"Number 1!" Biglaang sigaw nito sa amin kaya madalian kaming naglabas ng yellow pad at nagsimulang mag-long quiz. Shocks, hindi ko alam na pati pala sa subject na ito ay may quiz kami! Mabuti na lang at advance ako mag-basa kahit papaano.
After our 50 items long quiz, our prof announces the scores from highest to lowest. Of course, I'm the highest! Nahirapan din ako don kahit pa nag-review ako. Long quiz lang 'yon, hindi 'yon tinuturing na long test dahil kung mahaba na ang long quiz namin, mas mahaba talaga ang long test.
The school bell ring, tinali ko ang buhok ko bago ko kinuha namin ang gamit ko. Binitbit ko ang 2 na libro ko sa kanan na braso ko at isinabit ang bag ko sa kaliwa kong balikat.
At syempre, makamandag na naman ang kadaldalan ni Sebastian na inaasar si Avianna na kararating lang mula sa bulding niya.
"Si Avianna! Kitang-kita ng dalawa kong mata, may kasama kang lalaki kahapon sa Dapitan! Naka-sumbrero 'yung lalaki kaya hindi ko makita! Bagong baby mo ba 'yon?" pangtsi-tsismis ni Sebastian at tsaka ako inakbayan at kinuha ang mga dala kong libro, tutal ay kami na naman ang nahuhuli.
"Anak ng, hindi nagsasabi 'to," saad ni Veronica at bahagyang kinurot sa tagiliran si Avianna na nasa gitna nila ni Alondra.
"I feel so betrayed," asik ni Alondra at sinabunutan si Avi.
"Alam ninyo naman kasing matinik sa lalaki 'yang si Avi, nakakapagtaka pa ba 'yon?" Tanong ko nang makapasok kami ng cafeteria at dumeretso sa inuupuan namin.
Hindi ko tinignan si Valentin pero naramdaman ko ang presensya niyang nakatingin sa akin ng harap-harapan dahil sa kabilang center table din ito naka-upo. Pagkatapos namin kumain ay ilang kwentuhan pa ang naganap habang ako ay busy magbasa ng libro.
"Mave, tara palit tayo damit," asik ni Alondra nang matapos kaming kumain. Tumayo ako pati si Veronica.
"Ano class ninyo?" Tanong ni Kuya.
"Defense class," si Seb ang sumagot.
Defense class kami ngayon, at lahat ng class ay required sumali sa defense class, libre ito at walang bayad dahil required na matuto ang lahat ng estudyante niyo.
When we got to the locker room we changed clothes. Ang sinuot ko ay black racerback at itim na dolphin shorts na may cycling sa loob dahil masyadong maikli. Pagkatapos kong isintas ang sapatos ko ay binitbit ko ang tumbler ko at lumabas ng locker room at nakita ko si Sebastian at nakabihis na, naka-black sando ito pati black shorts at ang Nike na sapatos.
Pumunta kami ng Martial Room at nakita ko ang iba't-ibang estudyante doon. Ang iba ay nagsisimula na umatake maglabanan at mag-espadahan sa ibang place ng mat.
Umupo kami sa gilid ng itim na mat na may logo ng university namin at kung saan lalaban ang dalawang tao. Nagtaka ako nang makita ang higher level sa pwesto namin, dapat ang kalaban namin ay ang ka-year lang namin.
"Good afternoon, Class! As for today, we'll test your defense skills if it's improving. We decided to invite our fellow higher levels to cooperate with us." Our instructor said.
Marami pa siyang sinabi kung bakit sila ang kalaban namin ngayon, instructions, ang ibang magkakalaban. Si Avianna ay may kalaban na babae, todo cheer sa kanya si Trevor na kaibigan niya, si Alondra naman ay may kalaban na lalaki, si Veronica at Sebastian ay parehong lalaki ang nakuha.
"Ms. Castel and Light Sanchez," asik ng instructor.
Nagsimula na ang defensing, si Avianna at Veronica ay parehong natalo. Si Alondra at Sebastian naman ay parehong nanalo. Maraming tama sa mukha at braso si Avi at Veronica kaya ginamot sila.
"Next, Ms. Castel and Sanchez. Please, proceed inside the mat."
Nakangiti pa nang magsalubong kami sa gitna ni Light. Dumako ang tingin ko sa likuran niya at nakita ko si Valentin na nakahalukipkip at pinapanood kami.
"Okay, again, first who'll get 5 points wins." Huling sinabi ng instructor bago kami iwanan sa gitnang dalawa nagtititigan.
Iginalaw ko ang ulo ko pagilid sa kaliwa at pagilid sa kanan na ani mo'y pinag-aaralan ang mukha ni Light. Hindi ko kabisado ang galaw ni Light dahil ito ang unang mapapanood niya ako at mapapanood ko siya at makakalaro ang isa't-isa.
Gumalaw-galaw siya paikot-ikot sa akin pero ako ay hindi gumagalaw sa kinatatayuan ko. Lahat ng tao ay nakatingin sa amin dahil nagtataka kung bakit hindi ako gumagalaw.
"Ms. Castel, make your move. Masasaktan ka ng opponent mo," ani instructor. Tss, hindi ba siya makapag-hintay?
Ilang beses pang umikot sa harapan ko si Light nang naka-ngiti, pero walang emosyong ko lang itong tinitignan. Itinaas niya ang dalawang kamay niya nang huminto siya sa mismong harapan ko.
Itinaas ko ang kamay ko hindi para lumaban, kundi para magtali ng buhok. Low ponytail ang ginawa ko sa buhok ko, dahan-dahan kong ipinasok ang tali sa buhok ko at tsaka ito hinigpitan at nilagay ang dalawang kamay sa dalawang gilid.
Inayos niya ang pagtaas ng dalawang kamay niyang naka-kuyom na kamao. Tumingin ako sa paligid at nagkunwaring nasasayang ang oras ko at dahan-dahan bumuntong hininga ng malakas.
Itinaas ko ang kanan kong kamay at tsaka itinuro sa taas at bahagyang ginalaw ang index finger ko at isinenyas na siya ang unang umatake sa akin.
Ngumiti ito ng nakakaloko at tsaka tumakbo palapit sa akin at tsaka ako inatake ng suntok pero ako ay todo atras at ilag kung saan siya sa parte ng katawan ko umaatake.
Pero hindi ko inaasahan ay matatamaan niya ako sa hita ng sipa niya pero hindi ko inalintana ang sakit na dinulot sa akin non.
"Bobo ka, Light! Bakit mo dinaplisan?!" Dinig kong sigaw ni Kuya Veron.
"Tanga ka!" Si Avi at Veronica.
"Rest in peace, bro!" asik ni Sebastian.
Ngumiti lang si Light sa akin pero wala ko pa rin siyang emosyong tinignan. Unti-unti akong ngumiti sa kaniya at unti-unti ring nawala ang ngiti sa kaniya.
Umatake siya pero binalanse ko ang sarili ko, tumalon ako at ipinatong ang dalawang kamay ko sa magkabilang balikat niya at tsaka siya tinalunan at nilusutan.
Nang bumagsak ako sa mat ay umupo ako nang hindi tumatama sa mat at tsaka siya pinatid ng isa kong paa ng mabilisan. Mabilis naman itong natumba, tumayo ako at tsaka siya sinipa sa tyan ng hindi gaanong malakas pero sapat na rin 'yon para masaktan siya.
Ilang beses pa ang nangyari at syempre ay nanalo ako. Si Light ay ginamot na rin ng med student, si Kuya Veron at Von ay parehong nanalo dahil trained din ito. Pero kailangan pa nila ng more practice dahil ilang araw lang ata silang trinain ni Daddy tapos tumigil na sila kesyo tinatamad na daw.
After we change our clothes, we go straight ahead to the cafeteria because, after this, it's our 1 vacant and still have 2 class consists of long quiz and then dismissal. And here's Sebastian, still talking beside me like a child. I carried my 2 books, I'm planning to review while eating.
"Mave, 'oy! Samgyup tayo mamaya," asik ni Sebastian.
"Libre mo ba, Seb?" Lingon sa amin ni Avi.
"Kapag libre 'yan, g ako!" Saad ni Veronica na nag-thumbs up pa sa amin.
"Libre mo'ko, Kuya! Wala na akong pera," tawa ni Alondra.
"Tanga kayo, sino ba nag-sabing kasama kayo? Kayo ba si Mave, ha?" Mapang-inis na sagot niya, "Si Mave lang, hindi kayo! Assuming kayo d'yan, very bad, ah. Tsk," bahagya pang umiling si Sebastian na ani mo'y dismayadong dismayado sa mga kaibigan. Kinuha niya sa akin ang librong dala-dala ko.
"Ay, weh ba?" Mataray na tanong ni Alondra sa kapatid.
"Libre lang, eh. Damot," nagtatampong saad ni Avi.
"No comment, since high school talaga mahal na mahal mo na si Mave. Nakalimutan mo na ba ang lahat ng pinagsamahan natin, Seb? Kahapon, sabi mo mahal mo ako-" ma-dramang saad ni Veronica.
"Alam niyo, tangina talaga, mga trash talker kayo." Pigil ni Sebastian sa sasabihin ni Veronica. Inilagay niya ang mga libro ko sa bag niya.
"Kaya hindi kayo gusto ng mga gusto niyo, eh. Pangit niyo rin, tanga. 'Wag na kayo umasa." Pangta-trashtalk ko rin sa kanila. Humagalpak kami ng tawa ni Sebastian at hinawakan niya ang kamay ko at sabay na tumakbo papuntang cafeteria. Tumakbo rin sila Avi, Alondra at Veronica na sinisigawan kami. Mahigpit ang hawak namin ni Sebastian sa isa't-isa at malalakas na tawa ang pinakawalan namin nang makapasok kami sa loob ng cafeteria.
"Mave, 'oy, gago!"
"Bumalik kayo, tang ina dinudugo niyo ulo ko!"
Muntik na akong matawa. Dinudugo ang ulo?!
"Puking ina ka, Mave!"
Naagaw namin ang atensyon ng karamihan dahil sa ingay namin, pumunta kami sa gilid ng table namin.
Tinignan namin si Avianna, Alondra, at Veronica na nagliliyab ang mukha sa galit. Mas natawa kami ni Sebastian at bahagyang nag-apir pa sa isa't-isa at humawak sa tyan at tumawa.
"Gago ka, Mave!" Binagsak ni Avianna ang bag niya sa lamesa.
"Sasabunutan kita, isama mo na rin 'yang kapatid kong kampon ng demonyo!" Asik ni Alondra na tinuro-turo pa kami ni Sebastian kaya mas lalo kaming natawa.
"Puking ina ka! Bastos ka, trashtalker! Ukininam!" Binagsak din ni Veronica ang gamit niya.
"Nayanig sistema ko don, ah?" Natatawang saad ko humagalpak naman ulit ng tawa si Sebastian, "Totoo naman kasi, fuckers. Talo kayo, baka nga ako pa ang gusto nila!" Muli kaming humagalpak ng tawa ni Sebastian.
"Ano bang sinasabi ninyo?" Tanong ni Veron.
"Ang weird nila," patango-tangong saad ni Dark at may tinidor pa sa bibig.
"Para din silang tanga," tumatangong sabi ni Light, "Except sa baby ko." Tumingin ako kay Light nang sabihin niya 'yon. Tinaasan ko siya ng kilay pero ngumiti lang ito ng matamis sa akin.
Napatingin ako kay Avi, Alondra, at Veronica na umupo na sa kanya-kanya nilang upuan. Humahagikgik kami ni Sebastian na umupo sa kanya-kanya naming upuan.
"Goodmorning, my baby earth!" Pang-unang bati sa akin ni Light, binigyan niya ako ng isang platong salad at dalawang mineral water.
"Wow, thank you, Light!" I smiled at him, Sebastian handed me my books while he's glaring at Light. I didn't mind him though, umiiral na naman pagkabaliw niya.
I open my book while reading, I only sip on my water first because I'm busy reading. I got distracted when someone offered me a fork with the salad on it.
I look at Light, he's looking at me seriously and still offering me the food.
"Eat," asik ni Light.
Inirapan ko siya bago isubo ang pagkain na binibigay niya at muling ibinalik ang tingin sa libro na binabasa ko.
Binuksan ko ang ikalawang libro na nasa lamesa at hinarap din 'yon sa akin at muling nagbasa. Nag-abot na naman si Light sa akin ng tinidor ng salad.
Paulit-ulit niyang ginawa 'yon, habang ako ay busy magbasa ng libro. Inabutan niya ako ng mineral water at inubos ko naman 'yon ng deretchuhan.
Nang maubos 'yon ay kinuha niya pa ang isang mineral water at muling inabot sa akin. Straight ko rin iyong ininom, matagal pa muli nang subuan ako ni Light ng pagkain kay tumingin ako dito. Naka-tingin ito sa akin nakapalumbaba.
"Wala na?" I ask, umiling ito at ngumuso naman ako at muling nagbasa. Gutom pa ako, siguro'y dahil may defense class kanina.
"Do you want more?" He asked. I just nodded without looking at him.
Pero patayo na sana siya sa inuupuan niya nang may maglapag ng isang plate ng salad sa harapan ko at dalawang mineral water.
Wala ring sabi-sabi itong umalis at lumabas ng cafeteria. Taka ko naman itong sinundan ng tingin hanggang sa mawala ito sa paningin ko.
Bago ko pa mahawakan ang tinidor ay nag-vibrate ang cellphone ko. Binuksan ko ito at binasa ang text.
Valentin Constantine:
Eatwell.
I was about to type my reply when he text me again.
Valentin Constantine:
don't let him feed you. I'm watching you.
I blinked twice before reading her last text message again. I thought I might just read it wrong, but it's not!
see you in my next one, :))!
What's the big deal if Light feeds me? Duh, as if he's my boyfriend. But base on his last message, he clearly said that he's watching me. So maybe he's somewhere here in the cafeteria.I look around the cafeteria, he's not here. I look outside and look down on the field, he's not also here. I was about to look up when I felt my phone vibrated again.Valentin Constantine:looking for me?To: Valentin Constantineyou're so hangin! I'm not kaya!
Siguro'y masarap kung tumira dito.. maaliwalas, masarap at mabango ang simoy ng hangin, malayo sa mga problema, idagdag pa ang mga naglalakihan ring puno sa paligid nito kaya malamig ang simoy ng hangin na dumadampi ang aking katawan. "Let's go inside." He talk behind me. I nodded and he walks first and reaches for the brown front door. Maganda ang loob, dirty white tiles, clean and neat living room, the white and cream color of the chandelier, brown staircase, mini bar, clean and complete kitchen. We go upstairs, it consists of 6 doors. It has a master's bedroom and 5 guests room. Parehas lang ang designs ng guest room but it has different paintings, lahat ng paintings na ito ay bigay sa akin ni Sebastia
"What am I going to do— Woah, what the hell?" Gulat siya nang isa-isa kong tinanggal ang butones ng white long sleeves ko dahil may spaghetti strap ako na white na suot sa loob at tube, hinablot ko ang itim na apron at nagsimulang maghanap ng raw dish na pwedeng lutuin. Siguro ay Korean types of meat na lang ang lulutuin ko."Mag-hain ka, 'yun lang at lumayas ka na rito.""Umalis na ang basketball players, ang mga pinsan mo at ang barkada nalang ang nandito." Sabi niya habang naghahain ng utensils sa long table.Matagal pa akong nagluto, habang hindi pa rin ako nilulubayan ni Sebastian ma
Bumaba ako habang bitbit ang dalawang blue workout mat na gagamitin ko at ang jumping rope at ang cellphone ko dahil hindi ako nakakapag-workout nang walang music na naririnig. Dumeretso ako sa kitchen at nakita ko silang lahat doon. Ang barkada, sabagay.. lahat kami ay tanghali pa ang pasok. Ang Castel Clan at ang mga kapatid ko. Himala, ang aga nilang gumising, ah? Achievement for the day, nice. Dumeretso ako sa refrigerator at kinuha ko ang tumbler ng tubig. Lahat sila ay kumakain na, sa Castel Clan ay lahat sila'y marunong mag-luto. Wala silang hindi alam na gawain, lahat ay dapat alam nila. Katulad din ng sa akin, tinuruan din sila ng kanilang Grandfather. Ewan ko sa ba dalawa kong kapatid na ubod ng tamad. "Nand'yan ka na naman!" Sigaw ko kay Calyx na nasa usual seat ko. Padabog kong nilagay ang jumping rope na bitbit ko sa harapan niya. Sa gulat niya ay nabulunan ito, kinuha ko ang baso niya at ininom ito.
He looks like an angel sent from above that came down here in the parallel universe. Aside from his handsome looking face, his body fits him well.. his biceps and triceps, his board shoulders, the whole body that fits him well plus the height that I can't reach.Hindi na ako magtataka kung may abs rin ito kagaya ng mga kapatid kong ibinabalandra ang katawan sa bahay na akala mo'y model ng Calvin Klein, hindi ko naman ito masisisi dahil talaga namang magaganda ang katawan nila.Pati rin ang mga pinsan ko na alagang-alaga sa katawan nila na halos gawing bahay ang gym dahil sa pagwo-workout, hindi nila ginagamit ang gym nila sa sarili nilang bahay.
It's me and Valentin.. in one painting!"No... no!" I said hysterically and still shocked.Mas lalong dumiin sa bibig ko ang kamay ko nang makilala at mapagtanto kung sino ang dalawang taong 'yon ang nasa loob ng painting."Oh my god!" His voice echoed again inside my head.He said that he's falling in love with this girl in the painting.. someone she can't call her 'mine'! He's falling for me, the playboy's falling for me? I don't get it.
Our prof is not yet arriving at the classroom so I walk peacefully and entering the front door. But I stopped walking when someone's sitting at the back of my chair and peacefully reading a book, okay who the hell are you? I walk towards my chair and slightly lean to look for his face, I froze when I saw an unknown handsome-looking man. But he caught my eyes and his eyes widened as he saw me. He put down his book and sit properly. I didn't mind him and just sit on my chair and pat Sebastian's head, nakatingala ito at nakapikit, he didn't move an inch so I look at Alondra who's looking also to her Brother.
I quickly open my eyes as I heard a familiar voice behind me, Kriston's face is not an inch far away from me. Isang tulak na lang ay mahahalikan ko na ito, mas mabilis pa sa bente kwarto oras kong nahiwalay ang sarili ko sa kaniya before standing up. I look back and saw Valentin looking at us dangerously like we did something crime."What?" My voice's nervous as hell."We'll talk," walang pag-aalinlangan niya akong hinila palayo kay Kriston.Dinala niya ako sa tahimik at walang taong lugar na parte pa ng university. Napasinghap ako nang marahas niyang ibinato ang kamay kong ginamit niya sa panghila. Tumalikod ito sa akin at tumingala, isinuklay nito ang buhok niya gamit ang kamay.
Pinunasan ko ang gilid ng labi ko bago tumayo pagkatapos niya akong itulak paupo sa malamig na sahig. Palagi akong nasa tapat ng bahay nila, kung may lalabas man ay halos makipagaway na ako habang tinatanong kung saan ko maaaring makita si Mave at masundan.On the cliff, we can see the skyscrapers here. Nakikita ko ang ibang tore'ng ginawa ko noon. Habang pinagmamasdan ang anak kong nakaluhod sa harap ng lapida ng kaniyang kapatid at naglapag ng dalawang bouquet ng bulaklak doon ay hindi ko maiwasang hindi maalala ang nakaraan kung saan nangnginginig ang kamay ko habang tinatabunan ng mga rosas ang maliit na kabaong at ang loob non ay ang jar na puno ng dugo ni Mave.When I lost my child, I also lost myself. I feel like
"We broke up years ago. And I know that she's not low to have a child with Light Sanchez!"Tumawa si Axon Hidalgo, "Angelic girls still have bad sides. Based on experience, though.""Sigurado ka ba? Baka nagkakamali ka lang?" kalmado kong sinabi pero mariin."Dude, it's all over the news, internet and magazines. Noong una ay hindi din ako makapaniwala, but when I heard Alondra talking to Mave.." nagkibit siya ng balikat.May punto si Axon Hidalgo dahil magkasama sila ni Alondra sa iisang bahay. Nagagali
Thank you for being with Markisha and Valentin's journey of love and sorrow. This is the epilogue of Bons Amis Series 1.Markisha taught me many things in life. She taught me that I'm capable of loving someone else. And that's her.Markisha taught me how to love. She taught me to love everyone without asking anything in return. Her loved soothed me from the bad things that haunted me. She take all the demons and monsters inside me by her lips and her eyes.She married Light Sanchez, my best frien
It was so hard.. long.. thick! I've seen this before but it's too.. oh my gosh!Bumangon siya at sa isang iglap, siya na muli ang nakaptong sa aming dalawa. Napalunok ako pero bahagyang natawa bandang huli dahil sa pinaggagawa namin. Natigil lang ako sa pagtawa nang dumampi na naman ang kaniyang labi sa akin."Which one do you prefer? Below or above?" tanong ko bago pa malunod sa makamandag niyang halik sa akin.Napalunok siya. Tila hindi inaasahan ang tanong ko. Mapang-akit na ngiti ang iginawad ko sa kaniyang habang tinititigan siyang nahihirapang sumagot.
Nasa gitna ako ng pag-iisip nang biglang tumunog ang cellphone niya sa side table katabi ko. Kakatapos ko lang patulugin si Aurora so she moved a bit.Kinuha ko ang cellphone at nakitang Unknown Number ang tumatawag, kinatok ko si Valentin na nasa loob ng bathroom."What?" he shouted from inside."Uh. Someone's calling.." marahan kong sinabi."Who is it?""Unknown Number
And yes, I have a driver just like what he said. Sinamahan pa nila ako ni Aurora pababa ng basement. Before I leave, I looked at Valentin who's already looking at me darkly. I feel like if Aurora's not here, he would have his initiative to drive me to work. Iniwan ko sila roon.Habang papalayo ang sasakyan, tinignan ko silang dalawa sa rear mirror. They were just standing there while looking at the car leave. Nandoon naman si Anna, kaya pwede siyang tanungin ni Valentin tungkol sa mga hilig at gusto ng anak ko. Or he can just actually ask Aurora about it.There were familiar faces for me. Habang nasa cellphone ko ang paningin ko, nakikita ko sa gilid ng mata ko ang pagtingin sa akin ng mga iilang modelo.
For a moment, I felt him behind me. I turned slowly. Ganoon na lang ang panghihina ko nang makita siya. He looked so hurt with bloodshot eyes. His eyes were weak and in pain. It tells me how he longed, regret, loved, begged.My heart is falling for the image of my daughter as I looked at him. I was about to say something when he suddenly pulled me for a tight embrace. The embrace I longed for years.Napasinghap ako nang isiksik niya ang mukha niya sa aking leeg. My eyes widened more as I watched his shaking hands clutched my shirt so tight and pulled me softly.I wanted to push him away, but I'm too weak t
Busy si Aurora at Valentin mag-usap kaya hindi nila napapansin ay pagsisipaan namin ni Light sa ilalim ng lamesa dahil halos lahat ng salita ni Valentin ay inirorolyo niya ang mata niya. Kinagat ko ang bahagi ng labi ko nang mariing pumikit si Light dahil napalakas yata ang pagkakasipa ko.When Valentin noticed our weird stuff under the table, he turned to me first. I became serious but he still caught me laughing a bit. Sunod siyang tumingin kay Light na nakapikit pa rin. Nag-iwas na lang ako ng tingin.Labag man sa kalooban ko, tinulungan kong mag-ayos ng damit si Aurora. Pagkatapos kong mag-ayos ng gamit ni Aurora habang busy silang mag-usa ni Valentin sa kama habang nakatanaw sa ginagawa ko ay pumunta na ako sa kwart
Gusto ko ring sabihin na pati ako ay gusto ng separate room. Kung ayaw niya, sa tabi na lang ako ni Aurora. Mas gusto ko pa iyon. Before, I was expecting him to shout at me again and burst out with his anger at me like last night.But now, I can't believe that were both calm while talking. Hanggang ngayon ay natatakot pa rin ako sa maaaring mangyari. Kung magagalit siya sa akin ng habang buhay, I'll understand that. I deserve that dahil alam ko ang kasalanang ginawa ko.May punto rin siya kagabi. I know I should have told him about my pregnancy before. But I chickened out. Natakot at nasaktan ako dahil buong akala ko sa mga nagdaang panahon ay may pamilya na siya na bubuoin kasama si Amara.