang mukha, putok ang kanyang labi at isang bahagi ng kanyang kilay, may benda ang kanyang ulo. May fractured ang kanang kamay at braso nito kaya hirap siyang igalaw iyon, it has brace to protect and cure the broken bone. Ilang oras na siyang n
No! Hindi! Kay bilis kong tumalikod upang iwan siya habang yakap-yakap ko ang anak kong si Ranz. Hindi totoo yung nakita ko! Hindi ko matanggap! Hindi ko kayang paniwalaan! Lalo at ayaw tanggapin ng puso ko! Hindi ako bingi at lalong hindi ako bulag. Rinig na Rinig ko ng tawagin siyang Daddy ng ibang bata. Kitang-kita ng dalawang mga mata ko kung gaano niya kamahal yung batang tinatawag siyang Daddy ng maluha siya sa tinuran nito na baka hindi na niya ito mahal. Rinig na Rinig ko at kitang-kita ng dalawa kong mga mata pero ayaw pa rin maniwala ng puso ko. Hindi ko kayang tanggapin na magagawa sa akin ng asawa kong lokohin at pagtaksilan ako. Sa loob ng mahabang panahon na pagsasama namin ni isang beses ay hindi niya naipadama sa aking may kulang sa akin, na hindi ako sapat, na hindi siya kontento sa pagmamahal na ibinibigay ko sa kanya araw-araw. Sa katunayan laging niyang sinasabi na higit yung mga binibigay ko, na sobra-sobra ako para sa kanya, na sapat lamangng ako! Muling
Note: POV to lahat ni Kuya Renz. Skip niyo na lang po kung ayaw niyo ng scene na hindi related kina Era at Nicco. Thank you po. Kuya Renz POV I was an orphan, nagsumikap upang makapagtapos ng pag-aaral. I became a Police Officer. I was at the peak of my career when I had someone killed because of my carelessness. Napatay ko nga yung nang-hostage ngunit nakalabit naman nito ang gatilyo ng hawak niyang baril, natamaan sa sintindo ang hostage niya at namatay. Matunog ang pangalan ko dahil sa mga naisarado kong mga kaso, dahil sa katapangan kuno. Sumusulong kasi ako sa panganib. Ewan ko ba, gustong-gusto ko yung may thrill, yung nacha-challenge ako, yung buhis buhay na proyekto ngunit isang pagkakamali ko lang nawala sa akin lahat. Nang matanggal ako sa serbisyo akala ko’y katapusan na ng mundo ko. Araw-araw naglalasing ako. Sinubukan kong mag-apply ngunit may sabit na ang pangalan ko. Isang araw naisipan kong magpakamatay. Napadaan ako sa isang tulay binalak kong tumalon at tapusin
Xhymich POV Kay lakas ng buhos ng ulan. Kumikidlat. Kumukulog. Sobrang lakas pa ng hangin. Isa-isa nang nawawala ang mga kasama kong estudyanteng nakikisilong habang hinihintay ang mga sundo nila. Wala ang tiga sundo ko. I told my driver not to fetch me up dahil may susundo sa akin. Kay aga naming pinauwi dahil may darating na bagyo ngunit heto ako’t parang tangang naghihintay sa waiting shed sa labas ng campus mahigit kahating oras na ang lumipas. I kept on glancing at the phone I was holding. Nagbabakasali na may text o tawag mula sa kanya ngunit wala. Hindi naman sira ang signal dahil may pumapasok na text sa akin at mensahe mula sa group chat naming magkakaklase. “Vrix, where are you?” I texted him again sa hindi ko na mabilang na beses. He’s my first love, my first boyfriend, my first in everything. We’ve been together for a year now but just lately he has changed. He has changed a lot. I wanted to talk to him to clear things out between the two of us. I tried to reach him even
Ate Luz’s POVGiloka uy! (Nakakakiliti!), bahagya kong iniwas ang mukha ko ng maramdaman ko ang kung anong dumadampi sa iba’t ibang parte ng aking mukha. May kung anong mumunting tumutusok sa mukha ko. Nangingiti ako lalo at gumapang pababa ang bagay na iyon sa panga ko, pababa sa leeg ko.“Ayaw ba… (Wag po.),” nangingiti kong saad sa umaagaw sa natutulog kong diwa. Yung pinapatigil ko siya ngunit gustong-gusto ko naman ang ginagawa niya. Kay sarap naman sa pakiramdam. Nakikiliti pat ang t!inggil ko, pisti! Nananatiling nakapikit ang mga mata ko habang patuloy naman ang estrangherong bagay na iyon sa kanyang ginagawa. Bumaba pa ang pangingiliti nito sa gitna ng dalawa kong mawntins! “Aguroy! Kalami ba ana… (Aray, ang sarap naman niyan.),” daing ko ng maramdaman ang malambot at mamasa-masang kung ano sa gilid ng isa kong bundok. Kusang napataas ang isa kong kamay sabay kapit sa estrangherong bagay na patuloy sa pangingiliti sa akin. Sobrang pamilyar ng ginagawa niya sa katawang lupa k