Si Rose ay mayroong tiyan na puno ng galit na hindi niya matanggal o mapakawalan. Ang tatlong bata ay inosenteng nakatingin sa kaniya, kaya wala siyang magawa kung ‘di ang tiisin ang lahat ng galit na ‘yon. Binigyan niya si Jay ng isang malaking ngiti. “Tama ka, Ginoong Ares.”Ang nag-iisang dahilan kung bakit minamaliit siya ni Jay ay dahil siya ay mahirap. Patagong nangako si Rose na babaguhin niya ang sitwasyon. Ninais niyang baguhin ang pusisyon niya sa puso ni Jay kung saan siya ngayon ay tinuturing bilang ang pinakamababang nilalang sa social pyramid.Ang hapunan ay nagpatuloy nang tahimik.Pagkatapos ng hapunan, nilinis ni Rose ang kusina at bumalik sa kaniyang silid. Binuksan niya ang kaniyang email upang makita kung mayroon bang mga sagot mula sa mga kumpanyang binigyan niya ng kaniyang resume.Marahil ay dahil hindi pa matagal simula noong nagpadala siya sa kanilang mga email, na siyang dahilan kung bakit hindi maraming mga kumpanya ang sumagot sa kaniya. Gayunpaman, isang e
Dahil desperado ang Eminent Honor na ipasok siya, marahil ay maaari niyang subukan na makipagkasundo at makakuha ng maagang sahod? ‘Sa katunayan, hindi ang Eminent Honor ang una sa mga pagpipilian ko. Gayunpaman, kailangan ko na talaga ng pera. Kung kaya akong bigyan ng Eminent Honor ng sahod na dalawang taon ang katumbas, handa akong magtrabaho sa kumpanya mo.’ Nag-alinlangan nang matagal si Rose bago siya maglakas-loob at ipadala ang email na ito.Ang kabila naman ay hindi na nag-alinlangan at agad na sumagot ng, “Walang problema.”Kasunod nito, kinailangan nilang pag-usapan ang takda para sa kontrata, ang mga oras ng pagtatrabaho ni Rose, at iba pa.Naisip ni Rose na kailangan niyang alagaan ang tatlo niyang mga anak. Iminungkahi niya na magtatrabaho siya sa bahay kung saan ibibigay niya ang kaniyang napagtrabahuan sa isang napagsang-ayungan na oras sa kumpanya.Para naman kay Zayne, gustong-gusto niya talaga makuha si Rose sa kaniyang kumpanya, kaya pumayag siya sa lahat ng kaniya
Ang mga iniisip ni Rose ay naistorbo ng kaniyang pang-alarma.Siya ay mahinang bumuntong-hininga bago bumaba upang maghanda ng masarap na almusal para sa mga bata.Sa araw na ‘to, kailangan nilang ipasok ang mga bata sa bagong kindergarten. Kaya, marami ang mga bagay na kailangan nilang gawin.Binihisan ni Rose ang may malay sa kagandahan na si Zetty sa isang magandang pang-prinsesang damit. Si Zetty ay mayroon pang iba’t ibang magagandang palamuti para sa buhok niya. Tinali ni Rose ang buhok ni Zetty at pinalamutian ito ng kulay silver at maliit na tiara.Si Zetty ay mayroong makinis at kakaibang itsura. Siya ay mukhang isang diwatang dumating sa kalupaan, tila maganda at walang palya.Nang dalhin ni Rose si Zetty sa baba, ang tatlong lalaki roon ay naakit kay Zetty. “Zetty, ang ganda mo ngayon, ah.” Si Robbie ay bukas na pinuri si Zetty.Sumagot si Zetty, “Salamat, Robbie.”Kahit nanatiling tahimik si Jenson, ang kaniyang ulo ay tumatango, pinapakita ang pagsang-ayon niya sa sinabi n
Binaba ni Rose si Zetty at sinabi sa kaniya, “Samahan mo maglakad ang mga kapatid mo.”Pagkatapos maghawak-kamay nina Robbie, Jenson, at Zetty at naglakad sa harap, naglakad si Rose sa tabi ni Jay. May mga bagay siyang nais sabihin kay Jay. Umaasa siya na titigilan na niya ang pagiging suplado kay Zetty at iwasan ang paggawa ng mga bagay na maaaring saktan ang isipan ng bata.Gayunpaman, tila nag-iingat na tumingin si Jay sa kaniya. Ang ganito kagandang tanawin ay pinagmumukha silang isang pamilya.Taos-pusong kinamumuhian ni Jay Ares si Rose at ang nito. Sigurado si Jay na narito si Rose para magpaawa sa kaniya, at pagmukhain na silang dalawa ay malapit pa rin.“Rose, kung sinusubukan mong maging peke gamit ang reputasyon ko, pinapayuhan kita na tumigil. Ang mga nakatira sa Horizon Colors ay parang magkakapitbahay. Hindi magtatagal bago malaman ng lahat ang katotohanan… na isa ka lang katulong sa bahay ng Ares.”Si Rose ay natuliro.‘Gumagamit ang taong ‘to ng ganoon kaduming pananaw
Nagising si Rose noong tumitig siya kay Jay na mukhang galit. Lumingon siya sa tauhan upang kausapin ito, “Siguro nga ay mas bata ang Zetty ko sa kaniyang kapatid, pero dati pa man ay nasa iisang klase na sila. Sana naman ay maging magkasama sila sa mas mataas na lebel na klase sa Horizon Kindergarten.Ang isang miyembro ng tauhan ay bahagyang nahiya. “Pero hindi pa sapat ang edad ni Zetty para sa mas mataas na lebel na klase.”Mapilit si Rose. “Gawa lang ng tao ang patakaran niyo. Dapat ay tinitignan muna natin ang mga kakayahan niya bago siya ilagay sa isang klase. Hindi ba?”Ang mga tauhan ay hindi makumbinsi si Rose, at kaya nagmamakaawa silang tumingin kay Principal Aspen. Ang principal naman ay tumingin kay Jay.Si Jay ay tumingin nang masama kay Rose!Nakita ni Zetty na ang mga matatanda ay nasa isang pangit na sitwasyon dahil sa kaniya. Naglakad siya patungo sa harap ni Principal Aspen at mahusay na binanggit ang kaniyang mga dahilan kung bakit siya ay dapat malagay sa mas mata
Ang pagkakaintindi ni Jay kay Rose kahit kailan ay hindi na nadagdagan pa simula noong gabi na iyon pitong taon na ang nakalipas. Pinagmukha niyang tanga ang kaniyang sarili sa kasalan. Si Rose Loyle, ang magiging asawa ni Jay Ares, ay dapat ang pinakamagandang bahagi ng gabing iyon, ngunit siya ay tumili nang makita niya si Jay na para bang siya ay nakakita ng isang multo. Ang ekspresyon niya noong araw na iyon ay kaparehas ng isang panatiko na nakita ang kaniyang idolo. Niyakap at kinulit ni Rose si Jay sa harap ng lahat ng tao na naroon.Para bang sila ay dalawang magkasintahan na nagkita pagkatapos ng mahabang pagkakawalay.Hiyang-hiya siya noong araw na iyon dahil kay Rose.Simula noong araw na ‘yon, kinilala niya ang babaeng nabuhay dahil sa kabit ng Pamilya Lotle na isang hindi sibilisado na probinsyana.Pagkatapos ng kasal, tinapon niya si Rose na parang isang lumang sapatos.Umaasa siya na makakalagpas siya sa problema niya sa pera at pagkatapos ay makikipaghiwalay kay Rose. S
‘Hindi niya pala pinagbabalakan ang pera o pagmamahal ko, ang gusto niya lang ay itrato ko si Zetty nang mas maayos?’Gayunpaman, si Jay ay hindi masyadong nasiyahan sa paliwanag ni Rose. Napakunot ang kaniyang mga kilay at tinanong nang malamig si Rose, “Ano’ng ibig mong sabihin sa ‘hindi makatotohanang mga inaasahan’?”Naiinis na tumingin si Rose sa kaniya at mahinang sinabi, “Ginoong Ares, siguro ay iniisip mo na gusto kong pakasalan mo ako muli, at iyon ang dahilan kung bakit sinasabi ko kay Zetty na maging mabait sa ‘yo. ‘Wag kang mag-alala, Ginoong Ares, kahit kailan ay hindi iyon mangyayari.“Alam kong hindi dapat ako nagbabalik-tanaw sa nakaraan, Ginoong Ares. Hindi ka nagpakita ng interes sa ‘kin anim na taon na ang nakalipas, at hindi ako umaasa na magkakaroon ka pa nito.“Kahit kailan ay hindi na ako magpapakasal muli. Gusto ko lamang lumaki ang mga anak ko nang responsable, at hindi ako magkakaroon ng anumang pagsisisi sa buhay.”Ang mga mata ni Rose ay puno ng kalungkutan
Kahit kailan ay hindi pa nakaranas si Jay ng ganoon katinding sakit sa kaniyang buhay.Sa sobrang sakit nito, siya na isang madalas ay matapang na lalaki, ay naglakas-loob na hindi tignan ang bangkay ni Angeline, o pumunta sa kaniyang libing o bumisita sa kaniyang libingan... Hindi siya naglakas-loob na lumapit sa anumang bagay na magpapaalala sa kaniya tungkol kay Angeline, at maingat niyang pinigilan ang lahat ng kaniyang nararamdaman.Itinago niya ang mga sakit na halata sa kaniyang mga mata at pinagpatuloy ang madalas na kalmado at tahimik niyang pagkilos. “Hindi ka ako, kaya paano mo nalaman kung ano ang nararamdaman ko?” Sinabi niya nang mahina.Bahagyang ngumuso ang nakakaakit at magandang mga labi ni Rose. ‘Kung alam mo kung ano ang pag-ibig, bakit mo hinayaan si Angeline, ang dati kong buhay, na mabuhay sa ganoong kundisyon at mamatay nang hindi maayos?’ Binulong niya sa kaniyang puso.Ang paglalakbay pabalik sa mansyon ay lumipas nang tahimik. Mula sa kalayuan, nakikita nila