3 YEARS LATER... CLAPS OF victory and joy took the silence next after Dianne finally said yes to one of the biggest proposal she would ever have in her whole life. Galing sa malawak na ngiti ay marahang hinila ng naka-luhod na si Austin ang kamay nito para halikan ang likod ng kaniyang palad kung saan kita ang kumikinang na diamond ring mula roon. "Kainggit naman!" anang pinsan ni Rain na si Misty, kulang na lang ay kurutin nito ang braso niya sa labis na gigil at kilig sa nakikita. Everyone around keeps on screaming out of this great thrill the couple has caused them, others are even chanting for a kiss. Sina Jake at Allison ay panay pa rin ang pagsasaboy ng petals sa dalawa, it's Austin's idea. And guess what? The floor is getting messier now. It's not that Rain is being bitter here kaso kasi ay siya ang mapapagalitan ng kanilang manager sa oras na magpasya itong bumisitang muli sa kanilang department at makita ang ganitong kalat. Baka mamaya ma-kidlatan na naman silang pare-pare
*****RAIN***** TUNGKOL SA pag-uwi ni Rain ang naging laman ng gabi nilang tatlo, her Tita Riz kept on asking about her plan after her three months vacation in the Philippines. She's asking if Rain has the plan to return and renew her contract in the hotel because honestly nanghihinayang daw sa kaniya si Mr. Stowers. Impressed pa naman sa competency niya 'yun, tanging 'yung kapatid lang naman nito ang hindi. 'Yung kapatid nitong mainit ang mata kay Rain, as if kable siya ng kuryenteng dapat nitong pag-initan madalas. "So, kumusta pala kayo ni Thunder?" tanong ng kaniyang Tito Vin. Huminto pa ito sa pag-slice ng steak niya para lang balingan si Rain. "Pinag-iinitan ka pa rin ba?" "We're fine now, tito." Ngumiti siya sa kaniyang Tito Vin. "Nasasanay na rin ako sa pakulog niya sa'min paminsan- minsan." Her Tito Vin chuckled habang ang Tita Riz naman niya sa kaniyang tabi ay binawal kaagad siya. "Baka naman kaya kayo pinag-iinitan ay ino-offend ninyo?" "Hindi naman po tita," maagap n
*****RAIN***** ANG MALAWAK na ngiti nina Jack at ng baby nitong si Jeannette na naroon sa kandungan nito ang sumalubong kay Rain mula sa screen ng kaniyang cellphone nang mag-break siya sa staffroom at walang ibang magawa roon. She was just done with her lunch, pilit niya nalang inu-ubos ang large bubble tea na ipinadala ni Sir. Tan kanina bago sila mag-lunch nina Ms. Kelsey sa labas. Jeannette greeted her in her usual sweet voice and sweet way. Her red pouty lips resembles those of Nate, gano'n din ang matangos na ilong ng bata pero sa mata at pa-arkong kilay ay halos kay Jack na. Even the way she speaks, ang kaibahan lang ay mas may manners si Jeannette at mas pinong gumalaw kumpara sa mommy nito. Probably Nate also thought her that. "So, how are you?" ani Jack nang ipasa na ni Jeannette ang phone rito. "I heard from Jan that you're planning to go home this month? Totoo ba 'yun?" "Anong planning? May ticket na'ko, Jack." Her round eyes widened. "Really?" Binanggit pa 'yun ni J
HAPON NG kaparehong araw ay nagmando lang si Rain sa dining hall, naka-tayo lang siya sa tabi ng counter at binabantayan ang mga attendant niya. Minsan ay tumutulong sa pag-assist ng guests, or kapag may complaint ay siya ang umaasikaso. Nang gumaan sa labas ay nagtungo rin siya sa loob ng kitchen para roon ubusin ang ilan pang oras para sa araw. Nang mayari siya sa mga papers na kailangang i-check galing sa office ay lumabas siyang muli para magbantay sa dining hall, bahagyang tumambol ang dibdib niya nang matanawan roon si Sir Tan na may kinakausap na isang guest. It seem like those three men over there were complaining about something, and nobody dared to inform her? Sa lahat ng makaka-kita'y si Sir Tan pa? "Excuse me, what's wrong here?" panimula niya nang makalapit, pare-parehong napukaw ang atensyon ng mga ito. Pati na ang isang guest na umaliwalas bigla ang mukha nang makita siya, hindi niya gusto ang asta nito. Mula sa kaniyang medyo badass na mukha'y bumaba sa polo nitong ma
*****RAIN***** "TAN, lasing kana masyado." "Really?" He scoffed. "Changed topic? Tumatakas ka na naman?" "I'm not, and I didn't call for that, anyway. I called you dahil nag-aalala ako tungkol sa nangyari kanina... Nag-usap na ba kayo ng dad mo? Did he scold you already kaya ka umiinom?" Silence came next as if he was buying time to find words or buying more patience for her stupidity? She doesn't know, sandali pang mga singhap lamang nito ang naririnig ni Rain. "Nope, he didn't. Stop worrying now, he will never find out about what happened for sure... Now can we talk about something more sensible here? Her forehead creased, "like?" Few more gasps and short silence this time. "Matulog na tayo. I'm so drunk. Nighty." Wala pang tatlong segundo ay naputol na nito ang linya, nilingon ni Rain ang screen at wala na roon ang caller ID ni Tan. Damn! Para bang nabiyak ang dibdib niya sa ginawa nito, he didn't even bother waiting for her response. He's mad and drunk, not a good combinat
*****RAIN***** NAGPATULOY ANG araw ni Rain kahit pa pakiramdam niya ay tila isang malakas na virus ang pagka-badmood ni Tan at dahil sa paglapit niya rito kanina ay na-infect din tuloy siya. She was not in the zone the whole day, she felt like a strolling zombie in the middle of different people. Never in her entire stay there that she felt that way, she has no idea what was happening to her. All that she knows is it started when she felt this indifference from Tan, ayaw naman niyang mag-conclude pa sa ngayon lalo't mukha naman itong may dalaw araw-araw... ah! ewan? Baka may virus lang talaga sa office nito, lalo nang dumating si Ms. Kelsey. Marahil ito ang may dala ng virus kaya nakaka-dama ng kakaiba si Rain, tsss! She should visit the clinic right away... Umuwi si Rain matapos ang duty at hindi na rin sila nagkita pa ni Tan dahil hindi rin naman siya nito pinatawag sa opisina, maybe he finds everything on her reports clear. There's no questionable element there or maybe he doesn'
*****RAIN***** AT FIRST, parang wala lang naman kung iniwanan nga lang nito kahapon 'yung sinigang sa office niya. But as their dialogues went on and on, their noises making Rain feel suddenly discomfort and there's this crazy feeling inside her body starting to overwhelm her again. He took her for granted and that's very clear to her; it's not like she was asking him to take her first but for Pete's sake pagkain 'yung binigay niya, e! Napansin 'ata ng mga kasama niya ang pagbagsak ng langit kay Rain, Dianne comforted her immediately. Balak siya nitong yakapin pero tinawanan niya lang ito, as if she will cry because of that. Binigyan na rin naman niya si Art ng luto niya noon, at sa pagkakataong 'yun alam niyang hindi talaga nito kinain because he just left it on their building. Kaya ngayong may ganito na naman, hindi na gaanong mabigat sa pakiramdam. Tsaka hindi rin naman sila sigurado kung hindi nga ba talaga nito kinain e, puwede namang uni-uwi niya rin... para sa aso niya ipakai
*****RAIN***** "YOU LOOK GREAT," komento ng kaniyang Tito Vin nang maka-baba at makalabas silang muli. She doesn't think that was for her since both of her and her tita were dressed great, pero since na kay Rain ang mga mata nito'y ngumiti na rin siya. "Thank you, tito," nahihiya niyang sabi. "At ako?" her tita vexed immediately. "We are just wearing an almost the same kind of dress, but you didn't say that to me after you saw me." "Of course you too, you always look great in my eyes. Hindi mo ba halata sa mga titig ko?" Tumawa ang kaniyang Tito Vin at kaagad na lumapit para hapitin si Tita Riz sa baywang, he said something to her while they were heading into the car. Tito winked at Rain when her Tita finally gave up, habang busy sila sa front seat sa patuloy na paglalambingan ay sinubukan namang tawagan ni Rain si Tan. He's still mad, so mad that he used to cancel all of her calls since yesterday. Na-uunawaan naman niya ang galit nito. She committed something he hates the most.
"ANG PAG-IBIG kapag tunay handang magtiis, handang magsakripisyo, handang magbigay, handang humamak gaya ng nasa mga pelikula't nobela..." "Hindi lang ito tungkol sa ngiti kapag masaya, tungkol din ito sa ngiti kung mayroong pighati. Sa luha kapag na sa'yo siya tuwing mahirap ang sitwasyon at hawak ang kamay mo hanggang sa muling pagsikat ng umaga sa mundong ginagalawan ninyo." Ngumiting pareho sina Art at Rain habang nakikinig sa kay Wind na naroon sa stage at nagpe-perfom para sa spoken poetry nila sa paaralan for their school's annual event para sa celebration ng buwan ng wika. Nagpatuloy ito roon at bawat salitang binibitiwan nito ay walang ibang sumasagi sa isip ni Art kun'di ang babaeng nasa kaniyang tabi ngayon, naka-ngiti at tutok din ang mga mata sa stage. The love story they have might look the typical one that started with unexpected friendship at first, and as they go along the way many hindrances; pain and tears attacked them which causes their almost parting. But thank
JUST A few minutes after all the lights turned on. Nagliwanag sa paligid, kasabay ng malakas na palakpakan at mga confetti na sabay-sabay na nagputukan. She knew it, hindi lang sila ang naroroon! Hindi na muna umahon si Rain sa dibdib ni Art dahil akala niya ay mga employee lang ng building ang nasa paligid. Subalit nang marinig niya ang mga kantyaw ni Jan ay agad niya itong sinilip, tumagos ang mga mata ni Rain sa mga kakilalang nasa tabi nito. Ang papa niya, kapatid, maski si Tita Tin ay maluha-luhang pumapalakpak. Their eyes were bloodshot too but thei smiles says everything. Beside them is Art's mother and his brother, Andrew. Naka-yapos ang ginang sa katawan ng anak habang maligayang nanonood sa kanila Present din si Air kasama sina Jack at Nate. Tumakbo naman si Jean sa kanilang dalawa nang magliwanag na nang tuluyan, malambing itong yumakap sa kanilang pareho ni Art at humalik din. "Congrats po, ninang ganda at..." Sinipat nito ang mukha ni Art, she smiled to him and so Art
"ART! Will you please, smile?" Nang hindi ito sumunod ay binibat ni Rain ang labi nito at hinalikan, may munting ngiti namang sumilay roon pero sadyang masama talaga ang loob nito sa kaniyang gagawin. Natatawang inayos ni Rain ang collar ng suit nitong suot, pagkatapos ay panggigigil niyang pinisil ang pisngi nito bago humalakhak. "You should be proud, come on!" Pareho nilang tiningnan ang mga noo'y kalinya nito sa pila andd realized that she was right because Art is the youngest on the line. Well, kung hindi lang naman talaga mapagbiro si Kim ay hindi talaga dapat dooon si Art. Although, hindi rin naman angkop na ihelera ang binata sa mga teenager na pinsan ni Kim at ng asawa nito. "Ikaw ang pinaka-guwapo sa lahat nang naririto..." Ngumiti siya nang may sumulyap na gulat sa mata nito. As if hindi ito aware. "...para sa akin." Dahan-dahang pumatak ang ngisi sa labi nito. "Guwapo lang?" "Hot din, syempre." Pa-simple niyang hinaplos ang abs nito sa ilalim ng suit. "Proven and tes
*****RAIN***** PAGKATAPOS ng dinner ay lumabas na nga ang dalawa sa garden para doon mag-usap at maka-pagsarilinan. Dessert lang din ang tinapos nina Jack at maski sila ay nagpaalam na ring uuwi, pareho silang pagod galing trabaho at anito ay may mga orders pa na i-dedeliver bukas ng umaga. Iniwan niya sina Art at Wind sa sala para ihatid sandali sina Jack. Dumiretso sina Rain sa gate at bago maghiwalay ay humalik pang muli sa kaniya ang inaantok na si Jean. Even Jack gave her another warm hug before settling to her seat. Ibanaba pa nito ang bintana para silipin siya't makapagbilin bago umalis. "Manghingi ka ng singsing, Rain. Para mas kapani-paniwala." Ngumiti lang si Rain at umiling. Lumingon siya sa bahay nila, buti na lang din at inabala na agad ni Wind si Art sa mga katanungan nito sa bago nitong libro. Hindi na siya sumama sa paghatid, hindi niya alam kung dapat pa nitong marinig ang mga kantyaw ni Jack na ganito. "You have to update the world." "We wanted to be private, Ja
*****RAIN***** SA BAHAY, pagkatapos ma-discharge ni Rain sa hospital ay tsaka pa lang naka-dalaw sina Jack at Nate. Both of them have been really busy attending the cafe's different branches, wala si Rain kaya't si Jack ang namahala sa mga orders at ilang deliveries na na-iwan niya bago naganap ang insidente. Nagkaroon din nang kaunting imbestigasyon sa nangyaring pamamaril ni Jane sa cafe, they helped Art with that and that's why it explains their absence for the following days. Both of them were very sorry, yet bawing-bawi naman lalo't pagkarating ng mga ito ay kasama nila ang napaka-cute na si Jean. She's with a fresh bouquet of flowers and she immediately hand it to her before she showered her with sweet kisses. Ngumiti lang si Rain at mahigpit itong niyakap, humalakhak siya nang hindi iyon matapos-tapos. She started asking her a bit questions about her wounds, she also asked about the bad girl who caused it. "Nasa proper place na po ba siya, ninang?" Nilingon niya si Jack sa
*****RAIN***** "I WON'T LEAVE, unless you will promise me that you will go with me and not leave me again. Could that be? Art, could that be?" Gumapang ang isang kamay niya sa long sleeve ni Art dahilan para lingunin siya nito. Rain shook her head to stop him from doing it, she doesn't want him to make a bad decision... Jane with her mental illness is a really a bad thing, but Jane with a gun is a different story. "Jane, please open your eyes. Talo na tayong dalawa sa laro, our plans fell down." Si Ma'am Ja muli mula sa kaniyang puwesto. "Let Art have his freedom here and now. You should start accepting that he's not the one—" "No! Hindi pa'ko talo, tita. I still have my gun, I still have my power. Hawak ko nga ang mga buhay ninyo, can't you see?" Humalakhak ito, ang luhaan nitong mata ay paikot-ikot sa kanilang tatlo nina Art. "Nasa akin pa rin ang desisyon at kung gustuhin kong patayin kayo ay magagawa ko. Nasa akin ang desisyon!" "Yeah, but I know you won't hurt us. Hindi ka ga
*****RAIN***** "WHATEVER IT IS, aalis pa rin ako dahil 'yun ang makabubuti para sa lahat. You should support me on this, mas makakahinga kayo nang maluwag kapag wala na'ko," pagmamatigas nito. "Yeah, indeed. Pero hindi po ba't mas maiging maayos muna ninyo ang lahat bago kayo lumayo? More than ever, Airish needs you right now. She needs you to explain everything, cheer her up to get back her confidence to face the world again." Ma'am Ja just stared at her in disbelief, na-pipilan ito nang ilang minuto. "Why you're doing this? I've hurt you so much, I almost ruined your life. Pagkakataon mo na para gumanti—" Mabilis na umiling si Rain. "Not my thing, I'm sorry." Sadness glistened from her face. Bumuntong hininga ito at napa-tango. "I see..." "Loosing a mother has been the most painful thing I've ever experienced, at mahal ko si Airish para gustuhing maramdaman niya rin ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ito tungkol sa akin, tungkol ito sa kaniya at sa nararamdaman niya... I don't
*****RAIN***** PINK ang theme ng party ni Airish kayait isang pink button down dress ang piniling suutin ni Rain, maganda ng pagkaka-yakap nito sa manipis niyang katawan hanggang sa itaas ng kaniyang tuhod. Rain chose to pair it with a simple t-strap dark sandals, sapat lang ang tatlo nitong pulgadang heels para bigyan siya ng kaunti pang height. She reserved her next ten minutes styling her face and her hair. Pinupulupot niya sa curling iron ang kaniyang buhok nang kumatok ang papa niya sa kaniya silid. Bumukas iyon at ang medyo ligalig nitong mukha ang sumungaw mula roon, binaklas niya ang kulot niyang buhok sa curling iron bago ito nilingon. "Party po ni Airish, pa. You remember?" paalala niya rito, pagbasag sa katahimikang dala ng ama niya. "Ngayon po kasi 'yun, sa cafe ang celebration." "Oh, tanda ko nga. Sayang at hindi kami makakapunta ni Wind dahil mukhang may sakit pa 'yun." "Uminom na po ba ng gamot, pa?" "Pinainom ko na rin..." anito't naroon pa rin ang kung ano sa kan
*****RAIN***** BUMALIK SI Art at ihinatid nito ang damit nilang masusuot ni Airish, anito ay na-tawagan na rin nito ang papa niya para sabihing hindi siya makaka-uwi. Malalim na ang gabi, actually pa-umaga na rin at alam ni Rain na pagod si Art sa mga trabaho nito. They don't have enough energy to discuss over the said matter, ayaw naman niyang pilitin pa itong ipag-drive pa siya para lang makauwi. Nang magka-unawaan sila roon ay nagpaalam na rin ito para sa mga kailangan niyang gawin habang si Rain nama'y sinimulan na rin ang pagpupunas kay Airish at pagpapalit sa dalaga. She struggled a bit changing Airish's clothes, it took her almost an hour because her dark lacey dress is too complicated to remove. Isama pa ang paulit-ulit na pagtataboy nito sa kaniyang kamay sa pag-aakalang siya ang ina nito. Pagkayari sa pagpupunas at pagpapalit ay si Rain naman ang sumuong sa shower at naghugas ng katawan. Masarap sa pakiramdam ang tubig, hindi mainit at hindi rin malamig. Tumingala siya h