Kabanata 8
Prey
I didn't know where I am going.. uuwi na ba talaga ako? O bibisita na lang sa library? Bumuntong-hininga ako at huminto sa tapat ng malawak na field. I sighed again. Puwede bang sumigaw, ngayon mismo?!
Pumikit ako ng mariin at dinama ang kumikirot na braso. I can't believe na mararanasan ko ang ginawa sa akin ng lalaking iyon! I mean, tinisod niya ako.. at ipinagtanggol ko lang naman ang sarili ko tapos siya pa iyong may ganang magalit sa akin?!
Nagpakawala ulit ako ng hangin, marahas at mabigat. I was about to leave the place when someone caught my attention..
Napatalon ako sa gulat. Tahimik, at medyo masakit na sa balat ang sikat
Kabanata 9BreakHalos manigas na ang leeg ko sa pagpipigil na huwag tumingin sa kanyang gawi. Kahit anong pagpupumilit na maituon ang buong atensiyon sa pakikinig sa maestro kulang pa din ito at tila nililitis pa ako! He was teaching and I'm not listening, kunyari lang na nakikinig pero ang isip ay nasa katabi ko kahit hindi naman nakatingin dito!I can smell his perfume. It was too manly and my nerves are awakes upon smelling on it.Bakit ba ako galit? May karapatan ba akong magalit? He is not my boyfriend anyway."So class, MDAS is still important in our daily lives. Say, bibili ka sa grocery. Magtatanong ka sa kahera kung magkano ang babayaran
Kabanata 10HugTahimik na ang pasilyo ng dumaan ako. Marahan lang ang lakad dahil pauwi na naman na. May iilang estudyante pa namang nakakasabay, katulad ko ay kalmado na rin ang mga ito. Makakapagpahinga na rin sa mahabang oras ng klase. Malapit na ako sa parking ng maulingan ang kantiyawan ng isang grupo. Nahagip ng aking paningin si Sean. Mula sa marahang paglalakad ay binilisan ko ito. If Sean is there, natitiyak kong naroon din Javier, at mas lalong naroon din si Pamela..I close my eyes and sighed. Napahigpit ang hawak sa straps ng bag. Liliko na dapat para hindi nila ako makita but when I turned around, bumangga ako sa matigas na bagay, natumba pa, at sumalampak sa lupa!Sapo ko ang noo ng tatayo na dapat, pero mahinang tawa ang nagpa-angat sa akin ng tingin.A guy with a gray eyes are staring at me.. he's bulky and tall. He's wearing a white shirt hugging his bod
Kabanata 11EngageMagaan kong pinakawalan ang pagbuga ng usok mula sa pagkakakulong nito sa aking bibig. Tahimik, at sinusundan ang bawat galaw ko ng mga ka-grupo. We're in Sean's place. Dito na naisipang tumambay dahil bukod sa presko malaya ko ring nasisilayan ang maningning na kapaligiran kapag gabi. Ito lang naman ang gusto kong pagmasdan. Dito lang malayang naihahayag ang totoong nararamdaman. Maliban kay Mama at sa babaeng kapatid wala nang minahal na iba bukod sa kanila. They are my weakness. Wala pang babaeng nakapaglambot sa tang-inang puso ko! Never in hell na magkakagusto at pagurin ang utak ko na bigyan ng oras ang isang babae na isipin ko, but then, Cep came.. mas lalo lang makakahanap ng butas ang mga kalaban. Ayaw ko siyang masangkot sa gulong nakakabit na sa buhay ko. Ayaw ko sana siyang mapalapit sa akin, at dapat pinigilan ko na rin ang sarili pero tang-ina mahirap yatang gawin! Kanina, noong nakita kong halos yakapin na siya ni Z
Kabanata 12GentlyI hear him chuckled.. Mas lalo lamang pumikit upang damhin ang isinisigaw ng puso at isip."I miss you too.."Bulong niya sa gilid ng leeg ko. His voice is soft. May paglalambing sa kanyang tono.Marahan niyang inihiwalay ang katawan sa pagkakayakap ko sa kanya. Bumuntong-hininga at pinakatitigan ako."What's bothering you?" He lifted my chin and caressed it softly..I licked my lower lip and with that he avoided my gazed. Marahan siyang umupo at tumabi sa akin sa pagkakaupo. Nalilito ko siyang sinundan ng tingin."Javier.." I intertwined our fingers.. His large hand is rough and warm. I stiffened when I saw his jaw clenched.Hindi nakaligtas sa akin ang pagpasada niya ng titig sa magkalapat na mga kamay."May problema ba?"His deep baritone is accusing..Lumunok ako bago laruin ang kanyang mga daliri.Umiling ako. Nakangus
Kabanata 13CallMabigat at masakit ang parte ng buong katawan lalo na ang gitnang bahagi ng katawan. I feel so sore down there. Paulit-ulit akong inangkin ni Javier, at paulit-ulit ko ding binabanggit ang kanyang pangalan sa tuwing umuulos siya papasok sa akin.We made love over and over again hanggang sa sumuko na lang ang mga katawan namin..Bagsak pa ang mga mata at sinusubukan kong imulat ang mga ito.. even my eyes were weak.. ubos lahat ng enerhiya sa buong sistema..Sinubukan kong bumangon pero... sobrang sakit at nangangalay ang mga hita idagdag pa nasobrang hapdi ng gitnang bahagi.I looked around every corner of my room.. Wala si Javier. Nalungkot kaagad ako sa kaalamang umuwi na siya, hindi man lang niya ako ginising.. he didn't cuddle me, siguro dahil nabigla lang siya sa nangyari? Or worst dahil nagsisisi siyang pinatulan ako? Or---
Kabanata 14MotherKung puwede lang sanang huminto ang oras, kung kaya ko lamang patigilin ito, ginawa ko na, pero hindi, dahil isang ordinaryong tao lang din ako. Gaano ko man kagustong baguhin ang mga naging desisyon ko, hinding-hindi ko na mababago ito. Ang tanging mananatili lamang ay ang katiyakang mamahalin ko si Javier ng panghabang-buhay.."You're engaged..?"Nag-iwas ako ng tingin maluha-luha na rin. Itatanggi ko pa ba, gayung alam kong naulingan niya ang panunumbat ng aking ina?Mabigat ang paghinga at pati ang lalamunan ay may namumukol na. She's my boyfriend's mother, kaya ko bang pagsinungalingan siya..?"I'm.. I'm sorry T-tita.."Gusto ng kumawala ng mga luhang naiipon sa mga mata. Nanlalabo ang paningin at ang dibdib ay sumusikip na rin."And he didn't know..?"Kumurap siya.. bakas an
Kabanata 15LostNagkaroon ng malaking komosiyon sa university dahil sa pagdating ni Mommy. Hindi rin nakatulong ang mga kasama niyang bodyguards. Lahat ng iyon pilit kong kinakalimutan, pilit na tinuturuan ang sarili at pinapaalalahanan na ang lahat ng naging karanasan sa piling ni Javier ay bahagi na lamang ng masayang nakaraan...I am not the same me. Kay laki na ng ipinagbago ko sa lumipas na mga taon, hinding-hindi na rin siguro ako magugustuhan pa ng kahit na sinong lalaki, wala na rin yatang magseseryoso. Kay laking pagbabago na ng naganap sa buhay ko.Sa pananamit, sa kilos, sa pananalita at sa mga naging kaibigan. Wala na, sirang-sira na ako. Hitit-buga ang sigarilyo ng mamataan ang pagdating ni Jackie. Isa siya sa kasamahan ko sa pinagtatrabahuang club. Mabenta siya.. walang gabi na hindi nag-uuwi ng mapeperahan. Pilyang ngumiti ng makalapit sa kinauupuan. Maag
Kabanata 16AnakDumating ang takdang araw ng pagpapakasal ko kay Steven. Everyone are happy and excited. Kahit mga pinsan ko hindi magkandaugaga sa palitan ng opinyon para sa mga damit na susuotin. Even my gown was prepared. Maganda ang bridal gown ko, ginastusan at pinaghandaan. The design was made from a famous designer.. It was an off-shoulder gown, may kumikinang mula sa leeg at ang maininipis na tila dyamante pababa sa dulong bahagi ng trahe-de-boda ay nakakapang-akit, mahaba rin ang dulong bahagi ng damit.I woke up feeling exhausted and problematic. Araw ito ng kasal ko pero pakiramdam ko ay bibitayin ako. My life is different from other bride's out there, kung yung iba nagbubunyi sa araw ng kanilang kasal, umiiyak sa sobrang kagalakan, naiiba ako, dahil pakiramdam ko ang araw na ito ang kamatayan ng puso ko.Tamad akong bumangon at sinipat ang mahinang kaluskos sa lab
Panibagong PahinaInspirationAfter the wedding, napagpasyahan naming magbakasyon sa Australia kasabay na umuwi ang mga magulang. It's been week since we arrived. At ngayon ay nagkukumpulan ang mga pinsan. Inuulan ako ng mga katanungan. Noong honeymoon namin ni Javier, nasa pangangalaga ng mga magulang ko si Achilles..Kinukuyog ng mga pinsan ko ang aking supladong anak. Achilles remained silent. Ayaw sagutin ang mga katanungan ng mga pinsan ko. Tango lang ang binibigay at sulyap sa mga ito. Hindi pa siya sanay. Naninibago sa mga kamag-anak..."O Cep.. I think my nephew doesn't like me.." Reklamo ni Olivia. She had a blonde hair. Dahil naturuan ko naman noon sa pananagalog, kahit pilipit magsalita ay malawak ang pang-unawa.Malakas na tumawa si Gilbert. Sang-ayon ito sa sinabi ni Olivia."Naninibago lang siya, pasensiya na..." Aniko na nakatitig sa nakasimangot na anak.Paano ba naman kasi
Wakas Home One week before the wedding and I feel very exhausted... and at the same time, very excited. Walang paglagyan ang aking kaligayahan. Dahil, ikakasal na sa lalaking labis na pinakamamahal. Natapos ang lahat ng pagsubok at hinaharap ngayon, ang panibagong kabanata ng buhay. Abala ang buong mag-anak ni Javier sa nalalapit naming kasal. Walang araw na hindi parehong abala para sa pagpe-prepara sa aming kasal. Mabuti na lamang at pumapayag si Florencia na siyang magbantay kay Achilles... Dumako ang aking paningin sa kulay dilaw na damit. Payapa itong nakalatag sa ibabaw ng kama. It's my favorite color. Regalo ito sa akin ni Naureen ang asawa ni Vicente. Mahilig itong mag-shopping, kasama nito si Florencia at Achilles noong nakaraang araw. At dahil naalala ang pabritong kulay kaagad na binili ang naturang damit. It's an off shoulder dress.. hanggang tuhod ang haba noong sin
EpilogueMarrySumipol si Sean sa babaeng dumaan. The woman's body is really an eye cather. Makurba ang pangangatawan, malulusog ang dibdib, perpektong nililok ang magandang mukha, walang kapintasang makukuha. Her baja blue dress is complementing her paper white skin. Sobrang tingkad ng kulay ng balat. Higit pang nadepina ang kaputian ng madampian ng sikat ng araw.Napadila ako sa labi.. almost, but not perfect. She's pretty, but not my type. Tinagilid ko ang ulo. Lumingon sa humiyaw na katabi. It's Clarke. Umismid at ngayon nakatitig sa babaeng sing puti ng papel, nakakasilaw ang kanyang kaputian. She's wearing an eyeglasses.. a black shirt and a faded jeans. Mistulang niyebe ang kulay ng balat. Her long hair is dark brown. Tuwid na tuwid ito at halatang banyaga dahil sa kulay nito."That's what I'm talking about man!" Imporma ni Clarkson.
Kabanata 30 SapatKahit walang hanging naligaw sa lugar, tila may malamig na bagay na humaplos sa puso at naging paralisado. Marami sana akong gustong sabihin. Katulad na lang ng pagpapakilala sa kanila sa pormal na pamamaraan, pero hindi naman kasi ito isang ordinaryong araw lamang..Achilles and Javier didn't see each other for the past six years kaya mahirap para sa akin ito, mahirap palambutin ang nagyeyelong puso..Nang mag-angat ng tingin si Achilles, kumislap ang butil ng luha at doon ako labis na nanghina. Hindi iyakin ang anak ko at ang makita siyang pinanghihinaan ng ganito at sa harap pa mismo ng kanyang ama'y mas lalong pinanghihinaan ako.Tumindig ang mga balahibo sa batok ko ng mapasulyap kay Javier.. umiigting ang panga niya at kontrolado ang mga luha sa kanyang mata. They were so looked alike that I can't deny the fact na kahit siya man ay hindi maitanggi ang pagkakahawig sa kanyang ana
Kabanata 29PapaI open my eyes, feeling tired. Gustong-gusto kong imulat ang mga mata pero natatalo ng sobrang kapaguran. Hindi ko na namalayan kung paano at kung saan na nakatulugan ang panlalata ng husto ng katawan. Ang tanging naalala, ay iyong pagdilim ng hitsura niya ng makita ang nakapinta sa pribadong parte ng katawan. It's no big deal dahil isa sa kasamahan naman ang nagpinta noon at babae pa.Pinakiramdaman ko ang kinahihigaan. Malambot ito at ang katawan ay nababalot ng makapal na kumot. Hindi pinagpapawisan dahil dama ang lamig ng silid. Nasa isang silid marahil na at komportable pa.Kahit ramdam ko ang galit ni Javier pagkakita sa tattoo ko, hindi niya pa rin tinigilan ako. We did it not just twice.. paulit-ulit hanggang sa makatulog na lang ako dahil sa pagod... I felt sore down there, masakit man, higit naman ang sayang nararamdaman. We made love.. does it mean that w
Kabanata 28AngeloNapigilan ko ang kumawalang ungol subalit napalitan naman ito ng pagbuo ng mga luha sa mata. He's hugging me behind. Marahan kong hinawakan ang mga kamay niyang nakapulupot sa baywang. Naibaba ko ang paningin.. ang maugat niyang mga braso ay tila gustong ikulong ako, nang-aangkin at gusto ko na lang ding mag-paalipin.Suminghap ako ng muli niyang hagkan ang leeg. I close my eyes more, feeling his warm and minty breath...Ang araw ay nagpakita na ng tuluyan, ang mga sinag nito ay tumatagos sa mga nagtataasang punong nakapaligid. Tinatamaan ang mga katawan pero hindi alintana ang sinag dahil mas mainit pa ang pakiramdam kaysa sa tumatamang sinag.Marahan akong kumawala sa kanyang yakap. Marahan rin ang pagharap. Maluha-luha hindi dahil napipilitan lamang, but I'm teary eyed because I wasn't expecting this. Ang buong akala nabura na ako sa buhay niya at puro pakikipaglaro na lamang ang alam niya.
Kabanata 27HalikPigil ko ang hininga habang hatak-hatak niya. Ang malamig na ihip ng hangin ay mas lalo lamang lumalala. Mainit ang kanyang palad pero lamig ang dalang hatid sa pusong nangungulila. Oo, galit ako, pero nagagalit lang naman ako dahil kahit hindi ko gusto ang paninibugho, hindi ko mapigilan ito!Mariin akong pumikit. Iniisip, kung ngayon na ba aalis? Kung aalis na kami, paano sila Jackie? Tiyak magtatampo ang mga kaibigan ko dahil hindi man lang nakapagpaalam ng maayos sa kanila. Wala akong ideya kung ilang araw ko siyang makakasama? Maybe a two day trip? O baka naman isang linggo o mahigit pa? Nawalan agad ako ng gana ng makita ang pirma niya sa kontrata. Hindi ko na binigyang pansin ang nakapaloob roon. Tinamad ng basahin ito at gusto na lang lamukusin ito!Halos lahat ng madaanan ay kandabali ang leeg, nagtataka dahil nagpapahatak ako sa isang bisita. Marahas ang pagpapakawala ng buntong-hininga. Nahihira
Kabanata 26ForeverAng lamig ng gabi ay hindi ko alintana. The cold wind touch my skin. Ngunit, imbes na bigyang pansin, isinantabi na lang ang panakaw na haplos ng hangin.Dagsa na ang mga bisita at abala ang mga kasama. I sighed heavily. Pinasadahan ko ng tingin ang madilim, ngunit mataong lugar. Karamihan sa mga sumasayaw sa dance floor ay kababaihan. This club is not just for men, ang akala ko kasi dati ay isa itong eksklusibong lugar para lamang sa kalalakihan. Tumatanggap din naman ng babae, but Terence is very strict. Hindi niya pinapahintulotang pumasok ang isang menor de edad sa club.This is my last day working as a waitress. Hindi na dapat pa magtatrabaho dahil aalis na kami ni Javier kinabukasan but as promised, papasok pa rin ako ngayong gabi. Ito ang isa sa mga hiniling ni Terence. Pinagbigyan ko, dahil kahit parating galit at suplado, naging mabuti naman sa akin ito.
Kabanata 25UpsetHe's my first love, my first in everything.. Ipinaglaban ko pero tinalikuran lamang ako. Kung bakit ang puso ay di pa rin natutoto.. nagmamahal pa rin ito.After heading at the stairs. Kaagad nagtatakbo walang planong bumalik pa sa trabaho. Maaga pa ang oras sa alas-onse. May mga bakanteng mesa pang nakalaan para sa darating na mga bisita, ngunit umaayaw na at hindi na ulit magpapakita..Isinandal ko ang nanginginig na katawan sa likod ng pintuan, at dahil mag-isa na lang tuluyan ng pinakawalan ang mga luhang pinipigilan.Ininsulto niya ako, ininsulto kahit nasa harapan pa si Sean..Umalpas ang hikbi ng maalala ang mga kamay niyang nasa beywang ni Diane, mariin ang hawak at tila pa aagawan. Napapikit ng mariin. Sobrang sakit na nakakapunit ng puso..Napadausdos ako sa pintuan. Iniisip pa rin ang mga masasakit na sa