Muling binisita ng antok si Rose pagkatapos ng maikling sandali ng pagkagising.Pinayuhan ng doktor si Jay na hayaang matulog ang pasyente, dahil siya ay nakaranas ng maliit na pinsala sa ulo at maaaring makaranas ng mild concussion. Ang ganoong mga pasyente ay espesyal na matamlay.Hindi pinaplano na istorbohin si Rose, tahimik na umupo si Rose habang pinapanood si Rose na matulog. Nang hindi ito napagtatanto, isang patak ng luha ang nahulog sa likod ng kaniyang mga kamay.Walang sinuman ang inasahan na ang malamig at walang pakiramdam na si Jay Ares na hindi pa dati umiyak, ay luluha para sa isang babae!Sa sandaling iyon, sa wakas ay naintindihan na ni Jay ang kasabihan na, ‘ang lalaki ay hindi umiiyak hanggang sa mawasak ang kaniyang puso!’Marahan na kinukumutan si Rose, marahan niyang hinalikan si Rose bago tumalikod upang umalis sa silid.Kumuha siya ng maliit na mangkok ng lugar mula sa isang tindahan sa baba at sumagot ng isang tawag bago siya bumalik sa silid ni Rose, para la
Habang binabasa ang love letter, nagsimula siyang i-delete ang bawat salita roon...Ang kaniyang mga mata ay basa ng luha noong siya ay magpaalam kay Jay, “Paalam, Jaybie. Aalis na talaga ako ngayon, hindi mo na ako makikita muli.”Hinihila ang saline syringe na nasa likod ng kaniyang kamay, umalis si Rose ng ospital nang walang nakakapansin.Agad-agad, sa pagbalik niya sa kaniyang kumpanya, nakatanggap si Jay ng isang emergency call mula sa Grand Asia Hospital. “Patawarin mo kami, Ginoong Presidente. Si Binibining Rose ay nawawala sa kaniyang higaan.”Nang marinig ang balita, naramdaman ni Jay ang pagtaas ng kaniyang balahibo. Dumaan ito sa buo niyang katawan. Pagkatapos no’n, nang maalala ang panahon noong iniwan siya nito noong nakaraang pitong taon, nagsimulang kumalat ang pagkabahala sa kaniyang dibdib. Ang nakaraang insidente na nagsanhi sa kaniya na walang mapala sa kabila ng paghahanap ng kaniyang mga tauhan sa buong siyudad.“Grayson. Gusto kong mapasara ang labasan sa siyudad
Pagkatapos paandarin ang kotse, nagtungo si Jay sa direksyon ng paliparan para lamang baguhin ang kaniyang patutunguhan pagkatapos makatanggap ng biglang tawag mula kay Grayson.“Ginoong Presidene, mayroong nag-ulat sa ‘kin na may nakakita kay Rose sa harap ng Eminent Honor. Gayunpaman, siya ay sandali lamang na naroon bago siya maglaho muli. Iyon ang huling kinaroroonan ni Rose Loyle na mayroon tayo. Sa ibang salita, isang oras na ang nakalipas simula noong mawala siya sa paningin natin.”“Sige, nakuha ko. Ipagpatuloy niyo lang ang paghahanap!” Binababa ang telepono, niliko ni Jay ang kotse pabalik at nagmaneho patungo sa direksyon ng Swallow City.Sa katunayan, walang kasiguraduhan na si Rose ay nasa Swallow City. Naisip lamang ni Jay na dahil hindi pa sinusukuan ni Rose ang Severe Enterprise, marahil ay pupunta siya roo upang bisitahin din ang kaniyang lolo—si Old Master Severe.Kahit na ang Swallow City ay 120 kilometro ang layo mula sa Imperial Capital, nakapunta roon si Jay sa il
Kaunting paghihinala ang lumitaw sa mga mata ni Mommy Severe.Nang nakasunod ang dalawang mga bata, tumakbo si Jay patungo sa interseksyon kung saan nakita niya si Rose na palakad-lakad habang hawak sa isang kamay si Zetty at ang kaniyang bagahe naman sa kabila.“Si Mommy!” Muntik nang mapahiyaw si Robbie sa pananabik.Tinakpan ni Jay ang kaniyang bibig at bumulong sa mga bata, “Magtago muna tayo sa ngayon, para hindi natin matakot si Mommy, okay?”Mabilis ding nilagay ni Robbie ang kaniyang kamay sa kaniyang bibig, “Ano na ang gagawin natin ngayon, Daddy?”“Sundan natin patago si Mommy.”“Sige.”Pagdating sa isa sa mga ari-arian ng Severe Enterprises—ang À La Recherche Du Temps Perdu Hotel, nilabas ni Rose ang kaniyang identity card at nag-book ng isang silid para sa gabing iyon.Pagkatapos lamang masigurado na umakyat na si Rose sa kaniyang silid ay saka lamang dinala ni Jay sina Robbie at Jenson sa loob.Sumesenyales gamit ang kaniyang mga mata, inakit ni Robbie ang mga babae sa rec
Ang mga ilaw sa kalsada ay nagliwanag sa pagdilim ng kalangitan.Tumayo si Rose sa harap ng malaking bintana nang nakahalukipkip ang kanyang mga braso, nakatingin sa mga kulay na nakapinta sa Swallow City.Noong nakaraang ilang taon, ang Pamilya Severe ang pinakamakapangyarihan sa Swallow City.Ano’ng nangyari?Ang kaniyang ina ay naninirahan sa isang tagong asyenda, ang kaniyang lolo ay pinipilit mabuhay sa isang ospital na pagmamay-ari ng gobyerno, at ang sangay na mga kumpanya sa ilalim ng Pamilya Severe ay isa-isang binibili ng iba. Dagdag pa rito, ang pamilya ay mayroong hinaharap na potensyal na kawalan ng pera.Ang kaniyang kapatid ay itinayo ang Eminent Honor dahil siya ay hindi natutuwa sa kung ano ang nangyari sa Pamilya Severe. Umaasa siya na bumangon muli sa pamamagitan ng paggamit ng mga kaibigan at kamag-anak na dating malapit sa Pamilya Severe. Ang hindi naintindihan ng kaniyang kapatid ay ang mga taong iyon ay hindi maaasahan o matulungin dahil kung gayon ay wala sa gan
Ang malamig na titig na binigay sa kaniya ni Rose ay tinuliro siya nang sandali. Siya ay nagtataka kung bakit ang tingin ng babaeng iyon ay nagsanhi sa kaniya na makaramdam ng takot.Binalewala ni Yosemite ang nararamdaman niyang iyon, inayos ang kaniyang mga damit, at dali-daling umalis.Mabilis na pumasok si Rose sa silid ng kaniyang lolo at nakita na ang kaniyang mga tubo ay nakatanggal na. Nang maingat, muli niyang kinonekta ang mga ito.Nang bigla, binuksan ni Old Master Severe ang kaniyang mga mata. Ang kaniyang mga mata ay nabibilang sa isang matanda at mahinang lalaki. Gayunpaman, noong makita niya ang babaeng nakaupo sa harap niya, isang kislap ng liwanag ang lumitaw sa kaniyang mga mata.“Angel…”Nananabik niyang hinawakan ang kamay ni Rose. “Hanapin mo si Jay… siya lamang ang natatanging taong makakatulong sa ‘yo… na iligtas ang Severe Enterprise!”Si Old Master Severe ay hinimatay sa pagod nang matapos ang kaniyang pangungusap.Agad-agad na tinawag ni Rose ang doktor. Ang d
Isang boses na mas seksi pa sa isang nagbabalita sa telebisyon. Nakilala ni Rose ang lalaki mula sa boses nito, tumalikod siya sa gulat bago tumitig kay Jay na tila lumitaw mula sa kawalan.“Ginoong Ares?” Ang nagulat niyang mga mata ay naging kasinglaki ng mga kampana, ‘di makapaniwalang nakatingin sa kaniya. “Bakit ka narito?”Tumayo si Jay sa harap niya. Isang araw pa lamang ang nakakalipas, at si Rose ay mapayat at magulo na ang buhok sa harap niya. Ang kaniyang pares ng mataba at masiyahing mga pisngi ay pumayat na.Nanakit ang puso ni Jay.Ang mga mata ni Jay ay napatingin kay Old Master Severe na nakahiga sa kama. Ang kaniyang alaala ng isang masigla at walang bahalang matandang lalaki ay napalitan ng isang lalaki na wala nang enerhiyang natira sa kaniyang mga kalamnan at mayroong nararanasang walang katapusang pagkalumbay.“Gusto mo ba siyang iligtas?” Tumingin si Jay kay Rose.Tumango si Rose.Napuno ng kawalang-palagay ang puso ni Rose. Si Jay ay isang lalaking mayroong masam
Mahigpit na hinawakan ni Jay ang kamay ni Rose at hinila ito habang pinupuri ang kaniyang sarili, “Binibigay ko lamang ang pag-aalaga ko sa mahihina.”Tumingin nang masama sa kaniya si Rose. “Hindi ako mahina, okay?”Makulit na ngumiti si Jay. “Kung ayaw mong tawagin kitang mahina, magpalakas ka at patunayan mong mali ako.”Tumingin sa kaniya nang mapait si Rose. ‘Kung ayaw niya sa ‘kin, lumayo dapat siya sa ‘kin. Hindi ba niya alam na wala akong laban sa kaniya?’Ginawa niya ang mahirap na desisyon na iwan si Jay. Gayunpaman, walang hiya itong pumasok muli sa kaniyang buhay, tila nagsasanhi sa kaniya na walang magawa.“Bakit ka narito?” Naghihinala niyang tanong kay Jay.Hinawakan ni Jay ang kaniyang kamay at nagpatuloy maglakad nang walang bahala. Habang hawak-hawak ang kamay ni Rose, pakiramdam ni Jay ay hawak niya ang buong mundo. Siya ay mayroong magandang nararamdaman, at ang kaniyang labi ay napangiti.“Hindi mo naman sinabi sa ‘kin kung bakit ka narito?” Pabalik niyang tanong.