AN: Lubos na nagpapasalamat po ako sa mga nag-aabang 'kay Maria. ;) love you all at sana'y makasama ko kayo hanggang sa huli.
-----------------------------------------------------------------------------
Hindi ko malaman kung paano ako magre-react sa sinabi ni Toti sa akin. Ngayon lang kasi may nagpakita ng pagpapahalaga sa akin lalo na ang mga lalaki, tingin nila sa akin ay isang mababang uri na babae at isang parausan.
"Maria," muli niyang bulong sa may punong tenga ko.
Naghatid ng ibayong kaba sa dibdib ko dahil sa tono ng pagkakasabi ni Tito sa akin.
"T-toti, hindi p'wede. M-may nagmamay-ari na sa akin." malungkot kong sagot kahit pa kabaligtaran ang gusto kong sabihin. Dahil hindi ko rin alam kong ano ba ang nararamdaman ko talaga.
"Come on, Maria. Alam kung hindi ka masaya sa gago na 'yun sinasaktan ka lang niya."
Pigil ang luhang nagbabadya na namang pumatak. Kung alam mo lang Toti, kung gaano ko na kagustong makalaya sa mga kamay ni Kiko. Hawak nya ang mga magulang ko kaya kunting pagkakamali ko lang mamatay sila.
"Uuwi na ako, mali ito. Baka kapag malaman pa ito ni Kiko pati ikaw ay madadamay." kumalas na ako sa kanya at lumabas na ng pinto.
"Maria, gaano ba kalaki ang utang mo sa kanya? Babayaran ko kahit tatlong patong pa o kahit magkano pa 'yan." narinig ko pa na salita ni Toti
Pero hindi ako sumagot at pinagpatuloy ko lang ang paglalakad ko.
Nandito na ako sa labas nang bahay nila Toti at hinihintay ko siya dito para maihatid niya na ako ulit sa club.
Malungkot ang itsura ang nakita ko sa mukha ni Toti habang naglalakad ito papalapit sa akin. Wala naman akong magawa, alam kong mabuti siyang tao dahil 'yun ang nararamdaman ko.
Sakay nang mamahalin niyang kotse na hindi ko alam kung anong tawag doon. Tahimik naming binabagtas ang daan pabalik sa club.
"Sorry, kung--" Salita ko pero di ko natuloy.
"Ok lang, Maria. Pero kapag kailangan mo ang tulong ko tawagan mo lang ako sa number na 'yan."
Napatingin naman ako sa maliit na calling card na inabot niya sa akin.
"Eh, paano kita matatawagan wala naman ako'ng cellphone." napakamot ako sa ulo. Napakunot naman ang noo niya sa akin.
"Ganon ba, ito na lang cellphone ko bibili ako ulit ng bago." sabay abot niya sa akin ng Iphone ata 'yun.
"Naku! Huwag na Toti, ayoko." Todo tanggi ko sa kanya.
"Pero bakit? Come on, take it Maria." Pinipilit n'yang abot sa akin pero talagang hindi ko kinuha.
"Hindi naman sa ayaw ko pero, masisira lang din 'yan. Sayang lang." Nagtataka naman ang mukha niyang nakatitig sa akin.
"Bakit naman masisira agad? Hindi ka ba maingat sa gamit at--"
"Ayaw ni Kiko." puutol ko sa sabihin niya pa. Natigilan naman na siya at napahampas sa manibela.
"Tarantado talaga ang Kiko na 'yan." Nakakuyom ang kamao na sambit nito.
Tahimik na kaming muli hanggang sa makarating na kami sa club. Six na ng umaga at alam kong wala ng gaanong tao sa club. Tahimik na tinanggal ko ang seat belt ko at binuksan ang pinto nang kotse.
"Maria, mag-iingat ka palagi." Malungkot na paalam nito gustuhin ko mang bumalik sa loob nang kotse at yakapin si Toti hindi ko na ginawa. Hangga't maaari kailangan kong pigilan ang damdamin ko.
Habang naglalakad ako pa-simply na lumilinga ako sa paligid dahil baka may makakita sa akin sa mga tauhan ni Kiko. Nang makita ko na safe naman nakahinga na ako ng maluwag.
Pagpasok ko sa loob nang bar nagitla ako ng may humatak sa akin bigla.
"K-kiko!" Nanlalaki ang mata na bulalas ko. Hindi ko inasahan na makikita ko siya ngayong umaga.
"Saan ka nanggaling?" Matigas ang boses na tanong nito habang mahigpit ang pagkakapit niya sa braso ko.
"Sa-salabas lang," kinakabahan na sagot ko, pinakatitigan niya ako ng mabuti. Pakiusap po sana maniwala sya.
Matagal na tiningnan niya lang ako, marahil iniisip niya kung nagsasabi ako ng totoo. Sobrang lakas na ng tibok ng puso ko.
"Sige, magbihis ka. Sasama ka sa akin."
Nalilito man kung saan niya ako dadalhin hindi ko na pinansin. Nagmamadali naman ako'ng tumakbo sa kwarto ko dito sa loob nang bar.
"Oh? Para kang hinahabol ng monster ah?"
Natatawang salubong ni wika ni bakla sa akin sa may pasilyo bago lumiko sa kwarto ko.
"Monster talaga! Kailan kaya yan mamatay?" Inis kung turan. Matagal ko ng pinapanalangin na mamatay na 'yang si Kiko, pero may sa pusa ata 'yun. Ilang beses nang nadisgrasya at nabaril buhay parin.
Naiiling na lang ako at dumiretso na sa kwarto ko. Hindi ko alam kung anong susuotin ko kasi wala naman siyang sinabi kung saan kami pupunta. Isang fitted jeans at black na sleeve na mahaba ang likuran at tinernuhan ko ito ng high heels na silver. Nag-make up ako ng light lang, parang kung titingan ako larawan ako ng isang simply na babae 'yung may normal lang na buhay. Pero ang totoo impyerno ang totoong buhay ko.
Lumabas na ako at pinuntahan ko na si Kiko, tumingin lang siya sa akin at sumenyas na sumakay ako sa kotse sa labas.
Wala akong alam kung saan ako dadalhin ni Kiko kasi kalimitan niya akong dinadala sa mga business nila. Hindi ko naman alam kung ano 'yun dahil wala naman akong alam sa mga ganyan at isa pa wala ako'ng pake sa hanap buhay niya.
Hanggang sa huminto na kami sa isang malawak na lugar. Ngayon ko lang napansin dahil abala ang isip ko sa kung anu-ano. Pansin ko ang malaking ano.... A-ano ba to bakit ganito? Parang mga katulad sa mga pabrika itong lugar. Pero ang daming mga lalaki na nakapalibot kung saan saan at may mga dala-dalang mga iba't ibang klase na baril.
"Teka Kiko, nasaan ba tayo?" Tanong ko. Kinabahan kasi ako sa itsura nang lugar at mga taong nandito. Parang 'yung mga napapanood ko sa mga horror movie na lumang bodega. Pero hindi man lang ako tinapunan nang tingin ni Kiko. Bumaba na siya at sumunod na 'din ako sa kanya.
"Boss, nandito na po sila Mr. Ligazpi at Mr. Shin kasama sila Adam pati na rin si Lawi."
Narinig kong bati sa kanya nang lalaki na sumalubong sa amin, si Jeff. Ang tapat na tauhan ni Kiko.
Tumango naman si Kiko at nagsindi ng sigarilyo mula sa bulsa ng pantalon niya.
Malikot ang mata na nagmamasid ako, katulad talaga ito ng mga lumang bodega. Dahil ang ibang parte dito ay mga luma na, mga kinakalawang na rin ang ibang mga bakal. Pati ang mga pitura na kulay puti na may linya na itim bakbak na rin. Hindi naman siya ganon kadumi dito dahil halatang nililinis ito pero hindi mo maiiwasan na hindi mag-isip ng hindi maganda kapag ganito ang itsura ng lugar. Pagpasok namin sa loob mas maraming lalaki dito at...
"Huwag! Ahhhh..."
Napalingon ako at hinanap ang boses na narinig ko pagpasok ko sa pinto. Ganon na lang ang pagtibok ng puso ko sa narinig ko na sigaw nang isang babae.
Pagpasok namin sa pinaka-loob nanlaki ang mga mata ko. Napaatras ako imbis na pumasok ng tuluyan sa loob pero hinatak ako ni Kiko.
"Saan ka naman pupunta?" Salubong ang kilay na tanong nito sa akin.
"A-ayoko pumasok diyan Kiko." Todo iling ko. Habang naiiyak dahil sa mga nakikita ko dahil pakiramdam ko nanlalambot ang tuhod ko.
"Bakit ayaw mo? Huwag ka ngang maarte diyan! Dapat mo nga 'tong makita ng pumasok d'yan sa isip mo kung ano ang dapat mangyayari sana sayo kung hindi kita kinuha." Nakangising sagot niya sa akin.
Halos mapatakip ako sa bibig ko at gusto ko na lang pumikit. Dahil akala mo munting lupa itong loob dahil sa napakaraming kulungan sa loob. At puro babae ang laman ng kulungan at lahat sila mga nakahubad. May nag-iiyak sa gilid.
Meron namang sa pagitan nang hita nito 'ay nagdurugo na, yung isa naman akala mo wala ng buhay dahil nakabulagta ito sa sahig. Tapos may naririnig pa akong nag-sisigaw na babae. Hindi ko na halos magawang ihakbang ang mga paa ko dahil sa kalunos-lunos na nangyari sa mga babaeng nandito ngayon.
Hindi ko sila halos sila magawang tingnan dahil pakiradam ko lahat sila kapag nakatingin sa akin humihingi sila ng tulong sa akin.
Nakayuko ako habang sumusunod sa nilalakaran ni Kiko. Hanggang sa makarating kami sa loob ng isang private room at may malaking lamesa sa pinaka-gitna. Mukhang may meeting na magaganap dito.
May limang lalaki na nakaupo at sa itsura nila mukhang mayayamang tao. Pero 'yung dalawa matanda na siguro mga na sa sixty plus at 'yung iba naman ay nasa thirty siguro mahigit, mayroon namang medyo bata pa. Sa itsura nang dalawang matanda mukhang mga manyak kasi kung makatingin sa akin iba. 'Yung bang hinuhubaran ka na sa tingin pa lang.
"This is my girlfriend, and soon to be my wife." Hapit sa beywang ko ni Kiko.
Siguro napansin niya rin ang kakaibang tingin sa akin ng dalawang matanda.
"Oh, napakaswerte mo naman Kiko. Napakaganda ng mapapangasawa mo." nakangiting salita nitong balbas sarado at tiningnan ako mula ulo hanggang paa.
"Anyway, where's Mr. Zalazar?" Umikot ang mata ni Kiko sa hinahanap na tao. Lumibot naman ang mata ko at hinahanap ang binangit ni Kiko.
"Hindi siya makakapunta dahil may importante siyang pinuntahan. Kanang kamay niya ako."
Napalingon naman kami sa bagong pasok na lalaki, isang matangkad na na naka-black americana na suot habang may nakasalpak na sigarilyo sa bibig nito. Matapang ang itsura nang mukha niya at kakababakasan nang nakakatakot na awra.
"Oh, ok so let's start now?" Nakataas ang isang kamay ni Kiko na sumenyas na umpisahan na.
Pinaupo ako ni Kiko sa tabi niya at nag-upuan naman ang iba, hindi ko alam pero kusang napapatingin ang mata ko do'n sa bagong dating na lalaki.
AN: Masaya po ako dahil marami ang nagbabasa ng story ni, Maria. Salamat po sa inyong lahat. Sana'y samahan niyo ako hanggang sa huli. At pasensya po kung maraming errors diyan. 😘-------------------------------------------------------------------------Matapos ang mahigit isang oras na pag-uusap nila na ang tanging naintindihan ko lang 'ay ang presyo ng mga babaeng bibilhin nila. Kapag virgin pa isang milyon ang bayad at wantu sawa pa 'daw. Kapag hindi na virgin three hundred thousand ang bayad.Mga kating-kati sa mga puke itong mga hayop na mga negosyante na 'to, wala ba silang mga asawa at gano'n na lang sila kung gumastos para sa babae? Ginagawa lang nilang laruan ang mga katulad kong babae."Tumayo ka na diyan." naalipungatan ako bigla ng magsalita si Kiko."H-Hah? A-oo." natatarantang sagot ko at tumayo na ako. "Sandali, saan ba a
AN: Itong story na 'to ang minahal ko, dahil dito nag-umpisa pumasok ang idea ng mafia sa utak ko. 😂 maraming salamat pa rin sa mga nag-aabang dito. -----------------------------------------------------------------------Halos magdamag akong umiiyak simula pa kagabi ng mangyari ang aksidente na 'yon. Kapag may kumakatok sa pintuan natataranta ako dahil iniisip ko agad na baka si, Kiko. Nagpapasalamat ako dahil wala pa si Kiko at hindi ko alam kung nasaan siya ngayon."Maria!""Maria!"Napatayo ako bigla at nanginginig ang buong katawan. Gulo-gulo ang buhok ko at nagkalat na ang make-up sa mukha ko. Hindi ko na rin nagawang maligo dahil sa kakaisip sa mga nangyari. Paulit-ulit pa rin ang tumatawag sa akin sa labas ng pinto, hanggang sa mabosesan ko si, Roldan at nabuhayan ako.Mabilis na binuksan ko ang pinto at yumakap ako bigl
AN: Yieee! Haay! Wala lang masaya lang ako. Hahaha! Pasensya na pala kung matagal ang update nito. 😂 Guys! Pasensya na sa mga salitaan diyan medyo harsh kasama po yan sa story. -----------------------------------------------------------------------"Nasaan na si, Maria!" Sigaw ko sa lahat ng mga tauhan dito sa loob ng Club."Boss! Hindi talaga namin alam kung saan nagpunta si, Maria." mangiyak-ngiyak na sagot ni, Roldan.Hindi ko pinansin ang sinabi nito. "Ano! Pasasabugin ko 'yang mga bungo niyo! Walang magsasalita!?" Muling sigaw ko sa kanila dahil nanginginig na talaga ang buong kalamnan ko sa galit. "Wala bang ni isa sa inyo ang magsasalita mga putang* niyo?!" Sigaw ko sabay hugot ko ng baril sa tagiliran ko.Sa asar ko dahil sa mga pagmumukha ng mga taong na sa harapan ko ngayon. Nagpapaputok ako ng ilang sunud-sunod at wala akong
AN: Salamat po sa patuloy na suporta at hindi ako magsasawa na magpasalamat sa inyong lahat. 😌😘 sanay nariyan kayo hanggang sa huli. Kahit pa sobrang busy ni author. Sorry po talaga dahil talagang walang time ako minsan i-update ito. -------------------------------------------------------------------------Habang nakahiga ako dito sa kama kung saan ako naka-check in. Pangalawang araw ko na dito dahil nag-iisip akong mabuti at hindi ako puwedeng magpadalos-dalos mag-desisyon, kailangan kong mag-isip mabuti kung anong mga hakbang ang aking gagawin dahil matindi ang kalaban ko.Ang demonyong si KikoNapabuntong hininga ako dahil sa naisip ko ang hayop na 'yon. Sigurado akong nagmumukha na 'yon demonyo dahil sa paghahanap sa akin.Hindi naman ako magpapahuli sa'yo Kiko dahil ito na ang huling chance ko na makawala sa mga kade
AN: Hi sa lahat ng nagbabasa nito, sa totoo lang ang unang paborito ko na sinulat. Alam ko na magugustuhan niyo rin ito ❤❤❤----------------------------------------------------------------------Habang nakahiga ako dito sa napakalambot na kama sa isa sa mga guest room ni, Toti. Malayo ang nililipad ng isip ko katulad na lang ng kuwento ni Toti tungkol 'kay Edward na kaya pala kami nagkita dahil talagang pinahahanap niya ako dito.Nagkataon na nagkakitaan kami agad, noong malaman niya na wala na ako sa Club, dahil nagpunta pala si Edward doon sa pinagtatrabahuhan ko upang silipin ako.Pero nagpapasalamat pa rin ako dahil pinahanap pala ako ni, Toti. Si Edward naman kaya pala siya masungit dahil nawawala ang fiancee niya, isang buwan na ang nakakalipas. At anak pala ito ng isang congressman mayaman pala 'yung babae.Sabi ni Toti masayahin at mapagbiro tulad nila si
AN: Ya'y! Salamuch po sa mga dumadagdag na reads ni Maria, masaya raw siya. 😂😍 sana'y hanggang dulo 'ay nariyan kayo.=========================================Sinalubong ko sa NAIA ang mga magulang ni, Maria. Kasama sila ni Dandy pati na ang dalawa niyang kasama, ang alam nang magulang ni Maria kaya sila nandito ngayon sa Maynila dahil sa ikakasal na kami ng anak nila. Napapangiti nalang ako sa mga naisip ko plano.Matapos ang mahabang biyahe dito ko sila dinala sa private place ko na kung saan kapag gusto ko ng babae at kapag may ka-meeting ako na mga negosyante na bumibili rin nang mga babae para ipasok sa kanilang mga Club.Meron ako'ng huling pinaglaruan, isang buwan na ang nakakalipas at napakaganda niya rin at isa itong anak ng mayaman. Dahil nalaman ko sa news sa t.v na pinaghahanap itong babae na nakuha ng mga tauhan ko, at gano'n na lang ang pag-ngiti ko ng malaman ko
AN: Salamat po sa paghihintay, sana'y hindi kayo magsawa at mainip maghintay ng update. Pasensya na po talaga sa lahat.=======================================Hindi ko alam kung saan kami tutungo ni Edward, dahil bago lang sa mata ko ang mga nadadaanan namin. Puro mga sirang kagamitan ang nandirito at mga sira-sirang mga damit na halos karamihan 'ay puro sa babae.May mga nakasako na lumang mga injection at halos nagkalat na ito sa sahig dahil mga nakatumba ang ilang sako. Natatakot ako sa mga nakikita ko at kahit hindi ko alam kung para saan ang mga 'yun nandoon 'yon takot. Naramdaman ko ang paghawak ni Edward sa kamay ko na kinalingon ko sa kaniya."Huwag kang masiyadong lalayo sa akin. May dadaanan muna tayo, huwag kang mag-alala kapag nakuha na nila ang magulang mo dadalhin ni Monching at Toti agad sila sa tagong lugar kung saan ang napag-usapan nam
AN: Hi po sa lahat ng nagmamahal 'kay, Maria. 😊 maraming salamat po sa inyo at sa patuloy na pag-aabang nito. Sana'y hindi kayo magsawa. 😍=======================================EDWARD TAHIMIK kami ni Maria habang pabalik na sa bahay ni, Toti. Dahil nasa isip ko ang naging kalagayan ni, Amanda. Alam kong may kasalanan ako kung bakit ito nangyari sa kanya at alam kong ako ang sisihin niya. Muli kong naalala ang huli namin pag-uusap bago siya nawala."Edward, bakit ba hindi mo ako magawang mahalin? Kahit pa nakatakda na tayong ikasal malamig pa rin ang pakikitungo mo sa akin?" Tanong niya habang tahimik na nakaupo ako sa sopa dito sa loob ng kuwarto niya, nagpunta ako dito dahil sa nagmessage siya aki at kailangan niya daw ng tulong. "Amanda, aalis na ako. Mukhang wala naman akong kailan
AN: Hi po sa lahat ng nagmamahal 'kay, Maria. 😊 maraming salamat po sa inyo at sa patuloy na pag-aabang nito. Sana'y hindi kayo magsawa. 😍=======================================EDWARD TAHIMIK kami ni Maria habang pabalik na sa bahay ni, Toti. Dahil nasa isip ko ang naging kalagayan ni, Amanda. Alam kong may kasalanan ako kung bakit ito nangyari sa kanya at alam kong ako ang sisihin niya. Muli kong naalala ang huli namin pag-uusap bago siya nawala."Edward, bakit ba hindi mo ako magawang mahalin? Kahit pa nakatakda na tayong ikasal malamig pa rin ang pakikitungo mo sa akin?" Tanong niya habang tahimik na nakaupo ako sa sopa dito sa loob ng kuwarto niya, nagpunta ako dito dahil sa nagmessage siya aki at kailangan niya daw ng tulong. "Amanda, aalis na ako. Mukhang wala naman akong kailan
AN: Salamat po sa paghihintay, sana'y hindi kayo magsawa at mainip maghintay ng update. Pasensya na po talaga sa lahat.=======================================Hindi ko alam kung saan kami tutungo ni Edward, dahil bago lang sa mata ko ang mga nadadaanan namin. Puro mga sirang kagamitan ang nandirito at mga sira-sirang mga damit na halos karamihan 'ay puro sa babae.May mga nakasako na lumang mga injection at halos nagkalat na ito sa sahig dahil mga nakatumba ang ilang sako. Natatakot ako sa mga nakikita ko at kahit hindi ko alam kung para saan ang mga 'yun nandoon 'yon takot. Naramdaman ko ang paghawak ni Edward sa kamay ko na kinalingon ko sa kaniya."Huwag kang masiyadong lalayo sa akin. May dadaanan muna tayo, huwag kang mag-alala kapag nakuha na nila ang magulang mo dadalhin ni Monching at Toti agad sila sa tagong lugar kung saan ang napag-usapan nam
AN: Ya'y! Salamuch po sa mga dumadagdag na reads ni Maria, masaya raw siya. 😂😍 sana'y hanggang dulo 'ay nariyan kayo.=========================================Sinalubong ko sa NAIA ang mga magulang ni, Maria. Kasama sila ni Dandy pati na ang dalawa niyang kasama, ang alam nang magulang ni Maria kaya sila nandito ngayon sa Maynila dahil sa ikakasal na kami ng anak nila. Napapangiti nalang ako sa mga naisip ko plano.Matapos ang mahabang biyahe dito ko sila dinala sa private place ko na kung saan kapag gusto ko ng babae at kapag may ka-meeting ako na mga negosyante na bumibili rin nang mga babae para ipasok sa kanilang mga Club.Meron ako'ng huling pinaglaruan, isang buwan na ang nakakalipas at napakaganda niya rin at isa itong anak ng mayaman. Dahil nalaman ko sa news sa t.v na pinaghahanap itong babae na nakuha ng mga tauhan ko, at gano'n na lang ang pag-ngiti ko ng malaman ko
AN: Hi sa lahat ng nagbabasa nito, sa totoo lang ang unang paborito ko na sinulat. Alam ko na magugustuhan niyo rin ito ❤❤❤----------------------------------------------------------------------Habang nakahiga ako dito sa napakalambot na kama sa isa sa mga guest room ni, Toti. Malayo ang nililipad ng isip ko katulad na lang ng kuwento ni Toti tungkol 'kay Edward na kaya pala kami nagkita dahil talagang pinahahanap niya ako dito.Nagkataon na nagkakitaan kami agad, noong malaman niya na wala na ako sa Club, dahil nagpunta pala si Edward doon sa pinagtatrabahuhan ko upang silipin ako.Pero nagpapasalamat pa rin ako dahil pinahanap pala ako ni, Toti. Si Edward naman kaya pala siya masungit dahil nawawala ang fiancee niya, isang buwan na ang nakakalipas. At anak pala ito ng isang congressman mayaman pala 'yung babae.Sabi ni Toti masayahin at mapagbiro tulad nila si
AN: Salamat po sa patuloy na suporta at hindi ako magsasawa na magpasalamat sa inyong lahat. 😌😘 sanay nariyan kayo hanggang sa huli. Kahit pa sobrang busy ni author. Sorry po talaga dahil talagang walang time ako minsan i-update ito. -------------------------------------------------------------------------Habang nakahiga ako dito sa kama kung saan ako naka-check in. Pangalawang araw ko na dito dahil nag-iisip akong mabuti at hindi ako puwedeng magpadalos-dalos mag-desisyon, kailangan kong mag-isip mabuti kung anong mga hakbang ang aking gagawin dahil matindi ang kalaban ko.Ang demonyong si KikoNapabuntong hininga ako dahil sa naisip ko ang hayop na 'yon. Sigurado akong nagmumukha na 'yon demonyo dahil sa paghahanap sa akin.Hindi naman ako magpapahuli sa'yo Kiko dahil ito na ang huling chance ko na makawala sa mga kade
AN: Yieee! Haay! Wala lang masaya lang ako. Hahaha! Pasensya na pala kung matagal ang update nito. 😂 Guys! Pasensya na sa mga salitaan diyan medyo harsh kasama po yan sa story. -----------------------------------------------------------------------"Nasaan na si, Maria!" Sigaw ko sa lahat ng mga tauhan dito sa loob ng Club."Boss! Hindi talaga namin alam kung saan nagpunta si, Maria." mangiyak-ngiyak na sagot ni, Roldan.Hindi ko pinansin ang sinabi nito. "Ano! Pasasabugin ko 'yang mga bungo niyo! Walang magsasalita!?" Muling sigaw ko sa kanila dahil nanginginig na talaga ang buong kalamnan ko sa galit. "Wala bang ni isa sa inyo ang magsasalita mga putang* niyo?!" Sigaw ko sabay hugot ko ng baril sa tagiliran ko.Sa asar ko dahil sa mga pagmumukha ng mga taong na sa harapan ko ngayon. Nagpapaputok ako ng ilang sunud-sunod at wala akong
AN: Itong story na 'to ang minahal ko, dahil dito nag-umpisa pumasok ang idea ng mafia sa utak ko. 😂 maraming salamat pa rin sa mga nag-aabang dito. -----------------------------------------------------------------------Halos magdamag akong umiiyak simula pa kagabi ng mangyari ang aksidente na 'yon. Kapag may kumakatok sa pintuan natataranta ako dahil iniisip ko agad na baka si, Kiko. Nagpapasalamat ako dahil wala pa si Kiko at hindi ko alam kung nasaan siya ngayon."Maria!""Maria!"Napatayo ako bigla at nanginginig ang buong katawan. Gulo-gulo ang buhok ko at nagkalat na ang make-up sa mukha ko. Hindi ko na rin nagawang maligo dahil sa kakaisip sa mga nangyari. Paulit-ulit pa rin ang tumatawag sa akin sa labas ng pinto, hanggang sa mabosesan ko si, Roldan at nabuhayan ako.Mabilis na binuksan ko ang pinto at yumakap ako bigl
AN: Masaya po ako dahil marami ang nagbabasa ng story ni, Maria. Salamat po sa inyong lahat. Sana'y samahan niyo ako hanggang sa huli. At pasensya po kung maraming errors diyan. 😘-------------------------------------------------------------------------Matapos ang mahigit isang oras na pag-uusap nila na ang tanging naintindihan ko lang 'ay ang presyo ng mga babaeng bibilhin nila. Kapag virgin pa isang milyon ang bayad at wantu sawa pa 'daw. Kapag hindi na virgin three hundred thousand ang bayad.Mga kating-kati sa mga puke itong mga hayop na mga negosyante na 'to, wala ba silang mga asawa at gano'n na lang sila kung gumastos para sa babae? Ginagawa lang nilang laruan ang mga katulad kong babae."Tumayo ka na diyan." naalipungatan ako bigla ng magsalita si Kiko."H-Hah? A-oo." natatarantang sagot ko at tumayo na ako. "Sandali, saan ba a
AN: Lubos na nagpapasalamat po ako sa mga nag-aabang 'kay Maria. ;) love you all at sana'y makasama ko kayo hanggang sa huli. -----------------------------------------------------------------------------Hindi ko malaman kung paano ako magre-react sa sinabi ni Toti sa akin. Ngayon lang kasi may nagpakita ng pagpapahalaga sa akin lalo na ang mga lalaki, tingin nila sa akin ay isang mababang uri na babae at isang parausan."Maria," muli niyang bulong sa may punong tenga ko.Naghatid ng ibayong kaba sa dibdib ko dahil sa tono ng pagkakasabi ni Tito sa akin."T-toti, hindi p'wede. M-may nagmamay-ari na sa akin." malungkot kong sagot kahit pa kabaligtaran ang gusto kong sabihin. Dahil hindi ko rin alam kong ano ba ang nararamdaman ko talaga."Come on, Maria. Alam kung hindi ka masaya sa gago na 'yun sinasaktan ka lang niya."