#The Heart-breaking TruthHindi na ako nag-hesitate pa na umalis kaagad ng ospital. I have the need to go there para mapatunayan ko na rin sa asawa kong sa aming dalawa… siya ang sinungaling at gumagawa ng sarili niyang kwento. Dahil sa umpisa pa lang talaga, kutob ko ang tumatama hindi ang mga walang-kwenta niyang palusot.“Basta pakisabi na lang na babalik ako kaagad. Kung magtanong man si Bernard tungkol sa akin, sabihin mong hindi ako tumatakas sa duty ko. Makakabalik ako riyan on-time.” [E, saan ka ba kasi pupunta? Para ka namang nagmamadali. Concert ba ‘yan ng BTS-]“Masyado ka nang nagiging madaldal, Kath. Mamaya na lang kasi nagda-drive ako,” ang sabi ko bago ko tinapos na ang tawag. Ang point kung bakit ako tumawag kay Kath para ibaba sa kanya ang mga bilin ko in case man may mga pasyente na maghanap sa akin sa clinic o hanapin na naman ako ni Bernard. Wala naman talaga akong balak na lumusot at hindi tumuloy sa Operation room mamaya. Bukod sa duty ko ‘yon na kailangan kong
#Biggest Decision to MakeKung masamang tao siguro ako, hindi na ako nagdalawang-isip pa na ilahad ang buong katotohanan. Kaso alam kong mapapahiya silang mag-ina roon dahil marami pa naman silang mayayaman na bisita. Hindi ako nagsalita dahil alam kong sa oras na ginawa ko ‘yon, baka mas lalo lang maging determinado si Eloise na ipalaglag ang baby niya. So… after kong malaman ang lahat, para makalusot ako sa paanyaya ni Doc Miriam na sumabay muna ako na kumain sa kanila… sinabi ko na lang na kailangan ko nang bumalik sa ospital para sa duty ko—which is, to be honest, mamayang hapon pa naman talaga ‘yon. “Nalaman mo na ba ang totoo?” Nang makalabas ako sa eskinitang daanan patungo sa kalsada, nakaabang sa akin si Jazz. “Siguro ngayon ay gising ka na mula sa panloloko sa iyo ng asawa mo, ‘di ba?”“Matagal ko nang alam… at matagal na rin akong kinukutuban na may iba nga siyang babae. Pero mas pinili kong magbulag-bulagan.” Nilagpasan ko si Jazz at tumawid ng kalsada. Nasa kabilang si
#Haphazard DutyWala akong choice kung hindi ang sabihan na lang si Attorney na mag-usap na lang kami bukas. Since nagmamadali na rin ako at kanina pa ako pine-page na magtungo na sa Operation room, wala akong oras na dapat sayangin. Pero aminado akong… sa balitang nalaman ko sa family attorney namin, sobrang laki ng epekto sa akin ng balita. That made me lose my focus. “Do you still hear us, Doc Andrea?” untag sa akin ng isa sa mga surgeon. “Aware ka ba na nagsisimula na ang operasyon ngayon?”“Y-Yeah,” nauutal kong tugon. “I’m sorry…” Kahit lutang na lutang ako at hindi ko maiwasang lumihis sa isip ko ang tungkol sa bahay naming nakasangla sa bangko, aminado akong nahihirapan talaga ako mag-focus. Pero kung hindi ko aayusin ang trabaho ko, buhay ng isang inosenteng tao ang p’wedeng malagay sa peligro. “Please be careful of separating the chest from the bone…” I reminded the surgeons inside this room as they began the procedure of open-heart surgery. Gamit ang ilang mga tools na
#Pushing the DivorceSobrang laki ng tiwala ko kay Jazz kasi buong akala ko ay kakampi ko siya. ‘Yong pagmamalasakit niya para sa akin na bigyan ako ng mga impormasyon at tulungan niyang imulat ang mga mata ko tungkol sa panloloko ng asawa ko sa akin, akala ko pa naman ay bukal sa kalooban niya lahat ng mga pagmamalasakit na mayroon siya para sa akin. Ngunit lahat pala ng mga ‘yon, puro pagpapanggap lang. Lahat ng iyon ay hindi totoo kasi maski siya… kabit din ni Mike?!Tulala akong nasa living room habang nanonood ng TV. After ko kasing ma-discharge sa ospital, sinabihan ako ni Doc Froilan na mukhang kailangan ko munang magkaroon ng pahinga sa trabaho ko kahit isang linggo lang. Sa mga kinaharap ko na trauma at stress sa ospital in the past few days, I really need some time to rest. Mas mainam na rin ‘yon para sa akin nang sa gayon ay hindi muna ako atakihin ng pamilya ng namatayan at isisi sa akin ang nangyari. As I mentioned, pamilya nina Morgan ang naulila dahil sa kapabayaan at
Sampong dial na siguro ang ginawa ko para contact-in si Mike ngunit hanggang ngayon ay hindi siya sumasagot sa mga tawag ko. Pauwi na kasi ako ng bahay galing sa office ng family attorney namin, and good thing ay nagsabi naman ito sa akin ng mga kailangan kong gawin para matubos ko ang bahay namin. But I really need Mike’s cooperation. Kailangan niyang aminin sa akin kung anong dahilan niya para isangla ang bahay namin nang hindi niya ipinapaalam sa akin at kung saan niya dinala ang pera. Malaki-laki rin kasi ang presyo ng pagsasanglaan ng bahay namin sa bangko, at malaking halaga rin ng pera ang kailangan namin para matubos ito. “Andrea…” Papasok na ako sa loob ng bahay nang makasalubong ko sa pintuan si Mike na siyang papalabas naman at dala niya ang kanyang mga bag. Malaki ang sukbit niya na bag, so I’m sure mga damit niya ang laman ng mga ‘yon. “Ano ‘to?” Nagpumilit ako na tanggalin sa balikat niya ‘yong bag pero mahigpit niya ‘yong hinawakan at inilalayo sa akin ang bag. “Ano
Tila ba naging maamo bigla ang mukha ni Mike at kaagad siyang lumapit sa akin. “Please, ‘wag naman sana tayong umabot sa gan’yang punto, Andrea. Alam kong magiging mahirap na para ayusin o buuin ulit ang pamilya nating dalawa, pero ‘wag mo namang gamitin ‘yon na dahilan para manira ka ng ibang relasyon.” Gusto kong halakhakan si Mike. Kahit sakrastiko man o peke, gusto ko lang ipakita sa kanya na mas lalo lang siyang nagiging walang-kwenta sa paningin ko. Kung kaya’t para mas lalo kong maasar ang mukha niya, I smirked at him while raising my brows. “Ang unfair din naman pala ng buhay, ‘no? Ako itong nananahimik at mayroon akong sariling pamilya na pinoprotektahan. Wala akong inaagrabyadong ibang tao sa pananahimik ko pero bakit ako itong pinarurusahan ng buhay?” may halong bitterness kong sambit nang hindi ako makatingin sa mga mata ni Mike nang diretsyo. “Hindi naman ako naninira ng ibang relasyon, so bakit kailangang ako ‘yong masaktan?”Naglakad ako’t nilagpasan ko siya, at nang
Agad akong pinigilan ni Morgan nang akmang tatalikuran ko na siya upang makabalik na ako ng ospital. “Huwag kang gagawa ng padalos-dalos na desisyon, Andrea. At this moment, mas mabuti siguro kung mag-lie-low ka na muna sa gulo. Katatapos lang kasi ng nangyaring gulo nitong nakaraan, and as you know… sariwa pa ang tungkol sa isyu. Hindi p’wedeng susundan mo kaagad ng kasunod na isyu ‘yon kung ayaw mong magkapatong-patong ang poproblemahin mo.” “Wala naman akong gagawin-”“Kitang-kita ko ang panggigigil sa mukha mo, Andrea. Alam kong may plano kang sugurin si Doc Bernard ngayon that’s why I’m stopping you from here,” may pag-aalala na sambit ni Morgan as he was tightening his hold to my arm. “Nakikiusap ako sa iyo… don’t make reckless decision. Suspinde ka sa ospital ngayon for a week… and don’t make your suspension become a termination ‘pag nagpaapekto ka sa emosyon mo.”Nagpumiglas ako mula sa hawak niya. Lumapit lang ako sa kotse ko at isinandal ko roon ang katawan kong matagal na
“What do you mean-”“Ahh, kakabitan na po ng sphygmomanometer si Eloise, doc. Check po muna natin ang blood pressure niya habang naghihintay na matapos ‘yong conference ni Doc sa loob,” pagpapalusot ni Kath tiyaka siya tumawag ng nurse na mag-a-assist doon sa mag-ina. While I crossed my arms around my chest after those two have left us, masama ang titig ko sa hangin. Pagkakataon ko na kasi para ibunyag sa nanay ni Eloise ang kagagahan na ginawa niya, e lintek naman kasi si Kath… umeksena pa.“Ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo, Andeng?” Binalikan na ako agad ni Kath at hinila papalabas ng ospital. “Inisip mo man lang ba nang maigi kung ito na ‘yong perfect timing na ilaglag mo si Eloise sa nanay niya?”“Kailan ba ‘yong tamang panahon?” Tinaasan ko si Kath ng kilay. Huminto ako sa paglalakad. “Hindi ba karapatan malaman ng nanay ng malanding ‘yon ang ginawa niya sa akin? I end up suffering kasi siya ang pinili ng asawa ko kaysa sa amin ni Gian! Kunwari pa ang Eloise na ‘yon na natata
10 years ago... I’m not really a fan of using idiomatic expressions to describe what I feel. I simply state the feeling. Kung masaya ako, I simply say I’m happy. Kung malungkot ako, edi malungkot. Kung natatakot ako, I simply zip my mouth, and that’s all. Not until I arrived at my happiest destination… so far. I learned to put a description towards my feelings. While I walked down the aisle, pakiramdam ko lumulutang ako sa alapaap. Am I walking in seventh heaven? I don’t… really know. All I’m aware is a minute from now, magiging misis na ako ng lalaking kinakikiligan ko lang noon na kausap ko sa internet. “I, Adrian Minatozaki, am accepting Maui Tenorio as my bride.” Habang isinusuot sa akin ni Adrian ‘yong singsing, nanginginig pa ‘yong kamay ko. “At sa harap ng Poong Maykapal, nangangako akong aalagaan kita at poprotektahan.” “To the best of my ability, I will work hard to make you the happiest wife on Earth. Hindi ako magsasawang mahalin ka. Hindi ako mapapagod na intindihin k
In this battle, the man I love is my opponent.Malinaw namang naipaliwanag ni Miss Claire sa akin ang plano niya. To defeat Chelsea's fear, kailangan kong makahanap ng butas kay Adrian... or Arian?And the funny thing here is that... the plan is... I have to gain his trust. Kailangan kong mapaniwala si Adrian na kakampi niya ako—which is why I have to use 'yong pagmamahal na mayroon ako para sa kanya to make him believe I'm not his enemy.Pero hindi ba ako nagiging unfair? Kay Adrian at sa sarili ko?Nakakatakot na ang maging labas nito... isipin ni Adrian na hindi ko talaga siya mahal. Na niloloko ko lang siya, and in the end... iwan na naman ako ng lalaking mahal ko."Mag-smile ka naman, Maui. That gown fit you perfectly, kulang ka lang sa smile." Hinawakan ni Adrian ang magkabila kong pisngi at binatak ang labi ko na ngumiti. "Ugh... I want to see your genuine smile again."Hindi ako sanay na parang nagiging masyadong sweet naman si Adrian sa akin. Although sweet naman siya sa akin
Hindi pa man ako nakakabawi sa gulat na ibinigay sa akin nang malaman na si Adrian at Arian Caidic ay iisa, bigla akong nakatanggap ng tawag kanina mula kay Yaya Manang. Pinapupunta niya ako kaagad sa ospital dahil isinugod raw nila si Chelsea.Sa ngayon ay hindi ko pa alam ang dahilan kung bakit biglang isinugod 'yong batang 'yon.Nasa taxi ako habang hindi mapakali sa upuan, my phone vibrated again. I received a text message from Adrian this time.I've been calling you many times pero hindi ka sumasagot. Where are you? Saan kita p'wedeng sunduin?Hindi ko muna inabala ang sarili ko na reply-an siya. I just can't sacrifice my duty as a nurse just to be with him for the second time. Bukod sa ayaw kong matanggal sa trabaho o mawalan ng lisensya, hindi rin kakayanin ng konsensya ko kung dahil sa kapabayaan ko kay Chelsea, mapunta sa peligro ang buhay niya.Babe, please answer me. We're gonna go and meet our wedding planner for today. Gusto rin niyang malaman kung anong taste mo sa weddi
"Bakit pala kailangang may mga... uhh..."Nag-aalangan akong napapalingon sa paligid. On both sides, napapaligiran kami ni Adrian ng mga camera."Mga reporters ba 'yan? Bakit nila tayo kailangang kuhanan?""For vlogging, actually.""Vlog? So, scripted ba 'yong proposal mo sa akin-""Of course not."Nakarating na kami sa harap ng kotse niya, but Adrian wanted to see my face, and then brushed my hair."Vlogging, for me, means saving memories. If I wasn't able to go back to the past para mabalikan 'yong masasayang alaala na naiwan sa nakaraan, I find vlogging suits the best way para mabalikan ko ang mga 'yon nang hindi nahihirapan."Mukhang hanggang isang linggo ang itatagal ng ngiti ko, ah?Masyado nang malaki ang effort na ginagawa ni Adrian para sa akin, that I could no longer measure the amount it has been. Sobra niya na akong na-spoiled. Sobra niya na akong napasaya. And he gave me all the reasons para hindi ko pagsisihan na iniasa ko ang love life ko sa isang dating app—because wit
Winakasan ko na 'yong conversation ko with her since nakatanggap ako agad ng text message kay Adrian na kitain ko siya sa labas ng mall.By the way, located kasi 'yong salon sa loob ng mall.However, nanatiling nakatatak sa isip ko ang mga sinabi sa akin kanina no'ng babae.It's funny that I didn't even bother asking her name. Nawala rin kasi sa isip ko, but I'm very much thankful sa mga sinabi niya sa akin.Somehow... It helps my mind be open towards necessary things na kailangan kong malaman.Tulad ng huli niyang habilin sa akin kanina, kung hindi kayang tanggapin ni Adrian na may anak ako, wala na ring saysay na ipagsiksikan ko ang sarili ko sa kanya. Kung hindi niya kayang tanggapin ang anak ko, ibig sabihin hindi niya rin ako kayang tanggapin.Gian served my blood pumping to give me life... and without him, I'll die."You're so stunning today, my love." Sinalubong ako ni Adrian as he slouched down and ask for my hand. He kissed it afterwards. "Handa ka na bang samahan ako sa para
Hindi ko p'wedeng tingnan bilang si Adrian ang nagbayad sa tuition fee ng anak ko; una sa lahat, hindi niya pa alam na mayroon akong anak.Until now, hindi pa ako nakakabwelo na ipakilala ang sarili ko kay Adrian. Baka kasi ma-turn-off siya sa akin bigla once na malaman niyang... may anak na ako."O-Oh? Adrian?" Ikinagulat ko nang paglabas sa gate ng school ni Gian, nakaabang sa labas si Adrian at nakasandal sa kanyang puting Toyota Vios."Uh... I mean... paano mo nalaman na nandito ako?""When we're on a date last time, did you remember I borrowed your phone?"Kunot ang noo ko nang inaalala ang araw na 'yon... as I remember na no'ng nasa burger chain kami, ang awkward lang na biglang nanghiram si Adrian sa akin ng phone."Phone ko?" pag-uulit ko sa tanong niya,As his response, Adrian nodded his head. "Ise-save ko lang 'yong phone number ko sa contacts mo. Later this evening, magte-text ako sa iyo so, please save my number as well."Wala namang malisya sa akin ang reason niya, so I h
"Para magkaroon ako ng utang na loob sa iyo?"Hawak ang large size ng halo-halo na in-order namin sa labas ng Chowking, bigla tuloy akong nakonsensya na lantakan na 'yon para naman ma-refresh ako."Sa akin, hindi ubra 'yong gan'yan, Adrian.""Why not?""Una sa lahat, ayokong isipin mo na nakikipag-date ako sa iyo para lang malibre. Hindi obligasyon ng lalaki na siya palagi ang gagastos 'pag ide-date nila 'yong babaeng mahal nila. Hindi roon nasusukat 'yong amount ng love na mayroon siya para sa babae."Nagbitiw ako ng pilit na ngiti. "Sa isang relasyon, mayroong dalawang taong involve... so, bakit kailangang isa lang sa kanila ang kailangang gumastos? Or in most cases, bakit lalaki lang ang dapat gumastos ng pera?""Whereas to define a man being a gentleman doesn't mean paying the bills they spent during their date. Edi naging exempted rito 'yong mga lalaking mapera? Kasi iisipin nila na gentleman sila kasi ginagastusan nila 'yong babaeng mahal nila "kunno", so they're becoming brave
Mas lalong lumaglag ang panga ko nang yakapin ako ni Adrian nang hindi man lang nagpapaalam sa akin! Dahil sa ginawa niya, talaga namang nabigla ang puso ko; at dahil hindi ko inaasahang yayakapin niya ako nang mahigpit, bumilis lalo ang tibok ng puso ko-"Hep!" Naramdaman kong may humigit sa braso ko papalayo sa katawan ni Adrian; and it's no other than Kris. "Mali 'yang ginagawa mo, Mister! You just can't hug someone without their permission. Hindi mo ba alam ang tungkol doon, huh?!""Kris, ano bang pinagsasasabi mo-""According to Lucy Kenyon from her article published in the year 2019, sinabi niya roon na p'wedeng ma-count ang hugging as conduct of a sexual nature. Kahit pa 'yong intensyon mo, Mister..."Tinuunan niya ng atensyon si Adrian. "Is to greet Maui or console her, it still can perceive as sexual approach and could cause her being intimidated, degrading, hostile or giving her an uncomfortable environment for Maui to move in."Para akong naging pipe sa mga pinagsasasabi ni
Naantig naman ang damdamin ko dahil sa sinabi ni Chelsea. Una sa lahat, bago pa lang ako sa trabaho ko pero hindi ko inaasahan na magiging magaan na kaagad ang loob niya sa akin.It's really funny that this is actually the first time I was handling a child as my patient, and all this time akala ko mahihirapan ako kasi baka makulit, matigas ang ulo o spoiled-brat ang kailangan kong alagaan, but God has given me even wiser child than I'll ever be."Mag-ice cream na lang tayo. Habang daan natin kainin. G ka ba?"Nang makalabas na kami ng grocery store, papalabas ng mall ay mayroon kaming nakitang ice cream store malapit sa parking lot.There are a lot of flavors to choose from. Iba-iba rin 'yong variant ng chocolate kaya naman takam na takam na akong tikman."And now, let's try what we had practiced earlier."Nanumbalik ang takot at pagkabalisa sa mukha niya, marahil sa sinabi ko sa kanya. After a second had passed, she gently wiggled her head.Habang nakasabit sa braso ko ang ilan sa mg