Leave a comment.
Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari. The truth is umuwi kami ni Cha na parang walanng nangyari. Mabuti nalang at nandoon si Teiver kaya nakaalis kami kaagad. Kinabukasan, lutang na lutang pa rin ako. Idagdag pa ang pagkahilo ko. Hindi naman ako lasing pero bakit ganoon? Dahil ba dahil iyon sa panay kain ako kahapon? Dinaig ko pa ang may hangover nito. Tulog pa si Cha at ang nadatnan ko sa sala alas singko ng maaga ay si Teiver na hubad barong naglalakad sa sala. Basa na ang buhok nito kaya hinuha ko ay kakaligo lang niya. “You woke up early, schat. Is there a problem?” Umiling ako. “Tigilan mo nga ako kakatawag ng ganiyan, Teiver,” naiinis na sabi ko. Hindi niya pinansin ang galit sa mata ko. Lumapit siya binigyan ako ng gatas na kakatimpla lang niya. “Bakit ang aga mo?” “I have a meeting with Grant,” “Who’s Grant?” pang-usisa ko. “Grant is my best friend. Wanna meet him, chocopie?” “Isang chocopie pa at sasakalin kita,” “Ayaw mo sa schat, ayaw mo rin sa chocopie. Hon
“Umalis na ba?” tanong ko kay Tei. “Yes,” aniya. Lumayo ako sa kaniya at sumilip sa labas. Nakahinga ako ng maluwag dahil nakaalis na nga si Mr. Fernandez. “Buti naman at umalis na siya. Hindi ako komportable na nasa bahay siya,” sabi ko at humarap kay Tei na nakatingin lang sa akin. “Aalis ka na?” “Will you be okay here?” Tumango ako. “Hindi ko muna papasukin si Cha at baka kuyugin siya ng media sa school. Sige na umalis ka na,” “Anong gusto mong pasalubong mamaya?” Bakit niya ako bibigyan ng pasalubong? Pero dahil siya nag offer so e grab ko na. “Gusto ko ng macaroons gaya doon sa sinerve sa party,” sabi ko sa kaniya. “Favorite mo ang macaroons?” Umiling ako. Hindi, kasi hindi naman ako mahilig sa sweets. “No. Hindi ako masiyadong kumakain ng sweets dahil sasakit ang lalamunan ko,” sagot ko at binalikan ang gatas at chocolate cupcake na tinda sa tinadahan. “I see,” tumingin ako kay Tei at nakita ko siyang nakangiti. Parang timang. “Anong ngiti-ngiti mo diyan?” “Wala. I n
Maghapon lang kaming nakahilata ni Cha sa bahay. Nakauwi na nga si Tetel sa bahay nila pero ayos lang dahil marami siyang cake na dala kanina. Kahit hindi ko order ay nagpa extra cake siya. “Cha, pa slice ako ng caramel cake,” Tinatamad akong tumayo. “Ate, kanina ka pa panay sweets. Tama na muna. Ipagtitimpla nalang kita ng gatas,” sumimangot ako ngunit hindi na umangal pa. “Ate, ako ba magluluto?” “Anong oras na ba?” “5 pm na ate,” “Ay huwag na. Ako na diyan. Wala naman tayong lulutuin na ulam dahil walang laman ang ref. Ako na magsasaing at gawin mo na muna ang research paper niyo.” “Sige po,” Gaya nga ng sabi ko ay ako na ang pumunta ng kusina para magsaing. Nakalatag pa rin ang comforter sa sala dahil doon ako natulog kanina at iyon ang nadatnan ni Teiver na maraming bitbit. Binili ba niya ang buong sari-sari store? “Nakarating ka na pala. Kamusta ang work?” nagmamadali akong lumapit sa kaniya para tulungan siyang dalhin sa kusina ang dala niyang mga eco bag. Bahagya
Nasa kwarto ako ni Teiver ngayon. Dalawang linggo na rin no’ng naganap ang iskandalo sa VG Empire. Ilang ulit na dumalaw sa akin si Mr. Fernandez pero pinapataboy ko siya kay Teiver. Kahit si Cha ay iniiwan niya ito sa skwelahan na ilang ulit siyang tangkain na lapitan. Ngayon, kasalukuyan kong tinutulungan si Tei na ilagay ang damit niya sa maleta. “I’ll be back, schat. Why are you crying?” Hindi naman ako naiiyak ah. But my eyes can’t lie. Umiiyak nga ako dahil aalis siya. “Kainis naman. Bakit ba napaka emotional ko!” “Hali ka nga,” kinuha niya ang kamay ko at hinigit papalapit sa kaniya. “I told you the reason 4 days ago na kailangan naming pumunta ni Grant ng New York para sa business.” “Sino ba kasing Grant na ‘yan? Bakit ka pa niya isasama?” narinig ko ang tawa niya na tuwang tuwa sa sinabi ko. “Huwag ka nga tumawa.” Naiinis na turan ko. “Alright. Hindi na,” Naiinis ako sa taong ito pero heto ako at grabe makaiyak. “Babalik ka pa ba?” “Yes,” seryosong sabi niya haban
Nagkulong ako sa kwarto ko buong araw. Sinabi ko rin kay Cha na huwag ipaalam kay Teiver ang tungkol sa bagay na ito. Hindi ko rin alam bakit ayaw kong malaman niya. Basta ayaw ko lang. “Ate,” narinig ko ang katok ni Cha kaya lumingon ako sa pintuan. May dala siyang pagkain at kasama niya si Mr. Fernandez na kanina pa nasa bahay at ayaw umalis. “Sige na, Cha, ako na bahala sa ate mo.” “S-Sige po s-sir,” sabi ng kapatid ko. Nakita kong nalungkot si Mr. Fernandez sa sinabi ng kapatid ko na sir. Hindi rin naman niya kami masisisi dahil hindi namin siya kilala. “You need to eat,” “Busog ako. Salamat po pala sa pagdala sa akin sa hospital,” umupo ako para makausap siya. Kung hindi dahil sa kaniya ay baka napano na ‘ko. “It’s my job, hija, bilang ama niyo ni Charmie Gail.” Naalala ko kanina ang yakap niya sa hospital. Nawala ang takot at pangamba ko sa yakap na iyon. “Pero Mr. Fernandez, sorry po.. Hindi po talaga kami ang anak ninyo. Hindi ko alam bakit kilala mo si mama pero wal
“Tumigil ka nga Demi! Kumain ka na! Hindi tayo mag ba-bar ngayon,” sabi niya at hinila ako para paglutuan.“Gusto kong ubusin ang pera ni Teiver. Samahan mo ‘ko,”“Apaka moody mo. Oo na, sasamahan kita magshopping mamaya,”Ngumiti ako. “Yey!”Inilingan lang niya ako at nagsimulang magluto. “Nga pala, I talked Tei last night-“Nag-uusap kayo?” kunot noong tanong ko. Natigilan siya at sa inis ay pinitik ang noo ko.“Huwag kang magkakamali na magselos sa amin dahil kukutusan kita!”“What? Wala naman akong sinasabi ah! Besides may naanakan ang loko sa New York!” Pag-naaalala ko ay nababanas ako sa kaniya.“Naanakan?”“Oo. Nakita kong may bata siyang kasama na tinatawag siyang papa,”“So selos ka?”“Tumigil ka na nga! Hindi sabi e! Wala akong gusto kay Teiver, okay?”“Pero bakit galit ka?”“Ako? Galit? Patawa! Hindi ako galit.”“Ewan ko sa ‘yo. Magluluto na ako,” inirapan niya ‘ko at nagsimulang magluto.Napatingin ako sa cellphone ko dahil nag chat ulit si Tei bakit ko daw siya pinatayan
Nakiusap na ako kay Mr. Fernandez na kung pwede ay huwag na muna niyang ipaalam sa buong mundo ang katotohanan. It’s too much to ask that in his part pero naiintindihan niya ang gusto kong iparating. Alam kong gusto niyang sabihin sa mundo na anak niya kami ni Cha pero ayaw ko muna. Nasanay kami sa buhay namin na simple kaya kailangan naming ihanda ni Cha ang sarili namin sa pagbabago. Sinabi ko rin sa kaniya na ihanda niya rin ang kasalukuyan niyang pamilya. Alam kong ayaw sa amin ng asawa niya lalo na ni Vivian. Kung ganitong harap-harapan nilang pinapakita sa amin na ayaw nila sa amin ni Cha, hindi ko dadalhin ang kapatid ko sa pamilya nila. Ayaw ko ng gulo. Umuwi pa rin kami ni Charmie Gail sa bahay namin at balik sa simple naming buhay. Kapalit ng hinihingi ko kay Mr. Fernandez ay ang kalayaan niyang mag provide sa amin ni Cha at dalawin kami sa araw na gusto nila ni lolo. Walang kaso sa amin ‘yon. Ang akin lang ay gusto ko munang ihanda ang sarili ko sa lahat ng pagbabago.
“Where are you?” tatlong salita lang ‘yon ni Teiver pero pakiramdam ko ay nandito siya at hinahanap ako. Hindi ko nga ni-replyan. Nasa bahay ako at nakatambay. Kasama ko si Mr. Fernandez na kanina pa alas siete ng umaga nandito. “Princess, magpadala ako ng alalay sa ‘yo dito, will you accept it?” Agad akong umiling. “Huwag na po. Nakakahiya, isa pa, ayos lang naman ako.” “Hindi ako mapalagay knowing mag-isa ka lang dito at walang kasama,” “Kaya ko naman alagaang ang sarili ko besides nandito rin si Crystyl,” kumunot ang noo niya. “Crystyl?” Tumango ako. “Kaibigan ko. Dito siya sa amin nakikitira ngayon. Pero nasa coffee shop siya as of the moment, nagta-trabaho.” “I haven’t meet her,” “Ipapakilala po kita sa kaniya pag nagpang-abot kayo,” sabi ko. “Alright. How’s the baby?” ngumiti siya at umupo sa harapan ko. Ngumuso ako at sinabing ayos lang siya. Healthy naman ang bata sabi ng doctora at binilinan ako sa mga dapat kong gawin at iwasan. “I’m excited to meet my apo, anak.
Epilogue This is it! Napahawak ako sa kamay ni mama habang dinadala na ako sa labour room. Ang laki ng tiyan ko kasi totoo ang sinabi ni Rio. Magsisilang ako ng quadruplets kaya we were told na kailangan kong e cesarean. “Ma, si Rio, nakasunod ba?” “Hinila pa ng kapatid ko dahil nahimatay sa labas,” ang sabi ni mama. Ang dalawang papa ko naman ang siyang kumuha ng gamit na naiwan ni Rio sa bahay habang si mama Kapilan ang nakikipag coordinate ngayon sa mga doctor. “Ano ba naman itong si Rio!” Reklamo ko at napaigik dahil sumakit na naman ang tiyan ko. Ano ba naman iyan mga anak. Anong ginagawa niyo diyan magkakapatid? Nagbo-budots ba kayo? “Ma, gusto na yata talaga nilang lumabas.” Naiiyak na sabi ko. “Konting tiis nalang. Malapit na tayo,” sabi ni mama. Huminga ako ng malalim habang hinihintay na makarating ako sa kwarto ko. “Ma, pakisabi kay Rio na malalagot talaga siya sa akin matapos kong manganak.” Kung saan kailangan ko siya, saka pa siya nabubuang. Nang maipasok ako
Naalimpungatan ako at nakita si Rio na nasa gitnang bahagi na ng hita ko. Where’s my clothes? Napatingin ako sa gilid at nakita na nandoon na lahat at sira. “Rio, bakit mo naman sinira ulit?” Napahiga ako sa kama nang suklian niya ng pagsipsip ang sagot niya sa tanong ko. “Ahhhh—“ pahapyaw na da!ng ko ng pinasok ni Rio ang dalawang daliri niya habang busy naman ang dila niya doon. Bumilos ang paglabas masok niya when he felt how my flesh clenched his fingers and I came. Hinihingal ako no’ng siilin niya ko ng haIik sa labi. Mahina ko siya nasapak na ikinatawa niya. “Ang aga aga Rio,” actually, for five days na narito kami sa Rosario, ganoon niya ako ginigising. “That’s what I get for marrying a goddess,” Kinurot ko siya sa tagiliran at yumakap sa kaniya patagilid. “You’re doing that on purpose. Gusto mo ‘kong buntisin kaagad noh?” “Iyon din,” sabi niya at natawa. We’re on our 5th day of honeymoon now and we decided to do it in Rosario. After nito, aalis kami papuntang New Y
“Mommy, makapunta pa kaya ako sa Disneyland?” mahinang sabi ni Kath matapos kong isara ang librong ginamit ko sa kaniya.Binabasahan ko kasi siya ng lovestory. Nagkatinginan kami ni Rio na papunta na sa gawi namin.“Oo naman, baby. Bakit hindi?”Hindi siya sumagot. Isiniksik niya ang katawan niya sa katawan ko at niyakap ako ng mahigpit.“I don’t think so.. I’m so weak.” Sabi niya.“Don’t say that, baby.. Of course, gagaling ka. Brave ka kaya,” pang-aalo ko.“Thank you mommy. Goodnight,” at tuluyan na siyang natulog.Malungkot ang mata ni Rio habang nakatingin sa anak niyang mabilis na nakatulog sa tabi ko.HinaIikan niya ang bata. “She’ll be fine. Gagaling siya because your daughter is brave like you.”Tumango si Rio at tumabi sa amin ng higa.Agad niya kaming niyakap ni Kathleen.Kinabukasan, nang magising ako, nakita ko nalang na naghagikgikan ang dalawa sa tabi ko.Ang saya nila pagmasdan ni Rio.“Good morning,” sabi ko.“Good morning, mommy…”“Good morning, baby..” Sabay na sabi
“Ayos lang ba talaga sa inyo Rio, Noelle?” tanong ni Nichole habang kaharap kami. Tumango ako at sinabing, “oo”. “Sige na. Mag enjoy kayo,” sabi ni Rio sa kanila ni General. “Ayaw ko sana siya iwan pero kasi baka mamaya may mangyaring hindi maganda,” nag-aalalang sabi niya. Pupunta kasi sila sa isang isla na hindi na sinabi ni Nichole sa amin saang isla. May gaganapin daw party doon at hindi pwedeng mawala si Dille. 3 days silang mawawala kaya wala siyang choice kun’di iwan sa amin si Kathleen. “Naku! Ayos lang iyon, Nichole.” Sabi ko at ngumiti. “Princess, halika kay daddy,” ibinaba ni Dille si Kathleen at naglakad ito papunta kay Rio. Hindi pa rin maayos ang kalagayan niya at halata iyon sa mukha ng bata pero kahit papaano ay bumubuti naman. “Bye, mama, bye papa,” sabi ni Kathleen. Tumingin si Dille kay Nichole. “I can’t leave my daughter here, love. Hindi nalang kaya tayo tumuloy.” Rinig naming sabi ni Dille. “Pero hindi ba importante iyon?” sagot ni Nichole. “Pero si Kat
Nang makalabas si Rio sa hospital, pinili ko ng sa bahay nila mama Kapilan tumuloy. May permission naman nina mama at papa. Gusto ko sanang tabi kami sa kwarto pero ayaw naman niya at siya pa mismo nagsabi sa mga magulang niya na magkahiwalay damit kami ng kwarto. Para namang gagahasain ko siya. “Maya ka na lipat sa kwarto mo,” nakangusong sabi niya sa akin habang pinapainom ko sa kaniya ang gamot niya. Kung pwede ko lang siyang kurutin ay ginawa ko na. “May pasabi sabi ka pa na dapat hindi tayo same ng room e ikaw naman itong gusto pa lang tabi tayo.” “E dapat kasi firm ako sa pangako kong birhen kitang ihaharap sa altar.” Agad ko siyang sinimangutan. “May sakit ka na nga’t lahat lahat, iyan pa rin ang iniisip mo? Bakit? Hindi ba pwedeng tabi tayo matulog na hindi mag si-sex?” Nakagat niya ang pang ibabang labi niya para pigilan na matawa. Agad niyang kinuha ang kamay ko at hinila pahiga sa tabi niya. “This is surreal,” aniya. “Indeed.” Nakatalikod ako sa kaniya habang nak
NOELLE DONIO TEJADA “Baby,” nag-angat tingin ako at nakita si Rio na nakatingin sa akin. Agad nanubig ang mata ko nang makita siya. “Rio,” malalaki ang hakbang niyang lumalapit sa akin at agad akong niyakap. Umiyak ako. Bumalik ang takot sa puso ko no’ng nasa bahay ako ni Rick at nakakulong. Buong akala ko ay hindi ko na mayayakap pa si Rio. Akala ko ay hindi ko na siya makikita pa. Buong akala ko ay mamamatay na ako. Mas humigpit ang pagyakap ko sa kaniya ay humagolhol sa dibdib niya. “I’m sorry baby.. I’m sorry,” mga bulong niya sa akin. Pinatakan niya ng mabababaw na haIik ang ulo ko habang mahigpit akong niyakakap pabalik. Nang ilayo ko ang ulo ko sa kaniya, nagtagpo ang paningin namin. “Natakot ako.. Kasalanan ko kung bakit namatay si D-Dan,” umiiyak na sabi ko. Ngumiti siya at umiling sabay pahid ng luha sa mata ko. “Wala kang kasalan. Hindi mo kasalanan lahat.. You hear me, baby? Wala kang kasalanan..” Natahimik ako. Dahan-dahan akong tumango. Dinala niya ulit a
Noah Tejada Ilang araw na pero wala pa ring balita kung saan possibleng dinala ni Dan si Noelle. “Bakit ba kasi hindi ko pa binalik ang anklet?” balisang sabi ni kuya sa sarili. Lahat naka antabay sa ibabalita ng informant kung saan pwedeng dinala si Noelle. “Rio,” napatayo ako at nakita si Dille na paparating. “No traces kung saan dinala si Noelle. Suspetya namin ay nasa lugar siya kung saan nagtatago ngayon si Belerick.” Napaupo si kuya Rio sa sahig habang ako ay nakakuyom ang kamao. Hindi ko mapapatawad si Daniel oras na mapahamak ang kapatid ko. “Dille, saan ba possibleng nagkukuta si Rick?” “Hindi ko masasagot Noah. Wala pa ring balita mula sa mga tao ko but please know na ginagawa namin ang lahat,” sabi ni Dille. Alam ko. Kahit ang mga informants namin ay wala ring sinabi tungkol sa possibleng pinagdalhan ng gagong Dan na iyon sa kapatid ko. Oras na makita ko ang gagong ‘yon, papatayin ko siya. “Noah,” napatingin ako kay papa na kakarating lang. “Si mama?” ilang araw
Mga tawanan ang naririnig ko sa labas at labis ang kaba ko habang nakikinig sa kanila. Sabado na ngayon ng gabi at ito ang araw na sinasabi ni Dan. Abot hanggang langit ang kaba ko habang pinapakinggan ang mga boses nila. Hanggang sa biglang tumahimik. Bumukas ang pintuan at nakita kong pumasok si Dan. Agad siyang lumapit sa akin. “Shh…” Ang sabi niya sabay tanggal ng posas sa paa ko. “Dan,” “Aalis na tayo… e uuwi na kita,” bulong niya. Tumulo ang luha ko at tumango. Pinagsiklop niya ang kamay namin dalawa. Lumabas kami ng kwarto ko at agad niya akong hinila palabas ng mansion. Ngunit dahan-dahan ang paglakad-takbo namin dahil nagkalat ang mga tauhan ni Rick sa buong bahay. “Dito tayo dumaan,” sabi ni Dan. May hawak siyang baril sa isang kamay niya. Papaliko na kami ng hallway nang bumulaga sa amin ang mga tauhan ni Rick. “NOELLE, YUKO!” Tumakbo kami ng mabilis dahil hinahabol na kami ng mga tauhan ni Rick. Puro mga putukan ng baril ang naririnig ko at halos hindi ko na al
“DAAAN!” Sigaw ko. Nagmamadali si Dan sa pagpunta pabalik sa akin habang ang luha ko ay sunod sunod na sa pagtulo. “Noelle!” Niyakap ako ni Dan nang makabalik siya at ako ay umiiyak sa dibdib niya. “Dan, dinilaan niya ang leeg ko,” sumbong ko habang umiiyak. “Chill, Dan, wala akong ginagawang masama sa kaniya,” naunuwayang sabi ni Rick. “Alam mo ano ang masama na tinutukoy ko. Simpleng pagdila sa leeg niya ay hindi niya ikamamatay,” at tumawa siya ng malakas. Nanginginig ako sa takot. Hindi ko kayang tagalan ang kuya ni Dan. “Kuya naman. Huwag mo namang galawin si Noelle.” “Of course baby brother. Pag-aari mo siya hindi ba?” Hindi na sumagot si Dan. Pero ramdam ko ang mariin na titig ni Rick sa mukha at katawan ko. “Sa kwarto nalang tayo kakain,” bulong ni Dan sa akin. Tumango ako at inakay niya ako pabalik sa kwarto na pinagdalhan niya sa akin dito. Hindi pa rin matigil sa pagtulo ang luha ko. Natatakot ako lalo’t sobrang manyak makatingin ng mga tauhan ni Rick sa akin. Al