Sa tuwing nagugulat si Jenson, siya ay magmumukhang pagod at mahina. Ngayon, siya ay nakasandal na sa balikat ni Jay. Ang kaniyang mga mata ay kalahating bukas na, at siya ay mukhang walang sigla at inaantok.Tumingin si Rose kay Jens, ngunit si Jay ay nakatingin kay Rose.Siya ay mayroong pangbahay na kasuotan na mukhang kaniyang pantulog. Ang kaniyang pantulog ay mayroong mahahabang manggas at pantalon. Sa ibabaw ng kaniyang damit ay isang maliit na jacket. Sa isang tingin lamang, alam na niyang nagmadali si Rose na puntahan si Jenson at walang oras para magbihis.Si Jay ay nagulat. Siyempre, sa kaniyang alaala, ang bawat babaeng lalapit sa kaniya ay gugugulin ang kanilang oras at paghihirap para magmukhang maganda. Bibigyan nilang pansin kahit ang pinakamaliit na mga detalye tulad ng kanilang mga kuko.“Pasok.” Ang kaniyang ekspresyon ay nanatiling malamig at blangko. Gayunpaman, ang kaniyang puso ay bahagyang nanginginig.“Ayos lang ba si Jens?” Nag-aalalang tanong ni Rose.Magiliw
Tumingala si Rose at tumingin sa kaniya. ‘Bakit parang ang bait ng taong ito sa ‘kin ngayon? May binabalak ba siya?’“Handa ka bang pumasok dito at maging… isang tagapangalaga?” Tanong niya.Si Rose ay walang masabi.‘Mukha ba akong isang tagapangalaga?’Siya ay natutuksong tanggihan agad ang alok na iyon, ngunit nang maalala niya ang mahina at pagod na itsura ni Jenson… Nang maalala niya ang bawat oras noong hinihiling nina Robbie at Zetty na makita ulit ang kanilang daddy...Ang mapagmataas na puso ni Rose ay muling gumuho.Kung ito ay dati, magiging sigurado si Jay na higit pa sa masaya na tatanggapin ni Rose ang kaniyang kahilingan.Siyempre, makakatanggap siya ng mataas na sahog sa pagiging isang tagapangalaga sa Pamilya Ares.Gayunpaman, ngayong alam na ni Jay na si Rose ay isang mahusay na hacker at mayroon siyang ambisyon na gumawa ng sarili niyang business empire, si Jay ay hindi ganap na may kumpiyansa na tatanggapin ni Rose ang kaniyang alok.Pinag-isipan ito ni Rose nang sa
‘Makikitira?’Ang mga kilay ni Jay ay kumunot nang bahagya noong tumingin siya kay Rose na mayroong kumpiyansa.Ayaw niya sa mga babae na kumikilos ng mahina at mababa sa harap niya. Gayunpaman, si Rose na arogante sa punto na tinitignan siya nito bilang isang hindi mahalagang tao ay binibigyan siya ng mas matinding na pagkainis.“Sa tingin ko maghanap ka dapat ng presyo ng mga mansyon sa Horizon Colors. Kasi kapag alam mo na, hindi ka magsasabi ng ganyang imposibleng suhestyon.” Ang tono ni Jay ay puno ng kayabangan na pinapatumba ang iba.Kinagat ni Rose ang kaniyang labi. ‘T*ng *na mo. Kinukutya mo ba ako sa pagiging mahirap?’“Ginoong Ares, sabihin mo ang presyo mo.” Ang pinakamalaking pag-uugali ni Rose ay ang pagiging makulit at pagtanggi na sumuko hanggang sa huling sandali.Ngumisi si Jay nang iangat niya ang isang daliri niya. Ang kaniyang daliri ay payat, mahaba, at makinis. Ang kaniyang mga buto ay mayroong magandang hugis, tila nagmumukhang seksi at kaakit-akit.Ang mga mat
Si Zetty ay walang sarili niyang silid, kaya nakikihati na lamang siya ng isang silid kasama ang kaniyang Mommy.Nang makita niya na si Robbie ay mayroong malaki at magandang silid, hindi niya maitago ang kaniyang kalungkutan at bumulong sa kaniyang mommy, “Bakit ayaw rin akong bigyan ni Daddy ng magandang silid?”Hindi alam ni Rose kung paano iyon sagutin.Noong gabing iyon, mababa ang nararamdaman ni Zetty.Ang tanging magagawa lamang ni Rose ay yakapin si Zetty at matiyaga siyang pinatahan. “Zetty, ikaw ay isang babae. Iyon ang dahilan kung bakit pwede kang manatili kasama si Mommy hanggang sa lumaki ka na. Ngunit si Robbie ay isang lalaki, at siya ay unti-unti nang lumalaki. Mayroong pinagkaiba ang mga lalaki at babae. Iyon ang dahilan kung bakit kailangan niyang manatili sa ibang silid mula sa ‘tin. Naintindihan mo ba?”Sa wakas ay nasiyahan na si Zetty.Siguro nga ang silid nila ang pinakapanget sa loob ng mansyon, ngunit ito pa rin ay isang karangyaan para sa mag-ina.Siguro nga
Nilabas ni Rose ang kaniyang pizza, at ang lahat ng mga bata ay napahiyaw sa tuwa. “Wow!”Kasunod nito, binaba ni Jenson ang kaniyang tinidor upang samahan sina Robbie at Zetty upang palibutan ang kanilang mommy.Nakatalikod si Jay sa kusina, kaya hindi niya nakita ang pizza ni Rose. Napakunot ang kaniyang mga kilay at nagtaka, ‘Pizza lang naman ‘yon. Hindi ba’t nakakain na ng maraming mamahaling pizza si Jenson? Bakit tuwang-tuwa siya sa pizza ni Rose?’Lumapit si Rose at nilagay ang pizza sa mesa. Ang mga bata ay agad siyang pinalibutan. Nakita ni Jay ang pizza at natuliro.Ang pizza ay parang isang mapa, hinihiwalay ng isang asul na ilog. Sa isang gilid ay isang madilim na zombie kingdom at ang kabila naman ay parang ang space universe ni Ultraman.Ang pizza na ito ay espesyal. Gayunpaman, ang nagsanhi kay Jay na mamutla ay ang mga detalye sa ginawa niyang pizza. Tunay nitong pinapakita ang mga kakayahan ni Rose sa sining.Hiniwa ni Rose ang pizza sa apat gamit ang isang kutsilyo at
Tumingin si Jay sa mayabang na ngiti na iyon at sinabi sa kaniyang sarili, ‘Dahil ayaw mong maging isang katulong, may mga paraan naman ako para gawin kang katulong ng Pamilya Ares nang hindi mo namamalayan.’“Sa susunod, kakain ako kasama ang mga bata. Kakainin ko kung ano man ang lulutuin mo at babayaran kita dahil do’n. Pwede na ba ang 20,000 kada buwan? Pwede mo pa rin masamsam ang sabado, linggo, at mga bakasyon. Ano sa tingin mo?” Naglagay na ng patibong si Jay para sa kaniyang biktima.Pinag-isipan ito ni Rose. ‘Malulutuan ko pa rin naman ng pagkain ang mga bata araw-araw, eh/ Mukhang hindi rin naman mahirap na gumawa ng sobrang hati para sa kaniya, at makakakuha ako ng dagdag na 20,000. Bakit hindi?’“Sige.” Dali-daling kinuha ni Rose ang plato ni Jay.Isang matagumpay na ngiti ang makikita sa ilalim ng mga mata ni Jay.Noong gabing iyon, nagtungo si Jay sa kaniyang study room upang ayusin ang isang dokumento. Noong lumabas siya, nalaman niya na sina Jenson at Robbie ay wala sa
Sinabi sa kaniya ni Grayson, “Presidente, tinignan na namin ang lahat ng impormasyon tungkol kay Rose Loyle. Gayunpaman, hindi kami makahanap ng anumang impormasyon tungkol sa kaniya nitong nakalipas na pitong taon hanggang ngayon. Sa tingin mo ba ay mayroong nangyayaring kakaiba?”Ang mga matang-lawin ni Jay ay naging matalas nang mabalot ito ng pagdududa.Sa kasalukuyang lipunan na ito kung saan ang internet ay napakalawak na, bihira lamang na mawala ang impormasyon tungkol sa isang tao. At saka, ang nawawala mula sa impormasyon tungkol kay Rose ay kasalukuyan pa lamang noong hindi pa maganda ang pagkakagawa sa internet. Nitong mga nakaraang ilang taon lamang iyon! Masusuri nito ang paghihinala ng kahit na sino.“Magpatuloy kayo sa pag-iimbestiga!” Utos ni Jay.“Sige po, presidente.”Inayos ni Jay ang kaniyang mga gawain bago matulog.Nang ipikit niya ang kaniyang mga mata, ang kaniyang isipan ay napuno ng boses ni Rose noong binibigkas niya ang ‘To Oak Tree’. Ang makinis niyang pags
Ginulo ni Jay ang buhok ng kaniyang anak na lalaki ngunit hindi naman pinansin ang presensya ni Zetty. Hindi niya napansin na ang kaniyang pagbabale-wala ay magdudulot ng mas matinding galit mula kay Zetty.Umakyat si Jay sa taas at kumatok sa pinto ng silid ni Rose. Ang inaantok na mga mata ni Rose ay tumapat sa galit na si Jay. “Ginoong Ares, ano’ng problema?”“Almusal,” Naiinis na sinabi ni Jay ang tatlong pantig na iyon.Si Rose ay agad na nagising. “Ah, pasensya. Magluluto na agad ako.”Gayunpaman, siya ay mayroon pa ring kasuotang pantulog. Ninais niyang magpalit muna at lumabas ng silid, ngunit nanatili si Jay sa pinto na para bang wala siyang balak na umalis.Tumingin si Jay sa Pikachu na larawan sa kaniyang damit. Mayroong isang nang-aasar na itsura sa kaniyang mga mata.Tinakpan ni Rose ang pambatang larawan sa kaniyang dibdib at namula. “‘Wag kang tumingin!”Malamig na sinabi ni Jay, “‘Wag kang mag-alala. Kahit na maghubad ka pa sa harap ko, wala akong interes sa patag mong