Para akong kabayo na tumakbo sa isang karera sa sobrang hingal. Halos labas ang dila habang hawak ang tuhod pagdating ko sa entrance ng mataas na gusali ng Faulkerson Cars Corporation. Mahigit isang linggo pa lang ako dito pero na-late na agad.
I groaned in annoyance.
"Wait!" habol ko sa pinto ng elevator nang makita itong papasara na.
Nagbukas naman ito bago magsarado nang pindutin ng babae sa loob ang hold-button ng elevator. I gasped for air as I finally entered in the elevator.
"Thank you.” Ngumiti ako doon sa babae ngunit tinignan lamang niya ako at binaling na uli ang tingin sa harap.
She wears a blank expression but that doesn’t restrict me to watch her complexion. Her face is adored, she had a pair of black almond shape eyes that framed by thick lashes. Fine-lined brows, a perfectly shape nose and a thin kissable red lips – all beautiful featured for her heart shape face.
Bilang babae ay inggit ako sa gandang meron siya at para siyang nagniningning sa sobrang puti niya. Isa pa, parang natural tignan ang rebonded niyang itim na buhok. Hindi siya manang tignan sa suot na salamin kung saan kumukumpleto sa suot niyang pormadong corporate attire. I'm not that familiar with the brands but I’ll bet that it will not cost less than thousands ang suot niyang medyo hapit na pencil-cut skirt na pinartneran ng magandang klase ng tela na gray coat at nagniningning na Michael Kors na silver watch na nakasuot sa kaliwa niyang kamay. Doon ko napansin ang makainis niyang kutis at mukhang malambot na balat.
"Stop checking me out," masungit na sabi nito habang diretso pa rin ang tingin sa pinto ng elevator.
Para akong binuhusan ng malamig na tubig as I realized that I was staring at her for a long period. Bigla akong napaayos ng tayo at napayuko na lang, ramdam kong agad na nag-init ang mukha ko dahil sa kahihiyang ginawa ko.
Ngunit agad ring umalingawngaw sa apat na sulok ng elevator ang hiyaw ko nang biglang umalog nang malakas ang elevator at namatay ang ilaw nang ilang segundo. Natumba ako ngunit hindi ako agad makatayo dahil ramdam kong may mabigat na dumagan sa akin. Ilang sandali ay nabuhay ang ilaw at d’on ko lang napagtanto na aksidente rin palang natumba 'yong babae sa akin.
Awtomatikong tumigil ang sistema ko nang ma-realize ang posisyon naming dalawa. Nasa taas ko siya at sobrang lapit ng mukha namin, halos ramdam ko ang malalim niyang paghinga. Hindi ko alam pero nadadarang ako sa bango ng kaniyang hininga.
At first, we're just staring at each other eyes when in just a snap, my eyes widen when I feel her lips against mine - when she kissed me. I first realized how her lips is so soft before my body reacted, pilit ko siyang tinutulak sa balikat ngunit dahil nasa ibabaw ko siya ay kulang pa rin ang lakas ko.
She tried to move her lips but I didn't respond, so she purposely bit my lower lips para maibuka ko ito kung saan ay mabilis niyang pinasok ang kanyang dila at naglaro sa loob ko. Mas lalo niyang nilaliman ang halik at hinawakan pa ang dalawa kong kamay ng madiin sa pagitan ng aking ulo upang hindi ako makawala.
Ang likot ng dila niya na pilit pinapasabay ako sa ritmong ginagawa niya. Masasabi kong nakakadala ang paraan niya ng paghalik ngunit kahit anong lambot ng labi niya ay winawaksi iyon ng utak ko at sinasabing babae siya.
Pilit akong nagpupumiglas nang agad kong maramdaman na nauubusan na ako ng hangin sa katawan, kaya pilit akong nag-ipon ng sapat na lakas para maitulak siya.
Agad akong tumayo nang magtagumpay ako.
Hawak-hawak ko ang labi ko habang naghahabol ng hininga, agad akong nagsumiksik sa gilid ng elevator at nakatingin lang sa kanya. I can't form any coherent word inside my head. I feel too much shiver running from spine and all over my body.
Napatingin ako sa pinto ng elevator nang tumunog ito at tumigil sa isang floor kung saan agad na lumabas yung babae.
Naiwan akong tulala at puno ng tanong sa isip.
Sino siya?
Bakit niya ako hinalikan?
"Mama anong oras po kayo uli babalik?" tanong ng cute na cute na six years old na anak kong si Noah. "Pag ang maiksing kamay ng orasan ay nasa six at yung mahaba ay sa twelve. Promise, nandito na si mama," nakangiti kong tugon sa anak ko. "Pag ang maiksing kamay ng orasan ay nasa six at yung mahaba naman ay nasa twelve?" inulit nito ang sinabi ko at bahagya ngang nag-isip. "Anong oras yun, mama?" "It's for you to figure it out,” I pinch his cute little nose. “Basta ang bilin ni mama. ah? Gawin muna ang assignments mo mamaya bago ka maglaro.” "Hindi ka pa ba aalis? Ako nang bahala kay Noah." Dating ng asawa kong si Lyle, pero hindi kami kasal, more like live-in partner. "Paalis na rin ako, Lyle. Uhm. Sige at mauna na ako,” sabi ko na lang. Palabas na ako ng pinto nang tawagin ako ni Noah. Tumakbo ito sa akin at hinila ako para bigyan ako ng matamis na halik sa pisngi. "Babye po, mama! Mag-iingat po kayo," sweet na paalam ni Noah
"Arkesha Keyshey Larqueza na pinapanganak sa barong-barong noong panahon ng kupong-kupong!" Nagising ako mula sa malalim na pagtulala dahil sa lakas ng boses ni Marj para lang makuha ang atensyon ko. Tumatakbo pa ito palapit sa akin. "Ito na 'yong kalahati ng mga chocolates na pinadala ni Adamson sa akin gaya ng pangako ko dahil tinake-over mo ako noong nakaraang gabi." Tuwang-tuwang inabot ni Marj ang tatlong pirasong chocolate bar. "Kalahati? Eh tatlo lang 'to?” Itinaas ko ang chocolates na hawak. “Anim na chocolates lang ang binigay ni Adamson mo?" "Ayy hindi ‘no," agad nitong kontra, "Hindi naman gan’on ka-cheap si Adamson. Papayag ba akong maging jowa niya kung gigipitin niya ako ng chocolates. Paano pa ang mga magiging anak namin pag ganun." She laughed. "Kaya tatlong piraso na lang ang natira sayo kasi syempre binigyan ko pa ang buong angkan ni Aleng Gemma para pautangin kami uli sa Avon niya, atsaka syempre bibigyan ko pa sina Bree at Sir D'lo
Maka-ilang beses ko pang pinilit na hinatak pababa ang maiksing skirt na suot ko ngayon habang nakaharap sa salamin. Pangalawang araw ko na ngayon sa pagiging secretary ni Sir Freire at sa totoo lang, di ko na talaga alam – di ko alam kung paano ba ako napasok sa ganito.Natulog lang ako tapos pagggising ko ay secretary na ako ni Sir Freire. Ito ba ang parusa ko dahil sa nakalimutan kong lagyan ng Wet Floor sign ang hallway kung saan siya nadulas. Oh gosh. Bago pa lang ako pero hindi na maganda ang encounter ko sa mga executives.Kahapon pinasadya ni Sir Freire na sa loob ng office niya ang maging desk ko, kung saan walong oras na nag-init lamang ang pwet ko sa upuan. Lahat pa rin ay inuutos niya sa dati niyang secretary na si Myfanwy sa labas. Inutusan niya lang ako na magtimpla ng kape para sa kanya at imasahe ang balikat niya. Madalas rin siyang sumusulyap sa akin gamit ng malalagkit niyang tingin na hindi ko na lamang pinapatulan kahit nababastusan na ako.
Gaya nang sabi ni President Leigh kahapon ay pumasok ako ng alas-otso ng umaga sa kompanya at tinungo ang opisina niya.Tulad nang dati ay maingat pa rin ako sa bawat galaw ko, dahil tumataas ang mini skirt na suot ko sa sobrang iksi. Wala naman kasi akong ibang masuot kundi itong binigay ni Sir Freire.Paglabas ko sa elevator nang makatuntong ito sa 14th floor ay nakasalubong ko si Sir Alastair."Good morning po, sir." Magalang kong bati rito."Just call me Mr.Alastair. You're Ms.Arkesha, right? Nabanggit ka sa akin ni Miss President," nakangiting pahayag niya."Okay po, sir- I mean Mr.Alastair.""Halika. Ang bilin ni Miss President na kapag dumating ka na ay kita sa kaniya.”Pagkapasok namin sa office ni President Leigh ay naabutan namin siyang tulad pa rin nang dati na subsob sa mga binabasa niyang papers.Magalang na yumukod si Mr.Alastaor. "Excuse me, Miss President. Nandito na po siya.”Pagkaangat ng ul
"Simple lang naman ang gagawin, Ms. Arkesha,” Pagsisimula ni Mr. Alastair sa pagpapaliwanag ng duties and responsibilities nang isang secretary. “Ayusin ang schedules ni Miss President. Mag-encode ng mga data at files na ipapasa sayo. Tumanggap ng tawag. And perform other duties as necessary.""Okay po." Tumango lang ako. Pinapakinggan at tinatandaan lahat ng bilin niya.Nagpatuloy si Mr. Alastair sa pagte-training sa akin. Isa-isa naming pinuntahan ang mga departments ng kompanya para malaman ko daw ang mga dapat kong puntahan kung may kailangan ako o utusan."Say hello, everyone!" Pagtawag ni Mr. Alastair ng atensyon ng lahat ng staff nang makarating kami sa 14th floor. "This is Ms. Arkesha, who will start training today as Miss President's new secretary.""Hello sa inyo. Magandang araw!” masigla kong pagbati sa lahat."Ms. Arkesha, iyon si Mr. Brooke. Ang ating general manager," pagpapakilala ni Mr. Alastair sa isang malaking b
Today is Thursday, my third day as a training secretary of Miss President.So far, nakukuha ko na kung paano gawin ang trabaho kahit papaano sa tulong ni Mr. Alastair. Nai-enjoy ko na rin ito dahil sa kakulitan nina Mr. Brooke. Pero hindi ko pa rin naman kinakalimutan ang pinanggalingan ko kaya mamaya ay kina Marj ako makikisabay ng lunch.Pagkasakay ko ng elevator ay hindi ko inaasahan na makakasabayan ko si Ms. Boa sa loob ng elevator. Unang kita pa lang niya sa akin ay inismidan na niya ako, hindi ko man alam kung saan siya humugot nang pagkainis sa akin ay nginitian ko na lang siya at binati ng magandang umaga. Inirapan niya lang ako pagkatapos nun. Pumasok na lang ako at tumabi sa kanya.Dumaan na ang ilang palapag pero sobrang tahimik ng buong apat na sulok ng elevator. Mahaba-haba pa ang biyahe ng elevator. Meron mga pailan-ilan na pumapasok pero bumababa rin agad.Humugot si Ms. Boa ng foundation sa bag niya at sa buong minuto namin sa loob ng ele
Lumipas ang isang buwang training ko bilang secretary. Ngayon ay Lunes, unang araw ng linggo at ngayon rin ang pinaka-unang araw ko bilang secretary ni President Leigh. Nga pala, nakahanap na uli ng trabaho si Lyle sa isang kumpanya malapit lang din dito sa company.Sa lumipas na isang buwan ay nakakatuwang madali kong natutunan ang lahat. Medyo pressure lang ang maging secretary ng isang presidente ng kompanya, pero dahil lagi naman nandiyan si Mr. Alastair para umalalay kaya masasabi kong nagagampanan ko nang maayos ang trabaho ko. Hanga talaga ako kay Mr. Alastair dahil ginagawa niya lahat ng ito dati nang siya lang.Kahit na hindi gan’on kadali ang trabaho bilang secretary ay nai-enjoy ko naman ito dahil sa kakulitan nina Mr. Brooke at Young na dinagdagan pa ng pagiging pikunin ni Frances kaso si Ms. Boa talaga, walang pagbabago at sinusungitan pa rin ako sa di malamang dahilan.Yung naging lunch out namin nina Marj at Bree n’ong nakaraan ay nasu
Pagdating ko sa kompanya ay kapansin-pansin ang pagiging abala nang lahat. Hindi ako agad napansin nina Mr.Brooke nang madaanan ko ang department nila kung hindi ko pa sila binati.Pagpasok sa loob ay nandoon na si Mr. Alastair sa kanyang table nang makarating ako, na tulad nina Young na sa sobrang busy ay hindi siguro napansin ang presensya ko. Binati ko rin ito upang makuha ang atensyon."Sorry. Nandyan ka na pala, Ms.Arkesha. Good morning rin." Tipid itong ngumiti."Mukhang abala po ang lahat,” ani ko."Next month na kasi ang opening ng warehouse na itinayo sa Laguna. May mga dinagdag kasing detalye si Miss President,” nakangiting tugon ni Mr.Alastair kahit na halata ang stress sa itsura nito."Oo nga pala.”"Sinend ko na sa email mo yung mga gagawin mo, check mo na lang," dagdag nito."Thank you po."“Nga pala, as per Miss President ay nabanggit na niya sayo na mula ngayon ay sa loob na ng office niy
"Ma, where's my basketball shoes?" sigaw ni Noah."At the shoe rack!" balik kong sigaw."Not this one, gusto ko po yung bigay ni Papa Lyle," himutok ng anak ko."Naputikan iyon n'ong nakaraan nang naglaro kayo ng basketball. Nilabhan ng mommy mo kaninang umaga," tugon ko.Iniipitan ko ngayon ang buhok nang magta-tatlong taon naming anak ni Leigh na si Lightley. Pinaayos ko siya ng upo sa sofa upang mai-tirintas ko nang maayos ito. "Wag malikot, baby. Parating na si Daddy Zeus mo."Mas lalo ito naging malikot na may pagkampay pa ng kaniyang paa nang marinig ang pangalan ng daddy niya. "Daddy! Daddy! Daddy!" she excitedly chant.Imbes na mainis ay mas napangiti pa ako sa sobrang ka-cute-an nito. Para siyang mini-version ni Leigh na mas makulit nga lang."Maglalaro po uli kami nina Hugo. Ano pong gagamitin ko?" Mula sa isang pasilyo ay lumabas ang anak ko.Nang balingan ko siya ay bahagyang natawa ako sa itsura nito, kunot na kuno
"Leigh....!" Nabalot ang buong silid ng sigaw ni Arkesha, mabilis nitong pinuntahan ang kasintahan.Binitiwan ni Arkesha ang hawak na katana at baril, madali nitong sinalo si Leigh bago pa man ito tumumba sa lupa."A-Arkesha," Leigh groaned in pain.Kinapa ni Arkesha ang tama ng baril sa likod nito. "L-Leigh?" Nanginig siya nang makitang may bahid ng dugo ang kaniyang kamay.Nagsimulang umagos ang masaganang luha mula kay Arkesha at napahagulhol na sa iyak."No. No. No. My love, please," Arkesha cries.Masuyong inabot nang nanghihinang kamay ni Leigh ang pisngi ni Arkesha na basa ng luha."Hush, my love. Sshhh" pagpapatahan ni Leigh sa minamahal."D-Don't leave me
"Don't kill him," Leigh dangerously exclaim."Miss President," bulalas ni Heloise.Sumilay ang ngisi sa labi ni Ichi-sanMula kay Arkesha ay nalipat ang dulo ng katana ni Leigh sa kaniyang tito. "I will kill him," she added.Nawala ang pagkakangisi ni Ichi-san dahil sa tinuran ni Leigh. Seryosong nakatingin lamang ito sa kaniyang tito."My oh my beautiful niece, why are you going to kill your own auncle? Ako na lang ang natitira mong pamilya mula nang mamatay si Carleigh at Val, ako lang ang nakaka-intindi sayo, ako ang nasa tabi mo n'ong mga panahong tinalikuran ka ng mundo. Sa lahat ng ginawa ko para sayo ay ang pagpatay sa akin ang isusukli m-"
Humahangos si Heloise pagkapasok sa isang silid. Sinundan niya ang narinig na malakas na kalabog at dito siya sa kwartong ito dinala ng kaniyang mga paa.Natigilan si Heloise nang masaksihan kung paano halos mapuno ang silid ng dugo ng mga patay na bantay na nakahandusay sa sahig. Halos putol na ang ulo ng mga ito at ang iba'y hindi na makilala ang mga itsura.Halos napahawak naman siya sa kaniyang bibig sa pagkagulat habang nasasaksihan sa kaniyang harapan kung paano sunod-sunod na hinahampas ni Arkesha ang mukha ng hawak nitong lalaki sa pader."Nasaan si Ichi-san?" mahina ngunit galit na tanong ni Arkesha sa lalaking halos hindi na makilala ang itsura.Muli niyang hinampas nang malakas ang mukha ng lalaki sa pader nang hindi ito nagsasalita."Wakarimasen! Wakarimasen!""Ano!?" Umalingaw-lingaw sa buong silid ang sigaw na iyon ni Arkesha.Ihahampas sana uli ni Arkesha ang mukha ng lalaki sa pader nang lakas na loob siyang nilapitan
"Let's rescue Leigh first," determinadong wika ni Arkesha."No. Eva is waiting for us," pagkontra naman ni Heloise."We can't rescue Ate Eva kung wala si Leigh.""Miss President would be fine. How about Eva, alam na ba natin kung nasaan siya? Is she okay or….is s-she's dead?""That's it, hindi natin alam kung nasaan si Ate Eva. Mas mahuhuli lang tayo,” katwiran ni Arkesha."Mas mahuhuli tayo kung susundan natin kung saan nila dinala si Miss President. It's much more risky. Kita mo naman kung gaano karaming bantay ang nakapalibot sa kaniya kanina."Halos magsukatan ng tingin sina Arkesha at Heloise. Parehas gustong masunod. Parehas ayaw magpatalo. Parehas na gustong iligtas ang mga minamahal."I'm going to rescue, Leigh, all alone," mariing ani Arkesha."All by myself, I'm going to rescue, Eva," determinadong wika naman ni Heloise.Arkesha’s face softened."Please, be careful,” she whisper.
"Sigurado kayong nandiyan si Eva?" tanong ni Heloise. Binigay nito kay Leigh ang binocular na ginamit."We'll know if we'll get inside," ani ko.Nasa isa kaming bangin na may kalayuan sa mansyon ngunit tanaw mula rito. Nagpaplano kami kung papaano papasukin ang mansyon ni Ichi-san."They we're armed with katana and guns," komento ni Leigh habang siya naman ang sumisilip sa kabuuan ng mansyon gamit ng binocular."Hindi sila ganiyan karami nung huli nating punta, hindi rin sila armado," dagdag ko."Kung gan'on ay nasa loob nga niyan si Eva. Alam nilang pupunta tayo," wika ni Heloise."How we will get inside?" tanong sa amin ni Leigh nang bitawan na rin niya ang binocular."Shouldn't we call a police?" suhestyon ko."That would be a stupid act," kontra sa akin ni Heloise."Paano tayo papasok? Wala tayong anumang armas--""Ya, anata wa dare desu ka." [Who are you?]Nabigla kaming tatlo sa pagsulpot ng isang hap
Arkesha's POVs:Halos matumba ako sa lakas nang pagkakasampal sa akin ni Heloise pagkakita sa akin nang maabutan namin siya rito sa airport. Hindi pa ako nakakabawi sa nangyari ay kinuwelyuhan ako nito na halos pakiramdam ko ay sinasakal ako. She lifted me up, almost tearing the collar of the blouse I am wearing, I can hear the slight rasp of material ripping. Her eyes were swearing in anger, she clenched her jaw."Why did you let her leave!?" sigaw ni Heloise sa buong mukha ko.Hindi ko malaman kung paano magre-react. Pakiramdam ko ay biglang pinutol ang dila ko, tanging iling lamang ang kaya kong itugon nung mga oras na iyon.Mabigat ang paghinga ni Heloise at matalim ang tingin nito na waring gusto ako nitong patayin, ngunit nakikita kong pilit nitong pinapakalma ang sarili.Agad na gumitna sa aming dalawa si Leigh. "Stop it, you two," mahinahon na pakiusap ni Leigh.Humigpit pa ang pagkaka-kwelyo sa akin ni Heloise na halos hindi ako mak
May pag-aalangan akong kumatok sa kwarto ni mama. Makalipas ang ilang segundo ay wala akong nakuhang anumang tugon mula sa loob. I don't know if mama is inside. Imbes na umalis na lang ay mas nanaig sa akin ang kuryusidad na pumasok.Baka ako tuluyang nilamon nang matinding antok kagabi ay hindi ako maaaring magkamali na binanggit ni Ate Eva ang pangalan ng papa ni Leigh. Ang tanong ko ay, anong koneksyon ni mama sa papa ni Leigh? May nakaraan ba silang dalawa? At ano ba talagang nangyayari? Iyon ang gusto kong malaman kay mama.The door creaked as I opened it slowly, the darkness of the room greets me. Kinapa ko ang switch ng ilaw sa bandang gilid upang bigyan ng liwanag ang buong silid. Bahagya akong nanibago sa itsura ng kwarto, wala masyadong nagbago rito ngunit hindi ko na matandaan kung kailan ang huling beses na nakapasok ako rito sa kwarto nila papa. If my memory ser
Leigh's POVs"Why do you always keep following me!?"Nagitla ako dahil sa ginawang pagbulyaw sa akin ni Arkesha. My body froze and my tounge got stuck yet I can't help but to smile, she's still beautiful even she's upset. She rolled her eyes at me, mukhang mas lalo niyang ikinainis ang pagngiti ko.Tatlong araw na ako dito sa mansion nila at wala akong ginawa kundi ang suyuin ang mahal kong hindi raw ako maalala."Because, I love you." I smiled sweetly. "Follow what you love daw kasi-- ayy do what you love yata iyon. Basta gan'on, mahal kita."Kumunot ang noo nito dahil sa tinugon ko at napapailing na parang di makapaniwala sa mga sinasabi ko. Sa kabila nang hi