Narinig ni Elliot na napahikab si Rose matapos itong bumaba sa sasakyan. Inunant-unat nito ang mga kamay at paa. Matapos ang halos anim na oras ay narating din nila ang kanyang pribadong bahay bakasyonan dito sa Bagiuo."Para nang jelly 'yung mga binti ko!”reklamo pa nito. Ngumiti lang siya at kinuha kaagad ang mga bagahe nila. Dumating si Mang Izar kasama ang bunsong anak nito para tulungan siya."Magandang hapon po,Sir Elliot. Tulungan ko na po kayo,"bati nito.Magalang siyang tumango. "Salamat mag Izar."Sinulyapan niya si Rose. Nakadipa at umikot-ikot habang nakapikit. Sinisinghot nito ang sariwang hangin na may halimuyak ng mga pine trees na humahalo sa amoy ng basang lupa. Huminto ito saka tinitigan ang malawak na hardin ng mga punong namumunga at malawak na taniman ng strawberries.Kitang-kita ang buong tanawin dahil nasa mataas na bahagi sila ng burol. "Rose!"tawag niya.Hindi ito tumugon. Pinapatuloy nito ang pagnamnam ng kagandahan ng natura."Ang ganda ng side na 'to. Muc
Abot tenga ang ngiti ni Elliot habang pinagmamasdan si Rose. Nalulula ito sa bulaklak. Sayang na lang dahil hindi ito ang oras para mamulaklak ito."Ano ang pangalan ng bulaklak na 'to?"nagtatakang tanong ni Rose sa kanya."Titan Arum or also known as Corpse Flower. You know,it blooms rarely, sometimes after several years or even decades, and the bloom lasts for just a few days,"paliwanag niya.Umuwang ang bibig ng dalaga habang namamanghang nakikinig sa kanya. "Rose, may ipapakita pa ako sa'yo." Kinuha niya ang kamay nito. Hindi na nagtanong si Rose. Hinayaan siyang dalhin niya ito kung saan. Ipapakita niyabang tinanim na bonsai, gusto niya rin malaman kung nabuhay ang mga 'yon matapos niyang iwanan two months ago. Abala siya sa pag-iisip nang huminto si Rose. Napabalik siya sa ginawa nito. Sinundan niya ang tingin nito, pinagmamasdan nito ang lumang cottage kung saan nakalagak ang pottery studio. Paboritong gawin ng napayapa niyang lola. Kahit pinaglipasan na ng panahon ang cotta
"Nasa paraiso ba ako?" Bulalas ni Rosette nang matanaw ang malawak na lupain ni Elliot Jan Mallary. Nakanganga siya habang namamanghang nilibot ang paningin sa buong paligid. Hindi pa sumisikat ang araw nang makarating sila. Suminghot niya ang matamis na amoy ng mga strawberry. "Good morning, Rose! Ready to harvest some strawberries?" bati ni Elliot na sumulpot sa likod niya. Ay butiki! Napaigtad siya sa gwapong butiki na sumulpot na parang kabuti. Nilagay nito sa kanyang ulo ang hawak na sombrero. Ang makisig niyang boss ay nakasuot ng simpleng t-shirt na mahaba ang long sleeve na kagaya ng mga magsasaka. May nakasabit na tuwalya pa sa balikat. Natutunaw siya sa gwapong farmer. "Oo naman po. Excited na ako!"kumikislap sa tuwa ang kanyang mga mata. "Saka i-shi-share ko ang iba sa kapatid ko." Natigilan si Elliot nang inabot ang basket sa kanya. Naiintriga itong tinaas ang kilay."Kapitid? May kapatid ka?"ilang taon na siya?" "He's a few years younger than me. Hindi ko alam kung g
Nadatnan ni Elliot si Rose na abala pa sa mga langgam na tumatakbo paroon at parito sa kanyang kusina. Kakagising niya lang at blurred pa ang mga mata niya. Hindi niya ma-gets ang isang 'to. Late silang natulog kagabi kasi nanood pa sila ng netflix. At heto maaga siguro nagising para panindigan ang sinabi nito kagabi.Naamoy niya ang mabango at matamis na strawberry. Ginutom siya at gusto niyang kumain ng slice bread na may palamang strawberry jam. Hindi niya inaasahan na mahilig ito sa matatamis. Marahan siyang humakbang. Sinisugurado na hindi siya lilikha ng ingay. Gugulatin niya si Rose. "Anak ng butiki!"hiyaw ni Rose matapos niyang takpan ang mga mata nito. Humihingal itong huminto sa harap ng hinuhukay nitong jam. Sumaltik pa ang hawak nitong sandok.Nangatal ang puso niya nang maramdaman ang init ng mukha nito. Tila apoy na nasusunog. "Guess who?"anang ni Elliot. Pinaliit ang boses gaya ng chipmunks.Yumugyog ang balikat nito. Pinpigilan ang tawa. Malamang iniisip nito na para
Masisingahap na naman ni Rose ang polluted na hangin ng Manila. Parang kailan lang siya pumunta sa Bagiuo pero gusto niyang bumalik ulit doon. Back to reality... kailangan niyang ipagpatuloy ang misyon.Sinimulan niya ang linggo na lubog sa trabaho. Naging tambak ang trabaho ni Elliot kasi pumunta sila ng Bagiuo. Exaggerated kasi ang ama nitong si Edmund Mallary. Noong isang araw sinugod nito si Elliot sa opisina. Parang nagka-world war three lang sa init ng kanilang argumento.Minsan naawa rin siya sa boss niya. Ipit na ipit ito sa bagay na ayon sa mga magulang nito. Nawawalan ito ng tunay na kasiyahan para sa kasiyahan ng iba. Napatiim bagang siya, hindi niya masikmura ang ginagawa niyang panloloko sa ngayon. Kung malalaman man nito sa hinaharap. Pipiliin niyang magpakulong. She don't deserve to be his friend. Lalo nang hindi niya deserve na mahalin siya nito.Sino ba siya? Siya si Rosette Valentino, ang hampas lupa na sasaktan si Elliot Mallary para sa pera.Nagtitimpla siya ng kap
Napahilamos ng mukha na wala sa oras si Rosette. Nagkamali siya. Nagkamali siyang itaya ang kalahating milyon sa pustahan. Ipinusta niya iyon sa kaibigan niyang si Priscilla. Nakipagkarerahan kasi ito ng kabayo sa matagal na nitong rival. Sa sobrang mahal niya sa kaibigan. Nagpatanga siya at pinusta ang pera na para sana sa investment ng nalulugi nilang companya.Natalo si Priscilla. Natunaw lahat ng pera niya.Bobo ka talaga, Rosè! Sinasampal niya ang sarili at parang nauupos na kandila na umupo sa bench. Lumapit si Priscilla sa kanya na may malungkot na mukha.Tinapunan niya ito ng matalim na tingin, "dinismaya mo ako. Now, I have also lost my money. What shall I do?""I'm sorry..."ito lang ang tanging nasabi ng kaibigan niya.Pagkatapos non ay dumalo siya sa concert ng paborito niyang kpop group para makalimutan ng kaunti ang problema niya. Subalit hindi niya na enjoy yon. Ano na lang ang sasabihin niya sa ama niya?Nasa labasan na siya nang bigla siyang may nabangga na babae. Kail
"Can I ask for a vacation for 3 months?" Lakas loob niyang paghihingi ng permission sa kanyang Ama. Awtomatiko itong inangat ang tingin sa kanya. Nasa study room sila ngayon. Sumasakit ang ulo niya sa tuwing makikita ang nakakalat na libro at papeles sa sahig at mga kahon na papapatong sa isang angolo. Nangnganib na kasing malugi ang family business nila. Sinara ni Gabriele ang laptop nito. Lumukot ang haggard nitong mukha saka tinanggal ang salamin. Nasa 50 pa lamang ang edad ng ama niya pero mabilis itong tumanda. Puti na ang ilang strand ng buhok nito at halos makalbo na. "Why 3 months?" Tanong nito. "I'm exhausted, Pa. I want to take a rest." Daing niya sa childish na tono. Umaasta naman siyang bata sa harap nito. Inikot-ikot niya ang ilang strand ng caramel color at wavy niyang hanggang beywang na buhok. May lahi kasi silang Italian kaya nakuha niya ang kulay ng buhok sa ama niya. "Saan ka naman pupunta? At bakit ba for 3 months?" Madiin nitong tanong. Inikot niya ang p
"What?"Naiiritang bulyaw ni Elliot Jon Mallary sa secretary niya. Kumunot ang noo niya. Tinitigan ng may pagkalito ang babae sa harap niya. "Magre-resign ka na? Kaka-hired ko lang sa'yo last week. I found you reliable and diligent. Sayang naman kung aalis ka. Kung alam mo lang kung gaano kahirap maghanap ng mga employee na mapagkatiwalaan."Yumuko ito. "Sorry po talaga Sir. Sinabi kasi ng asawa ko na mag-stay na lang po sa bahay para maalagan ko ng mabuti mga anak namin. Maraming salamat po kahit short stay lang ako,"kalmado nitong paliwanag. "Hay! Sayang,"sinapo niya ang noo. "Fine. I dismiss you. Thank you also for everything. I hope I can find another one like you."Sumandal siya sa swivel chair. Nanghina siya sa desisyon ng secretary niya. Mawawalan naman siya ng isa pang trustworthy na manggagawa. "Maraming salamat po ulit, Sir,"nakangiting sambit nito bago lumabas ng opisina niya.Bumuga siya sa hangin. Sumikip ang dibdib sa tumatambak na frustration sa loob ng dibdib niya. T