Noong lumabas si Angeline na may suot na itim na bestida, napunta sa kaniya ang tingin ni Jay at hindi na umalis pa.Ang kaniyang postura ay magiliw at kaaya-aya.Siya nagmukhang elegante at maganda.Hindi na magawa ni Jay na ikumpara siya kay Rose dahil dito. Siya ay katulad talaga ni Angeline Severe dati. Ang kaniyang mga mata ay malambot tulad ng dumadaloy na tubig habang ang kaniyang pagtingin naman ay puno ng emosyon, tulad lang ng dati.Gayunpaman, ang asul na maskara ay hindi tumutugma sa kaniyang kagandahan.“Hindi mo naman kailangang magsuot ng itim na mga damit,” biglang sabi ni Jay.Nagsusuot lamang si Jay ng itim na mga damit upang magbigay-galang sa namatay niyang mga magulang.Walang dahilan si Angeline para magbigay-galang sa mga pumatay sa kaniya.Ngumiti si Angeline hanggang pati ang mga mata niya ay nakangiti na rin. “Gusto kong parehas ang suot natin.”Ang tatlong cute na mga bata ay nakapaligid sa hapag-kainan at masayang sinasamsam ang almusal na hinanda ng nutriti
“Wala akong ginawang mali, at ang Daddy mo ay hindi pinapatalsik ang kaniyang empleyado nang hindi nalalaman kung alin ang tama at mali. Siya ang pinakamatalinong Ginoong Ares.” Ang paghakbang ni Angeline ay mabilis, at agad siyang nakalabas ng silid na iyon.Nagdabog si Zetty sa galit. “Ang narcissistic naman nitong Tita Kahit Ano na ‘to.”Si Jenson, na kanina pa tahimik, ay itinuon ang kaniyang atensyon kay Jay at sinabi nang may mapaglarong tono, “Halata namang ayaw mo siyang umalis pero ginusto mo pa rin siyang subukan. Isip-bata.”Si Jay ay nabigla. Tumitig siya kay Jenson.Paano nalaman ng batang ‘to kung ano ang iniisip niya?Kumuha si Jenson ng isang tisyu at pinunasan ang kaniyang bibig.Pagkatapos no’n, kumuha siya ng isang malinis na plato, nilagyan ito ng gatas at cheese bread, at pumunta sa labas.Naiinis na sinabi ni Zetty, “Bakit ba ang bait-bait ni Jenson kay Tita Kahit Ano?”Tumingin si Robbie sa kaniyang Daddy nang may nagtatanong na mga mata. “Sino ba talaga si Tita
Pagkatapos no’n, ilang pares ng mga mata ang napatingin kay Jay. Sila ay naghihintay kung paano niya parurusahan ang basagulero na ‘to, si Angeline.Pinatunog ni Angeline ang kaniyang mga labi at mahinang sinabi, “Hindi ba’t isang orchid lang naman ‘yan?”Ang mala-comic book na mukha ni Jay ay lubos na pumangit. Ang babaeng ‘to malamang ay nakalimutan na kung saan nanggaling ang bulaklak na ito.Siya ang umiyak nang umiyak, ninanais na iligtas ang bulaklak na ‘to, 15 na taon na ang nakalipas. Paulit-ulit siyang pinatahan ni Jay, sinasabi, “Isang orchid lang naman ‘yan.”Ngunit, umiyak nang malakas si Angeline, mas malakas pa sa mga nagluluksa sa pumanaw. Umiyak pa siya nang napakatagal na oras.Sa huli, si Jay ay malapit nang mainip, kaya naghanap siya ng maraming kaalaman tungkol sa paglilinang ng orchid. Sa huli, sa gumagawa ng milagro niyang mga kamay, ang bulaklak na ‘yon ay naligtas.Pagkatapos no’n ay saka lamang tumahan si Angeline.Natatandaan ang nakayayanig-lupang eksena ng p
“Master Ares, narinig ko na ang mga binti mo ay hindi na gagaling pa?” Ang malinaw at malambing na boses, na may halong kakaibang mga emosyon, ay marahan na nagsalita.Napakunot ang mga kilay ni Jay. “Bakit ka narito?” Ang kaniyang boses ay malamig.Ngumiti si Sera at naglakad sa harap ni Jay, minamaliit na tinitingnan si Jay sa wheelchair.Kinutya siya ni Sera, “Hindi ko talaga inasahan na ang prinsipe na pinatakbo ang Imperial Capital ay magkakaroon ng kapansanan.”Ang matalas na mga mata ni Jay ay nababalot ng yelo, at ang kaniyang mga mata ay parang mga kutsilyo, matalas na pinanlilisikan si Sera.Ang tiyan ni Sera ay napakalaki na. Siya ay malapit nang manganak sa susunod na ilang araw.Ang isang buntis na babaeng malapit nang manganak ay hindi maganda tingnan.Ang pandidiri sa mga mata ni Jay ay mas tumindi.Hindi mapakali si Sera sa malamig na mga mata ni Jay. Upang mabawi ang kaniyang dignidad, naging mapangahas ang kaniyang mga salita.“Master Ares, hindi ba’t ang sama sa paki
Mayabang na nangutya si Jay, “Sera, siguraduhin mong hindi mo ako bibiguin.”Si Sera ay natuliro.Noong una ay inakala niya na ang kayabangan ni Jay ay mawawala dahil siya ay lumpo at magbabago ang masama niyang pag-uugali.Ang kaniyang kayabangan ay mas lumala nang hindi niya inaasahan.“Master Ares, sino’ng nagbigay sa ‘yo ng kumpiyansa na maging ganitong mayabang? Lumpo ka lang naman.” Muling napatingin si Sera sa mga binti ni Jay. Isang nagagalit at mabangis na ekspresyon mula sa kaniyang ‘di nasukliang pagmamahal ang lumitaw sa kaniyang mukha.Ang matalas na mga mata ni Jay ay nanliit nang bahagya.Ganap siyang ginalit ni Sera!Noong ilalabas na niya ang matindi niyang galit, isang malakas na sampal ang biglang maririnig sa hangin.Lumang mga bakas ng daliri ang biglang lumitaw sa mukha ni Sera.Napatingala si Jay at nakita si Josephine na nangungutyang nakatingin kay Sera. Sinabi ni Josephine, “Ang masama bang babae na tulad mo ay karapat-dapat na mapalapit sa kuya ko?”Tinakpan
Malungkot na sinabi ni Angeline, “Ginoong Ares, pinaayos mo sa ‘kin ang orchid, pero lumabas ka naman para gumala-gala. Wala akong kakayahan na maging dalawa. Sa susunod, sana ay hindi ka na umalis sa paningin ko.”Nang makita si Angeline na inaakusahan ang kaniyang kuya, si Josephine ay nasorpresa at nagalit. “Ikaw, isang maliit na caretaker, ay may lakas ng loob na akusahan si Ginoong Ares sa pagiging mali? Parang ayaw mo na atang magtrabaho, tama ba?”Napatingin si Angeline sa nagagalit na si Josephine. Ayaw niyang maging kalaban ang matalik niyang kapatid dati, kaya tinikom na lamang niya ang kaniyang bibig.Nagpatuloy si Josephine, “Binibining caretaker, dahil ito naman ang una mong pagkakamali, pagbibigyan kita. Kapag nagpabaya ka pang muli, hindi na kita palalagpasin pa.”Yumuko si Angeline at tahimik na hinayaan ang kaniyang sarili na mapagalitan.“Kuya, ang arogante naman nitong caretaker mo. Bakit mo ba siya pinili bilang personal caretaker mo?” Si Angeline ay lubos na hindi
Kinabahan si Josephine para kay Angeline. “Ito ang iniwan ng hipag ko para sa kuya ko…” Bago pa man siya matapos sa pagsasalita, ang matalas na mga mata ni Jay ay napatingin sa kaniya ulit.Mabilis na tumahimik si Josephine.Agad na lumapit si Angeline at nakipagtalo, sinasabi, “Ginoong Ares, ‘wag ka nang magalit. Makinig ka sa ‘kin. Lubos na maselan kasi ang bluegrass na ‘to, kaya nilipat ko sila sa magkakahiwalay na paso. Ngayon ay may apat nang paso ng bluegrass at dapat ay may isa o dalawang paso na mabubuhay kahit na hindi maging maayos ang lahat.“At… lahat sila ay baka mabuhay kapag maswerte ka. Pagdating ng oras, sino’ng nakakaalam kung ang bluegrass na ‘to ay magkakaroon ng libo-libong halaman mula lang sa isa. Siguro sa sandaling ‘yon ay posible na magkaroon ng hardin na puno ng bluegrass…”Tumawa si Josephine. “Gumagawa ng libo-libo mula lang sa isang halaman? Haha, Binibini, ang galing naman ng imahinasyon mo?”Gayunpaman, si Jay ay mukhang naginhawaan sa ‘di malamang dahi
Sa sandaling pumasok si Josephine sa Sycamore Annex, pinagalitan siya ni Jack, “Josephine, sino’ng nagsabi sa ‘yo na gawin ito kay Sera?”Nanatiling mapagmalaki si Josephine at sinabi, “Ama, bago ka magalit sa ‘kin, hindi mo ba muna tatanungin kung bakit ko siya sinampal? Ang babaeng ‘to ay walang hiya. Sinubukan pa niyang akitin si Kuya, pagkatapos ay napahiya siya at ininsulto si Kuya noong nabigo siya. Hindi ba’t dapat lang sa kaniya ‘yon?”“Mali ang inaakusa mo sa ‘kin. Paano ko susubukan na akitin ang kuya mo? Lumpo na siya ngayon,” sabi ni Sera.Sumugod si Josephine sa matinding galit. “Ang kapal ng mukha mong tawagin na lumpo ang kuya ko! Pupunitin ko ‘yang bibig mo.”Inutusan ni Jack ang kaniyang mga tauhan, “Pigilan niyo ang second lady.”Ilang mga tauhan ang agad na pinigilan si Josephine. Lumapit naman si Jack at sinampal nang malakas si Josephine nang walang sinasabi.Hindi makapaniwalang tumingin si Josephine kay Jack. “Ama, hindi mo ba narinig? Ang babaeng ‘to ay tinawag