Change
Halata man sa hitsura ang pagkagulat, aminado naman akong wala nang lusot sa kanyang inialok. Masaya ako dahil napapayag ko siya but.. some of my systems weren't agree of my decisions. I'm happy yes, but my heart were so much in pain, dahil bukas aalis na din kaagad sila kasama ng kanyang ama.
Noong gumradweyt sina Matthew pati na ang iba pang kaibigan ni Drake nakaramdam ako ng ginhawa dahil sa wakas mababawasan na ang mga nagbabantay sa akin maliban sa ibang tauhan na iniwan ng Dad niya for me, pero.. lahat ng kagalakan biglang naglaho, yes nakawala ako sa istriktong pagbabantay nina Matt, pero may pumalit at mas lalo pang nagdagdag ng seguridad.
Ang hirap pa lang maging fiancee ng anak ng isang business tycoon. Kulang na lang, sundan ako kahit na pati ang pagbisita sa banyo. Nakakairita na rin kasi kung minsan!
Hindi nawala ang communicat
EpilogueSlaveIt's been an hour while staring at my beautiful and innocent wife.. I smirk.. she's not that innocent anymore.. I'd take that away an hour ago.Naka-ilang ulit na kami. Say, five six? Don't know, ang mahalaga pareho kaming maligaya. She's lying next to me naked.. we're both naked actually. At ang makapal na puting kumot ang siyang nakabalot sa mga katawan.Nakaunan siya sa aking braso hindi gumagalaw upang hindi ko maistorbo ang pagpapahinga niya. She's tired I know.She is sleeping peacefully.. mabagal ang paghinga.. matagal kong pinagmasdan ang maamo niyang mukha. She's too kind for me.. hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwalang asawa ko na siya. Na sa akin na siya. Na sa paggising ko kinabukasan ang maamong mukha niya ang makikita. Katabi sa pagtulog sa gabi. Damn it! Ang isiping katabi siya sa aking kama'y nagdudulot sa akin ng kakaibang pak
RareLoving someone, makes you feel complete..At para sa akin, ang pagmamahal ay para sa mga taong matatapang lamang..Minsan akala natin, sapat na ang magmahal at ang mahalin ka ng taong pinakaimportante sa buhay mo..But then, life is full of surprises, made a deal cruelly, and leads to uncertainty..Parating may kapalit ang lahat ng mga bagay. Kung masaya ka ngayon, bukas maaaring hindi na. Bukas, maaaring bawiin din sayo ang lahat ng mga bagay na pinanghahawakan mo at nagpapasaya sa mundo mo.Nagmamahal tayo para sumugal, hindi para sumuko.At the age of nineteen...I was caught in the middle of hatred, depression, and confusion. But, that doesn't mean that I lost my path. I may be fall, and almost lost my self. Pero, hindi ako nagpatalo, dahil sa lahat n
Kabanata 1LateMikaella's p.o.v.Papalabas na ako ng gate, napatingala ako, malapit na namang lumubog ang araw. Kulay bughaw ang langit. Napahinto ako sa pagmamasid, marahas kasi akong nasagi sa balikat ng isang estudyanteng nagmamadali katatakbo.Napansin kong marami na ang estudyanteng papauwi na. Tumabi ako saglit, ayaw kong makipagsiksikan.Nakakapagod ang buong maghapon, wala akong ibang ginawa kung hindi ang mag research sa loob ng library. Lahat ng vacant time ko, sa library ako namamalagi. Scholar kasi ako. Kailangang matataas ang mga grades ko para mapanatili ang pagiging scholar ko.My name is, Mikaella Sanchez, but my Aunt used to call me Ella, at nakasanayan ko na rin. Second year College na ako at isang nursing student.Nineteen years old, hindi nagawaran ng pang modelong height, f
Kabanata 2ProfessorDrake's p.o.v.2 Months ago...This is the last week for the examination for those who are interested and trying to be a scholar in the said University.This was owned by my beloved father,Leonard Achilles Lewis.. and of course before I forgot, ang paborito kong Uncle, Sebastian Demetrius Lewis. They got the power in terms of businesses..Power to manipulate one's life..And Power to crash every one's dreams..They've got the fame..Having them as a family isn't good for me... I guess.Dad and I weren't in good terms, we often fight for some reasons. Like, Me having an affair in every girl, whom I bumped every single day of my life. Messing around, doing troubles, failing grades.
Kabanata 3AnswerHindi ako nakatulog ng maayos kagabi, gawa ng pang-iistorbo ni Drake sa akin kahapon. Nang pauwi na kasi ako, pinilit niya akong ihatid sa bahay namin.Sira ulo talaga yun. Sinabi ko na ngang strikto si Tita pinagpipilitan pa rin niya ang gusto niya.Kaya naman, kahit labag sa kalooban ko. Pumayag na lang din ako. Pero syempre may kondisyon. Hanggang sa may labasan lang siya. Hindi siya pupuwedeng pumasok o kahit ang kumatok man lang ng gate. Bago kasi makarating sa bahay namin, madadaanan muna ang isang eskinita.** flashback **"Nandito na tayo, umuwi ka na.." Medyo madilim na nang makarating kami. Traffic kasi.Hanggang bukana lang siya ng eskinita. Hindi na siya puwedeng dumiretso sa loob niyon. Dahil nakatitiyak akong nagkukumpulan pa rin ang mga tsismosa sa lugar namin.
Kabanata 4Princess"Who did this to you!Malamig pa sa pinakamalamig ang tono ng boses na pinakawalan ko.Naikuyom ko na rin ang mga palad ko sa tindi ng galit na nararamdaman ko.Kung sino man ang may lakas ng loob na gawin ito kay Mikaella.. humanda siya!"Do I need to repeat it myself?! Speak now Mikaella!"Damn it!Nanatili lamang siyang tahimik.Nakayuko. At sa sahig nakatutok ang mga mata, like it was the nicest view.The fuck?!Seriously sa sahig talaga?"What the fuck Mikaella, I said who?"Sa lakas ng sigaw ko paniguradong hindi lamang sa loob ng cafeteria maririnig ito.Yes, the place may surrounded by glasses, but the door is widely opened. Kung kaya, imposibleng hindi marinig ng mga dumadaang estudyante at ng ila
Kabanata 5His weakness"Say something before you die bitch!"Boses ko lang ang maririnig sa loob ng cafeteria.. kung may ilang boses mang nakaligtas sa bibig ng mga estudyanteng narito, iyon ay ang sabay-sabay nilang singhapan.Ang mga estudyanteng kumakain kanina'y napako na sa kinauupuan nila.May ibang pilit na nagtatago, sa takot na mapagbalingan ko nang nagliliyab kong galit.Ang ilan ay nakatulala.Ni isa man ay walang naglakas ng loob na pigilan ako. Kahit pa nga ang mamasungit na staff ng cafeteria. Ipinagpapatuloy lamang nila ang kanya-kanyang gawain na para bang walang nangyayaring komosyon sa lugar.Sa matinding galit na nararamdaman ko ngayon. Imposibleng tumigil pa ako sa nasimulan ko.Wala akong pakialam mapatay ko man ang babaeng sinasakal ko.Mas lalo kong diniinan
Kabanata 6CodenameTahimik kong binasa ang nakasulat sa pinto.'BLACK VENOM'Black venom?Nagpalinga-linga ako sa lugar na pinagdalhan sa akin ni Drake. Bukod sa tahimik na ang lugar magkakalayo din ang distansiya ng mga bahay rito.Matapos ang eksena kanina sa cafeteria. Sapilitan niya ulit akong isinakay sa magarang sasakyan niya.Hindi na ako nakipagtalo pa. Mahapdi na kasi talaga ang sugat ko at medyo kumikirot na rin 'to. Mukhang napasukan na ng bacteria.Mahigit trenta minuto ang naging biyahe namin. Pinauna na niya ako, sabi niya i-pa-park pa daw niya ang walang kapares na sasakyan niya."Are you bored?" Ilang hakbang na lang ang layo niya sa akin.Sinusundan ko ng tingin ang susi ng sasakyan niya sa hintuturo niya. Pinaikot-ikot niya ito roon.His sinewy muscles fle
EpilogueSlaveIt's been an hour while staring at my beautiful and innocent wife.. I smirk.. she's not that innocent anymore.. I'd take that away an hour ago.Naka-ilang ulit na kami. Say, five six? Don't know, ang mahalaga pareho kaming maligaya. She's lying next to me naked.. we're both naked actually. At ang makapal na puting kumot ang siyang nakabalot sa mga katawan.Nakaunan siya sa aking braso hindi gumagalaw upang hindi ko maistorbo ang pagpapahinga niya. She's tired I know.She is sleeping peacefully.. mabagal ang paghinga.. matagal kong pinagmasdan ang maamo niyang mukha. She's too kind for me.. hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwalang asawa ko na siya. Na sa akin na siya. Na sa paggising ko kinabukasan ang maamong mukha niya ang makikita. Katabi sa pagtulog sa gabi. Damn it! Ang isiping katabi siya sa aking kama'y nagdudulot sa akin ng kakaibang pak
Kabanata 25ChangeHalata man sa hitsura ang pagkagulat, aminado naman akong wala nang lusot sa kanyang inialok. Masaya ako dahil napapayag ko siya but.. some of my systems weren't agree of my decisions. I'm happy yes, but my heart were so much in pain, dahil bukas aalis na din kaagad sila kasama ng kanyang ama.Noong gumradweyt sina Matthew pati na ang iba pang kaibigan ni Drake nakaramdam ako ng ginhawa dahil sa wakas mababawasan na ang mga nagbabantay sa akin maliban sa ibang tauhan na iniwan ng Dad niya for me, pero.. lahat ng kagalakan biglang naglaho, yes nakawala ako sa istriktong pagbabantay nina Matt, pero may pumalit at mas lalo pang nagdagdag ng seguridad.Ang hirap pa lang maging fiancee ng anak ng isang business tycoon. Kulang na lang, sundan ako kahit na pati ang pagbisita sa banyo. Nakakairita na rin kasi kung minsan!Hindi nawala ang communicat
Kabanata 24MarryWala ako sa sarili ng umupo sa malambot na kama. Maraming beses na nagpasalamat ang ginoo sa aking pag-sang ayon. Napasaya ko ang buong pamilya ni Drake, samantalang ako, nagtatalo ang puso at isipan.Sa tingin ko, tama naman ang naging desisyon. Magkakalayo kami, isang matibay na pundasyon ang pagkakaroon ng tiwala para sa isa't-isa.. Maraming magbabago alam ko.. pero nakakasiguro akong hinding-hindi magbabago ang pagmamahal ko sa kay Drake. Taon man ang lumipas, mananatili ang pagmamahal ko sa kanya.Mabigat ang loob ng lumabas sa kuwarto. Ang sabi ng kanyang ama gising na daw si Drake. Maayos na rin ang kalagayan.Sabay ng paghawak sa doorknob sa pribadong silid ni Drake ang pagpapakawala ng buntong-hininga. Ng mabuksan ang pinto bumungad sa akin ang malawak na kuwarto. Tunog ng aircon ang sumalubong sa aking pandinig.Napoleon are eyeing me, nakasandal sa pader ang kat
Kabanata 23LeaveTulala ako pero naglalaro sa isipan ang naging huling kaganapan. Parang tinakasan ako ng sariling kaluluwa ng makita ang duguang katawan ni Drake. Seeing him lying on the floor with his own blood makes me froze, pati ang oras pakiramdam ko rin ay tumigil, sa bawat paghinga ay nahihirapan din.I didn't scream, nor cry, tulala lang habang dahan-dahang nilalapitan ang nakahandusay na katawan ni Drake. Hindi ko na rin namalayan ang pagsaklolo ng ilang kapitbahay, ang pagdating ng ambulansiya o kung papaano kami nakarating ng hospital. Wala na ring ideya kung nahuli ba si Wallace, o kung nadala rin ba sa hospital maging si Tyler.My brain got stuck.. napagod na rin pati ang puso sa pagtibok. I couldn't breathe normally.. ang tanging naglalaro lamang sa alaala ay ang duguang katawan ni Drake.Si Drake...Muling namuo ang luha sa mga mata. I'm scared nakakatakot isipin na baka mamaya, o bukas bawi
Kabanata 22BloodHalos hindi ako makahinga sa kamay na sakop ang aking bibig. Pinipilit kong makaaninag kahit na kaunting liwanag. Nakadagdag sa pangangamba ang kadiliman ng paligid. Impit akong umiyak ng maalala ang mala-demonyong ngisi ni Wallace. Tulad ng nakagawian, butas-butas ang pantalong suot, dark blue shirt at rubber shoes. Naiba lang, noong una ko siyang makita tadtad na ng hikaw ang kaliwang tenga, ngayon pati na rin ang kabila."Sshhh.." Bulong ng taong tumatakip sa aking bibig. Malakas na pagtahip sa dibdib ang bumalot sa akin.Hindi ito si Drake. Magkaiba ang paraan ng pagkakalapat ng kamay niya sa akin. May pag-iingat ang paraan ng kanyang hawak, but the way he held me is not as electrifying as Drake touches me..Gusto ko sanang sumigaw, pero ramdam kong mas lalo niyang idiniin ang pagkakatakip ng kamay sa aking bibig."It's me.." Halos hindi niya mapakawalan ang boses. Iniisip niya ma
Kabanata 21BuradoMabilis na umusad ang mga araw. Nagpatuloy ako sa pagbisita sa Doctor upang malaman kung maayos na ba ang kondisyong kamuntik ng sumira sa aking pagkatao. Sa bawat araw na pagbisita ko sa Doctor, lagi kong kaagapay si Drake.Sa anim na buwang lumipas, kay daming bagay ang nabago. Naging matatag ako ng husto sa tulong ng mga espesyalista at mas lalo pang lumawak ang pagtitiwala sa kapwa, sa tulong na rin mismo ni Drake. Hindi na kami nag-aaway, mas naging matibay ang relasyon namin. Kasabay ng pag-usad ng panahon, ang mga pagbabago sa ugali niya.Kung dati ay tamad siyang mag-aral, ngayon hindi na. Nakikisalamuha na rin sa iba, natuto nang makibagay sa mga kaklase niya. Gumagawa na rin ng mga proyekto sa lahat ng asignatura sa eskwela.Noon, kapag malapit na ako sa bukana ng gate, halos makipagsiksikan ako sa mga estudyante huwag lang ako mak
Kabanata 20Akin Nasa loob na kami ngayon ng silid na inuukupan ni Drake. Tahimik na magkaharap, seryosong-seryoso ang mukha niya samantalang pinagpapawisan naman ako. Hindi ko alam kung papaano ko sisimulan ang mga sasabihin ko sa kanya, may sampung minuto na kaming nakatingin lamang sa isa't-isa."So..?" Napatikhim ako ng marinig ang kanyang naiinip na boses.Mas lalo akong sumandal sa mahabang bamboo'ng kinauupuan namin. Maganda ang pagkakayari ng nasabing upuan bumagay lamang ito sa disenyo ng ilan pang kagamitan na makikita sa buong kabahayan. Para kasi talaga itong resthouse, dark brown ang kulay ng upuan at dahil nalapatan na ito ng pampakintab mas lalo lamang itong gumandang tingnan."If you're hesitating don't force it, maiintindihan ko naman." Bumuntong-hininga ako at nginitian siya. Ginagap ng mga kama
Kabanata 19AlaalaTila ako napako sa aking kinatatayuan. Nagdadalawang isip na ihakbang ang mga paa. Pero dahil sa mas nangingibabaw ang kahihiyan, sa unang beses na makita ko siyang nagdadamdam at punong puno ng galit, nilabag ko pa rin siya. Inihakbang ko ang nanginginig kong mga paa, benalewala ang nanlalambot kong mga tuhod.Habang naglalakad, naisip ko, mas mainam na nga siguro ang magkalimutan kami, hindi ba? Dahil kung ako nga, hindi pa rin matanggap ang kahayupang ginawa sa akin ni Wallace, si Drake pa kaya?Marahil, naaawa lamang siya sa akin, o di kaya ay nakokonsensiya..Ngunit hindi pa man ako nakakalayo ng tuluyan sa kanila'y naunahan na ako ng mabibilis na hakbang ni Drake.Nilagpasan niya na ako.. Sinundan ko siya ng tingin..Habang pinapanood ko ang kanyang malapad na likuran, hindi
Kabanata 18KalimutanNag-aagaw na ang dilim at ang liwanag. Natatabunan na ang araw ng kulay abong mga ulap. May mga ibong lumilipad sa himpapawid.Napakapayapa ng paligid. Napakagaan sa pakiramdam ng bagong kapaligiran. Busog na busog ako sa tanawing aking nakikita.Umihip ang malamig na hangin. Isinayaw nito ang kanina'y payapa kong buhok. Kasabay nito ay ang paghampas ng alon.Kahapon pa kami dumating sa malaparaisong lugar na ito. Habang nasa biyahe kami, dinig ko ang pag-uusap ng mga kasama ko. Private resort ito nina Gideon. Maliban sa caretaker ng resort, wala na akong nakitang ibang tao.Gideon family's employee welcome us as a royal visitors. Napakapolite ng dalawang matanda. Sinalubong kami ng mag-asawa ng magandang akomodasyon.The place is perfect for a honeymooners. 'Di tulad ng ibang resort na napapanood ko sa t