Deny
Lakad takbo ang ginagawa, dahil sampung minuto na lang ang natitira upang hindi ako mahuli sa unang asignatura. Naipit ako sa gitna ng traffic.
Napuyat kasi ako. Hindi kaagad nakatulog sa bagong tirahan. Malambot naman ang kinahihigaan, but the problem is.. I miss my room, I miss the scent of my large bathroom, I miss my yaya, I miss my Mom and I miss Dad...
Sa gitna ng pasilyo ay may iilang estudyante pang nakikipagkuwentuhan sa mga kaibigan.. halos banggain ko na sa bilis ng takbong ginagawa. I can feel my morning sweat.. I'm wearing a black shirt paired my denim jeans along with my converse shoes. I ponytail my long dark brown hair...
Umagang-umaga pinagpapawisan na kaagad ako!
"Hey! Watch it!" Umilag ang lalaking makakabangga ko sana.
Tumango ako dito at mabilis na humingi ng paumanhin. He nodded and I ran again..
Sa bukana pa lang ng pinto naririnig ko na ang malakas na boses ng babaeng professor. I don't know her background, wala ring ideya kung maunawain ba sa estudyante niya o kinatatakutan din ng karamihan.
Hinihingal pa ng pumasok.. I know I'm distracting her lessons but I need to go inside and...
"What time is it!?" She asked me frowning. Halos tumalbog ang puso ko sa kaba at sa lakas ng boses niya.
I could feel my face heat up.. Is she going to embarrass me?.. 'Coz to be honest, if she does, I'll gladly accept it because I know that I am late!
"Amm.." I gulped.. Hiyang-hiya na dahil sa akin na nakatingin ang mga kaklase..
"You're late! Didn't you know my rule?"
Mariin akong pumikit.. This is my favorite subject and for my first day on it, I ruined it?!
"I'm.. a.. t-rans-ferre Madame.." I stuttered..
"And should I care?!" Bulyaw niya ulit..
"P-ero Ma'am.." Hindi tanggap ang pag-ignora sa mga eksplenasyon ko..
"Out!" Itinuturo ang labas ng pinto. "You're disturbing my class!" Tinalikuran na ako at nagpatuloy ito sa pagtuturo..
Para akong tangang pinapasadahan pa ang kabuoan ng classroom.. I even looked at my professor's back almost begging..
Bago ako paatras na naglakad nahagip ng paningin ko si Javier.. he was staring at me.. at dahil napagtanto na magka-klase ulit kami mabilis na akong umalis sa silid na iyon walang likod-lingon!
I mean, what a day?
Magka-klase ulit kami? At naroon pa siya habang ipinapahiya ako sa buong klase?
At ano naman kaya ang ginawa niya? Malamang wala. He was there yeah, pero nakaupo lang naman siya madilim ang gwapong mukha, at tahimik na umiigting ang panga!
Kung kanina ay sing bilis ng kidlat ang kilos ko, ngayon sing bagal na ng pagong ang mga hakbang ko. Saan ko naman kaya igugugol ang oras na dapat ay nasa loob ng klase?
Nakalabas ako sa pasilyo.. Tanaw ko sa harapan ang malawak na field.. The air touches my face.. Ang preskong ihip ng hangin ay nakakapagpalimot sa malalim na pag-iisip. Alam ko na kung saan ako magpapalipas ng oras ngayon. I smiled and walked directly to the bench..
Dalawang oras ang lumipas naintindihan ko na rin sa wakas ang mga sagot ni Javier.. medyo natagalan lang na naunawaan, pero handa na ako sa susunod na meeting para sa asignaturang ito.
Tahimik kung saan ko naisipang umupo. Panaka-nakang umiihip ang hangin.. Sigurado ako may mga sasagutan na naman ngayon.. Sayang nga lamang at pinaalis pa ako doon..
I heard some footsteps.. mula sa kwaderno nag-angat ako ng tingin. May mga estudyante kasing paparating.. maybe it's their vacant time, hindi katulad kong pinalabas ng professor dahil late na dumating sa klase!
I sighed and removed my eyeglasses..
"Oh.. siya ba iyong pinalabas ni prof.?"
Hinanap ko ang pinanggalingan ng boses.. A blonde girl with a petite body, eyeing me sarcastically.. She's wearing a mini-skirt, white-off shoulder blouse with her five inches stiletto.. So sexy, and hot! She really looked like a barbie doll.. Her upturned eyes, thick eyelashes, narrow nose, and paper white skin is the evident that she's a living barbie doll..
"Dito pala niya naisipang pumunta? It's our hang out so," Nagtaas siya ng kilay sa dalawang kasama.
"You..." Wala pa mang dinugtong nagkusa na akong tumayo. Aalis na kaagad ako bago pa ako mapagtripan ng mukhang manikang ito..
Dapat ba sa cafeteria na lang ako dumiretso at hindi sa tahimik na lugar na ito? I doubt it, kahit saan naman kasi kung maraming bully mapapansin at mapapansin ka pa rin.
I sighed..
"Wow... you just turn your back on me?" Ngumisi at mapaklang ngumiti ang babae..
What's her prob? Ayaw ko ng gulo kaya nga umaalis na ako diba? At isa pa, hindi ko naman dinumihan ang favorite hang-out nila..
"Nobody's got the guts to turn their back on me, because I'm the gangster's queen!" Mas lalong pumula ang pisngi niya..
At gangster's queen?
Matatakot na ba ako? I mean, gangster's existed here? I thought the place is safe..
"I'm.. s-so sorry, I didn't intended to invade your favorite place.. I'm new here and didn't know where to go--"
"No. You should be punished.." Pinal ang boses nito para siyang sinasapiang manika.
"Let the kitten go.." A deep and baritone voice interrupted. Nilingon ito ng babae. Her angry face turns sweet and flirty..
"Javier..."
Napatulala ako noong hawakan niya ang naninigas na braso nito. He didn't react.. mas hindi pa na proseso ng aking utak ng padulasin niya ang malapad na palad sa baywang ng babaeng mukhang manika. Are they dating? Siya din ba iyong kahalikan niya noong nakaraan?
Siya ba si Trina? What the hell? I shouldn't care about his lifestyle! Right?
"Oh babe, she invaded my favorite place.." Nakakairita ang kaartehan ng isang 'to. Ma-drama pa niyang isinandal ang ulo sa dibdib ni Javier..
He glanced my way.. clenching his jaw.
"J-Javier.. amm.. nagpapalipas lang naman ako ng oras-" I was smiling feeling safe by his presence but..
"The place is forbidden.." He didn't smiled back. Confused and a little bit scared I looked at the girl who's now frowning.
Napawi ang ngisi ng magandang babae.. humiwalay ito sa pagkakasandal sa katawan ni Javier.
"You knew her, and she knows you too?" She's like a crazy witch now..
"Evebody knows me Pamela.. and like I told you.. let the kitten go.."
Kitten? Ikinumpara pa ako sa isang kuting..
"..But you know her?"
"I don't know her, this is my first to meet her.."
Liar!
Kumuyom ang palad ko. Mas lalo lang nairita ng itinanggi niya! Hindi pala magkakilala ha? Puwes dapat panindigan niya!
Isinukbit ko ang backpack ko sa balikat handa ng umalis. Ng malampasan ko sila may pahabol pa siya.
"Don't hang out here again.. stay away from this place because it's my girl's place.." Ipinatong pa niya ang kaliwang braso sa balikat ng babae, and the witch has a wide grin on her pinkish lips..
Mas lalo lang akong nairita sa nakikita!
Mukha mo! Umirap ako sa hangin at nagpasya ng umalis doon. Sa library na lang siguro ako magpapalipas ng oras..
It almost dark outside ng pauwi na ako. Maayos naman ang naging sunod kung klase. Hindi ko na ka-klase si Javier isa man sa mga ito.. Naiinis ako sa kanya.. Bakit ba niya ako itinanggi? Kung sa bagay ay hindi naman talaga kami ganoong ka close para ipangalandakan niyang magkakilala kami. Inutusan niya lang naman akong---
Naputol ang pagmumuni-muni ng mahagip ng aking paningin ang pamilyar na mga mukha.. it's his friends.. naninigarilyo sila sa parking!
"Look... the girl who has the gut to fight back with you boss?" Sinundan pa ito ng mahinang tawa..
Huwag sana siyang magtangkang lumapit dahil makikita niya.. mas itatanggi ko siya!
Binilisan ko ang hakbang. Iritado ang bawat tapak sa lupa.. Mabuti na lamang at walking distance lang naman ang boarding house na inuupahan..
Malakas na busina ng pampublikong sasakyan ang bumungad sa akin ng makalabas ng tuluyan sa loob ng eskwelahan. Street foods are everywhere. A bunch of students were also walking at the sidewalk. I took a deep breath.. Mas mabuting mag-isa dahil wala kang inaalala, only yourself you should been take care of..
"Where's my notes?" Napaigtad ako sa malalim na boses na nasa likod. Oh, the boss is her?
Dahil bitbit ko naman talaga ang kwaderno niya, hindi na ako mahihirapang halungkatin ang loob ng bag sa harap ng maingay na kalsada!
"Ayan!" Marahas kong ibinigay sa kanya ito.. ipinagduldulan sa matigas niyang dibdib..
"Kumpleto na kaya wala na akong atraso sayo.. at sa susunod hinding-hindi na rin magpapaauto pa sa'yo!"
Imbes na magalit siya sa inasta ko ay gumuhit pa ang ngisi sa kanyang labi..
"Hindi naman tayo magkakilala diba.. kaya huwag mo na ulit akong uutusan.."
May bumusina sa tapat namin. A red sports car stopped. Bumukas ang bintana ng sasakyan at sumungaw ang ulo ng isa sa kanyang kaibigan. Ito yung lalaking may tattoo sa braso. Nagtanguan sila at dahil naroon ang atensiyon niya nagpasya na ulit akong maglakad...
Maingay man ang paligid, nangingibabaw naman ang malakas na pintig ng dibdib.. I hate him, but why is that I am more excited about his presence, and him following me here in the middle of this overcrowded place?
"Cep..." His baritone gives me chill.
Nagpatuloy akong naglakad. Hindi siya pinapansin pero ang puso ko parang naghihingalo sa lakas ng tibok nito.. Bakit ba siya sunod ng sunod?
"Will you stop following me!"
Pinasadahan ko ng tingin ang maingay na lugar. Wala naman sigurong nakakakilala sa kanya dito diba? So I'm free to shout at his beautiful face..
"Here.."
A black notes again. What is that?
Nagdadalawang-isip pa ako kung aabutin ko ba o hindi ang kuwadernong iniaabot..
"I take note everything and answer all the given question.."
Speechless and amused.. I glanced at him. Hindi ba at tamad siyang magsulat? Anong nangyari at nakuha pang makinig sa masungit naming professor?
"You don't know me at all.. so stop the judging.."
Lumunok ako at nakaramdam ng hiya.
"Pamela is a bitch.. I denied you just to make sure you're safe.."
Did he deny me just to protect me?
I bit my lower lip. Tunaw na tunaw na ang namuong galit sa dibdib...
Nanginginig kong tinanggap ang kuwadernong naka-angat.. And without breaking an eye contact I swallowed hard.. I shouldn't fall for him but.. maybe I should give myself a shot..
Kabanata 5KissMuli kong pinasadahan ng tingin ang maingay na kalsada, ang mga nagtitinda sa gilid ng kalsada, ang mga estudyanteng masayang nag-uusap habang naglalakad.. I'm all alone, but don't fell the boredom. Naiba man ang lugar na kinaroroonan, at lumiit man ang mundong kinabibilangan masaya pa rin naman.. Javier is not the guy next door, he isn't a heartthrob or a matinee idol.. He's a jerk, and yeah he's a bad guy, but he's one of a kind. Nandito siya ngayon sa harapan ko upang humingi ng despinsa hindi man hayag, ramdam ko naman."P-pauwi ka na?" I'm a bit hesitant. Nakakahiya ang inakto ko kanina."Pauwi ka na?" Balik-tanong niya.Muli akong nagmasid sa kalsada. Iniisip na baka may makakita."Yeah.." I licked my lower lip. "See you tomorrow?" Patanong ang huling pangungusap ko..Tumango siya. Paatra
Kabanata 6NoMarahan ang pag-angat ko ng tingin sa kanya, and as soon as our eyes met I became weak, but more excited.."But ..." I bit my lower lip. "I want to kiss you... more," I blink and gasped. Almost fainted. Halos hindi na normal ang tibok ng puso.I saw how his adam apple's moved. Nanantiya ang titig kung totoo at puro ba ang sinabi. Tinatatagan ang hamon kahit pa sa kabila nito ay ang katotohanang nilalamon na ng rumaragasang kahinaan..He didn't blink. His eyes were merciless.. like a wild lion in his terrifying actions. Ang hawak niya sa baywang ay mas lalo pang humigpit.. Our body is in heat.. ramdam ko ito dahil sumisingaw ang init sa kanyang katawan. He was towering me.. nakadungaw siya sa akin, ako naman naka-angat ang paningin.."You don't know what you are saying.." He scanned my face, his hot and minty breath are fanning on my heated and blushing face."I know what I'm saying-" Halat
Kabanata 7HomeMaganda ang bungad ng umaga sa akin. I woke up early, and do my daily routine. Naligo at nagbihis muna ako bago nag-almusal. Habang kumakain, ninanamnam sa isip ang pinagsaluhang halik namin ni Javier. I am smiling like an idiot while eating.. Hindi pa rin makapaniwala na nakaranas na ng halik.Ngiting-ngiti ako habang nasa lobby na patungo sa silid kung saan kami magka-klase ni Javier. Students are everywhere. May mga nagbabatian, nag-uusap at ang ilan ay tila hinahabol ang oras sa pagmamadali hindi lang mahuli sa pupuntahang klase.I smile heartily ng nasa tapat na ako ng pinto ng asignatura para sa unang klase ko. I sighed. A bit nervous dahil alam kong nasa loob na siya ng silid na tinutunghayan ngayon. O boy, I can't forget his kissed.. his gripped on my waist. Is it normal? Normal lang bang isipin ito? O sadyang malibog lang talaga ako dahil nalason na ang utak
Kabanata 8PreyI didn't know where I am going.. uuwi na ba talaga ako? O bibisita na lang sa library? Bumuntong-hininga ako at huminto sa tapat ng malawak na field. I sighed again. Puwede bang sumigaw, ngayon mismo?!Pumikit ako ng mariin at dinama ang kumikirot na braso. I can't believe na mararanasan ko ang ginawa sa akin ng lalaking iyon! I mean, tinisod niya ako.. at ipinagtanggol ko lang naman ang sarili ko tapos siya pa iyong may ganang magalit sa akin?!Nagpakawala ulit ako ng hangin, marahas at mabigat. I was about to leave the place when someone caught my attention..Napatalon ako sa gulat. Tahimik, at medyo masakit na sa balat ang sikat
Kabanata 9BreakHalos manigas na ang leeg ko sa pagpipigil na huwag tumingin sa kanyang gawi. Kahit anong pagpupumilit na maituon ang buong atensiyon sa pakikinig sa maestro kulang pa din ito at tila nililitis pa ako! He was teaching and I'm not listening, kunyari lang na nakikinig pero ang isip ay nasa katabi ko kahit hindi naman nakatingin dito!I can smell his perfume. It was too manly and my nerves are awakes upon smelling on it.Bakit ba ako galit? May karapatan ba akong magalit? He is not my boyfriend anyway."So class, MDAS is still important in our daily lives. Say, bibili ka sa grocery. Magtatanong ka sa kahera kung magkano ang babayaran
Kabanata 10HugTahimik na ang pasilyo ng dumaan ako. Marahan lang ang lakad dahil pauwi na naman na. May iilang estudyante pa namang nakakasabay, katulad ko ay kalmado na rin ang mga ito. Makakapagpahinga na rin sa mahabang oras ng klase. Malapit na ako sa parking ng maulingan ang kantiyawan ng isang grupo. Nahagip ng aking paningin si Sean. Mula sa marahang paglalakad ay binilisan ko ito. If Sean is there, natitiyak kong naroon din Javier, at mas lalong naroon din si Pamela..I close my eyes and sighed. Napahigpit ang hawak sa straps ng bag. Liliko na dapat para hindi nila ako makita but when I turned around, bumangga ako sa matigas na bagay, natumba pa, at sumalampak sa lupa!Sapo ko ang noo ng tatayo na dapat, pero mahinang tawa ang nagpa-angat sa akin ng tingin.A guy with a gray eyes are staring at me.. he's bulky and tall. He's wearing a white shirt hugging his bod
Kabanata 11EngageMagaan kong pinakawalan ang pagbuga ng usok mula sa pagkakakulong nito sa aking bibig. Tahimik, at sinusundan ang bawat galaw ko ng mga ka-grupo. We're in Sean's place. Dito na naisipang tumambay dahil bukod sa presko malaya ko ring nasisilayan ang maningning na kapaligiran kapag gabi. Ito lang naman ang gusto kong pagmasdan. Dito lang malayang naihahayag ang totoong nararamdaman. Maliban kay Mama at sa babaeng kapatid wala nang minahal na iba bukod sa kanila. They are my weakness. Wala pang babaeng nakapaglambot sa tang-inang puso ko! Never in hell na magkakagusto at pagurin ang utak ko na bigyan ng oras ang isang babae na isipin ko, but then, Cep came.. mas lalo lang makakahanap ng butas ang mga kalaban. Ayaw ko siyang masangkot sa gulong nakakabit na sa buhay ko. Ayaw ko sana siyang mapalapit sa akin, at dapat pinigilan ko na rin ang sarili pero tang-ina mahirap yatang gawin! Kanina, noong nakita kong halos yakapin na siya ni Z
Kabanata 12GentlyI hear him chuckled.. Mas lalo lamang pumikit upang damhin ang isinisigaw ng puso at isip."I miss you too.."Bulong niya sa gilid ng leeg ko. His voice is soft. May paglalambing sa kanyang tono.Marahan niyang inihiwalay ang katawan sa pagkakayakap ko sa kanya. Bumuntong-hininga at pinakatitigan ako."What's bothering you?" He lifted my chin and caressed it softly..I licked my lower lip and with that he avoided my gazed. Marahan siyang umupo at tumabi sa akin sa pagkakaupo. Nalilito ko siyang sinundan ng tingin."Javier.." I intertwined our fingers.. His large hand is rough and warm. I stiffened when I saw his jaw clenched.Hindi nakaligtas sa akin ang pagpasada niya ng titig sa magkalapat na mga kamay."May problema ba?"His deep baritone is accusing..Lumunok ako bago laruin ang kanyang mga daliri.Umiling ako. Nakangus
Panibagong PahinaInspirationAfter the wedding, napagpasyahan naming magbakasyon sa Australia kasabay na umuwi ang mga magulang. It's been week since we arrived. At ngayon ay nagkukumpulan ang mga pinsan. Inuulan ako ng mga katanungan. Noong honeymoon namin ni Javier, nasa pangangalaga ng mga magulang ko si Achilles..Kinukuyog ng mga pinsan ko ang aking supladong anak. Achilles remained silent. Ayaw sagutin ang mga katanungan ng mga pinsan ko. Tango lang ang binibigay at sulyap sa mga ito. Hindi pa siya sanay. Naninibago sa mga kamag-anak..."O Cep.. I think my nephew doesn't like me.." Reklamo ni Olivia. She had a blonde hair. Dahil naturuan ko naman noon sa pananagalog, kahit pilipit magsalita ay malawak ang pang-unawa.Malakas na tumawa si Gilbert. Sang-ayon ito sa sinabi ni Olivia."Naninibago lang siya, pasensiya na..." Aniko na nakatitig sa nakasimangot na anak.Paano ba naman kasi
Wakas Home One week before the wedding and I feel very exhausted... and at the same time, very excited. Walang paglagyan ang aking kaligayahan. Dahil, ikakasal na sa lalaking labis na pinakamamahal. Natapos ang lahat ng pagsubok at hinaharap ngayon, ang panibagong kabanata ng buhay. Abala ang buong mag-anak ni Javier sa nalalapit naming kasal. Walang araw na hindi parehong abala para sa pagpe-prepara sa aming kasal. Mabuti na lamang at pumapayag si Florencia na siyang magbantay kay Achilles... Dumako ang aking paningin sa kulay dilaw na damit. Payapa itong nakalatag sa ibabaw ng kama. It's my favorite color. Regalo ito sa akin ni Naureen ang asawa ni Vicente. Mahilig itong mag-shopping, kasama nito si Florencia at Achilles noong nakaraang araw. At dahil naalala ang pabritong kulay kaagad na binili ang naturang damit. It's an off shoulder dress.. hanggang tuhod ang haba noong sin
EpilogueMarrySumipol si Sean sa babaeng dumaan. The woman's body is really an eye cather. Makurba ang pangangatawan, malulusog ang dibdib, perpektong nililok ang magandang mukha, walang kapintasang makukuha. Her baja blue dress is complementing her paper white skin. Sobrang tingkad ng kulay ng balat. Higit pang nadepina ang kaputian ng madampian ng sikat ng araw.Napadila ako sa labi.. almost, but not perfect. She's pretty, but not my type. Tinagilid ko ang ulo. Lumingon sa humiyaw na katabi. It's Clarke. Umismid at ngayon nakatitig sa babaeng sing puti ng papel, nakakasilaw ang kanyang kaputian. She's wearing an eyeglasses.. a black shirt and a faded jeans. Mistulang niyebe ang kulay ng balat. Her long hair is dark brown. Tuwid na tuwid ito at halatang banyaga dahil sa kulay nito."That's what I'm talking about man!" Imporma ni Clarkson.
Kabanata 30 SapatKahit walang hanging naligaw sa lugar, tila may malamig na bagay na humaplos sa puso at naging paralisado. Marami sana akong gustong sabihin. Katulad na lang ng pagpapakilala sa kanila sa pormal na pamamaraan, pero hindi naman kasi ito isang ordinaryong araw lamang..Achilles and Javier didn't see each other for the past six years kaya mahirap para sa akin ito, mahirap palambutin ang nagyeyelong puso..Nang mag-angat ng tingin si Achilles, kumislap ang butil ng luha at doon ako labis na nanghina. Hindi iyakin ang anak ko at ang makita siyang pinanghihinaan ng ganito at sa harap pa mismo ng kanyang ama'y mas lalong pinanghihinaan ako.Tumindig ang mga balahibo sa batok ko ng mapasulyap kay Javier.. umiigting ang panga niya at kontrolado ang mga luha sa kanyang mata. They were so looked alike that I can't deny the fact na kahit siya man ay hindi maitanggi ang pagkakahawig sa kanyang ana
Kabanata 29PapaI open my eyes, feeling tired. Gustong-gusto kong imulat ang mga mata pero natatalo ng sobrang kapaguran. Hindi ko na namalayan kung paano at kung saan na nakatulugan ang panlalata ng husto ng katawan. Ang tanging naalala, ay iyong pagdilim ng hitsura niya ng makita ang nakapinta sa pribadong parte ng katawan. It's no big deal dahil isa sa kasamahan naman ang nagpinta noon at babae pa.Pinakiramdaman ko ang kinahihigaan. Malambot ito at ang katawan ay nababalot ng makapal na kumot. Hindi pinagpapawisan dahil dama ang lamig ng silid. Nasa isang silid marahil na at komportable pa.Kahit ramdam ko ang galit ni Javier pagkakita sa tattoo ko, hindi niya pa rin tinigilan ako. We did it not just twice.. paulit-ulit hanggang sa makatulog na lang ako dahil sa pagod... I felt sore down there, masakit man, higit naman ang sayang nararamdaman. We made love.. does it mean that w
Kabanata 28AngeloNapigilan ko ang kumawalang ungol subalit napalitan naman ito ng pagbuo ng mga luha sa mata. He's hugging me behind. Marahan kong hinawakan ang mga kamay niyang nakapulupot sa baywang. Naibaba ko ang paningin.. ang maugat niyang mga braso ay tila gustong ikulong ako, nang-aangkin at gusto ko na lang ding mag-paalipin.Suminghap ako ng muli niyang hagkan ang leeg. I close my eyes more, feeling his warm and minty breath...Ang araw ay nagpakita na ng tuluyan, ang mga sinag nito ay tumatagos sa mga nagtataasang punong nakapaligid. Tinatamaan ang mga katawan pero hindi alintana ang sinag dahil mas mainit pa ang pakiramdam kaysa sa tumatamang sinag.Marahan akong kumawala sa kanyang yakap. Marahan rin ang pagharap. Maluha-luha hindi dahil napipilitan lamang, but I'm teary eyed because I wasn't expecting this. Ang buong akala nabura na ako sa buhay niya at puro pakikipaglaro na lamang ang alam niya.
Kabanata 27HalikPigil ko ang hininga habang hatak-hatak niya. Ang malamig na ihip ng hangin ay mas lalo lamang lumalala. Mainit ang kanyang palad pero lamig ang dalang hatid sa pusong nangungulila. Oo, galit ako, pero nagagalit lang naman ako dahil kahit hindi ko gusto ang paninibugho, hindi ko mapigilan ito!Mariin akong pumikit. Iniisip, kung ngayon na ba aalis? Kung aalis na kami, paano sila Jackie? Tiyak magtatampo ang mga kaibigan ko dahil hindi man lang nakapagpaalam ng maayos sa kanila. Wala akong ideya kung ilang araw ko siyang makakasama? Maybe a two day trip? O baka naman isang linggo o mahigit pa? Nawalan agad ako ng gana ng makita ang pirma niya sa kontrata. Hindi ko na binigyang pansin ang nakapaloob roon. Tinamad ng basahin ito at gusto na lang lamukusin ito!Halos lahat ng madaanan ay kandabali ang leeg, nagtataka dahil nagpapahatak ako sa isang bisita. Marahas ang pagpapakawala ng buntong-hininga. Nahihira
Kabanata 26ForeverAng lamig ng gabi ay hindi ko alintana. The cold wind touch my skin. Ngunit, imbes na bigyang pansin, isinantabi na lang ang panakaw na haplos ng hangin.Dagsa na ang mga bisita at abala ang mga kasama. I sighed heavily. Pinasadahan ko ng tingin ang madilim, ngunit mataong lugar. Karamihan sa mga sumasayaw sa dance floor ay kababaihan. This club is not just for men, ang akala ko kasi dati ay isa itong eksklusibong lugar para lamang sa kalalakihan. Tumatanggap din naman ng babae, but Terence is very strict. Hindi niya pinapahintulotang pumasok ang isang menor de edad sa club.This is my last day working as a waitress. Hindi na dapat pa magtatrabaho dahil aalis na kami ni Javier kinabukasan but as promised, papasok pa rin ako ngayong gabi. Ito ang isa sa mga hiniling ni Terence. Pinagbigyan ko, dahil kahit parating galit at suplado, naging mabuti naman sa akin ito.
Kabanata 25UpsetHe's my first love, my first in everything.. Ipinaglaban ko pero tinalikuran lamang ako. Kung bakit ang puso ay di pa rin natutoto.. nagmamahal pa rin ito.After heading at the stairs. Kaagad nagtatakbo walang planong bumalik pa sa trabaho. Maaga pa ang oras sa alas-onse. May mga bakanteng mesa pang nakalaan para sa darating na mga bisita, ngunit umaayaw na at hindi na ulit magpapakita..Isinandal ko ang nanginginig na katawan sa likod ng pintuan, at dahil mag-isa na lang tuluyan ng pinakawalan ang mga luhang pinipigilan.Ininsulto niya ako, ininsulto kahit nasa harapan pa si Sean..Umalpas ang hikbi ng maalala ang mga kamay niyang nasa beywang ni Diane, mariin ang hawak at tila pa aagawan. Napapikit ng mariin. Sobrang sakit na nakakapunit ng puso..Napadausdos ako sa pintuan. Iniisip pa rin ang mga masasakit na sa