*****RAIN***** "Stop pushing me that bullsh*ts, Art. Ikaw itong nawawalan na ng pag-asa sa ating dala—" "What the hell made you feel that way? May nasabi ba ako? Saan ako nagkamali o nagkulang?" "Sa honesty! Sa loyalty! Sa consistency!" sunod-sunod niyang buga rito. "You lost all of those in the process of waiting, right? Kaya biglang nagkaroon ng Kim—" "Kim is just my fu*cking assistant, Rain." Bumuntong hininga ito sa pagpipigil na sumabog din gaya niya. "Walang namamagitan sa'ming dalawa." Oh, really? Kaya pala may love team sa hospital nila, kaya pala lahat doon ay ini-isip na may namamagitan sa dalawa. Kung wala lang pala 'yun, then why the f*ck is that? Bahay-bahayan? Stage play? For f*cksake! Buhay ang isinasalba nila roon, they were dealing with sick bodies every f*cking day, and yet they still have time for those kinds of bullsh*ts? Tsss! "Yeah, convince my ass!" wala sa sarili niyang sagot. Napa-facepalm na lang ito sa katigasan niya, hinilamos ni Art ang sariling pal
*****RAIN***** BUMANGON SI Rain at sandali pang dumukdok sa naka-tiklop niyang tuhod, mariin niyang ipinikit ang kaniyang mata. Hindi inaasahang papasok muli sa isip niya ang mukha ni Art kagabi habang umiiyak at nagmamaka-awa. F*ck shit! She needs to do something about this, she can't be thinking of him the whole f*cking night— wait? Sinulyapan niya ang kulay puting alarm clock sa gilid, sa gulat ay halos lumuwa ang mata niya. 3:45, really? Forcing herself to drift off to sleep cost her the whole freaking night? Gosh, that is so unbelievable! Rain finger-combed her messy hair, paulit-ulit niya 'yung pinadaanan tsaka bahagyang sinabunutan. Nilingon niya ang kaniyang laptop sa square table, na-alala niyang hindi pa pala niya nape-print at napag-aaralan ang mga inventories doon. New years eve is coming and they were expecting for bunch of orders again. She needs to update their supplies and also they will have their machines test one of these days. A lot of tasks are waiting for her.
*****RAIN***** PUMASOK SI Rain sa banyo matapos ang ilang minutong kuwentuhan nila ni Nurse Jinky sa may pasilyo. Kasalukuyan siyang naghuhugas ng kamay sa may sink nang bumukas ang pinto roon at pumasok ang dalawang nurse na pamilyar sa kaniyang paningin. Palihim na ikinataas ng kilay niya ang sulyap at ngisi ng mga ito mula sa salamin. "Anne..." tawag ng babae sa kasama nitong tumuloy naman sa gilid na cubicle. "Have you heard about the lastest chika about Doc. Sevilla and Nurse Kim?" Mas tumaas pa ang kilay ni Rain, here they are again! Mas napapagod pa siya ngayon kumpara noong nakaraang mga araw. Why does she have to deal with these persons and these insinuations? Pinatay ni Rain ang gripo sa sink, since walang tissue at mukhang sira ang hand dryer ay nagwisik na lang siya ng basang kamay para maka-alis na kaagad doon because obviously to stay there for a bit longer will cause her more irritation. "What the hell!" Tili ng nagmamagandang si nurse Lovely sa ikatlong sink na nag
*****ART***** "Art!" "Rain, I'm begging. Do you want me to kneel down? Kiss your feet? Tell me, please..." Sobra-sobra ang nararamdamang pagpa-panic ni Art nang gabing iyon, hindi siya sanay nang gano'n. The last time he did that was when he begged his father to not let his wiife send him to America because he doesn't want to start another life anymore. Nagmaka-awa siya sa kaniyang ama at gano'n din sa kaniyang mama. Para bang parehong-pareho lang ang nangyari nang parehong gabing iyon, naging malungkot ito at malupit. Parehong-pareho lang ang mga iyon dahil gaya noong una ay hindi siya pinagbigyan ng tadhana. Ayaw niyang bitiwan si Rain o hayaang iwan siya dahil baka tuluyan na nga itong mawala sa kaniya, so he begged harder. "No, please... you don't need to do anything, I just can't decide for now." Her right arm scratched her nape unconciously. It's getting warmer and colder, she can't figure the sensation out. "Both of us are very emotional right now, it's not good to do thin
*****RAIN***** BUMALIK SI Rain sa maliit nilang opisina pagkatapos niyang kumain, ina-sikaso niya roon ang mga suppliers na kailangang kontakin, inaral niyang muli ang inventories at na-ngiti nang ma-check na niya ang lahat-lahat sa kaniyang mesa. Bago siya lumabas ay tumawag sa kaniya si Jack para mangamusta, alam nito ang nangyari since she already called this morning and Hyman surely updated her. Like the usual, maraming sermon ang tinanggap niya rito. Mostly, crazy nags from her but she still appreciated her friend's concern. The call lingers when Jean took over of the phone to sing for her so that her weariness and bad feelings would fade away. "Can't wait for you to come back, Jean. I miss your tight hugs and sweet kisses," lambing niya rito. "I miss you so much, tita ganda." "Tama na 'yan, Jean. Give it back because I still have reminders for your, tita ganda." Dinig ni Rain ang malakas na tinig ni Jack sa kung saan. "Bye po tita ganda, love you." "Love you, baby." "Yeah
*****RAIN***** "HERE..." Sumandal siya sa counter kung saan nag-aayos ng boxes of orders si Tan, ipipick-up iyon anumang oras ngayong hapon kaya't minamadali na nitong yariin ang packaging. Inilahad niya sa binata ang malinis na tuwalya para pawis nito. "You're so tired and sweaty, hindi na 'ata gumagana ang aircon namin dito." "Yeah, I think it's malfunctioning... Ang hot ko kasi, e," pagbubuhat nito ng bangko. Humilig si Rain sa counter at nag-ikot ng mata. "Ayan na naman po ang bagyo." "Bagyo, really?" "Oo, bagyo ka sa lakas ng hangin mo. Mind to control it sometimes? Baka tangayin pa ang mga gamit ko rito sa cafe at masira." Bark of laughter came out of his mouth. "Well, storm means heavy rain and thunders. You're the rain, while this handsome man is the thunder, then I think we're matched. Do you think?" "Corny mo!" Natatawa siyang umiling at tsaka kunwaring sinipat ang mga boxes para mawala sa mga titig nito. "Dry your sweat now, better change your shirt. Baka isipin ng mg
*****RAIN***** PUYAT SIYANG bumangon nang sikatan siya ng mainit na araw mula sa bintana ng kwarto, umubos si Rain ng halos isang oras sa paggalaw na parang zombie para lang mai-handa ang sarili sa pagpasok sa trabaho. She went downstairs after a few routines, and head directly to the counter for her coffee. She's still sleepy and she keeps on yawning every passing minute, ihininto niya lang nang tumabi na siya kay Wind para sumabay sa agahan nila. She could feel some eyes piercing her like a criminal they need to guard down. She's starting to fill her plate with the delicious garlic rice and chicken adobo when her papa suddenly spoke about her look, her eye bags, and paleness. Ibinaba nito ang kaniyang tasa para mas titigan pa siya nang mabuti. Inosente niya itong sinulyapan, tsaka bahagyang ngumiti. "Puyat lang, pa. But I'm fine." "Ayan kana naman sa puyat but 'I'm fine' mo." Nag-angat ito sa kaniya ng kilay at hindi natutuwang pinanonood ang pagnguya ni Rain. "Tapos mamaya ay m
*****RAIN***** "HEY, the stew," nakaliliyo nitong bulong sa tainga niya. Ipinatong nito ang kaniyang baba sa balikat ni Rain kaya naman damang-dama niya ang mabango nitong hininga. "Just keep on stirring, Rainy." "I think you need to taste this too, baka may kulang?" suhestyon niya nang magkaroon ito ng dahilan para lubayan ang kaniyang balikat. "Come on." But it went the opposite, it gets tighter to the point of pushing her. No, he's plunging her against his warm and hard body. "That's perfect, I'm so sure." "Really?" Umismid siya sa stove na kaharap. Since stainless 'yun ay naka-reflect doon ang mukha nilang pareho, she could see the sexy smirk over his lips. "If that's the case, then I don't have to learn this anymore. Let go now." Sinalubong siya nang malat nitong mga halakhak, hinuli agad nito ang kamay niya nang subukan niyang baklasin ang mga braso nito sa kaniyang tiyan. "What the heck, Rain!" Mas tumawa pa ito. "I'm starting to love hugging you now, I feel like embracing
"ANG PAG-IBIG kapag tunay handang magtiis, handang magsakripisyo, handang magbigay, handang humamak gaya ng nasa mga pelikula't nobela..." "Hindi lang ito tungkol sa ngiti kapag masaya, tungkol din ito sa ngiti kung mayroong pighati. Sa luha kapag na sa'yo siya tuwing mahirap ang sitwasyon at hawak ang kamay mo hanggang sa muling pagsikat ng umaga sa mundong ginagalawan ninyo." Ngumiting pareho sina Art at Rain habang nakikinig sa kay Wind na naroon sa stage at nagpe-perfom para sa spoken poetry nila sa paaralan for their school's annual event para sa celebration ng buwan ng wika. Nagpatuloy ito roon at bawat salitang binibitiwan nito ay walang ibang sumasagi sa isip ni Art kun'di ang babaeng nasa kaniyang tabi ngayon, naka-ngiti at tutok din ang mga mata sa stage. The love story they have might look the typical one that started with unexpected friendship at first, and as they go along the way many hindrances; pain and tears attacked them which causes their almost parting. But thank
JUST A few minutes after all the lights turned on. Nagliwanag sa paligid, kasabay ng malakas na palakpakan at mga confetti na sabay-sabay na nagputukan. She knew it, hindi lang sila ang naroroon! Hindi na muna umahon si Rain sa dibdib ni Art dahil akala niya ay mga employee lang ng building ang nasa paligid. Subalit nang marinig niya ang mga kantyaw ni Jan ay agad niya itong sinilip, tumagos ang mga mata ni Rain sa mga kakilalang nasa tabi nito. Ang papa niya, kapatid, maski si Tita Tin ay maluha-luhang pumapalakpak. Their eyes were bloodshot too but thei smiles says everything. Beside them is Art's mother and his brother, Andrew. Naka-yapos ang ginang sa katawan ng anak habang maligayang nanonood sa kanila Present din si Air kasama sina Jack at Nate. Tumakbo naman si Jean sa kanilang dalawa nang magliwanag na nang tuluyan, malambing itong yumakap sa kanilang pareho ni Art at humalik din. "Congrats po, ninang ganda at..." Sinipat nito ang mukha ni Art, she smiled to him and so Art
"ART! Will you please, smile?" Nang hindi ito sumunod ay binibat ni Rain ang labi nito at hinalikan, may munting ngiti namang sumilay roon pero sadyang masama talaga ang loob nito sa kaniyang gagawin. Natatawang inayos ni Rain ang collar ng suit nitong suot, pagkatapos ay panggigigil niyang pinisil ang pisngi nito bago humalakhak. "You should be proud, come on!" Pareho nilang tiningnan ang mga noo'y kalinya nito sa pila andd realized that she was right because Art is the youngest on the line. Well, kung hindi lang naman talaga mapagbiro si Kim ay hindi talaga dapat dooon si Art. Although, hindi rin naman angkop na ihelera ang binata sa mga teenager na pinsan ni Kim at ng asawa nito. "Ikaw ang pinaka-guwapo sa lahat nang naririto..." Ngumiti siya nang may sumulyap na gulat sa mata nito. As if hindi ito aware. "...para sa akin." Dahan-dahang pumatak ang ngisi sa labi nito. "Guwapo lang?" "Hot din, syempre." Pa-simple niyang hinaplos ang abs nito sa ilalim ng suit. "Proven and tes
*****RAIN***** PAGKATAPOS ng dinner ay lumabas na nga ang dalawa sa garden para doon mag-usap at maka-pagsarilinan. Dessert lang din ang tinapos nina Jack at maski sila ay nagpaalam na ring uuwi, pareho silang pagod galing trabaho at anito ay may mga orders pa na i-dedeliver bukas ng umaga. Iniwan niya sina Art at Wind sa sala para ihatid sandali sina Jack. Dumiretso sina Rain sa gate at bago maghiwalay ay humalik pang muli sa kaniya ang inaantok na si Jean. Even Jack gave her another warm hug before settling to her seat. Ibanaba pa nito ang bintana para silipin siya't makapagbilin bago umalis. "Manghingi ka ng singsing, Rain. Para mas kapani-paniwala." Ngumiti lang si Rain at umiling. Lumingon siya sa bahay nila, buti na lang din at inabala na agad ni Wind si Art sa mga katanungan nito sa bago nitong libro. Hindi na siya sumama sa paghatid, hindi niya alam kung dapat pa nitong marinig ang mga kantyaw ni Jack na ganito. "You have to update the world." "We wanted to be private, Ja
*****RAIN***** SA BAHAY, pagkatapos ma-discharge ni Rain sa hospital ay tsaka pa lang naka-dalaw sina Jack at Nate. Both of them have been really busy attending the cafe's different branches, wala si Rain kaya't si Jack ang namahala sa mga orders at ilang deliveries na na-iwan niya bago naganap ang insidente. Nagkaroon din nang kaunting imbestigasyon sa nangyaring pamamaril ni Jane sa cafe, they helped Art with that and that's why it explains their absence for the following days. Both of them were very sorry, yet bawing-bawi naman lalo't pagkarating ng mga ito ay kasama nila ang napaka-cute na si Jean. She's with a fresh bouquet of flowers and she immediately hand it to her before she showered her with sweet kisses. Ngumiti lang si Rain at mahigpit itong niyakap, humalakhak siya nang hindi iyon matapos-tapos. She started asking her a bit questions about her wounds, she also asked about the bad girl who caused it. "Nasa proper place na po ba siya, ninang?" Nilingon niya si Jack sa
*****RAIN***** "I WON'T LEAVE, unless you will promise me that you will go with me and not leave me again. Could that be? Art, could that be?" Gumapang ang isang kamay niya sa long sleeve ni Art dahilan para lingunin siya nito. Rain shook her head to stop him from doing it, she doesn't want him to make a bad decision... Jane with her mental illness is a really a bad thing, but Jane with a gun is a different story. "Jane, please open your eyes. Talo na tayong dalawa sa laro, our plans fell down." Si Ma'am Ja muli mula sa kaniyang puwesto. "Let Art have his freedom here and now. You should start accepting that he's not the one—" "No! Hindi pa'ko talo, tita. I still have my gun, I still have my power. Hawak ko nga ang mga buhay ninyo, can't you see?" Humalakhak ito, ang luhaan nitong mata ay paikot-ikot sa kanilang tatlo nina Art. "Nasa akin pa rin ang desisyon at kung gustuhin kong patayin kayo ay magagawa ko. Nasa akin ang desisyon!" "Yeah, but I know you won't hurt us. Hindi ka ga
*****RAIN***** "WHATEVER IT IS, aalis pa rin ako dahil 'yun ang makabubuti para sa lahat. You should support me on this, mas makakahinga kayo nang maluwag kapag wala na'ko," pagmamatigas nito. "Yeah, indeed. Pero hindi po ba't mas maiging maayos muna ninyo ang lahat bago kayo lumayo? More than ever, Airish needs you right now. She needs you to explain everything, cheer her up to get back her confidence to face the world again." Ma'am Ja just stared at her in disbelief, na-pipilan ito nang ilang minuto. "Why you're doing this? I've hurt you so much, I almost ruined your life. Pagkakataon mo na para gumanti—" Mabilis na umiling si Rain. "Not my thing, I'm sorry." Sadness glistened from her face. Bumuntong hininga ito at napa-tango. "I see..." "Loosing a mother has been the most painful thing I've ever experienced, at mahal ko si Airish para gustuhing maramdaman niya rin ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ito tungkol sa akin, tungkol ito sa kaniya at sa nararamdaman niya... I don't
*****RAIN***** PINK ang theme ng party ni Airish kayait isang pink button down dress ang piniling suutin ni Rain, maganda ng pagkaka-yakap nito sa manipis niyang katawan hanggang sa itaas ng kaniyang tuhod. Rain chose to pair it with a simple t-strap dark sandals, sapat lang ang tatlo nitong pulgadang heels para bigyan siya ng kaunti pang height. She reserved her next ten minutes styling her face and her hair. Pinupulupot niya sa curling iron ang kaniyang buhok nang kumatok ang papa niya sa kaniya silid. Bumukas iyon at ang medyo ligalig nitong mukha ang sumungaw mula roon, binaklas niya ang kulot niyang buhok sa curling iron bago ito nilingon. "Party po ni Airish, pa. You remember?" paalala niya rito, pagbasag sa katahimikang dala ng ama niya. "Ngayon po kasi 'yun, sa cafe ang celebration." "Oh, tanda ko nga. Sayang at hindi kami makakapunta ni Wind dahil mukhang may sakit pa 'yun." "Uminom na po ba ng gamot, pa?" "Pinainom ko na rin..." anito't naroon pa rin ang kung ano sa kan
*****RAIN***** BUMALIK SI Art at ihinatid nito ang damit nilang masusuot ni Airish, anito ay na-tawagan na rin nito ang papa niya para sabihing hindi siya makaka-uwi. Malalim na ang gabi, actually pa-umaga na rin at alam ni Rain na pagod si Art sa mga trabaho nito. They don't have enough energy to discuss over the said matter, ayaw naman niyang pilitin pa itong ipag-drive pa siya para lang makauwi. Nang magka-unawaan sila roon ay nagpaalam na rin ito para sa mga kailangan niyang gawin habang si Rain nama'y sinimulan na rin ang pagpupunas kay Airish at pagpapalit sa dalaga. She struggled a bit changing Airish's clothes, it took her almost an hour because her dark lacey dress is too complicated to remove. Isama pa ang paulit-ulit na pagtataboy nito sa kaniyang kamay sa pag-aakalang siya ang ina nito. Pagkayari sa pagpupunas at pagpapalit ay si Rain naman ang sumuong sa shower at naghugas ng katawan. Masarap sa pakiramdam ang tubig, hindi mainit at hindi rin malamig. Tumingala siya h