Chapter 2

Nakahalukipkip si sir Justin habang nakasandal sa swivel chair niya, seryosong nakatingin sa akin. Sa kabila ng tahimik na opisina, ramdam ko ang bigat ng bawat segundo habang hinihintay ang reaksyon niya.

“Kailangan kong magpakasal bago ako mag-thirty,” diretsong sabi niya, hindi inaalis ang tingin sa akin. "Kung hindi, hindi ko makukuha ang buong mana ko."

Hindi ako nakasagot. Hindi ko alam kung paano magre-react. Akala ko tapos na ang paggugulat niya. Pero ngayong nalaman ko ang dahilan kung bakit niya ako bigla inalok ng kasal ay hindi ko alam kung anong sasabihin sa kanya.

Bumuntong-hininga si sir Justin nang mapansin siya ang pagiging speechless ko, saka marahang idinukdok ang mga daliri sa ibabaw ng mesa. “Nasa last will and testament ng dad ko. The only way na makuha ko ang buong naiwan niya is if I get married before my 30th birthday.”

Napayuko ako, pilit inuunawa ang sitwasyon. “Pero, sir... bakit ako?" Sa dinami-dami ng babae na nagkakandarapa para lang makuha ang atensyon niya ay bakit ako ang pinili niya. Isang hamak na secretary lang ako.

“It’s nothing personal, Ayen. It’s just a contract. Mas convenient para sa akin dahil alam kong hindi mo ako gusto at hindi rin kita gusto. You need money, I need a wife. After a year, we can go our separate ways. Mag-divorce tayo."

Now I know. Ayaw niya ng commitment. Ayaw niya pumasok sa seryosong relasyon. At tama nga naman siya, hindi ko siya gusto at hindi niya rin ako gusto. Mas magiging madali ang lahat ng ito para sa amin.

"Tinatanggap ko, sir." Dinampot ko ang pen at pinirmahal ang kasunduan namin.

"The contract is now settled, then." Iniabot niya ang kamay sa akin at agad ko naman iyong tinanggap. "I'm giving you a break para makapag-focus ka sa kapatid mo. Let's talk about our wedding next week when you're back."

Napatitig ako sa kanya. I appreciate how considerate he is, pero... "Sir, kung mawawala ako ng isang linggo, sino ang papalit sa akin para samahan ka sa mga lakad mo at asikasuhin ang mga schedule mo?"

"I'll let Rita handle your work for a mean time habang wala ka. Don't worry about it."

Ngumiti ako sa kanya at tinanguan siya. "Salamat, sir."

Bumalik na rin ako sa hospital matapos namin mag-usap habang dala-dala ang pera na ibinigay ni sir Justin.

"Napakalaki ng utang na loob natin kay Joseph, anak. Hindi siya nagdadalawang-isip na parati tayo tulungan kapag nangangailangan tayo," nakangiting wika ni Mama habang pinupunasan ang natutulog na si Amanda.

Napahawak ako sa kwintas na ibinigay ni Joseph noong isang buwan, bilang third anniversary namin. Masakit ang paghihiwalay namin dahil mahal ko siya, pero sa sitwasyon ngayon ay hindi ko dapat pairalin ang puso ko.

"Hindi po kay Joseph galing ang pera," pag-amin ko kay Mama.

Nilingon ako ni Mama at kumunot ang noo niya. "Hindi kay Joseph nanggaling ang pera na ibinayad natin? Kung ganon ay kanino? Sino ang nagpahiram sayo ng ganong kalaking halaga?"

"Kay... sir Justin..." mahinang sabi ko.

"Ang boss mo?" Mas lalong kumunot ang noo niya at ngayon ay nasa harapan ko na siya. "Wala ka pa naman isang taon sa trabaho mo. Ganon na ba kayo kaclose niyang boss mo para pahiramin ka niya ng pera?"

"Mabait lang talaga siya," pagsisinungaling ko. Hindi ko pwede sabihin na kapalit ng pera na dinala ko ngayon ay ikakasal ako kay sir Justin.

Kung kinakailangan kong itago ng isang taon kay Mama at Amanda ang tungkol sa kasunduan namin ni sir Justin, hanggang sa maghiwalay kami ni sir Justin ay iyon ang gagawin ko.

"Mabuti naman kung ganon. Napakarami na rin ng pera na naitulong sa atin ni Joseph. Napakabait ng batang iyon dahil hindi man lang nagpapabayad–

"Naghiwalay na po kami," pinutol ko ang pagpupuri ni Mama.

"Naghiwalay kayo? Bakit? Nakipaghiwalay ka ba sa kanya?" sunod-sunod niyang tanong at nag-iwas ako.

"Huwag na muna natin pag-usapan ang nangyari, Ma. Ihanda na natin si Amanda dahil malapit na ang schedule niya."

Nirespeto naman ni Mama ang pakiusap ko at hindi na nga ulit nagtanong pa. Iniiwasan ko lang silang masaktan ni Amada dahil sobrang malapit si Joseph sa kanila.

Ilang sandali pa ay dumating na ang doctor ni Amanda, kasunod ang apat na nurse na magdadala sa kanya sa operating room. Sinamahan sila ni Mama at naiwan naman ako sa kwarto at nagdasal habang isinasagawa ang operasyon.

Thankfully, successful naman ang operasyon ni Amanda matapos isagawa iyon. At makalipas ang apat isang linggo ay pinayagan na rin ng doctor na makauwi sa bahay si Amanda.

"Narinig mo ba ang sinabi ng doctor kanina bago tayo umalis?" nakataas ang kilay kong tanong sa kapatid ko. "Bawal ka magpagod. Bawal ka rin kumain ng matatabang pagkain, lalo na ng paborito mong lechon paksiw."

"Opo, ate," pabiro nitong sagot sa akin at kunwari ay umirap.

"May tao sa labas, Ayen. Hinahanap ka," bungad ni Mama sa akin nang nakapasok siya sa loob.

"Sino raw?"

"Hindi ko alam. Pero mukhang mayaman... maganda ang kotse, may driver pa."

Hindi ko na kailangan pa hulaan kung sino ang sinasabi ni Mama. Tumakbo akong lumabas ng bahay at nakita ang sasakyan ni sir Justin na nakaparada sa gilid ng bahay namin.

Bumukas ang pintuan ang backseat at lumabas doon si sir Justin.

"You didn't call me if you're coming to the office today, so I came here," sabi niya habang nakatayo sa harapan ko, nakataas ang isang kilay na parang naghihintay ng paliwanag. "Narito ba ang Mama mo? Nasabi mo na ba ang tungkol sa kasal?"

Mabilis akong humarang at umiling sa kanya. "Sir, pwede bang huwag na lang nila malaman ang tungkol sa kasal? Ayaw kong... malaman nila..."

Hindi isang contract marriage ang dream wedding ni Mama para sa akin. Gusto niya ako maikasal sa lalaking mahal ko at mamahalin din ako.

"Sure, no problem." Binuksan niya ang pintuan kung saan siya lumaba kanina at isinenyas iyon sa akin. "Shall we?"

Tumango ako at pumasok sa loob ng kotse kasunod siya at naupo sa tabi ko. Tinungo namin ang isa sa pinakasikat na bridal shop sa Manila para sukatan ako ng wedding gown.

"Justin!" masiglang bati ng isang bakla kay sir Justin at humalik sa pisngi niya. "Hello, Sofia–" Unti-unting nawala ang ngiti sa labi ng bakla at pinasadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa. "Sorry, akala ko ay si Sofia dahil pareho sila ng hugis ng katawan. Who's this girl?"

"She's my bride," seryosong sagot ni si sir Justin, bigla rin nagbago ang ekspresyon. Kanina ay cool lang siya, ngayon ay balik seryoso na.

Pero sino si Sofia?

"Lavender, I want you to create the most beautiful gown for her. Yung walang katulad," utos ni sir Justin.

Awkward naman na ngumiti si Lavender sa akin at tumango sa kanya. "Noted. Ako na ang bahala."

Agad akong sinukatan ni Lavender, habang naroon si sir Justin sa dulo at nakaupo sa couch, abala sa cellphone.

"Pasensya ka na kanina. Akala ko talaga ay si Sofia ang kasama niya," ngiwi ni Lavender at mahinang natawa.

"Wala yun. Hindi naman big deal." Nagkibit-balikat ako. "Pero... sino ba si Sofia?"

Napatigil si Lavender sa pagkuha ng sukat sa balikat ko at sinilip ang mukha ko. "Hindi mo kilala si Sofia? Hindi ba nasabi ni Justin ang tungkol sa kanya?"

Umiling ako sa kanya. "Hindi niya nasabi." Hindi naman kami magkarelasyon para sabihin ni sir Justin ang ganong bagay. Hindi rin kami magkaibigan kaya wala akong alam.

"Siguro ay ayaw na rin maalala ang gagang yun," komento ni Lavender at mahinang natawa. "Ex-girlfriend niya si Sofia. Matagal din ang relasyon nilang dalawa, halos apat na taon. Pero mga bata pa lang sila ay magkakaibigan na sila at ganon din ang mga magulang nila. Pero nahuli ni Justin si Sofia na may ibang lalaki kaya sila naghiwalay. Sinubukan ni Sofia makipagbalikan kay Justin, pero hindi naman bumalik si Justin. Kaya si Sofia, lumipad papuntang ibang bansa para mag-move one."

Kaya ba ayaw ni sir Justin pumasok sa relasyon na may commitment dahil kay Sofia?

"Damn... she's the worst," mahinang bulong ko, pero humalakhak naman si Lavender kaya napatingin sa amin si Justin.

"Why? Is there a problem?" tanong ni sir Justin at nilapitan kami.

"Wala. Walang problema. Natutuwa lang ako rito sa girlfriend mo. Feeling ko mas magiging magkasundo kami," sagot ni Lavender.

Pakiramdam ko ay namula ang tainga ko nang sabihin ni Lavender na girlfriend ako ni sir Justin. Sinabayan pa iyon ng mga titig ni sir Justin na para bang matutunaw ako.

Mabuti na lamang at pinatalikod ako ni Lavender para ang likuran ko naman ang isuot niya.

Pagkatapos ko sukatan ay nagpaalam na rin kami kay Lavender at inihatid na rin ako ni sir Justin sa bahay.

"Sir, hindi ba't sasakyan yan ni Ma'am Imelda?" tanong ng driver ni sir Justin.

Napatingin kami ni sir Justin sa pulang sasakyan na nakaparada kung saan kanina pumarada si sir Justin.

"Sasakyan nga yan ni Mommy," pagkokompirma ni sir Justin.

Anong ginagawa ni Madam Imelda rito?

Narito ba siya para...

Hindi pwedeng malaman ni Mama ang tungkol sa kasal!

Mabilis kong inalis ang suot kong seatbelt at pumasok sa loob ng bahay. Naabutan ko si Madam Imelda at nakatingin sa family picture namin, habang si Mama naman ay bahagyang nakayuko at nasa harapan ni Madam Imelda.

"Ma!" tawag ko kay Mama at nilapitan siya.

Lumapit naman si sir Justin sa Mommy niya at hinila ang braso nito. "What are you doing here?"

"Masama bang pumunta sa bahay ng mapapangasawa ng anak ko?" sarkastikong sagot ni Madam. "Gusto ko lang naman makilala ang babaeng nagpabago ng isip mo para magpakasal ka, anak. Hindi mo naman sinabi na hindi pala natin kalevel ang pamilya nila. Ano na lang ang sasabihin ng iba?"

Tumingin sa akin si sir Justin at humingi ng paumanhin sa sinabi ng kanyang ina, gamit ang kanyang mga mata.

"Mom, have some manners," suway ni sir Justin sa ina. "Wala akong pakialam kung sino pa sila.  Si Ayen ang papakasalan ko at wala kang magagawa roon."

"Hindi rin ako dadalo sa kasal mo kung magmamatigas ka na pakasalan yang secretary mo. Hindi ang babaeng yan ang pinangarap kong mapangasawa mo, Justin." Inismiran kami ni Madam Imelda at saka nagmartsa palabas ng bahay.

Napabuntong-hininga si sir Justin at nilapitan ako. Hinawakan niya ang kamay ko at sunod-sunod naman akong napalunok. "I'm really sorry, Ayen... " Bumaling siya kay Mama. "Mrs. Ramirez... hindi ko alam na pupuntahan niya kayo rito. Babalik ako mamaya para magpaliwanag. Kakausapin ko lang siya."

Tulala kong pinanood si sir Justin na maglakad palabas.

"Ayen, magpaliwanag ka nga," galit na utos ni Mama nang kami na lang ang naiwan doon. "Anong nangyayari? Bakit bigla-bigla ka na lang magpapakasal sa boss mo? May relasyon ba kayong dalawa? O baka nabuntis ka niya?"