I was caught off-guard of what he did. Hindi ko man lang naisip na posible niya iyong gawin sa akin. Maraming buwan na ang lumipas at sa mga lumipas na buwan na iyon ay walang humalik sa akin. I never thought that we’ll kiss again ever. Kaya medyo bago sa akin ang ganitong pakiramdam. Madali akong madala lalo na kapag ganito. Aminado naman akong namimiss ko siya. Ang amoy niya, ang malambot na labi niya, at mabango niyang hininga. Ah, lahat ng ito ay pinangarap kong muling madama.Kaya hindi ko alam kung dapat ba ay hayaan ko lang siya sa ginagawa niya o pigilan ko siya dahil unang-una, wala naman kaming relasyon dalawa kaya bakit niya ako hinahalikan? Pangalawa, ex ko siya, sa tingin ko ay hindi tama iyon. Ang ikatlong rason ang bahagyang nagpakirot ng puso ko, iyon ay dahil sa pagkakaalam ko ay may dini-date siyang babae.Bago pa man ako tuluyang madala sa init ng nararamdaman ko, humawak ako sa kaniyang balikat at saka tinulak siya palayo.“Ano ba?!” sigaw ko sa kaniya.Humihingal
Kagaya nang inasahan ko, tinadtad nga ng text ni Karina si Anton habang pauwi kami ng kaniya-kaniya naming unit.“Kasalanan mo ito, Gabriella. Kapag ako talaga hindi pinansin niyon bukas sa trabaho namin, ikaw ang sisisihin ko.”Mahina akong tumawa.“Bakit ano bang ginawa ko? Gusto ko lang naman malaman kung pupunta siya eh.”“Gab, pinahiya mo iyong tao.”Huminto ako sa paglalakad at tumingin sa kaniya.“I know. That’s my purpose of doing that. Dahil gusto ko siyang mapahiya sa akin. And I really think I did a good job there. Gusto ko lang maranasan ang ginawa niya sa akin noon. If you only knew how she spread fake information about when we’re still studying.”Kumunot ang noo ni Anton.“Akala ko ba nakaganti ka na sa kaniya? Hindi ba, noong sinampal mo siya sa loob ng unit ko?”Tumawa ako nang mapakla.“Nakaganti? She made my four years in college a living hell, tapos sa tingin mo okay lang iyong isang sampal na nakuha niya mula sa akin? Come on, Anton. Revenge isn’t like that. Gagan
“What? you’re asking me for a vacation? For what reason?” kunot-noong tanong ni Papa sa akin nang iabot ko sa kaniya ang letter na ginawa ko para sa hinihingi kong one-week leave sa pagta-trabaho sa kumpanya.Humugot ako ng malalim na hininga saka tumingin nang diretso sa kaniya. Sa totoo lang, gusto ko siyang diretsuhin at sabihin na alam ko na lahat kung anong tumatakbo sa kaniyang isipan. Lahat ng plano niya. Lahat ng masasamang bagay na ginawa niya para lang siya ang ituring na mabait sa lahat ng mga anak ni Lolo Raoul.Nalaman ko iyon sa kaniyang bibig mismo. Kaya kung mayroon man akong nararamdaman sa kaniya ngayon, iyon ay galit at sama ng loob. Hindi rin maalis sa isipan ko ang sinabi niya kay Sabrina Acosta. Pakakasalan niya ang babaeng iyon? Gusto kong matawa. Mom is way better than her. Mom is smarter, prettier, and whole lot more.Pero kung sabagay, kung sino ang sa tingin mong makakatulong sa’yo, malamang yun ang pipiliin mo. Kagaya na lamang nang pagpili ni Papa kay Sabr
Pagdating ko sa mansiyon ay akong sinalubong ng mga helper para kunin ang mga gamit ko. Nasa living room na rin nakaabang sina Lolo at Lola, maging si Nana.Nagmano ako at saka yumakap sa mga ito. Bakas ang pagkatuwa sa kanilang mga mukha.“Nagpahanda ako ng ilang maraming pagkain para sa’yo apo. Mabuti nalang at naisip ko iyon. Tingnan mo nga iyang katawan mo, namamayat ka na sa sobrang pagtatrabaho mo riyan sa kumpanya ng ama mo. Para hindi ka na yata nagpapahinga.”Ngumiti ako kay Lolo. Hinawakan ko ang kamay nito at hinalikan ang likuran.“Lolo, siya nga po pala, nagdesisyon si Lolo Raoul na ako muna ang humawak ng Centre Point sa susunod na anim na buwan.”Bahagyang nanlaki ang kaniyang mga mata.“Talaga, apo? Naku, nakatutuwang malaman ang tungkol diyan. Kung pinagkatiwalaan ka na ni Raoul sa kaniyang negosyo, sa tingin ko ay magiging ligtas sa mga kamay mo ang shipping lines na ipinundar ko para sa ating pamilya. Tatanggapin mo naman siguro ang shipping lines bilang responsibil
Sa dami ng nangyari sa amin ni Jacob, halos makalimutan ko na kung ano ang pagkakaayos ng interior ng Lake House na ito. Pagpasok ko sa loob ay agad kong pinasadahan nang tingin ang palibot. Naroon pa rin ang mga painting na ginawa ko. Hindi kasi natuloy ang pagpapatayo ng bar sa General Luna kaya siguro kaysa itapon ang mga paintings na dapat ay para roon, pinili nalang ni Jacob na sa loob ng bahay isabit ang mga iyon.“Medyo binago ko ang style ng bahay. Palagi akong nandito noong panahong hiwalay na tayo. Halos bihira akong pumunta ng siyudad. Binago ko lang ito nang konti para mas maging malawak living room.”Marahan akong tumango.“Maganda ang ginawa mo. Mas naging maaliwalas sa paningin.”Itinuro niya ang kabilang sofa kaya doon ako umupo.“Nandito ka ba para—”“Makipagbalikan sa’yo?” Ako na ang tumapos sa tanong niya. Kahit ang totoo ay hindi ko naman talaga alam kung anong itatanong niya. Sa totoo lang, bago ako pumunta rito, sinabi ko na sa sarili ko na kailangan kong maging
Maaga akong nagising kinabukasan nang maramdaman ang marahang pagtapik ni Jacob sa binti ko.“Bakit?” kunot-noong tanong ko sa kaniya. Agad na dumapo ang tingin ko sa bintana.“Madilim pa sa labas, Jacob. Inaantok pa ako.”Umusod siya sa bandang itaas ko at marahan akong hinalikan sa balikat.“The sky is clear, let’s watch the sunrise together bago ka umuwi.”I groaned and hugged the pillow beside me even more.“Ayoko. Kung gusto mong manuod, ikaw nalang. Gabi na tayo nakatulog dahil niyaya mo akong mag-movie marathon. Tapos ngayon ang aga mo akong gigisingin para lang manuod ng sunrise?”Ang kaniyang halik ay unti-unting gumapang sa aking leeg. Hanggang sa narating nito ang aking pisngi.“Please…”Ang kaniyang braso ay gumapang sa aking tiyan. Nang subukang pasukin ng kaniyang kamay ang loob ng t-shirt ko ay inis na hinampas ko iyon. Dali-dali akong bumangon at marahas siyang tinulak palayo sa akin. Tumayo ako at nagtungo sa banyo para maghilamos at magmumog. Nakapikit kong inabot an
Katulad nang nakasanayan ko, maaga ako pumasok kinabukasan sa trabaho. Masayang bumati sa akin ang mga empleyadong nakasalubong ko. May iilan pa ngang nakasabay ko sa elevator. They were all asking kung kumusta raw ba ang aking bakasyon. Nagbiro naman ako sa kanila at sinabing dapat ay mag-e extend ako. Tumawa lang ang mga ito.The joke that I’ve told them was actually half-meant. Dahil kung talagang magkakaroon ako ng extra na araw para magbakasyon, baka matagal akong nanatili sa Siargao kasama si Jacob.Paglabas ko ng elevator, magsisimula palang sana akong maglakad, pero napahinto ako nang makita kung sino ang lumabas sa opisina ni Papa.Agad na naningkit ang aking mga mata sa aking nakita. Ang aga-aga pa, nandito na kaagad ang babaeng ito. Wala ba siyang trabaho? O tatay ko ang tinatrabaho niya?Hindi ko tuloy maiwasang masira ang umaga ko. Next time, sa kabila nalang talaga ako dadaan. Para maiwasan ko nang makita maski ang anino nito.“Gab!” tawag niya sa akin nang makita niya a
Kahit na antok na antok ako, pinilit ko pa rin ang sarili ko na bumangon bandang alas singko y media ng umaga. Paglabas ko ng aking silid, naamoy ko agad ang nilulutong ulam ni Kuya sa kusina.“Anong oras ka nakauwi?” tanong ko bago dumiretso sa sink para maghilamos ng aking mukha at magmumog. Napangiwi ako nang makitang suot ko pa rin ang damit na ginamit ko sa trabaho kahapon. Marahan akong yumuko para amuyin ang sarili ko. I winced even more nang maayos ko ang natuyong pawis sa damit ko.“Alas kuwatro, dumiretso ako agad sa kuwarto mo para tingnan kung nandito ka. And I was shocked real bad. Bakit ba sa sahig ka natulog? You have your bed, Gab.”Pagod kong hinila ang upuan. Pag-upo ko roon, agad kong inilagay ang aking braso sa lamesa at doon ko inihiga ang aking pisngi.“Hindi ako natutulog sa kama ko nang hindi malinis ang katawan ko.” I mumbled. Tamad na tamad pa rin talaga akong kumilos.“Still tired?” he asked, before putting the mug of coffee in front of me. I smiled at him a
JACOB’S POV“Aminin mo na pare, kaya mo siya gusto kasi nakikita mo sa kaniya si Gabriella,” saad ni Martin habang kasalukuyan kaming nag-iinuman sa labas ng condo niya. May balcony roon na maliit at iyon ang ginagawa naming tambayan sa tuwing magyayaya siya ng inom.Gustuhin ko man siyang yayain na uminom sa labas, tumatanggi siya dahil ayaw niyang mag-alala si Kathy sa kaniya. Such a loyal man to her woman. Like I am for my first love, Gabriella Mari Benitez Del Rio.Umiling ako sa sinabi ni Martin at inabot ang panibagong bote ng alak at binuksan iyon.“Ang tagal na noon, pare. Hindi ka pa talaga nakaka-move on? Have you even bed other women? Kasi ako, hindi ako naniniwala sa mga balita lalo na yung galing lang sa mga tabloids. Laman ka palagi no’n eh.”Mahina akong tumawa.“Yung totoo, pare? Virgin ka pa yata eh!”Inis na kumuha ako ng piraso ng popcorn at binato ko iyon sa kaniya.“Siraulo. Siyempre hindi na. I had tried that too.”Umangat ang kilay ng kaibigan ko.“Oh, bakit par
“Ang sabi ko, gusto kong umuwi ng Siargao. Bakit tayo nandito?” kunot-noong tanong ko nang lumanding ang private chopper na sinakyan namin sa isang isla sa Palawan.Hindi ko mapigilang mainis dahil nililipad ng hangin ang buhok ko. Nasa bag ko pa naman ang mga ponytails ko. Parang walang narinig si Jacob sa mga sinabi ko at ipinagpatuloy lang niya ang pagbababa ng mga gamit namin sa chopper.“Hello? May kausap ba ako? Jacob, ano na?”Nang marinig niyang tinawag ko ang kaniyang pangalan ay kumunot ang noo niya. Tinuro niya ang kaniyang tenga at umiling. Sumesenyas na hindi niya naririnig ang sinasabi ko dahil maingay ang ingay ng elesi ng chopper. Hindi pa rin kasi ito humihinto, o mas tamang sabihin na wala itong planong huminto.Masama ang aking hitsura na nakahalukipkip sa isang tabi. Hinayaan ko lang na siya ang mag-asikaso ng mga gamit namin. Inikot ko naman ang aking paningin sa paligid. Halos walang bahay sa lugar na iyon maliban sa malaking rest house na sigurado akong pag-aari
Matagal kong pinag-isipan kong pinag-isipan kung paano ako makakaganti kay Sabrina. Pinag-aralan kong mabuti ang bawat detalye ng gagawin ko, tinitingnan ko kung magiging epektibo ba ito.“Sigurado ka bang kaya mong mag-isa? Sabihan mo lang ako kung kailangan mo ng back-up ha?”Umiling ako kay Lara nang sabihin niya iyon.“Why not? Hindi ba nga may kasabihan na two is better than one.”Mahina akong tumawa na ikinakunot ng kaniyang noo.“You think I will let you do this with me? Come on, Lara. We’re both pregnant. Isa pa, plano ko ito. Ayokong idamay ka rito. Mamaya itakwil pa ako ni Jace bilang kaibigan kapag may nangyaring masama sa’yo.”She grinned.“You care for me but you don’t care for yourself, huh?”“Sino namang nagsabing hindi ko iniingatan ang sarili ko? Come on, you know better, Lara.”Katatapos lang namin magtrabaho sa araw na iyon at hinihintay nalang namin ang aming mga sundo. As usual, mas maarte pa sa aming dalawa ang mga tatay ng aming mga anak. They won’t let us drive
“Are you okay?” tanong sa akin ni Jacob nang mapansin niyang hindi ako mapakali sa aking puwesto. Kanina pa kasi ako galaw nang galaw. Panay rin ang tingin ko ng oras sa suot kong wristwatch.It took me five full days to decide if I’ll be visiting Papa in the hospital or not. Halos isang taon ko rin siyang hindi nakita. Wala akong alam tungkol sa kalagayan niya. Wala ring alam ang pamilya ko kung saan siya nagpunta. Kaya lahat kami ay nagulat nang malaman ang tungkol sa kalagayan niya.“Have you read the news about Sabrina Acosta?”Kumunot ang aking noo nang marinig ang pangalang binanggit ni Jacob.Umiling naman ako at tumitig sa kaniya, hinihintay na ituloy niya ang kaniyang sasabihin. Nang huminto sandali ang sasakyan ay tumingin siya sa akin.“She left the country after your father collapsed. Iyon lang ang sinabi sa akin ng isa sa mga kaibigan kong malapit din sa pamilya Acosta. Mukhang may malaking dahilan kung bakit inatake ang Papa mo. At naniniwala ako na isa sa mga dahilan no
After losing my first child last year, I never thought that it’d be possible for me to bear another child in my stomach. Hindi ko ito inasahan, lalo na si Jacob.Hawak namin ang papel na naglalaman ng test results na ginawa ng doctor ilang oras na ang nakalilipas. Nakatitig lang kami roon, parehong nanginginig ang aming mga kamay. Hinawakan niya ang akin at dinala ang likuran nito sa kaniyang labi para halikan.Napansin ko rin na halos maluha-luha siya. Dala siguro ng kaniyang emosyon na nararamdaman sa kasalukuyan. Nasa kaniyang sasakyan kaming dalawa at tahimik na nakaupo.“I can’t believe this,” he said and kissed the back of my hand once more.“Me either. Hindi ko alam kung dapat ko bang tawagan agad sina Mama at Kuya o hindi muna.”“I think it’s better if we surprise them.”His idea was good. Kaya ng sumunod na araw ay pareho kaming nag-take ng leave sa aming mga trabaho. We organized a little party for just for our family and close friends. We sent invitations na kami mismo ang
Mahigpit akong niyakap ni Jacob pagkahiga niya sa tabi ko. Kumpara sa aming dalawa, alam kong siya ang mas pagod, dahil kinailangan pa niya akong linisan pagkatapos naming magniig. Matagal din naming hindi nagawa ang bagay na iyon dahil sa dami na ring nangyari. And when we do it this time, pakiramdam ko ay unang beses namin iyong dalawa. Jacob is always subtle with his moves. Kaya hindi ako nahirapan.We did it three times this time. Binabawi ang mga pagkakataong hindi namin nagawa iyon.“You really don’t have to do it, Jake,” sabi ko saka bumaling nang tingin sa kaniya. Kababalik niya lang sa kama dahil itinapon niya ang wet wipes sa basurahan sa banyo.Wala pa rin akong suot na damit sa ilalim ng kumot kaya bumangon siyang muli para hinaan ang aircon. Pagkahiga niya, yumakap siya sa akin at hinalikan ako muli sa labi. Matagal ang halikan naming dalawa. Iyong tipong kahit na kanina pa namin ginagawa iyon, wala pa ring nagbabago sa alab na nararamdaman namin sa isa’t-isa.“Halos hind
Malaki ang nagbago sa akin magmula nang bumalik ako sa kumpanya. May mga pagkakataong hindi ako makapag-focus sa trabaho kaya palagi akong napapagalitan ng pinsan ko.Ako pa rin naman ang humahawak sa mga malalaking meetings. Ako pa rin ang nag-aasikaso ng karamihan sa kumpanya. Pero hindi na ako katulad ng dati na binibigay ko lahat ng oras na mayroon ako para sa trabahong iyon.May mga pagkakataon na naiisip kong pansamantalang lumiban muna sa Centre Point para mabigyan ko ng mas maraming oras ang DRH pati na rin ang chains of bars na iniwan sa akin ni Mama. Ang kaso, wala pa akong lakas ng loob na sabihin kay Lolo ang tungkol doon.“Are you happy right now?” tanong ni Kathy habang kasalukuyan ko siyang tinutulungan sa pagbe-bake ng ginagawa niyang cookies. “Generally, I am. Wala namang raso para hindi maging masaya, hindi ba?”Huminto siya sa paglalagay ng mga lutong cookies sa Tupperware container at tumingin sa akin nang diretso.“Okay, you’re happy generally. Pero kumusta naman
Noong nasa college ako, akala ko ang isa sa mga pinakamasakit na mararanasan ko ay ang ma-bully ng mga kaklase ko. Iyong palaging pinagtatawanan. Dahil ang sabi nga nila, bayarang babae ako dahil nakikita nila akong pumapasok sa bar na pagmamay-ari ni Mama. Akala nila, doon ako nagtatrabaho bilang waitress o bilang isang pick-up girl.Isa lang ang kaibigan ko noon na nagtatanggol sa akin. Si Angelo na hanggang ngayon ay wala pa rin akong balita kung nasaan na.Palaging sinasabi sa akin ni Mama na sa akin niya ipapamana ang mga negosyo niya kapag nawala siya. Dahil bukod sa akin, wala naman siyang ibang anak o pamilya na puwedeng mag-asikaso nito.Ilang beses akong tumanggi noon dahil ang plano ko ay sumunod kay Papa sa UK. Pero iba ang nangyari sa akin. Sa ibang landas ako dinala ng aking tadhana.Sakay ng wheelchair na tulak ng kaniyang personal nurse, napansin ko ang mga folders na nakapatong sa ibabaw ng binti ng aking ina. May maliit din na kahon doon.“Oh, Ma. Para saan ang mga i
Sa loob ng kalahating araw ay nanatili si Papa sa bahay. Masaya itong nakipagkuwentuhan sa amin nina Yaya Gina habang si Mama ay masaya lang na nakamasid sa amin. Bago gumabi ay nagpaalam na rin ito. Nabanggit ni Papa na kasama niya ang kaniyang asawa at ang dalawang anak nila sa kanilang bakasyon dito sa Pilipinas.“Hanggang kailan po kayo mananatili rito sa Pilipinas?” tanong ko nang ihatid ko sa labas ng gate si Papa.“Isang buwan lang kami rito. Pinuntahan lang namin ang Lolo at Lola ng Tita Maya mo. Babalik din kami agad dahil magsisimula na muli ang pasukan. Yung dalawang kapatid mo, masyadong masipag sa kanilang pag-aaral at ayaw lumiban sa klase. Plano ko ngang magtagal sana.”Napangiti ako nang marinig ang kaniyang sinabi. I’m glad that even though we’re not blood related, he’s still treating me as his daughter.“I’ve heard a lot about you. Diana told me what happened years ago. Masaya ako na lumaki ka na isang mabuting bata at hindi mo pa rin tinalikuran si Diana sa kabila n