"What am I going to do— Woah, what the hell?" Gulat siya nang isa-isa kong tinanggal ang butones ng white long sleeves ko dahil may spaghetti strap ako na white na suot sa loob at tube, hinablot ko ang itim na apron at nagsimulang maghanap ng raw dish na pwedeng lutuin. Siguro ay Korean types of meat na lang ang lulutuin ko.
"Mag-hain ka, 'yun lang at lumayas ka na rito."
"Umalis na ang basketball players, ang mga pinsan mo at ang barkada nalang ang nandito." Sabi niya habang naghahain ng utensils sa long table.
Matagal pa akong nagluto, habang hindi pa rin ako nilulubayan ni Sebastian ma
Bumaba ako habang bitbit ang dalawang blue workout mat na gagamitin ko at ang jumping rope at ang cellphone ko dahil hindi ako nakakapag-workout nang walang music na naririnig. Dumeretso ako sa kitchen at nakita ko silang lahat doon. Ang barkada, sabagay.. lahat kami ay tanghali pa ang pasok. Ang Castel Clan at ang mga kapatid ko. Himala, ang aga nilang gumising, ah? Achievement for the day, nice. Dumeretso ako sa refrigerator at kinuha ko ang tumbler ng tubig. Lahat sila ay kumakain na, sa Castel Clan ay lahat sila'y marunong mag-luto. Wala silang hindi alam na gawain, lahat ay dapat alam nila. Katulad din ng sa akin, tinuruan din sila ng kanilang Grandfather. Ewan ko sa ba dalawa kong kapatid na ubod ng tamad. "Nand'yan ka na naman!" Sigaw ko kay Calyx na nasa usual seat ko. Padabog kong nilagay ang jumping rope na bitbit ko sa harapan niya. Sa gulat niya ay nabulunan ito, kinuha ko ang baso niya at ininom ito.
He looks like an angel sent from above that came down here in the parallel universe. Aside from his handsome looking face, his body fits him well.. his biceps and triceps, his board shoulders, the whole body that fits him well plus the height that I can't reach.Hindi na ako magtataka kung may abs rin ito kagaya ng mga kapatid kong ibinabalandra ang katawan sa bahay na akala mo'y model ng Calvin Klein, hindi ko naman ito masisisi dahil talaga namang magaganda ang katawan nila.Pati rin ang mga pinsan ko na alagang-alaga sa katawan nila na halos gawing bahay ang gym dahil sa pagwo-workout, hindi nila ginagamit ang gym nila sa sarili nilang bahay.
It's me and Valentin.. in one painting!"No... no!" I said hysterically and still shocked.Mas lalong dumiin sa bibig ko ang kamay ko nang makilala at mapagtanto kung sino ang dalawang taong 'yon ang nasa loob ng painting."Oh my god!" His voice echoed again inside my head.He said that he's falling in love with this girl in the painting.. someone she can't call her 'mine'! He's falling for me, the playboy's falling for me? I don't get it.
Our prof is not yet arriving at the classroom so I walk peacefully and entering the front door. But I stopped walking when someone's sitting at the back of my chair and peacefully reading a book, okay who the hell are you? I walk towards my chair and slightly lean to look for his face, I froze when I saw an unknown handsome-looking man. But he caught my eyes and his eyes widened as he saw me. He put down his book and sit properly. I didn't mind him and just sit on my chair and pat Sebastian's head, nakatingala ito at nakapikit, he didn't move an inch so I look at Alondra who's looking also to her Brother.
I quickly open my eyes as I heard a familiar voice behind me, Kriston's face is not an inch far away from me. Isang tulak na lang ay mahahalikan ko na ito, mas mabilis pa sa bente kwarto oras kong nahiwalay ang sarili ko sa kaniya before standing up. I look back and saw Valentin looking at us dangerously like we did something crime."What?" My voice's nervous as hell."We'll talk," walang pag-aalinlangan niya akong hinila palayo kay Kriston.Dinala niya ako sa tahimik at walang taong lugar na parte pa ng university. Napasinghap ako nang marahas niyang ibinato ang kamay kong ginamit niya sa panghila. Tumalikod ito sa akin at tumingala, isinuklay nito ang buhok niya gamit ang kamay.
It's a room with black and blue color, paikot niya itong iginala ang camera sa buong kwarto hanggang sa tumigil sa isang pamilyar na painting, it's my painting. After a few seconds of that, it turned again into a different painting beside it, since it's long.. it's not enough to fit the video in 1 story.Sebastian poured again on my glass water. The continuation of the video is a very big canvass, and already has a caption, "he's in love with whom? #brotherslove hahaha! @valconstantine". I hold the screen so I could finally see the painting clearly.It's a painting of a girl with her beautiful white wedding gown and a man with his black tuxedo, this one really looks happy. Unlike the one he painted that's inside my room
I stare at the Shein plunging neck-mesh overlay maroon maxi dress that Valentin gave me for a moment, the dress fits my body well. I even saw the coca-cola curves of my body and as well as my cleavage, I wear the black stilettos as well as the accessories he also gave me. It's 9:50 AM when I finished, and I'm just waiting for Valentin's text message. Pero imbis na sa kaniyang number ang ma-receive ko ay sa unknown number ang natanggap ko. Unknown Number: mam order po i2 Kumunot ang noo ko habang matapos ko itong basahin maigi. Okay, what the hell? Hindi
Naglakad ako palapit sa pintuan pagka-alis ng binata. Binuksan ko ito at puro ilaw ang bumungad sa akin, naglakad ako palapit sa pintuan nang may mahagilap akong stand na may sulat kaya kinuha ko ito. "Straight ahead, princess." Binuksan ko ang ikatlong pintuan, at napatingin muli ako sa stand na may sulat kaya kinuha ko itong muli. "Last 2." Inulit ko sa ikatl
Pinunasan ko ang gilid ng labi ko bago tumayo pagkatapos niya akong itulak paupo sa malamig na sahig. Palagi akong nasa tapat ng bahay nila, kung may lalabas man ay halos makipagaway na ako habang tinatanong kung saan ko maaaring makita si Mave at masundan.On the cliff, we can see the skyscrapers here. Nakikita ko ang ibang tore'ng ginawa ko noon. Habang pinagmamasdan ang anak kong nakaluhod sa harap ng lapida ng kaniyang kapatid at naglapag ng dalawang bouquet ng bulaklak doon ay hindi ko maiwasang hindi maalala ang nakaraan kung saan nangnginginig ang kamay ko habang tinatabunan ng mga rosas ang maliit na kabaong at ang loob non ay ang jar na puno ng dugo ni Mave.When I lost my child, I also lost myself. I feel like
"We broke up years ago. And I know that she's not low to have a child with Light Sanchez!"Tumawa si Axon Hidalgo, "Angelic girls still have bad sides. Based on experience, though.""Sigurado ka ba? Baka nagkakamali ka lang?" kalmado kong sinabi pero mariin."Dude, it's all over the news, internet and magazines. Noong una ay hindi din ako makapaniwala, but when I heard Alondra talking to Mave.." nagkibit siya ng balikat.May punto si Axon Hidalgo dahil magkasama sila ni Alondra sa iisang bahay. Nagagali
Thank you for being with Markisha and Valentin's journey of love and sorrow. This is the epilogue of Bons Amis Series 1.Markisha taught me many things in life. She taught me that I'm capable of loving someone else. And that's her.Markisha taught me how to love. She taught me to love everyone without asking anything in return. Her loved soothed me from the bad things that haunted me. She take all the demons and monsters inside me by her lips and her eyes.She married Light Sanchez, my best frien
It was so hard.. long.. thick! I've seen this before but it's too.. oh my gosh!Bumangon siya at sa isang iglap, siya na muli ang nakaptong sa aming dalawa. Napalunok ako pero bahagyang natawa bandang huli dahil sa pinaggagawa namin. Natigil lang ako sa pagtawa nang dumampi na naman ang kaniyang labi sa akin."Which one do you prefer? Below or above?" tanong ko bago pa malunod sa makamandag niyang halik sa akin.Napalunok siya. Tila hindi inaasahan ang tanong ko. Mapang-akit na ngiti ang iginawad ko sa kaniyang habang tinititigan siyang nahihirapang sumagot.
Nasa gitna ako ng pag-iisip nang biglang tumunog ang cellphone niya sa side table katabi ko. Kakatapos ko lang patulugin si Aurora so she moved a bit.Kinuha ko ang cellphone at nakitang Unknown Number ang tumatawag, kinatok ko si Valentin na nasa loob ng bathroom."What?" he shouted from inside."Uh. Someone's calling.." marahan kong sinabi."Who is it?""Unknown Number
And yes, I have a driver just like what he said. Sinamahan pa nila ako ni Aurora pababa ng basement. Before I leave, I looked at Valentin who's already looking at me darkly. I feel like if Aurora's not here, he would have his initiative to drive me to work. Iniwan ko sila roon.Habang papalayo ang sasakyan, tinignan ko silang dalawa sa rear mirror. They were just standing there while looking at the car leave. Nandoon naman si Anna, kaya pwede siyang tanungin ni Valentin tungkol sa mga hilig at gusto ng anak ko. Or he can just actually ask Aurora about it.There were familiar faces for me. Habang nasa cellphone ko ang paningin ko, nakikita ko sa gilid ng mata ko ang pagtingin sa akin ng mga iilang modelo.
For a moment, I felt him behind me. I turned slowly. Ganoon na lang ang panghihina ko nang makita siya. He looked so hurt with bloodshot eyes. His eyes were weak and in pain. It tells me how he longed, regret, loved, begged.My heart is falling for the image of my daughter as I looked at him. I was about to say something when he suddenly pulled me for a tight embrace. The embrace I longed for years.Napasinghap ako nang isiksik niya ang mukha niya sa aking leeg. My eyes widened more as I watched his shaking hands clutched my shirt so tight and pulled me softly.I wanted to push him away, but I'm too weak t
Busy si Aurora at Valentin mag-usap kaya hindi nila napapansin ay pagsisipaan namin ni Light sa ilalim ng lamesa dahil halos lahat ng salita ni Valentin ay inirorolyo niya ang mata niya. Kinagat ko ang bahagi ng labi ko nang mariing pumikit si Light dahil napalakas yata ang pagkakasipa ko.When Valentin noticed our weird stuff under the table, he turned to me first. I became serious but he still caught me laughing a bit. Sunod siyang tumingin kay Light na nakapikit pa rin. Nag-iwas na lang ako ng tingin.Labag man sa kalooban ko, tinulungan kong mag-ayos ng damit si Aurora. Pagkatapos kong mag-ayos ng gamit ni Aurora habang busy silang mag-usa ni Valentin sa kama habang nakatanaw sa ginagawa ko ay pumunta na ako sa kwart
Gusto ko ring sabihin na pati ako ay gusto ng separate room. Kung ayaw niya, sa tabi na lang ako ni Aurora. Mas gusto ko pa iyon. Before, I was expecting him to shout at me again and burst out with his anger at me like last night.But now, I can't believe that were both calm while talking. Hanggang ngayon ay natatakot pa rin ako sa maaaring mangyari. Kung magagalit siya sa akin ng habang buhay, I'll understand that. I deserve that dahil alam ko ang kasalanang ginawa ko.May punto rin siya kagabi. I know I should have told him about my pregnancy before. But I chickened out. Natakot at nasaktan ako dahil buong akala ko sa mga nagdaang panahon ay may pamilya na siya na bubuoin kasama si Amara.