Bumuntong-hininga si Josephine. Ngayong alam na ng mapagmataas niyang kuya na si Robbie ay kaniyang anak, tiyak na lalabanan niya si Rose sa kung sino dapat ang mag-alaga sa bata.Bakit ba kailangan siyang labanan ni Rose?Pagdating sa awtoridad, halos namumuno na ang kaniyang kuya sa buong mundo.Pagdating sa pera, ang kaniyang kuya ay ang presidente ng isang kumpanya na nagkakahalaga ng ilang daang bilyon.Si Rose ay walang anumang pera o awtoridad.Akala ni Josephine ay tapos na ang laban bago pa man ito magsimula.Sa kabutihang palad...Tumalikod si Josephine, tumingin kay Rozette, at naisip kung paano patahanin si Rose.“Rose, susubukan kong dayain ang kuya ko sa abot ng aking makakaya. Sasabihin ko sa kaniya na si Rozette ay ang anak mong babae sa dati mong asawa. Gayunpaman, ang kuya ko ay natural na hindi mapagtiwala. Para hindi siya maghinala, gagawa ako ng istorya na kinasal ka sa iba.“Kailangan lang natin magkasundo sa istorya natin para hindi siya maghinala ng kung ano. ‘W
Si Robbie ay nagulat. Agad siyang lumapag sa sahig at naghanap ng lugar na mapagtataguan mula sa mga bala. Ang mga pulis na nakapaligid sa labas ay narinig ang mga tunog ng pagbaril at sumugod papasok sa gusali.Narinig ni Robbie ang malalakas na mga tunog ng baril. Nakakita siya ng lagayan ng libro at nagtago sa loob nito.Sa gitna ng puwang sa pintuan, nakikita niya si Jay na may suot-suot na puting damit na may isang butones na nakatanggal. Siya ay kasing kaaya-aya ng isang iskulture, ngunit kasabay nito ay kasing bangis niya ang isang lobo, lalo na ang kaniyang mga mata na nagniningning ng matinding kalamigan. Nang may pagtulong ng mga pulis, umakyat siya sa hagdan.Ang pagtibok ng puso ni Robbie ay umaabot hanggang sa kaniyang lalamunan. Lagpas pa sa isang dosena ang mga kidnapper sa taas, at ang bawat isa sa kanila ay may hawak-hawak na nakamamatay na sandata. Umaasa siya sa mga kidnapper na hindi gamitin ang kanilang mga baril. Kung ‘di, hindi sana siya naglakas-loob na subukang
Hindi tumitigil si Josephine sa pagpunas ng kaniyang mga luha. “Buti na lang at ligtas ka, Jenson.”Tumingin si Rose sa pinto at may napagtanto. “Robbie, nasaan si Daddy? Bakit hindi mo siya kasama?”Akala niya ay agad na pupunta si Jay sa kaniya para pag-usapan kung sino ang dapat mag-alaga sa bata.Niyakap ni Robbie si Rose. “Dumating si Daddy doon para iligtas ako, Mommy. Sobra akong natutuwa. Pero hindi ko siya hinarap, kasi ayaw kong iwan si Mommy.”Nanginig si Rose. Napabuntong-hininga siya. “Pasensya nia, Robbie, alam na ni Daddy ang tungkol sa ‘yo.”Nakita ni Robbie kung gaano kalungkot ang kaniyang Mommy at napabuntong-hininga na parang isang matanda. “‘Wag kang mag-alala, Mommy. Kahit na gusto akong kuhain ni Daddy mula sa ‘yo, hindi kita iiwan kahit ano man ang mangyari.”Ang mag-ina ay nagyakapan at umiyak, na para bang maghihiwalay na sila habang-buhay. Ito ay isang emosyonal na eksena.“Hindi ka niya kukuhain,” biglang sabi ni Jenson.Agad na bumalik si Josephine sa kaniy
Tumayo si Josephine sa harap ni Rose at sinabi nang may determinasyon, “Kukuhain ni Kuya ang anak niya. Rose, ‘wag mong sabihin sa kaniya ang numero ng bahay mo!”“Josephine!” Napangiwi si Jay at sumigaw sa telepono.Sa sobrang takot ni Josephine ay naging berde ang kulay ng kaniyang mukha. Agad siyang napatakip ng bibig at desperadong kumaway kay rose.Si Rose ay natahimik nang ilang sadali bago niya sabihin ang numero ng bahay niya sa telepono, “House number 618.”Sa sandaling sabihin niya iyon, pinutol ni Jay ang linya.Si Josephine ay napahiga sa sofa at sinabihan si Rose, “Bakit mo sinabi sa kaniya ang address mo? Rose, hindi mo alam na mawawala sa ‘yo si Robbie sa sandaling makapunta siya rito?”Kumuha si Jenson ng isang saging at pinasok ito sa bunganga ni Josephine. Nang may naiinis na mga mata, sinabi niya, “Masyado kang madaldal.”Tumayo si Josephine, tumuro sa ilong ni Jenson, at sumumpa, “‘Wag mong isipin na hindi kita kilala, bata. Pareho kayong maingat ng daddy mo. Alam k
Biglang lumuhod si Jay at hinawakan ang mukha ni Robbie gamit ang dalawa niyang mga kamay. Ang kaniyang mga mata ay mapanuri. Ang kaniyang itsura ay tila naghahanap ng pagtanggap ni Robbie, tila pinagmumukha siyang isang inosente at musmos na bata.Inobserbahan ni Rose ang mag-amang nagtitinginan sa isa’t isa nang may parehong saya at takot sa loob nila. Ang pagmamahal ni Jay sa kaniyang anak ay mas malalim pa sa kaniyang naisip.“Daddy,” biglang inangat ni Robbie ang kaniyang mga braso at niyakap si Jay.Niyakap ni Jay si Robbie nang mahigpit, ang gwapo niyang mukha ay puno ng kaaya-aya at eleganteng ngiti.Naglakad papalapit si Josephine kay Rose. Na para bang binibigyan niya ito ng lakas, inangat niya ang kamay niya at hinawakan ang kamay ni Rose.“Daddy, mahal kita.” Hinalikan ni Robbie si Jay sa noo.Ang aksyon na ito ay pinatibok ang puso ni Jay. Nagulat siya rito dahil akala niya na dahil sa matinding galit sa pagitan nila ni Rose, ang mga batang pinalaki niya ay kaiinisan din s
Tumingin si Rose kay Jay, mga mata niya’y blanko.Kahit kailan ay hindi papayag si Jay na pakasalan siyang muli.Determinado lamang siyang makuha si Robbie.Ayaw niya lang maging masama sa harap ng mga bata, kaya binigay niya ang problema kay Rose.Akala niya ay mahina si Rose at susundin siya nito.Sa ‘di inaasahan, matigas na sinabi ni Rose, “Ginoong Ares, limang taon na ang nakalipas, kusa ko nang binigay sa ‘yo ang pag-aalaga ng isang bata. Kahit kailan ay hindi ko na ‘to gagawin muli.”Tumingin si Jay kay Rose sa inis, binibigyang-diin ang bawat salitang susunod niyang sasabihin, “Ang isang Ares ay mananatiling isang Ares. Ang lahat ng Ares ay dapat manirahan nang magkakasama.”Silang dalawa ay makulit at hindi magkasundong nagtinginan.Pagkatapos ng mahabang sandali, napatingin si Jay sa mga bata at mahinang sinabi, “Ano, sino sa inyo ang sasama kay Daddy ngayong gabi?”Ang mga salitang iyon ay para kina Robbie at Jenson. Si Zetty ay umiiyak lamang sa sulok.Kusang hinawakan ni R
Pakiramdam ni Jay ay mababaliw na siya. Wala siyang rason para sukuan ang isang cute na bata tulad ni robbie. ‘Hindi, kailangan kong makagawa ng paraan para makuha si Robbie bukas.’Kinaumagahan, naglakad si Jay patungo sa kusina para maghanda ng umagahan at nagluto ng isang pagkain na sapat na para sa tatlong tao. Tumingin si Jenson sa sobrang plato bago tumingin sa madilim bilog sa ilalim ng kaakit-akit na mga mata ng kaniyang ama. Napabuntong-hininga siya.“Bakit ka bumubuntong-hininga?” Si Jay ay naghihiwa ng karne sa harap niya at tinanong si Jenson nang hindi tumitingala.Malungkot na sinabi ni Jenson, “Daddy, kailan mo pa ginaya si Mommy sa paggawa ng sobrang almusal? Sayang naman.”Si Jay ay natuliro. ‘May ganito ring gawain si Rose? May namimiss rin siyang tao?’‘Hindi, hindi kami magkaparehas.‘Isang araw ko pa lang ‘to ginagawa samantalang limang taon na niya itong ginagawa.’Sa sandaling iyon, nagkaroon ng maliit na punit sa puso ni Jay.“Jens, sabihin mo sa ‘kin, gusto mo
Nagpadala ng mensahe si Jay kay Rose, iniimbitahan siya sa isang café.Tumingin si Rose sa mensahe na nagsasabing, “Dapat nating pag-usapan ang kung sino ang dapat mag-alaga kay Robbie. Kung ‘di, kakailanganin kong gumamit ng ibang mga paraan.’Napabuntong-hininga nang malalim si Rose. Pwede ba siyang magpanggap na hindi niya nakita ang mensahe na ito?Marahil ay dahil matagal na pagsagot ni Rose sa mensahe na iyon kaya siya tinawagan ni Jay.Nag-alinlangan si Rose nang ilang sandali bago ito sagutin.Ang malamig na boses ni Jay ay maririnig sa kabilang linya, “Rose Loyle, bakit hindi ka sumasagot sa mensahe ko? Ang pag-iwas sa ‘kin ay hindi mareresolba ang problema natin.”Sumagot si Rose, “Hindi kita iniiwasan, hindi ko lang talaga alam kung paano kita sasagutin.”Si Jay ay natuliro sa sagot na iyon ngunit sa loob lamang ng maikling segundo.Sinabi niya, “Kung alam mong mangyayari din ito, bakit mo pa kasi ‘yon ginawa?”Bahagyang nanginig si Rose. Ang pangungusap na iyon ay tinutukoy
Sinadya ni Angeline na patunugin ang posas, ngunit hindi siya narinig ng matandang babae. Nakatuon lamang ito sa pagkuha ng kaniyang pulso.Napagtanto ni Angeline na ang doktor na ito ay kumakampi sa mas masamang panig. Siya ay isang doktor na walang moralidad.Pagkatapos ay bigla siyang naging walang galang sa matandang babae. Sinadya niyang pahirapan ang matanda. “Doc, hindi ba’t madalas nilang kinukuha ang pulso sa kanang kamay? Bakit mo ginagamit ang kaliwang kamay mo?”Wala talaga siyang alam tungkol sa medisina. Sinasadya lang niyang magreklamo.Tumingin sa kaniya ang doktor at ngumiti. “Ang mga mata ng babaeng ito ay maliwanag at puno ng enerhiya. Hindi naman mukhang may sakit siya sa utak.”Tumingin nang masama si Angeline kay Jay.Ang mukha ni Jay ay parang isang yelo. Tumingin naman nang masama si Angeline kay Finn na nakatayo sa isang gilid.Mukhang ang dalawang ito ay nagsinungaling sa matandang babae, sinasabi na siya ay may sakit sa utak. Kaya pala hindi nag-react ang mat
“Tumigil ka na sa pagpapanggap. Alam kong hindi ka na pwedeng mabuntis.” Nilantad ni Jay ang pagpapanggap ni Angeline.Nagulat na tumingin sa kaniya si Angeline. Biglang naalala ni Angeline noong siya ay kinawawa ng mag-amang Bell, ang kaniyang uterus ay napinsala at nawalan siya ng kakayahan na magkaroon pa ng anak.“Eh… Bakit ako nagsusuka?” Si Angeline ay nalito.Tumingin si Jay sa seryosong mga mata ni Angeline, at naramdaman niya ang pagsikip ng kaniyang dibdib.Hindi naman mukhang nagsisinungaling ang babaeng ito.Nagpadala siya ng mensahe kay Finn. ‘Papuntahin mo rito ang obstetrician-gynecologist.’Patuloy na nasusuka si Angeline. Ngayon, siya ay nakahiga na lamang sa kama. Ang kaniyang mukha ay payat at maputla.“May cancer ba ako?“Intestine cancer?“Stomach cancer?”Nagsimula siyang mag-overthink.“Hindi, bakit parang parehas ‘to ng nararamdaman ko noong pinagbubuntis ko sina Jenson?”…Napakunot ang kilay ni Jay bago siya tumalikod at umalis.Pagkatapos ng ilang sandali, pu
Si Jay ay nagalit. “Angeline, walang hiya ka talaga.”Nabaliw na si Jay. Kinuha niya ang braso ni Angeline at hinila siya patungo sa kabilang kwarto.Si Angeline ay nalilito. Si Jay ay nasa isang wheelchair. Paano niya nagawang magkaroon ng ganoon katinding aura?“Bitawan mo ako.” Nagpumiglas si Angeline sa hawak ni Jay. Sa sumunod na segundo, ang kaniyang mga kamay ay naipit sa dulo ng kama.Pagalit na tumingin sa kaniya si Jay. “Kaninong anak ‘yan?”Nakita ni Angeline ang pagkabaliw sa mga mata ni Jay. Bigla siyang natawa. “Ginoong Ares, ‘wag mong sabihin sa ‘kin na nag-aalala ka pa rin sa ‘kin. Ano’ng dapat kong gawin? Ang dami-daming pwedeng maging ama ng batang ‘to.”Ninais siyang sakalin ni Jay hanggang kamatayan. Gayunpaman, naalala niya na ang leeg ni Angeline ay sensitibo. Noong naisip niya kung paanong nagsusuka kanina si Angeline, lumambot ang kaniyang puso.Hindi niya kayang gawin iyon kay Angeline.Binawi niya ang kaniyang kamay. “Angeline, parang gusto mo atang maparusaha
Sinabi ni Angeline, “Ginoong Ares, maikli lang ang buhay at kailangan mong maging mabuti sa anumang oras. Ayaw ko nang magpanggap pa para sa mga bata.”Kapag mas bumibitaw si Angeline, mas nababaliw si Jay.Bigla niyang nilapitan si Angeline nang may agresibong itsura sa kaniyang mukha. Ang malaki niyang kamay ay humawak sa lalamunan ni Angeline. “Kung gusto mo talagang maging malaya, magpakamatay ka na lang.”Ang kamay ni Jay ay nasa leeg ni Angeline, nagsasanhi sa babae na makaramdam ng pagkahilo. Pagkatapos no’n, hindi na niya ito matiis pa. Nasuka siya sa puting damit ni Jay.Tumingin si Angeline sa dumi sa kwelyo ni Jay at napagtanto na siya ay nasa isang malaking gulo.Siya lang ang nakakaalam kung gaano ka-obsessed si Jay sa kalinisan.“Angeline Severe, ang kapal ng mukha mo?” Sigaw ni Jay.Noong nakita ni Angeline ang gulo, muli siyang nahilo.“Umalis ka sa harap ko!”Bago pa man makaalis si Jay, napasuka muli sa kaniya si Angeline.Ang itsura ni Jay ay para bang sumuko na siya
Tumingin si Angeline kay Jay na nasa sulok ng kwarto mula sa sulok ng kaniyang mga mata. Nakita niya ang walang emosyon na mga mata ni Jay at nagsimulang magrebelyo.Kung siya ay nakikisama sa ibang mga lalaki at wala pa ring pakialam si Jay, dapat na niyang tigilan ang lahat ng pantasya niya tungkol kay Jay.Mahinang tinanong ni Angeline si Gordon, “Alam mo ba kung paano humalik?”Tumingin si Gordon sa mapulang mga labi ni Angeline at nagkaroon ng pandidiri sa kaniyang mukha. “Binibini, hinihiling ko lang naman sa ‘yo na magpanggap na kasintahan ko. Hindi mo naman kailangang gawin ang lahat.”Sinabi ni Angeline. “Pekeng halik. Alam mo ba kung paano?”Napatingin si Gordon kung saan nakatingin si Angeline. “Para ba sa kaniya?”Tumango si Angeline.Napabuntong-hininga si Gordon sa ginhawa. “Sige.”Pagkatapos no’n, hinawakan nila ang isa’t isa. Ginamit ni Gordon ang kaniyang kamay upang takpan ang kaniyang mga labi, ngunit mula sa direksyon ni Jay, silang dalawa ay mukhang naghahalikan.B
Malamig na sinabi ni Jay, “Hindi mo kailangang mag-alala sa Grand Asia.”Walang maisagot na pambai si Sean kay Jay. Nababalisa niyang sinabi, “Sige, Master Ares, magsaya ka muna d’yan.” Pagkatapos no’n, naglakad siya palayo nang nalulugmok.Tumingin si Angeline kay Jay. Ang lalaking ito ay isang bisita, ngunit pinahiya niya ang host ng party. Nagawa pa rin niyang manatili at samsamin nang walang inaalala ang kaniyang wine.Hindi na ito matiis pa ni Angeline. Pinaalalahanan niya si Jay at sinabi, “Ginoong Ares, ‘wag mong kalimutan. Kailangan mong magtira ng dignidad para sa ibang tao para hindi nakakailang kapag nagkita ulit kayo sa susunod.”Tumingala si Jay upang tumingin kay Angeline. Mayroong bakas ng lungkot sa mga mata ni Angeline na hindi niya nagawang matago. Alam ni Jay na nag-aalala sa kaniya si Angeline.Sinabi ni Jay, “Hindi naman na kami magkikita sa susunod. Kaya, syempre, hindi ko kailangang magtira ng dignidad para sa kaniya.”Alam ni Angeline na hindi makatwiran si Jay.
Iyon ay isang party upang i-celebrate ang isang buwan ng pagkabuhay ng anak ni Sean.Naalala ni Angeline na si Sean ay isang dating kaibigan na nakipagtulungan sa kaniya dati. Walang dahilan para sa kaniya na hindi magbigay kay Sean ng regalo.Marahil ay pwede siyang makipagtulungan ulit kay Sean.Tulad ng kadalasan, pagkatapos magbihis ni Angeline, nagmaneho siya patungong Imperial Capital mula sa Swallow City.Ang party ng mga Bell ay nangyari sa isang five-star hotel.Noong pumasok si Angeline sa hall, agad niyang inakit ang atensyon ng lahat.Siya ay isang magandang babae, at nagpaganda pa siya para sa okasyon na ito.Siya ay may suot na backless lace dress na pinapakita ang perpekto niyang katawan. Mayroong dugo sa pula niyang “Ginoo.”Sa isang sulok, si Jay ay nakikipag-usap kay Sean noong biglan silang inistorbo ni Finn.Tumingin nang masama si Jay kay Finn. “Tumahimik ka nga.”Sinenyasan siya ni Finn gamit ang kaniyang mga mata upang sabihin sa kaniya na tumingin sa pintuan.T
Gumapang siya papalapit kay Jay at tinulungan ang lalaki sa kaniyang mga damit.Nakita ni Jay na ang mga kamay ni Angeline ay lubos na nanginginig. Halata naman na siya ay kinakabahan at natatakot.Agad na naglaho ang masamang binabalak niya kay Angeline. “Angeline, sa tingin mo ba ay dapat lang na ibenta ang katawan mo para sa kumpanya mo?”Si Angeline ay natuliro. Sinabi niya, “Wala nang pera ang kumpanya at higit pa sa isang daang mga empleyado ng Severe Enterprises ang mawawalan ng trabaho. At saka, wala akong pera para bayaran ang mga utang namain. Kapag nangyari ‘yon, kamatayan ko na lang ang makakapagbayad sa mga pagkakamali ko.”Biglang kinuha ni Jay ang braso ni Angeline. “Ano’ng sinabi mo?”Bayaran ang kaniyang mga pagkakamali gamit ang kaniyang kamatayan? Hindi siya nagpakahirap para kay Angeline para lang patayin niya ang kaniyang sarili.Matapang na tumingin si Angeline sa galit na mga mata ni Jay. “Ginoong Ares, ambisyoso ka at ayaw bigyan ang ibang mga kumpanya ng pagkak
Hindi siya nakakuha ng anumang resulta pagkatapos humingi ng tulong sa labas, kaya narito siya ngayon at bumalik kay Jay. Wala siyang ibang magagawa.Tulirong tumingin si Angeline kay Jay. Marahil ay mas nangingibabaw na ang itsura niya ngayon dahil siya ay lasing na.“Jay Ares, sabihin mo sa ‘kin. Ano ang dapat kong gawin para pagbigyan mo na ang Severe Enterprises?”“Ganito ka ba magmakaawa?” Haha, ang lakas naman ng loob ng babaeng ito na tawagin siya sa buo niyang pangalan? Sino ang nagbigay sa kaniya ng lakas ng loob na gawin ito?Umayos ng tindig si Angeline. Tumayo siya sa harap ni Jay na parang isang estudyante na may nagawang mali.Ganito siya tumayo sa tuwing may nagagawa siyang mali noong siya ay bata pa. Ngayon, siya ay nakatayo sa ganitong posisyon dahil lang sa nakasanayan.“Kung papayag ka na pakawalan ang Severe Enterprises, pwede mong kuhain ang buhay ko kung gusto mo.” Matigas na sabi ni Angeline.Nanigas ang mukha ni Jay. “Bakit ko kakailanganin ang buhay mo?”Gusto