Dawn POV
"Kailan ba ang kasal? At hmm... ang sarap ng niluto mo ija. Kaya talagang binibilisan ni Eros ang proseso ng kasal niyo ah mukhang ayaw kanang pakawalan." Ngumiti lamang ako bilang sagot dahil naiilang ako sa sitwasyon namin ngayon.
Dagdag pang napapagitnaan ako ni Eros at ni Flix samantalang nanghihina ata ako dahil hanggang ngayon kinakabahan pa rin ako sa mga taong nasa harap ko.
Ramdam ko ang tensyon sa paligid at mukhang tanging ang magulang lamang ni Eros ang bumabalewala sa sitwasyon.
"Ah Flix balita ko nakajackpot ka sa bagong investor mo galing Shanghai," sambit ng ama ni Eros sabay simsim ng wine.
"Yes tito, Mr. Ching is a good businessman."
"Yes I know I met him once but he is kind of stern kaya nga iilan lamang ang napapasang-ayon nito sa mga deals. So how much did he invest?"
Kilala ko rin ang businessman na iyon Eros tried to approach that old man pero nahirapan rin itong lapitan ang matanda.
Dawn POV"A-Ano? Paanong anak ka namin? E' Nag-iisang anak lang namin si Helen!" Sigaw ng ama ko na halatang hindi makapaniwala."Teka ija what is really happening paano kita naging pamangkin?" Sabat ng ina ni Eros na ngayon ay naguguluhan na rin sa daloy ng pangyayari."She is my sister dad." Lahat ay napatingin kay Helen na ngayon ay may ngiting mapait na nakapaskil sa labi."Helen..." "Naalala niyo 'yung kinuwento niyong kapatid ko na nawalay sa inyo dahil inilayo siya sa inyo ng babaeng pinakulong ninyo? And that child na lumaki sa poder ko ay ilang taon din akong naging donor ng dugo nito. Sa una inakala kong nagkataon lang na nagmatch kami pero sa huli nagduda rin ako nang ikwento niyo sa akin ang tungkol sa kapatid ko. Nagbakasakali ako and I didn't expect na may dugo ng pamilya natin ang nananalaytay sa bata. Sinubukan ko hanapin ulit ang ka
Dawn POV"Hmm bukas isugarado mong nakaayos na ang lahat ng mga dadalhin mo," sambit ko sa tapat ng telepono, kausap ko kasi si Helen pagkatapos kasi nang napag-usapan namin noong isang araw ay napag-isip isip nitong sasama nga ito sa akin kaya ngayon ay sinasabihan ko itong maging handa sa mga dapat lalo na't bukas na ang flight namin."Naayos ko na ang lahat ate. Kaya siguraduhin mo lang din na huwag mo akong papaasahin bukas a'." Napailing ako, dahil bakit ko naman ito papaasahin lalo na pa't ngayon na buo na ang desisyon ko.Napatingin ako sa maliit na picture frame na nakapatong sa office table ko.Mula roon ay kitang-kita ko ang nakangiti kong anak.I really miss him, pero sa ngayon hindi ko pa alam kung papaano harapin ang ama nito. I don't have the courage. At kahit ngayon na tinatawagan na ako ni Eros ay ni hindi ko rin ito magawang sagutin.I don't want another M
Dawn POVUmiwas ako ng tingin mula sa kakatingin sa taong nasa harap ko and I just bit my lips to suppress the aching need within my body.Napatingala ako habang kapit na kapit ako sa lamesa."Shit!" I cursed because I felt I am now burning. Kaya sa inis ko ay nawalan na ako ng pakealam at desperadang pilit kong tinanggal ang aking buong saplot. Gusto kong lumaya mula sa pakiramdam na ako'y sinasakal ng saplot ko.Kahit na ang maliliit na telang tumatakip sa mga maseselang parte ng aking katawan ay tinanggal ko rin to relieve the warm feeling ngunit akala ko'y hihinto na ang pakiramdam na inaapoy.Pero mali ako, sobrang mali dahil mas naging malala ito at napapikit ako ng sumiid ang kakaibang sensasyon sa aking katawan.Hell my core is aching and my mind is slowly flooded by different pictures of things that I didn't imagine I would fucking think right now.And they are encouraging me to do something at alam kong kokontrol
Dawn POVNapadaing ako dahil pakiramdam ko'y parang dinaganan ako ng mundo sa sobrang pananakit ng aking katawan gayundin ang aking ulo."Hmm..." I moaned in pain bago dahan-dahan na minulat ang aking mga mata.It's a bit blur, ngunit agad na nanlaki ang mga mata ko nang maanigan ko ang kakaibang disenyo ng kisame."Fuck!" Napamura ako dahil sa tindi ng gulat ko ay akmang babalikwas ako ng bangon ngunit natigilan ako nang maramdaman ang pagsiid ng matinding sakit.Ang balakang ko'y tila ba bugbog pero ang malala ay ang pakiramdam na hindi ako komportable lalo na sa pagitan ng aking mga hita.Shit!Anong nangyari?Isa pa nasaan ako?Natulala ako habang ang tanging nagawa ko na lamang ay ang maupo sa malawak na kama at pagmasdan ang aking paligid.This is not my house—teka pumunta ba ako sa isang hotel? Ano bang ginawa mo Dawn?Wait why am I naked?Napasinghap ako sa aking
Dawn POVTinulak ko ito at tinitigan ng mariin sa mga mata nito."Seryoso ako Flix ayaw ko nang magkaroon ng koneksyon pa sa sa'yo o sa pamilya mo." Mahirap man bigkasin ang mga katagang iyon pero kailangan kong maging matatag.Seeing his eyes filled with pain at ang paglarawan ng pagkawalan ng pagkasa ay siyang kumurot sa puso ko.Unti-unting naramdaman ko ang pagdulas ng mga kamay nito hanggang sa tuluyan na nawala ang init na kanina lang ay nakayakap sa akin.Ewan ko ba pero kusang tumaas ang mga kamay ko upang pumalibot sa batok nito kasabay rin no'n ay ang pagbagsak ng kumot sa sahig.Nawalan na ako ng hiya. I don't care if I am bare and naked in front of me.Because I can't..I can't let go without having the chance to feel him for the last time.Kahit ngayon lang.Nakita ko kung paano gumuhit ang gulat sa mga mata nito, pero ngumiti lamang ako at nang titigan ko ang nakaawang at mapu
Dawn POV"Dawn!" Napasinghap ako at napabalikawas ng bangon mula sa kinahihigaan ko nang may marinig akong malakas na sigaw kasabay rin no'n ay ang ingay ng pagbukas ng pinto.Ngunit halos mawalan ako ng lakas sa nakita kong taong bumunggad roon. Hinihingal ito ngunit ang panlalaki ng mga mata nito ay sapat na para makaramdam ako ng matinding hiya at kasama na rin doon ang guilt.Ewan ko ba pero ang pagbuka't sara ng bibig nito ay tila ba'y sapat na patunay upang lalo akong manliit. Alam kong hindi ito makapaniwala sa kung ano mang nabunggaran nito ngayon pero hindi ko na maibabalik ang oras.Naging tanga na ako.Isang tanga na nagpadala sa nararamdaman ng aking puso.Kaya kahit kita sa mga mata nito ang paglarawan ng sakit ay napalunok na lamang ako at hinihintay ang mga panunumbat nito because I deserve it.I really deserve it.Ngunit hindi ko inasahan ang pag-iba ng emosyon sa mga mata nito at ang sumunod nitong sinambit.
Dawn POV"Yesha," napapitlag ako sa narinig kong pagtawag sa akin at nang lingunin ko ang boses ay nakita ko si Eros na nasa bukana ng pintuan at pinagmamasdan ako."Hindi ka ba kakain?" Mahinang sambit nito na kinayuko ko.Sa totoo lang hindi ko rin alam kung makakakain pa ako.Masyadong binabagabag ako ng konsensya ko. I can't even stare at his eyes without feeling ashame.Masyado mahirap tanggapin na nagagawa pa rin nitong umaktong parang walang nangyari pero ang totoo niyan ay dapat hindi ganito ang turing nito sa akin."Yesha dalawang linggo kanang ganito kasal natin and yet you are still like this." Nag-isang linya ang aking labi sa binanggit nito.Bukas na bukas ay ikakasal na ako rito. And yet hindi ko man lang alam kung kaya kong humarap sa altar nang hindi mahihiya at makakaramdam ng guilt.Hindi ko na sana hahayaan na magkagnito pero paano ako tatanggi? Paano ko magagawang umaktong walang nangyaring katangahan.
Dawn POV"Uyy gising andito na tayo!" Dahan-dahan akong napamulat dahil sa sigaw t-teka asan ako bakit puro puno ang nakikita ko?Hindi huwag mo iyan gawin pease just let me go!No!Si Eros?'Yung kasal?Parang binuhusan ako ng malamig na tubig dahil sa pagbalik ng akin alaala Shit asan na ako? Where did they take me? Lumuluha na ako sa galit at kaba damn kung hindi ako makaalis rito paano na?"Nasaan ako? T-Teka ano ba bitiwan mo 'ko." Nagpumiglas ako at pinagsusuntok ang lalaking nasa harap ko pero nakakaiwas ito at naiinis ako. They have taken me away nang hindi ko alam ang rason.Wala naman akong ginawangmasa e' kaya bakit nila ako ginaganito?"S-Saan sabihin n'yo nasaan ako?" Napayuko ako ng hinawakan ng lalaki ang kamay ko para mapigilan ang pagsuntok."You need to come with us at kung
Dawn POV"Malaya kana Yesha, sana maging masaya ka." Sambit ni Eros bago ito naglakad paalis na kinalaki ng mga mata ko.N-No!"Eros huwag mo kami iwan dito tulungan mo kami—" hindi ko natapos ang sasabihin ko nang biglang makarinig ako ng isang boses na lubhang nagpagulat sa akin."M-Mahal mo 'ko?" Napasinghap ako at nilayo ko ang katawan ni Flix mula sa'kin.Namuo ang luha ko nang tumama ang aming mga mata. Those eyes that I am longing to see and stare.Ngayon puno iyon ng saya. Erasing the bad nightmare of his eyes filled with sadness in my mind."B-Buhay ka!" I hug him."Buhay ka salamat akala ko iniwan mo na ako. Akala ko 'di na kita ulit makakasama." I sniff hindi ko na ulit gugustuhin na maramdaman ang sakit na naramdaman ko kanina noong inakala kong mawawala na siya.Napakasakit pala iniisip ko pa lang ay hin
Dawn POV"Uyy gising andito na tayo!" Dahan-dahan akong napamulat dahil sa sigaw t-teka asan ako bakit puro puno ang nakikita ko?Hindi huwag mo iyan gawin pease just let me go!No!Si Eros?'Yung kasal?Parang binuhusan ako ng malamig na tubig dahil sa pagbalik ng akin alaala Shit asan na ako? Where did they take me? Lumuluha na ako sa galit at kaba damn kung hindi ako makaalis rito paano na?"Nasaan ako? T-Teka ano ba bitiwan mo 'ko." Nagpumiglas ako at pinagsusuntok ang lalaking nasa harap ko pero nakakaiwas ito at naiinis ako. They have taken me away nang hindi ko alam ang rason.Wala naman akong ginawangmasa e' kaya bakit nila ako ginaganito?"S-Saan sabihin n'yo nasaan ako?" Napayuko ako ng hinawakan ng lalaki ang kamay ko para mapigilan ang pagsuntok."You need to come with us at kung
Dawn POV"Yesha," napapitlag ako sa narinig kong pagtawag sa akin at nang lingunin ko ang boses ay nakita ko si Eros na nasa bukana ng pintuan at pinagmamasdan ako."Hindi ka ba kakain?" Mahinang sambit nito na kinayuko ko.Sa totoo lang hindi ko rin alam kung makakakain pa ako.Masyadong binabagabag ako ng konsensya ko. I can't even stare at his eyes without feeling ashame.Masyado mahirap tanggapin na nagagawa pa rin nitong umaktong parang walang nangyari pero ang totoo niyan ay dapat hindi ganito ang turing nito sa akin."Yesha dalawang linggo kanang ganito kasal natin and yet you are still like this." Nag-isang linya ang aking labi sa binanggit nito.Bukas na bukas ay ikakasal na ako rito. And yet hindi ko man lang alam kung kaya kong humarap sa altar nang hindi mahihiya at makakaramdam ng guilt.Hindi ko na sana hahayaan na magkagnito pero paano ako tatanggi? Paano ko magagawang umaktong walang nangyaring katangahan.
Dawn POV"Dawn!" Napasinghap ako at napabalikawas ng bangon mula sa kinahihigaan ko nang may marinig akong malakas na sigaw kasabay rin no'n ay ang ingay ng pagbukas ng pinto.Ngunit halos mawalan ako ng lakas sa nakita kong taong bumunggad roon. Hinihingal ito ngunit ang panlalaki ng mga mata nito ay sapat na para makaramdam ako ng matinding hiya at kasama na rin doon ang guilt.Ewan ko ba pero ang pagbuka't sara ng bibig nito ay tila ba'y sapat na patunay upang lalo akong manliit. Alam kong hindi ito makapaniwala sa kung ano mang nabunggaran nito ngayon pero hindi ko na maibabalik ang oras.Naging tanga na ako.Isang tanga na nagpadala sa nararamdaman ng aking puso.Kaya kahit kita sa mga mata nito ang paglarawan ng sakit ay napalunok na lamang ako at hinihintay ang mga panunumbat nito because I deserve it.I really deserve it.Ngunit hindi ko inasahan ang pag-iba ng emosyon sa mga mata nito at ang sumunod nitong sinambit.
Dawn POVTinulak ko ito at tinitigan ng mariin sa mga mata nito."Seryoso ako Flix ayaw ko nang magkaroon ng koneksyon pa sa sa'yo o sa pamilya mo." Mahirap man bigkasin ang mga katagang iyon pero kailangan kong maging matatag.Seeing his eyes filled with pain at ang paglarawan ng pagkawalan ng pagkasa ay siyang kumurot sa puso ko.Unti-unting naramdaman ko ang pagdulas ng mga kamay nito hanggang sa tuluyan na nawala ang init na kanina lang ay nakayakap sa akin.Ewan ko ba pero kusang tumaas ang mga kamay ko upang pumalibot sa batok nito kasabay rin no'n ay ang pagbagsak ng kumot sa sahig.Nawalan na ako ng hiya. I don't care if I am bare and naked in front of me.Because I can't..I can't let go without having the chance to feel him for the last time.Kahit ngayon lang.Nakita ko kung paano gumuhit ang gulat sa mga mata nito, pero ngumiti lamang ako at nang titigan ko ang nakaawang at mapu
Dawn POVNapadaing ako dahil pakiramdam ko'y parang dinaganan ako ng mundo sa sobrang pananakit ng aking katawan gayundin ang aking ulo."Hmm..." I moaned in pain bago dahan-dahan na minulat ang aking mga mata.It's a bit blur, ngunit agad na nanlaki ang mga mata ko nang maanigan ko ang kakaibang disenyo ng kisame."Fuck!" Napamura ako dahil sa tindi ng gulat ko ay akmang babalikwas ako ng bangon ngunit natigilan ako nang maramdaman ang pagsiid ng matinding sakit.Ang balakang ko'y tila ba bugbog pero ang malala ay ang pakiramdam na hindi ako komportable lalo na sa pagitan ng aking mga hita.Shit!Anong nangyari?Isa pa nasaan ako?Natulala ako habang ang tanging nagawa ko na lamang ay ang maupo sa malawak na kama at pagmasdan ang aking paligid.This is not my house—teka pumunta ba ako sa isang hotel? Ano bang ginawa mo Dawn?Wait why am I naked?Napasinghap ako sa aking
Dawn POVUmiwas ako ng tingin mula sa kakatingin sa taong nasa harap ko and I just bit my lips to suppress the aching need within my body.Napatingala ako habang kapit na kapit ako sa lamesa."Shit!" I cursed because I felt I am now burning. Kaya sa inis ko ay nawalan na ako ng pakealam at desperadang pilit kong tinanggal ang aking buong saplot. Gusto kong lumaya mula sa pakiramdam na ako'y sinasakal ng saplot ko.Kahit na ang maliliit na telang tumatakip sa mga maseselang parte ng aking katawan ay tinanggal ko rin to relieve the warm feeling ngunit akala ko'y hihinto na ang pakiramdam na inaapoy.Pero mali ako, sobrang mali dahil mas naging malala ito at napapikit ako ng sumiid ang kakaibang sensasyon sa aking katawan.Hell my core is aching and my mind is slowly flooded by different pictures of things that I didn't imagine I would fucking think right now.And they are encouraging me to do something at alam kong kokontrol
Dawn POV"Hmm bukas isugarado mong nakaayos na ang lahat ng mga dadalhin mo," sambit ko sa tapat ng telepono, kausap ko kasi si Helen pagkatapos kasi nang napag-usapan namin noong isang araw ay napag-isip isip nitong sasama nga ito sa akin kaya ngayon ay sinasabihan ko itong maging handa sa mga dapat lalo na't bukas na ang flight namin."Naayos ko na ang lahat ate. Kaya siguraduhin mo lang din na huwag mo akong papaasahin bukas a'." Napailing ako, dahil bakit ko naman ito papaasahin lalo na pa't ngayon na buo na ang desisyon ko.Napatingin ako sa maliit na picture frame na nakapatong sa office table ko.Mula roon ay kitang-kita ko ang nakangiti kong anak.I really miss him, pero sa ngayon hindi ko pa alam kung papaano harapin ang ama nito. I don't have the courage. At kahit ngayon na tinatawagan na ako ni Eros ay ni hindi ko rin ito magawang sagutin.I don't want another M
Dawn POV"A-Ano? Paanong anak ka namin? E' Nag-iisang anak lang namin si Helen!" Sigaw ng ama ko na halatang hindi makapaniwala."Teka ija what is really happening paano kita naging pamangkin?" Sabat ng ina ni Eros na ngayon ay naguguluhan na rin sa daloy ng pangyayari."She is my sister dad." Lahat ay napatingin kay Helen na ngayon ay may ngiting mapait na nakapaskil sa labi."Helen..." "Naalala niyo 'yung kinuwento niyong kapatid ko na nawalay sa inyo dahil inilayo siya sa inyo ng babaeng pinakulong ninyo? And that child na lumaki sa poder ko ay ilang taon din akong naging donor ng dugo nito. Sa una inakala kong nagkataon lang na nagmatch kami pero sa huli nagduda rin ako nang ikwento niyo sa akin ang tungkol sa kapatid ko. Nagbakasakali ako and I didn't expect na may dugo ng pamilya natin ang nananalaytay sa bata. Sinubukan ko hanapin ulit ang ka