Nobela ni Athena Mancol

Tahan na/ Father's DayNakatunghay sa labas ng bintana ang batang si Cia. Mula sa kinatatayuang bintana tahimik naman siyang pinagmamasdan ng kanyang ina. Hinihintay niya ang pag-uwi ng kanyang ama. Nasa Maynila kasi ito at naghahanap na ng kanilang malilipatan. Walang paglagyan ang kaligayahan ng batang umaasa. Naipangako kasi ng kanyang ama na makakapag-aral na siya. Sa hirap ng buhay nahinto ulit siya sa pag-aaral. Walong taong gulang na siya at kahit bata pa, malawak na ang tinatahak ng kanyang kaisipan.Hindi lingid sa kanya ang kahirapang dinadanasan ng kanyang mga magulang. Mahirap man, nagpupursige naman ang ama na maitaguyod sila at parating nangangako na ma-i-aahon sila sa kahirapang tinatamasa. Ngunit salat man sa maraming bagay, busog naman sa pagmamahal sa mga magulang.Umihip ang panggabing hangin, tanaw niya mula sa kawayang bintana ang madilim na kalan

SorpresaSinipat ko ang sarili sa salamin. Simpleng bestida ang suot, sa lambot ng tela bawat galaw ay napapasunod. Hinayaan kong ilugay ang mahabang buhok. Umabot sa tuhod ang puting bestidang suot. Regalo ito ni Nanay Lucy noong bumisita. Ngumiti ako sa harapan ng malaking salamin. Ang sabi ni Nanang mas pumuti pa lalo at hiyang sa pagkakaroon ng asawa. Sang-ayon ako dahil alagang-alaga ako ng asawa ko. Maingat siya, mapagmahal.. at kailanman hindi ako iiwanan.Bitbit sa kamay ang mga dadalhin upang sorpresahin ang asawa sa kanyang oposina. Nasa kalagitnaan ng hardin ng makita si Harrell. Nahinto ako sa paglalakad at nakangiting pinapanood ang anak. Mas gusto niyang maglaro sa hardin kaysa sa loob ng kanyang silid. Maliksi siyang gumalaw at kunyari pinapakain ang manikang binigay ni Brianna. Dalagang-dalaga na si Brianna. Noong walong taong gulang siya hindi siya k

EpilogueIt's been fucking five months since the disappearance of my god damn wife! I feel useless, dahil kahit ako ay walang maibigay na sagot sa mga anak na naghahanap..Pinasadahan ko ng tingin ang nakahilirang tauhan.. one of them has the courage to speak.."I tracked them. Pasimple kong nilagyan ng tracking device ang sasakyan na kanilang ginamit." He's my best one.. Dominic Villaflor.."Where are they?" Mahina ang boses dahil ayaw ng madagdagan ang kahihiyang ibinibigay ng aking asawa.."Somewhere in Bulacan.. ang dinig ko sa isang damp site sila magtatagpo. And.."My brows furrowed.. Dominic's a bit hesitant.. I clenched my jaw after sighing."Your wife.."Kumuyom ang mga palad ko. Galit ako hindi dahil naninibugho.. but damn it! Ipagpapalit niya ang mga anak niya sa kalagu

My eyes widened at the sight of my best friend. She waved at me and smiled widely. Naglalakad ako bitbit ang mga lumang damit at ilang gamit na hindi na nagagamit. We often visit here, at sa tuwing bumibisita hindi pupuwedeng hindi ko sila makikita.. They are my friends.. my trusted friends. Gab and the gang are all smiles. Titig na titig na animoy bagong padpad sa lugar na kinalakhan.Nagkatitigan ulit sila bago ako binalingan. Lumapit si Jack, isa sa matagal ng may kursunada sa akin. Tumango at ngumiti.."Kumusta ka?" Malapad ang ngisi niya bago pamulahan ng mukha. He's tall, matikas ang katawan, but we remained friends kahit alam nang may asawa na."Mabuti naman. Kayo?" Pinsadahan ko sila ng tingin. Si Gab lang ang may lakas ng loob na tumitingin pabalik."Nasaan ang asawa mo?"Nakasanayan na nila ang presensiya ni Thomas. Kaya

Kabuwanan ko na, kaya naman parati ng may umaalalay sa akin. Kahit sa pagtayo mula sa mahabang sandaling pagkakaupo. Malaking-malaki na ang aking tiyan. Supurtado ako parati ni Thomas. Imbes na sa opisina niya dapat gawin ang mga paperworks niya sa bahay niya ito dinadala at dito na ito ipinagpapatuloy. Nasa loob kami ngayon ng aming silid. Ako, nag-aayos ng mga gamit na dadalhin sa hospital kapag makaramdam na ng pananakit ng tiyan. Nakahanda na ang lahat para sa panganganak ko pero hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng takot at agam-agam. Ang sabi kasi ng karamihan masakit daw manganak.. gusto ko sanang papuntahin si Nanang ang kaso, may mga bilin si Thomas dito. Magiging abala din ito, dahil si Nanang ang nangangasiwa sa isang pabrikang itinayo ni Thomas malapit sa probinsiyang kinalakhan ko."What's bothering you?"Nabitiwan ko ang baby dress na hawak at nagpakawala ng malalim na buntong-hininga."Anong iniisip mo?"&n

Naluha ako ng makita ang patuloy na pag-iyak ni Brianna. Halos magmakaawa siya ng makita ang kinikilalang ama. Bumilis ang paghakbang niya sa hagdan. Halos takbuhin na rin ang ilang metrong pagitan.. "You stay there Brianna.." Mando ni Veronica. Ang kamay ay tuwid na nakaturo sa kinaroroonan ng bata. Gumuhit ang takot sa magandang mukha ng bata. Pumikit ako dahil nakikita ang malaking pagbabago sa hitsura at kilos nito. The energetic kid weren't the same anymore. She's more like in a traumatic state. "Kapag umalis ka riyan-" Muling mando, pero naalarma ako dahil baka muli ng bumalik ang pag aalala ni Thomas para sa mga anak niya. He's been quiet for the past minutes. Pumasok siya marahil dahil nakita niyang dumating ang kanyang dating asawa. "B-but can I have at least hug my Daddy..?" Sumungaw ang luha sa kanyang nangungulilang mga mata.

EpilogueSlaveIt's been an hour while staring at my beautiful and innocent wife.. I smirk.. she's not that innocent anymore.. I'd take that away an hour ago.Naka-ilang ulit na kami. Say, five six? Don't know, ang mahalaga pareho kaming maligaya. She's lying next to me naked.. we're both naked actually. At ang makapal na puting kumot ang siyang nakabalot sa mga katawan.Nakaunan siya sa aking braso hindi gumagalaw upang hindi ko maistorbo ang pagpapahinga niya. She's tired I know.She is sleeping peacefully.. mabagal ang paghinga.. matagal kong pinagmasdan ang maamo niyang mukha. She's too kind for me.. hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwalang asawa ko na siya. Na sa akin na siya. Na sa paggising ko kinabukasan ang maamong mukha niya ang makikita. Katabi sa pagtulog sa gabi. Damn it! Ang isiping katabi siya sa aking kama'y nagdudulot sa akin ng kakaibang pak

Kabanata 25ChangeHalata man sa hitsura ang pagkagulat, aminado naman akong wala nang lusot sa kanyang inialok. Masaya ako dahil napapayag ko siya but.. some of my systems weren't agree of my decisions. I'm happy yes, but my heart were so much in pain, dahil bukas aalis na din kaagad sila kasama ng kanyang ama.Noong gumradweyt sina Matthew pati na ang iba pang kaibigan ni Drake nakaramdam ako ng ginhawa dahil sa wakas mababawasan na ang mga nagbabantay sa akin maliban sa ibang tauhan na iniwan ng Dad niya for me, pero.. lahat ng kagalakan biglang naglaho, yes nakawala ako sa istriktong pagbabantay nina Matt, pero may pumalit at mas lalo pang nagdagdag ng seguridad.Ang hirap pa lang maging fiancee ng anak ng isang business tycoon. Kulang na lang, sundan ako kahit na pati ang pagbisita sa banyo. Nakakairita na rin kasi kung minsan!Hindi nawala ang communicat

Kabanata 24MarryWala ako sa sarili ng umupo sa malambot na kama. Maraming beses na nagpasalamat ang ginoo sa aking pag-sang ayon. Napasaya ko ang buong pamilya ni Drake, samantalang ako, nagtatalo ang puso at isipan.Sa tingin ko, tama naman ang naging desisyon. Magkakalayo kami, isang matibay na pundasyon ang pagkakaroon ng tiwala para sa isa't-isa.. Maraming magbabago alam ko.. pero nakakasiguro akong hinding-hindi magbabago ang pagmamahal ko sa kay Drake. Taon man ang lumipas, mananatili ang pagmamahal ko sa kanya.Mabigat ang loob ng lumabas sa kuwarto. Ang sabi ng kanyang ama gising na daw si Drake. Maayos na rin ang kalagayan.Sabay ng paghawak sa doorknob sa pribadong silid ni Drake ang pagpapakawala ng buntong-hininga. Ng mabuksan ang pinto bumungad sa akin ang malawak na kuwarto. Tunog ng aircon ang sumalubong sa aking pandinig.Napoleon are eyeing me, nakasandal sa pader ang kat

Kabanata 23LeaveTulala ako pero naglalaro sa isipan ang naging huling kaganapan. Parang tinakasan ako ng sariling kaluluwa ng makita ang duguang katawan ni Drake. Seeing him lying on the floor with his own blood makes me froze, pati ang oras pakiramdam ko rin ay tumigil, sa bawat paghinga ay nahihirapan din.I didn't scream, nor cry, tulala lang habang dahan-dahang nilalapitan ang nakahandusay na katawan ni Drake. Hindi ko na rin namalayan ang pagsaklolo ng ilang kapitbahay, ang pagdating ng ambulansiya o kung papaano kami nakarating ng hospital. Wala na ring ideya kung nahuli ba si Wallace, o kung nadala rin ba sa hospital maging si Tyler.My brain got stuck.. napagod na rin pati ang puso sa pagtibok. I couldn't breathe normally.. ang tanging naglalaro lamang sa alaala ay ang duguang katawan ni Drake.Si Drake...Muling namuo ang luha sa mga mata. I'm scared nakakatakot isipin na baka mamaya, o bukas bawi

Kabanata 22BloodHalos hindi ako makahinga sa kamay na sakop ang aking bibig. Pinipilit kong makaaninag kahit na kaunting liwanag. Nakadagdag sa pangangamba ang kadiliman ng paligid. Impit akong umiyak ng maalala ang mala-demonyong ngisi ni Wallace. Tulad ng nakagawian, butas-butas ang pantalong suot, dark blue shirt at rubber shoes. Naiba lang, noong una ko siyang makita tadtad na ng hikaw ang kaliwang tenga, ngayon pati na rin ang kabila."Sshhh.." Bulong ng taong tumatakip sa aking bibig. Malakas na pagtahip sa dibdib ang bumalot sa akin.Hindi ito si Drake. Magkaiba ang paraan ng pagkakalapat ng kamay niya sa akin. May pag-iingat ang paraan ng kanyang hawak, but the way he held me is not as electrifying as Drake touches me..Gusto ko sanang sumigaw, pero ramdam kong mas lalo niyang idiniin ang pagkakatakip ng kamay sa aking bibig."It's me.." Halos hindi niya mapakawalan ang boses. Iniisip niya ma

Kabanata 21BuradoMabilis na umusad ang mga araw. Nagpatuloy ako sa pagbisita sa Doctor upang malaman kung maayos na ba ang kondisyong kamuntik ng sumira sa aking pagkatao. Sa bawat araw na pagbisita ko sa Doctor, lagi kong kaagapay si Drake.Sa anim na buwang lumipas, kay daming bagay ang nabago. Naging matatag ako ng husto sa tulong ng mga espesyalista at mas lalo pang lumawak ang pagtitiwala sa kapwa, sa tulong na rin mismo ni Drake. Hindi na kami nag-aaway, mas naging matibay ang relasyon namin. Kasabay ng pag-usad ng panahon, ang mga pagbabago sa ugali niya.Kung dati ay tamad siyang mag-aral, ngayon hindi na. Nakikisalamuha na rin sa iba, natuto nang makibagay sa mga kaklase niya. Gumagawa na rin ng mga proyekto sa lahat ng asignatura sa eskwela.Noon, kapag malapit na ako sa bukana ng gate, halos makipagsiksikan ako sa mga estudyante huwag lang ako mak

EpilogueMineI stared blankly at my laptop staring at it like, it was the most terrific view I've ever seen! I've been staring at it for the past two.. three hours... I guess?Damn it! I can't concentrate!Now I'm trapped! I'm still thinking about the kiss! Our kissed!It's too early to do the move but can't help it. Watching her angelic face while biting her pinkish lips..God damn it! It's a torture!Para akong nagbibinatang handang ipagmayabang ang naging karanasan sa babaeng hinahangaan.Kissing someone isn't a big deal for me.. I can kiss whoever I want too.. bedded women in different places.. say, in a club's restroom, in my car, in my office. I even fuck my Dad's secretary, women begs for me.. but not this spicific girl who wore ripped jeans, a baseball cap, converse shoes, a dogtag and a tee-shi

Kabanata 24PunishmentHe said 'No', my sub-conscience reminds me again. I'm expecting him to answer me that fucking two letters but he didn't just broke my heart.. he shattered it like million pieces..Will I beg now? Muling hahayaan ang sariling magmakaawa? At kung magmakaawa na at parehong sagot pa rin ang makuha tatanggapin ko ba? How will I cope it?Pikit ang mga mata at kagat na rin ang ibabang labi ng hayaan kong mahulog sa makintab na sahig ang singsing na hawak. Dahil ba sa kasimplehan ng singsing kaya inayawan niya ang aking alok? Nagmamadali na akong makapili kaya kahit na hindi sigurado kung kakasya ba ito kay Matthias nakumbinsi na rin ako ng babaeng staff.. bukod kasi sa kasimplehan ng singsing malaki rin ang sukat nito. No diamonds at all simpleng singsing lang ito.Dahan-dahan akong tumayo.. nangangatog ang tuhod, namamanhid ang

Kabanata 23NoAlas-singko na ako ng umaga nakarating sa bahay. Nagtataka akong pinagbuksan ni Nanay Celia ng tarangkahan but, instead of interrogating me pinagtimpla niya na lang ako ng kape.. Malayo ang iniisip sa hapag. Punong-puno ng katanungan ang mga mata ng matanda pero hindi talaga nag-usisa. Maya't-maya lamang ang sulyap habang patuloy na inaabala ang sarili sa mga gagawin sa pagsisimula ng panibagong araw. Ng maubos ko na ang kape na umabot ng isang oras nagpaalam na kaagad ako kay Nanay Celia. Sinusundan pa rin ng nagtatakang tingin.Ng masigurong hindi na ako abot ng tanaw ni Nanay Celia paika-ika akong pumanhik ng hagdan. The pain is getting worse mas lalo din yatang humapdi ang gitnang bahagi.. Halos takbuhin ko na rin ang kama ng matapat sa silid.. Patihaya akong humiga. Tanaw ang puting kisame. Nakaramdam ng labis na ginhawa. Tang-ina, pagod na pagod ako samantalang 'di ko man

Kabanata 22LoveMarahan kong naipikit ang mga mata ng hawakan niya pati ang aking panga. Nahihirapan sa posisiyon dahil maliit ako at sobrang tangkad naman niya. His more than six feet tall while I'm just five-feet and four inches tall. He crouched more para lang mas mahalikan niya ako.Ang katahimikan ng paligid ay nakakapagbigay ng pangingilabot hindi dahil sa natatakot kundi,ang marinig ang bawat singhap ni Matthias ay nagdudulot ng pananayo ng balahibo sa bawat parte ng aking katawan.Napakagat ako sa ibabang labi ng gumapang ang kanyang kamay sa aking baywang.. humahaplos.. I swallowed hard as I feel his large hand on my butt now.. bawat madaanan ng kanyang mga kamay ay may binubuhay.. I can't help it.. kaya naman hindi ko na napigilan ang mapaungol dahilan para mapagtagumpayan ang panghihimasok ng kanyang ekspertong dila sa panggagalugad ng aking bibig..

Kabanata 21SayangTuluyang bumagsak ang malakas na ulan. Pareho kaming walang imik ni Matthias. Kanina pa siya walang kibo, his grumpy face didn't changed at all, mas lalo lang lumala ng maipit sa gitna ng traffic. Tila slow motion ang galaw ng bawat sasakyang nakahinto. Ako man, nahihilo na kakasunod sa wiper ng kanyang sasakyan. Nanlalabo na rin pati ang harapan nito dahilan para mas lalong maburyo. Wala akong halos matanaw maliban na lang sa pabalik-balik na galaw ng wiper ng kanyang sasakyan!Bahagya akong gumalaw... naiilang. What if malaman ng kanyang fiancee na magkasama kami? As in kaming dalawa lang sa loob ng kanyang sasakyan? Will her fiancee freaked out? O baka naman malaki lang talaga ang tiwala nito kay Matthias para pagbigyan ang ganitong pangyayari.."Where's your fiancee?" I said after clearing my throat.He never answered my question. Nagpat

Kabanata 20RidePagod kong ipinikit ang mga mata. Tahimik na pinakikiramdaman ang kahabaan ng malawak na pasilyo. Sa sobrang pagod, halos makatulog na sa pagkakasandal ng likod sa tabi ng pintuan ng utility room. Hindi alintana ang malamig na sementong kinasasalampakan. Tatlong araw pa lang sa pagtatatrabaho bilang utility, parang magkakalasog-lasog na ang mga buto sa lawak ng palapag na ito! Anim na buwan, anim na buwan lang at mag re-resign na ako. Hindi naman sa hindi ko kaya ang mabibigat na trabaho ang akin lang, maranasan ko, kung gaano kahirap ang pagtatrabaho sa mababang posisyon. That's the real reason why I insisted this position.. Pagsisikapan ko ang isang posisyon gaano man ito kababa o kung gaano man ito katayog.Basang-basa ng pawis ang damit ko. Bago naupo, nakapagbihis na, at dahil pagod nawalan na ng ganang bumaba para mag-lunch. May dalawang oras kaming break. Kapag ka lunch break isang oras ang nagagamit, at tuwing m

Panibagong PahinaInspirationAfter the wedding, napagpasyahan naming magbakasyon sa Australia kasabay na umuwi ang mga magulang. It's been week since we arrived. At ngayon ay nagkukumpulan ang mga pinsan. Inuulan ako ng mga katanungan. Noong honeymoon namin ni Javier, nasa pangangalaga ng mga magulang ko si Achilles..Kinukuyog ng mga pinsan ko ang aking supladong anak. Achilles remained silent. Ayaw sagutin ang mga katanungan ng mga pinsan ko. Tango lang ang binibigay at sulyap sa mga ito. Hindi pa siya sanay. Naninibago sa mga kamag-anak..."O Cep.. I think my nephew doesn't like me.." Reklamo ni Olivia. She had a blonde hair. Dahil naturuan ko naman noon sa pananagalog, kahit pilipit magsalita ay malawak ang pang-unawa.Malakas na tumawa si Gilbert. Sang-ayon ito sa sinabi ni Olivia."Naninibago lang siya, pasensiya na..." Aniko na nakatitig sa nakasimangot na anak.Paano ba naman kasi

Wakas Home One week before the wedding and I feel very exhausted... and at the same time, very excited. Walang paglagyan ang aking kaligayahan. Dahil, ikakasal na sa lalaking labis na pinakamamahal. Natapos ang lahat ng pagsubok at hinaharap ngayon, ang panibagong kabanata ng buhay. Abala ang buong mag-anak ni Javier sa nalalapit naming kasal. Walang araw na hindi parehong abala para sa pagpe-prepara sa aming kasal. Mabuti na lamang at pumapayag si Florencia na siyang magbantay kay Achilles... Dumako ang aking paningin sa kulay dilaw na damit. Payapa itong nakalatag sa ibabaw ng kama. It's my favorite color. Regalo ito sa akin ni Naureen ang asawa ni Vicente. Mahilig itong mag-shopping, kasama nito si Florencia at Achilles noong nakaraang araw. At dahil naalala ang pabritong kulay kaagad na binili ang naturang damit. It's an off shoulder dress.. hanggang tuhod ang haba noong sin

EpilogueMarrySumipol si Sean sa babaeng dumaan. The woman's body is really an eye cather. Makurba ang pangangatawan, malulusog ang dibdib, perpektong nililok ang magandang mukha, walang kapintasang makukuha. Her baja blue dress is complementing her paper white skin. Sobrang tingkad ng kulay ng balat. Higit pang nadepina ang kaputian ng madampian ng sikat ng araw.Napadila ako sa labi.. almost, but not perfect. She's pretty, but not my type. Tinagilid ko ang ulo. Lumingon sa humiyaw na katabi. It's Clarke. Umismid at ngayon nakatitig sa babaeng sing puti ng papel, nakakasilaw ang kanyang kaputian. She's wearing an eyeglasses.. a black shirt and a faded jeans. Mistulang niyebe ang kulay ng balat. Her long hair is dark brown. Tuwid na tuwid ito at halatang banyaga dahil sa kulay nito."That's what I'm talking about man!" Imporma ni Clarkson.

Kabanata 30 SapatKahit walang hanging naligaw sa lugar, tila may malamig na bagay na humaplos sa puso at naging paralisado. Marami sana akong gustong sabihin. Katulad na lang ng pagpapakilala sa kanila sa pormal na pamamaraan, pero hindi naman kasi ito isang ordinaryong araw lamang..Achilles and Javier didn't see each other for the past six years kaya mahirap para sa akin ito, mahirap palambutin ang nagyeyelong puso..Nang mag-angat ng tingin si Achilles, kumislap ang butil ng luha at doon ako labis na nanghina. Hindi iyakin ang anak ko at ang makita siyang pinanghihinaan ng ganito at sa harap pa mismo ng kanyang ama'y mas lalong pinanghihinaan ako.Tumindig ang mga balahibo sa batok ko ng mapasulyap kay Javier.. umiigting ang panga niya at kontrolado ang mga luha sa kanyang mata. They were so looked alike that I can't deny the fact na kahit siya man ay hindi maitanggi ang pagkakahawig sa kanyang ana

Kabanata 29PapaI open my eyes, feeling tired. Gustong-gusto kong imulat ang mga mata pero natatalo ng sobrang kapaguran. Hindi ko na namalayan kung paano at kung saan na nakatulugan ang panlalata ng husto ng katawan. Ang tanging naalala, ay iyong pagdilim ng hitsura niya ng makita ang nakapinta sa pribadong parte ng katawan. It's no big deal dahil isa sa kasamahan naman ang nagpinta noon at babae pa.Pinakiramdaman ko ang kinahihigaan. Malambot ito at ang katawan ay nababalot ng makapal na kumot. Hindi pinagpapawisan dahil dama ang lamig ng silid. Nasa isang silid marahil na at komportable pa.Kahit ramdam ko ang galit ni Javier pagkakita sa tattoo ko, hindi niya pa rin tinigilan ako. We did it not just twice.. paulit-ulit hanggang sa makatulog na lang ako dahil sa pagod... I felt sore down there, masakit man, higit naman ang sayang nararamdaman. We made love.. does it mean that w

Kabanata 28AngeloNapigilan ko ang kumawalang ungol subalit napalitan naman ito ng pagbuo ng mga luha sa mata. He's hugging me behind. Marahan kong hinawakan ang mga kamay niyang nakapulupot sa baywang. Naibaba ko ang paningin.. ang maugat niyang mga braso ay tila gustong ikulong ako, nang-aangkin at gusto ko na lang ding mag-paalipin.Suminghap ako ng muli niyang hagkan ang leeg. I close my eyes more, feeling his warm and minty breath...Ang araw ay nagpakita na ng tuluyan, ang mga sinag nito ay tumatagos sa mga nagtataasang punong nakapaligid. Tinatamaan ang mga katawan pero hindi alintana ang sinag dahil mas mainit pa ang pakiramdam kaysa sa tumatamang sinag.Marahan akong kumawala sa kanyang yakap. Marahan rin ang pagharap. Maluha-luha hindi dahil napipilitan lamang, but I'm teary eyed because I wasn't expecting this. Ang buong akala nabura na ako sa buhay niya at puro pakikipaglaro na lamang ang alam niya.