OliviaNaalimpungatan ako nang bumukas ang pintuan at pagtingin ko'y pumasok mula roon si Lloyd. I was so surprised when I saw him holding a basket of fresh fruits. Nakita kong inilapag niya iyon sa lamesa at tsaka naghila ng upuan at inilagay sa sulok.Hindi ko siya tiningnan nang matagal pero tumatakbo siya sa isip ko noong mga oras na 'yon. Bringing fruits for his brother made me realize na hindi naman pala siya ganoon ka-sama na kapatid knowing na nasa kalagitnaan na ng gabi at halos lahat ng supermarket ay sarado na rin.Tahimik ang paligid namin noong mga oras na 'yon hanggang sa basagin niya ang katahimikan nang magsalita siya."Puwede ka nang umuwi para makapagpahinga ka, Olivia! Ako nang bahala kay Matthew." Aniya.Tahimik ang paligid kaya't umalingawngaw ang boses niya sa buong kwarto kahit na hindi naman kalakasan ang pagkakasabi niya.Hindi ko siya sinagot. Nanatili ako sa kinauupuan ko hanggang sa magsalita siyang muli."Kung iniisip mong may gagawin akong masama kay Matt
Olivia"Buti naman at makakalabas na rin ako sa wakas! Sumakit ang katawan ko dahil sa ilang araw na paghiga ko." Sambit ni Matthew habang iginagalaw ang kaniyang balakang, saka siya umupo sa wheelchair.Kaya naman niyang maglakad. Sa katunayan nga'y malakas na siya. Para ngang walang nangyari, 'eh, pero bilin kasi ni Daddy Richard na ganito ang gawin kay Matthew. Siguro'y dahil na rin sa pag-aalala kaya ganoon na lang ang pag-aalala niya kahit na sinabi na ni Matthew na maayos na siya.Habang tulak-tulak no'ng nurse ang wheelchair kung saan nakaupo si Matthew, si Zander naman ay dala-dala ang lahat ng gamit ni Matthew habang ako naman ay naglalakad lamang sa likod nila. Tahimik lamang akong pinakikiramdaman sila hanggang sa mapansin kong pinigilan ni Matthew ang nurse kaya't napahinto ito."Olivia," aniya sabay hawak sa kanang kamay ko.Tiningnan ko lamang siya't hinintay ang kaniyang sasabihin. Hanggang sa ilang sandali pa'y nagsalita na rin siya. "Puwede bang huwag na akong mag-wh
Chapter 65OliviaPaakyat na sana ako sa kwarto upang magpahinga nang marinig kong tawagin ni Daddy Richard ang pangalan ko. Nang lingonin ko siya'y natagpuan ko siya sa bandang pintuan ng opisina niya sa first floor.Pagpasok ko ay pinaupo niya ako kaagad. Ewan ko ba pero ang bigat nang pakiramdam ko ngayon. Maging ang kabog sa dibdib ko ay napakabilis rin. Hindi ko maintindihan kung ano bang nararamdaman ko ngayon."I'll be honest with you, Olivia! Alam mong higit kanino man, ang mga anak ko ang pinaka importanteng bagay para sa akin." Aniya at pagkatapos ay malalim na nagbuntong hininga. Pinilit kong tumingin ng deretso sa kaniya noong mga oras na 'yon kahit na medyo naiilang na ako."Hindi ko pa 'to nababanggit sa daddy mo pero siguro naman, sasang-ayon siya sa gusto kong mangyari!" dagdag niya pa. "Ano pong ibig ninyong sabihin?" magkasalubong ang dalawang kilay na tanong ko. "I want you and Lloyd to live on your own. Alam kong malaki naman 'tong mansiyon ko pero masyado na 't
LloydIyon ang kauna-unahang pagkakataon na nakita kong umiyak nang sobra si Olivia. Para bang ang matapang na Olivia ay panandaliang naglaho nang marinig ko ang pag-hagulgol niya sa loob ng cr.Ayos naman siya kanina no'ng kumakain kami. Oo nga't tahimik siya ngunit palagi naman talaga siyang gano'n. Anong nangyari sa kaniya, bakit bigla siyang umiyak?Dahan-dahan akong naglakad pabalik sa kama. Saka naupo at nagbuntong hininga ng malalim. Hindi ko pa rin talaga maalis sa isip ko si Olivia. May kung ano sa akin na nag-aalala sa kaniya.Hanggang ilang sandali pa, nagpasiya na akong magbihis. Tama! Dapat kong sundan si Olivia. After all, asawa ko pa rin naman siya kaya dapat sigurong magpakalalaki muna ako ngayon. Dapat ko munang kainin at lunukin ang pride ko upang damayan siya sa kung ano mang pinagdadaanan niya ngayon.Nang matapos akong magbihis ay kinuha ko na ang susi ng kotse kotse ko. Pagkalabas ko nang kuwarto ay nakasalubong ko si Matthew. Bigla na namang pumasok sa isip ko s
LloydHabang nakahiga ako sa malambot kong kama ay iniisip ko ang sinabi sa akin ni Francheska kahapon. Totoo nga kaya ang sinabi niya na mahal ko na si Olivia? Bakit hindi ko kaagad iyon sinagot kung alam ko naman talagang hindi iyon totoo?Kung hindi ko siya mahal at wala naman akong nararamdaman sa kaniya, ano 'tong pag-aalala na nararamdaman ko sa dibdib ko? Bakit pakiramdam ko'y mabigat ang dibdib ko dahil hindi ko alam kung ano na bang lagay niya ngayon?Hindi ko tuloy maiwasang mapabalikwas sa higaan habang iniisip ko si Olivia. Ayos na kaya siya ngayon? Siguro naman ay maayos siya dahil kasama niya ang daddy niya. Safe naman siguro siya dahil hindi naman siya papabayaan nito.Habang paikot-ikot ako sa kama't iniisip si Olivia ay bigla akong nakarinig nang pagkatok. Kasabay nito ang pagtawag sa pangalan ng asawa ko.Pagbukas ko ng pinto ay tumambad sa akin si Matthew na nakatayo sa harapan ng pintuan ko."What do you need from her?" tanong ko habang nakatingin sa kaniya."May s
Lloyd"What did you do to Olivia?" sigaw ko na sinabayan rin naman ni Matthew."Anong ginawa mo kay Olivia, Papa?" tanong niya."I don't know what you're talking about!" malamig na tugon ni Daddy. Ni isang saglit ay hindi man lamang niya kami nilingon. Sa halip ay nakatuon ang kaniyang atensiyon sa mga papeles na kaniyang pinipirmahan sa ibabaw ng lamesa.Kapwa kami ni Matthew na nakatayo sa harap ni Daddy habang siya naman ay tila hindi interesadong lingonin kami."Tatayo na lang ba kayo riyan? I still have lots of things to do,so get out!" he added. "I will ask you this question once at kapag hindi mo ibinigay ang impormasyong gusto namin, pasensiyahan na lang, Daddy!" Napalingon sa akin si Matthew matapos kong sabihin iyon. Dahil din do'n ay nakuha ko ang atensiyon ni Daddy. Binitawan niya ang ballpen na hawat niya at humarap sa amin. "What do you need?" he said in a cold tone. "Anong ginawa mo kay Olivia? Bakit naglayas siya?" "Naglayas?" he smirked. "I didn't do anything.""
Lloyd"Kuya, may nararamdaman ka na ba para kay Olivia?" tanong ni Matthew na siyang bumasag sa katahimikan sa loob ng kotse ko. Kasalukuyan akong nagda-drive no'ng tanungin niya iyon. Walang imik ko lamang siyang nilingon at pagkatapos ay muli kong itinuon ang aking atensiyon sa daan at nagpatuloy sa pagmamaneho. "Alam kong weird pero masaya akong magkasama tayo ngayon!" dagdag pa niya. Hindi pa rin ako sumagot. Hinayaan ko lang siyang magsalita nang magsalita. Mapapagod rin siya. "Alam mo, Kuya? Matagal kong pinangarap na makasama kita nang matagal gaya nito. Simula pa no'ng nalaman kong may kapatid pala ako!""Shut up! You're annoying!" pagrereklamo ko sa kaniya. "Kahit na lagi tayong nag-aaway at palagi kang galit sa akin, alam mo bang tinuturing pa rin kitang kapatid? Ginagalang pa rin kita gaya nang-" hindi niya na natapos ang kaniyang sinasabi nang lingonin ko siya't pandilatan ng mata. "Ano ba?! Sinabi ko bang mag-drama ka dito? I'm still hated you! Yes, I allowed you to
Lloyd"Tingnan kaya natin siya sa sementeryo?" sambit ni Matthew habang hinihintay ko ang in-order naming pagkain sa receiving area ng drive thru.Nagpasiya kaming um-order para kapag nakita namin si Olivia at hindi pa siya kumakain ay may kakainin siya kaagad."Of all places, sa sementeryo pa talaga, Matthew? Kahit kailan talaga, hindi ka nag-iisip, 'no!" pagsusungit na sambit ko at pagkatapos ay inikot ang aking mata sa kaniya."Hindi 'yon imposible, Kuya! Hindi mo ba alam na patay na ang Mommy niya? Namatay siya no'ng pinanganak niya si Olivia.""I disn't know! Never niyang nabanggit sa akin 'yon!""Palagi mo kasi siyang sinusungitan kaya siguro 'di malapit ang loob mo sa kaniya, pero kung kikilalanin mo lang siya? You will know how amazing she is!"Hindi ko na siya sinagot pa. Pagkakuha ko nang order ko ay umalis na rin kami agad. Ang sabi ni Matthew, ilang kilometro raw ang layo no'ng sementeryo sa building na pag-aari ng Daddy ni Olivia. Pamilyar naman ako sa sementeryong iyon
Nagpatuloy si Lloyd sa panliligaw niya kay Olivia, kasabay ang unti-unti niyang pagbuo sa kanilang pamilya. Alam ni Lloyd na hindi madaling ibalik ang tiwala ng dati niyang asawa pero handa siyang gawin ang lahat para lamang bumalik ito sa kaniya. Bawat araw, pinaparamdam ni Lloyd kung gaano niya kagustong mabuo sila. Lahat ng alam niyang paraan ay ginagawa niya. Halos araw-araw niyang binibigyan ng bulaklak si Olivia. Araw-araw niya itong niyayayang lumabas at higit sa lahat, bumabawi siya sa kanilang anak. Mas marami nang pasanin si Lloyd. Malaki na ang responsibilidad na pasan pasan niya sa kaniyang balikat. May sarili na siyang pamilya at hawak pa niya ang kanilang kompanya.Pero kaya ito ni Lloyd. Kakayanin niya dahil pinatatag si Lloyd ng mga pagsubok na pinagdaan niya kaya alam niya na kakayanin niya ang lahat. Ngayon pa na bumalik na ang taong hinihintay niya. Ngayon pa na nagkaayos na sila't nagkalapit na ng kapatid niya. Marami na ring nangyari sa pagdaan ng panahon. Noo
LloydMakalipas ang tatlong taon...Matapos kong malaman na hindi pala ako ang ama ng dinadala ni Francheska, para akong nabunutan ng tinik sa dibdib. Para akong nakahinga ng maluwag.Ginusto kong muling bumalik kay Olivia. Ginusto kong suyuin siya ulit ngunit napag-alaman ko na umalis na pala siya kina Matthew. Umalis siya ng hindi man lang nagpapaalam sa akin. Dumating ang pinakamalaking dagok sa buhay ko. Para akong nalulunod sa patong-patong na problema. Hindi ko matanggap na nagawa ni daddy na makipagsabwatan kay Francheska para sirain kami ni Olivia. Hindi ko alam na kinaya niyang lunukin lahat ng sinabi niya laban sa ex-girlfriend ko para lamang sirain kami ng babaeng ipinakasal niya sa akin.Ginusto kong sumuko. Ginusto kong bumitaw na lang at isuko na ang lahat dahil wala na rin namang saysay. Wala na si Olivia. Wala na ang babaeng pinakamamahal ko pero 'yong mga panahong sukong-suko na ako at gusto ko nang bumitaw, pinatatag ako ng pagmamahal ni Matthew para sa akin bilang
Olivia"I-I'm sorry, Francheska... p-pero hindi ko na kaya. Hindi ko na kayang lokohin ang best friend ko. Ang sarili ko. Ang lahat. Kaya magsasalita na ako." Tumikhim si Alex at nakita ko na may pumatak na luha sa mata niya ngunit kaagad niya itong pinunasan."Alex—Alex, please... tell them na si Lloyd nga ang ama ng dinadala ko. Please, Alex, I'm begging you.""No! Tama na ang pagpapanggap. Napapagod na rin ako. Hindi ko na kaya 'tong dalhin pa kaya magsasabi na ako ng totoo. Sasabihin ko na sa kanila ang dapat nilang malaman.""Ano pang hinihintay mo, Alex? Sabihin mo na ang nais naming marinig." Ani Matthew. Tiningnan siya ng masama ni Francheska."Manahimik ka, Matthew. Bakit mo ba pinagpipilitan?""Bakit hindi, Francheska? Niloloko mo ang kapatid ko. Pinagmumukha mo siyang tanga. Alam mo, ang kapal ng mukha mong ipa-ako sa kaniya ang batang hindi naman sa kaniya.""Wala kang alam kaya manahimik ka na lang. For sure naman, sinasabi mo lang 'yan para mapunta sa akin ang sisi. Pali
OliviaKanina pa ako naghihintay dito sa parking lot ng building na pag-aari ng mga Montero. Iniwan kasi ako dito ni Matthew dahil gusto niyang komprontahin ang nakatatandang kapatid niya patungkol sa ginawa nitong pamumwersa sa akin noong nasa resort pa kami. Inawat ko siya at ginusto ko rin namang sumama sa kaniya pero talagang inayawan niya kaya wala akong magawa kung hindi ang maghintay na lamang dito sa sasakyan.Makalipas ang ilan pang minuto, dahil sa labis nang pagkainip ay naisipan ko nang lumabas ng sasakyan. Akmang bababa na sana ako nng biglang dumating si Matthew kaya muli akong bumalik sa loob. "Kumusta? Nakausap mo ba si Lloyd? Anong sabi niya? Humingi man lamang ba siya ng dispensa sa 'yo?" sunod-sunod ang mga tanong ko pero wala ni isa doon ang sinagot ni Matthew. "Matthew, naririnig mo ba ako?!" Dahil nanatili pa ring walang imik si Matthew. Hinampas ko na ng mahina ang braso niya, dahilan para muli siyang makabalik sa ulirat. "Ayos ka lang ba? Kanina pa ako salit
Chapter 116LloydSa resort kami nagpalipas ng tatlong araw. Sa tatlong araw na iyon, walang oras na hindi ginugulo ni Olivia ang utak ko.Habang abala ako sa paggagawa ng report patungkol sa napag-usapan noong meeting, ramdam kong may pumasok sa pinto ng opisina ko. Paglingon ko, bumungad sa akin si daddy."Kanina ko pa hinahanap si Francheska pero hindi ko siya makita. Nasaan ba siya?""Bakit sa akin mo siya hinahanap, dad? Mukha ba akong tanungan ng nawawalang sekretarya?""Pilosopo ka, ha?! Nasaan na iyong summarize report ng napag-meeting-an sa resort? Inabot ba sa iyo ni Francheska?""Inabot? Hindi naman siya gumawa. Ni hindi nga siya dumadalo sa meetings namin dahil wala siyang ibang ginawa kung hindi bantayan ako.""Oh, eh nasaan na iyong report?""Tinatapos ko pa, dad. Ilalagay ko na lang sa table mo pagkatapos.""Bilis-bilisan mo ng kaunti ang paggawa niyan dahil kahapon ko pa iyan hinihintay."Hindi na ako sumagot pa kaya tumalikod na si daddy. Ngunit makalipas lamang ang i
Olivia"What is going on here?" tanong ko matapos makitang tila nagtatalo si Matthew at si Francheska sa hindi kalayuan.Sabay na lumingon si Matthew at si Francheska at bakas sa kanilang mukha ang labis na gulat."Gabi na, ah?! Bakit nasa labas ka pa rin, Francheska? Hindi mo ba alam na delikado sa buntis ang lumabas kapag gabi? Mag-ingat ka. Baka mapahamak ang baby mo.""H-hindi ko kailangan ng opinyon mo, Olivia. Alam ko ang ginagawa ko kaya pwede ba, manahimik ka na lang?" Inikot niya ang kaniyang mga mata matapos niyang magsalita. Saka siya naglakad paalis at binangga pa ako gamit ang kaniyang balikat. Samantala, pagkaalis na pagkaalis ni Francheska ay nilapitan kaagad ako ni Matthew."Ayos ka lang ba? Bakit ba sumunod ka pa dito sa labas? Tinarayan ka pa tuloy ng babaeng 'yon!""Wala akong pakialam sa kaniya. All I care is her baby. Iniisip ko lang naman iyong bata sa sinapupunan niya." Dahil sa sinabi ko, ngumiti ng pagkalaki-laki si Matthew. "Grabe talaga 'yong ugali mo, ano
Lloyd Nasa kalagitnaan ako ng pagmamaneho patungo sa resort nang bigla akong mapahinto."Anong problema, Babe? Bakit ka tumigil?" Tanong ni Francheska na nakalingon sa akin habang nakaupo sa tabi ko."I think I saw her—" matipid kong sagot."Sino?" mabilis na tanong ni Francheska. "Tungkol na naman ba 'to kay Olivia? Ilang buwan na kayong wala. How dare you talk to me about her, huh? Hindi ka pa ba nakaka-move on? Magkakaanak na tayo, Lloyd, pero ang babaeng iyon pa rin ang iniisip mo.""Shut up, Francheska. I'm not asking for your opinion. Tsaka pwede ba, huwag kang umasta na feeling mo ay girlfriend kita. Secretary lang kita.""P-pero magkakaanak na tayo, Lloyd. Ano ba naman 'yong bigyan mo ng pagkakataon ang magiging anak mo na magkaroon ng buong pamilya.""No! I promised myself na hinding-hindi na kita babalikan. Maaaring sa 'yo nga ako magkakaanak, pero hindi mo mababago ang nararamdaman ko. Si Olivia pa rin ang mahal ko. Siya lang at wala nang iba.""Ano bang pinakain sa 'yo ng
OliviaMaaga akong gumising para sumama kay Zander sa pamamalengke ng mga gulay at prutas na ilalagay sa fridge. Isasabay na rin ang pamimili ng mga karne at isda. Isang beses isang linggo kasi ang paglalagay nila ng stock do'n kaya maaga talaga akong gumising para lang makasama kay Zander.Isa pa, gusto ko ring ipagluto si Matthew ng paborito niyang sarsiyadong tilapia at dinuguan."Malayo pa ba ang supermarket dito?" tanong ko kay Zander habang nakatanaw sa bintana."Supermarket po? You mean palengke po, Ma'am?" Tanong niya."I guess tinagalog mo lang!" Ngumisi ako bago muling magpatuloy. "Mukhang malayo pa tayo dahil wala pa akong natatanaw na mga establishments. Puro malalaking bahay.""Wala po talaga kayong matatanaw dito. 'Yon ay dahil malayo po ang mga ganoong building dito. Ang palengkeng pupuntahan natin ay nasa dulo lang ng kalye. Pagkatapos nating baybayin ang daang ito, mararating na natin ang palengke.""Gano'n ba talaga kayaman ang mga nakatira dito sa subdivision na 'to
OliviaMatthew rushed himself to go inside by continously knocking on the door a couple of times while calling my name.I hurriedly opened it while asking him what is the problem."I have a bad news for you!" sambit niya habang hinihingal pa.Kumunot ako ng noo at saka siya tiningnan. "Sabi mo may surpresa ka para sa akin. Bad news ang surpresa mo?""No, hindi! Magkabukod iyon." Turan niya."Oh, sige! Magsimula ka sa bad news.""Magkakaanak na si Kuya Lloyd!" Wika ni Matthew.Tinawanan ko siya. "I'm not pregnant!""Hindi sa 'yo! Kay Francheska."Halos malaglag ang panga ko dahil sa sinabi niyang iyon. Napabuntong hininga ako ng wala sa oras habang diretso ang tingin sa kaniya."Saan mo naman nalaman 'yan?" seryoso ang pagkakatanong ko kay Matthew habang siya, diretso ang tingin sa akin na animo'y hinihintay ang reaksiyon ko."Kay Francheska mismo. Narinig ko 'yon sa kaniya habang sinasabi niya kay papa na magkakaanak na sila ni kuya.""So, ayos na pala sila ni Richard? I thought she w