Kabanata 40
Arrest
Flashback
"So, it's true. It was all Kiel's plan? I can't believe this," agad na sinabi ni Lex nang makaupo siya sa swivel chair niya at bahagyang hinilot pa ang ulo nito.
"How can that bastard do that!" he hissed at paulit-ulit na nagpakawala ng mura.
Hindi na lang ako nagsalita. They are close friend kaya siguro ganito ang reaksyon niya ngayon. Maybe, Kiel isn't really Kiel anymore. Malaki na nga talaga ang nagbago sa kaniya. Lahat ng kakilala niya noon ay hindi na siya kilala ngayon. I know his reason why but still, that wasn't enough. Never.
Kabanata41NeedThe past few days up to now was so hard for me. The smell of perfumes and the all the food I am eating always making me puke. Everything can fucking irritates me! Oras-oras din akong umiiyak dahil may isang tao akong gustong-gusto kong makita, pero hindi puwede. Hindi ko naman masabi sa kanila dahil sigurado akong maiinis lang sila sa ’kin lalo na si Mommy at Kuya.“I can’t fucking take this! I want to see him, Lynne! Hindi ko na kaya,” sigaw ko sa kaniya sa kabilang linya habang humahagulhol ako na parang tanga.Ewan ko ba! Hindi ko mapigilan! Naiinis na rin ako pati sa sarili ko. Bakit kasi ganito? Sa lahat ng puwedeng paglihian ko, iyong lalaking ‘yon pa!“My god, Acel stop crying! What do you want me to do? Gusto mo bang malaman niya na buntis ka talaga at siya ang pinaglilihian mo ngayon?” naiirita na rin niyang sinabi sa ’kin kaya napapady
Kabanata 42CousinsAs I’m staring at how everyone is enjoying the cold wind, the food, the music and the presence of each other, I suddenly wanted to cry because of the fact that after everything that happened, we are still complete but not as happy as before. Masyadong mataas ang pride ko para amining masaya ako dahil kumpleto kami ngayon, but not as complete as before. Wala na si Dad at hindi na siya babalik pa.“Calix is here with Lynne. Cheer up!” Kuya approached me as he handed me a glass of milk at bahagya pang hinaplos ang tiyan ko. “Baby…” Kuya whispered kaya napangiti ako.“I’m sleepy, Kuya,” natatawa kong sinabi sa kaniya, humalakhak din siya. “You can sleep later after the countdown, come on,” he mockingly said to me kaya inirapan ko na siya.Lahat sila ay narito. Sina Lolo Samuel and Lola Imelda, mga
Kabanata 43Am IAfter we celebrate Christmas ay bumalik din kaagad sina Tita sa farm kasama sina Levi. Nire-renovate kasi ang Tierra Fima para sa darating na summer kaya tinututukan nila iyon ngayon. Sinama na nila sina Lolo at Lola at sa New Year naman ang balik ulit nila rito sa bahay.Nakaramdam ako ng kaunting ginhawa after what happened between me and Avery. Kahit na hindi ko pa siya mapapatawad sa ngayon ay pakiramdam ko, nabunutan ako ng tinik sa lalamunan, not until Asher went to our house that morning to tell me that Kiel is in the hospital at nag-aagaw buhay raw ito.I was in shocked kaya hindi ako nakakilos agad. Even Asher, kitang-kita ko sa mukha niya ang pagkagulat when he saw me dahil malaki na ang tiyan ko. Bakas sa mukha niya na gusto niya akong kausapin tungkol sa bagay na ito, ngunit hindi niya magawang magsalita.&ldq
Kabanata 44SurrenderThe vocalist of the famous rock band Fourgotten Souls’ Kiel De Ocampo surrendered himself to the police after claiming that he was the mastermind of the murder case of Jefferson Acuzar—the Founder and the CEO of A&S Incorporated.Kiel volunteered. Noong isang araw ko pa napanood ang balitang iyon pero hanggang ngayon ay hindi pa rin magawang tanggapin ng utak ko ang mga impormasyong natanggap ko. I’ve been in my room for the past two days. Ni hindi nila ako makausap. Dinadalhan lang ako ni Mom o ni Kuya ng pagkain dahil hindi ko naman talaga kaya ang hindi kumain.I never thought he would really do that. I just said those things out of my anger but I never thought he would fucking do that. Paano na ang career niya? Paano na ang banda niya? Paano na ‘yong tatlo mostly si Celina? Paano na si Tita Liza? Ni hindi ako nagka-idea na maaaring totohanin niya lahat
Kabanata45Last I finally realized how important my family to me. Araw-araw ko pa ring pinagsisisihan na hindi ko sila pinakinggan noon. Na kung nakinig labg ako sa kanila noon, hindi kami hahantong sa ganitong sitwasyon. Hindi madaling kalimutan ang nagawa ng pamilya ko sa pamilya De Ocampo at mas lalong hindi rin madaling kalimutan ang ginawa nila…niya sa amin. But I’m sure, there’s a perfect time for forgiveness. For everyone’s peace.“Is it your final decision? You can stay here and just live a normal life, instead,” Mom approached me after handed me a glass of water.Umayos ako ng upo habang hawak-hawak ko ang tiyan ko na palaki na nang palaki. Pagkatapos kong uminom ay saka ako bumaling sa kaniya.“After everything that happened here, Mom, I don’t think I can still live here a normal life,” naiiling na sin
Staring at Sound.All rights reserved. This story or any portion thereof may not be reproduced or used in any manner whatsoever without the express written permission of the author except for the use of brief quotations in a book review.Disclaimer. This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.-I don't want to end Staring at Sound like this so bear with me. Please, continue supporting the sequel "Listens to Memories". Update is everyday at exactly 11PM.See you at the next chapter of their lives!
Simula “Saan ang punta mo?” tanong sa ’kin ni Kuya Roy bago ako tuluyang makalabas ng bahay. Nilingon ko siya at nginiwian, “Bakit? Puntahan ko lang si Lynne.” “Are you sure? O baka namansiyana naman?” seryoso niyang tanong sa ’kin. Umirap ako at tuluyan ko nang pinihit ang door knob, “Babalik din naman agad ako.” I said to him then I went outside. Nagmadali akong i-text si Lynne just to pick me up here dahil may usapan kami ngayon na pupunta kami sa lugar kung nasaan siyangayon. Ilang minuto pa akong naghintay sa labas ng bahay bago pa siya dumating kaya inis na inis na ako. “Bakit ang tagal mo? I already told you about this.
Kabanata 1 Family name "Anong nangyari sa studio?" ulit na tanong sa 'kin ni Lynne while her attention is in her book, again. Hindi man lang tumingin sa 'kin. I heave a sigh and take a sip on my coffee, "I heard his voice. Tang ina, Lynne! Narinig ko siyang kumanta." histerya ko sa kanya na pilit hinihinaan ang boses ko dahil bawal ang maingay sa coffee shop kung nasaan kami ngayon. Nakita ko ang saglit na pagsulyap niya sa 'kin saka bumaling na naman sa binabasa niya. "Tapos?" "Umiyak ako kasi I finally hear them sang in person, of course! What do you expect me to feel?" tamad na sinabi ko sa kanya at tumitig sa kape ko.
Staring at Sound.All rights reserved. This story or any portion thereof may not be reproduced or used in any manner whatsoever without the express written permission of the author except for the use of brief quotations in a book review.Disclaimer. This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.-I don't want to end Staring at Sound like this so bear with me. Please, continue supporting the sequel "Listens to Memories". Update is everyday at exactly 11PM.See you at the next chapter of their lives!
Kabanata45Last I finally realized how important my family to me. Araw-araw ko pa ring pinagsisisihan na hindi ko sila pinakinggan noon. Na kung nakinig labg ako sa kanila noon, hindi kami hahantong sa ganitong sitwasyon. Hindi madaling kalimutan ang nagawa ng pamilya ko sa pamilya De Ocampo at mas lalong hindi rin madaling kalimutan ang ginawa nila…niya sa amin. But I’m sure, there’s a perfect time for forgiveness. For everyone’s peace.“Is it your final decision? You can stay here and just live a normal life, instead,” Mom approached me after handed me a glass of water.Umayos ako ng upo habang hawak-hawak ko ang tiyan ko na palaki na nang palaki. Pagkatapos kong uminom ay saka ako bumaling sa kaniya.“After everything that happened here, Mom, I don’t think I can still live here a normal life,” naiiling na sin
Kabanata 44SurrenderThe vocalist of the famous rock band Fourgotten Souls’ Kiel De Ocampo surrendered himself to the police after claiming that he was the mastermind of the murder case of Jefferson Acuzar—the Founder and the CEO of A&S Incorporated.Kiel volunteered. Noong isang araw ko pa napanood ang balitang iyon pero hanggang ngayon ay hindi pa rin magawang tanggapin ng utak ko ang mga impormasyong natanggap ko. I’ve been in my room for the past two days. Ni hindi nila ako makausap. Dinadalhan lang ako ni Mom o ni Kuya ng pagkain dahil hindi ko naman talaga kaya ang hindi kumain.I never thought he would really do that. I just said those things out of my anger but I never thought he would fucking do that. Paano na ang career niya? Paano na ang banda niya? Paano na ‘yong tatlo mostly si Celina? Paano na si Tita Liza? Ni hindi ako nagka-idea na maaaring totohanin niya lahat
Kabanata 43Am IAfter we celebrate Christmas ay bumalik din kaagad sina Tita sa farm kasama sina Levi. Nire-renovate kasi ang Tierra Fima para sa darating na summer kaya tinututukan nila iyon ngayon. Sinama na nila sina Lolo at Lola at sa New Year naman ang balik ulit nila rito sa bahay.Nakaramdam ako ng kaunting ginhawa after what happened between me and Avery. Kahit na hindi ko pa siya mapapatawad sa ngayon ay pakiramdam ko, nabunutan ako ng tinik sa lalamunan, not until Asher went to our house that morning to tell me that Kiel is in the hospital at nag-aagaw buhay raw ito.I was in shocked kaya hindi ako nakakilos agad. Even Asher, kitang-kita ko sa mukha niya ang pagkagulat when he saw me dahil malaki na ang tiyan ko. Bakas sa mukha niya na gusto niya akong kausapin tungkol sa bagay na ito, ngunit hindi niya magawang magsalita.&ldq
Kabanata 42CousinsAs I’m staring at how everyone is enjoying the cold wind, the food, the music and the presence of each other, I suddenly wanted to cry because of the fact that after everything that happened, we are still complete but not as happy as before. Masyadong mataas ang pride ko para amining masaya ako dahil kumpleto kami ngayon, but not as complete as before. Wala na si Dad at hindi na siya babalik pa.“Calix is here with Lynne. Cheer up!” Kuya approached me as he handed me a glass of milk at bahagya pang hinaplos ang tiyan ko. “Baby…” Kuya whispered kaya napangiti ako.“I’m sleepy, Kuya,” natatawa kong sinabi sa kaniya, humalakhak din siya. “You can sleep later after the countdown, come on,” he mockingly said to me kaya inirapan ko na siya.Lahat sila ay narito. Sina Lolo Samuel and Lola Imelda, mga
Kabanata41NeedThe past few days up to now was so hard for me. The smell of perfumes and the all the food I am eating always making me puke. Everything can fucking irritates me! Oras-oras din akong umiiyak dahil may isang tao akong gustong-gusto kong makita, pero hindi puwede. Hindi ko naman masabi sa kanila dahil sigurado akong maiinis lang sila sa ’kin lalo na si Mommy at Kuya.“I can’t fucking take this! I want to see him, Lynne! Hindi ko na kaya,” sigaw ko sa kaniya sa kabilang linya habang humahagulhol ako na parang tanga.Ewan ko ba! Hindi ko mapigilan! Naiinis na rin ako pati sa sarili ko. Bakit kasi ganito? Sa lahat ng puwedeng paglihian ko, iyong lalaking ‘yon pa!“My god, Acel stop crying! What do you want me to do? Gusto mo bang malaman niya na buntis ka talaga at siya ang pinaglilihian mo ngayon?” naiirita na rin niyang sinabi sa ’kin kaya napapady
Kabanata 40ArrestFlashback"So, it's true. It was all Kiel's plan? I can't believe this," agad na sinabi ni Lex nang makaupo siya sa swivel chair niya at bahagyang hinilot pa ang ulo nito."How can that bastard do that!" he hissed at paulit-ulit na nagpakawala ng mura.Hindi na lang ako nagsalita. They are close friend kaya siguro ganito ang reaksyon niya ngayon. Maybe, Kiel isn't really Kiel anymore. Malaki na nga talaga ang nagbago sa kaniya. Lahat ng kakilala niya noon ay hindi na siya kilala ngayon. I know his reason why but still, that wasn't enough. Never.
Kabanata39AgonyIt was still all in my mind. It was all in my head and I couldn’t get off it. Kahit anong pilit kong gustuhing kalimutan ang mga katotohanang nalaman ko for the past few weeks and months ay hindi sila maalis sa utak, lalo na ang bagay na iyon na bago ko lang nalaman. And now that I’m here in this room again, lalo akong nakaramdam ng takot tungkol sa kondisyong mayroon ako na hanggang ngayon ay hinihintay ko pa ring sabihin nila sa akin.Kuya Roy was sitting beside my bed while Mom is still talking to that Doctor, kanina pa sila roon nag-uusap at hanggang ngayon yata ay wala pang balak sabihin sa ’kin ang dapat kong malaman. Am I dying?Nanghihina kong hinila ang laylayan ng manggas ni Kuya kaya agad siyang bumaling sa ’kin.“What is it? May masaki
Kabanata 38AngerIt was three in the morning when I decided to go home. Nagpasundo ako kay Lynne, mabuti na lang ay gising pa siya nang tawagan ko siya. Kiel is still sleeping nang iwan ko siya kaya mas madali para sa ’kin ang umalis. Pagkarating namin ni Lynne sa pad ay magkatabi kaming natulog sa kuwarto niya. Isang oras ko pang hinayaan ang sarili kong umiyak sa kaniya hanggang sa makatulugan ko ito.Kinabukasan, I decided to go to the law firm to extend my leave dahil hindi ko pa talaga kayang pumasok. Mabuti ay pumayag si Lex dahil kung hindi ay mapipilitan akong um-absent na lang. Palabas na ako ng office niya nang makasalubong ko si Calix. Nagulat pa siya nang makita niya ako, samantalang ako ay nagulat dahil may pasa siya sa kanang mata at putok ang labi niya.“What are you doing here?”“What happene