Chapter 1

Chapter 1

Kagagaling lang ni Laura sa school,pagkauwi niya ng bahay ay magpapahinga muna siya ng kunti pagkatapos aalis nanaman upang maghahanapbuhay.

Ito ang daily routine niya,sa umaga papasok sa unibersidad kung saan isa siyang scholar.pagpatak palang ng 7:00 pm,ay dapat andun na siya sa kanyang pinagtatrabahuan bilang isang magdalena.

Sabi nga nila ang dapat itawag sa kanila ay mga ibon na lumalabas lamang tuwing sasapit ang gabi.

Sa araw-araw din ng kanyang buhay ay walang araw na di niya iniyakan ang kanyang sinapit,labag man sa kanyang kalooban ang trabahong napasukan pero wala siyang magagawa ito lang ang nakakatulong sa kanilang pang-araw,araw pangangailangan.

Hindi sapat ang maging waitress o saleslady upang matustusan ang pangangailangan ng kanyang pamilya.lima silang magkakapatid pulos nag-aaral,ang nanay ko ay may monthly therapy par sa kanyang kalagayan na stroke kasi ito ng mawala ang itay.

Di kayang buhayin ng normal na trabaho ang aking pamilya kaya nasadlak ako sa ganitong trabaho.Oo maruming tingnan sa mata ng iba pero sa pamilya ko isa akong bayani mas pinili kung magpakaputa upang mabuhay ko lamang sila.

Kahit ganito ako may pangarap rin naman akong makapagtapos dahil gusto ko rin may maipagmalaki sa aking sarili sa aking pamilya na kahit ganito ang uri ng aking trabaho may naghihintay pang bukas para sa aking pagbabago.

= FLASHBACK=

Ipinangako ng kanyang Tatay nadarating ito sa school kung saan magtatapos sa sekondarya bilang isang valedictorian.gusto nitong ito mismo ang magsasabit ng medalya sa kanyang leeg pero hanggang sa matapos ang graduation rites ay wala parin ang kanyang ama.Laglag ang balikat na umuwi sila ng kanyang ina sa munting barung-barong upang magulat na lamang sa nakita.

Ang daming taong nakiki-usyoso,bigla akong kinabahan.bakit ang daming tao?anong meron?bakit?bigla akong tumakbo ng mabilis upang makarating sa amin.

Puno ng pagtataka ang na sa isip ko at nabigyan yun ng kasagutan ng makita kong nakahiga ang aking ama,naliligo sa sariling dugo habol ang kanyang hininga.

Wala akong pakialam kung bago man ang aking damit na suot.niyakap ko ng sobrang higpit ang aking ama,awang-awa ako sa kanya.tumutulo ang mga luha sa aking mata!gusto kung sumigaw ng pagkalakas-lakas.

Tatay ko,huhuhu!huwag mo po kaming iwan,mahal na mahal ka po namin.Paano na kami pagnawala ka?

Dadalhin ka po namin sa ospital,mabubuhay ka itay!parang awa muna.huhuhu

huwag na anak sabi nito sa mahinang tinig,di na ako magtatagal. Iniangat nito ang isang kamay may binigay sa kanya.mas lalo akong napaluha ng makita ko ang regalo niya sa akin isa iyong manipis na kuwintas na may pendant na korteng puso at ng buksan ko ito ay larawan naming mag-anak ang nasa loob nito.

Regalo ko yan sayo dahil sa napakabait mong anak at pinakamatalino sa lahat.Ipangako mo laura na bibigyan mo ng katuparan ang iyong mga pangarap,tulungan mo ang iyong inay sa pag-aalaga sa iyong mga kapatid.Opo,itay pero huwag po kayong magsalita ng ganyan gusto ko kasama ka namin sa pagtupad ng aking mga pangarap.

Sa huling sandali ng kanyang buhay ay nakangeti ito sa amin ng aking mga kapatid na umiiyak narin.paalam mga anak,mahal na mahal ko kayo ang huling katagang aming narinig sa kanya bago pa ito nalagutan ng hininga.

Ang hagulgol ay napalitan ng malakas na pag-iyak naming magkakapatid di namin napansin na untì-unting natumba ang aming ina,inatake ito ng highblood ng makitang wala ng buhay ang aming ama di nito nakayanan ang pagkawala ni Tatay.

Isinugod ito sa ospital ng aming mga kapitbahay habang ako tuliro hindi ko alam ang gagawin.Wala akong perang pamburol,saan ako kukuha ng pera nasa ospital pa si nanay.

16 years old ako ng magtapos ng high school. Kumpara sa ibang kabataan ka edad ko ay malaking bulas ako.sa katawan di makikitang isa lang akong menor de-edad,may maipagmamalaki rin naman ang aking mukha.sabi nga nila napakaamo daw ng aking mukha.

3 araw nasa harap ako ng kabaong ng aking ama walang pigil ang pag-agos ng luha sa aking mga mata,diko alam ang aking gagawin.habang nakaburol si tatay nasa ospital naman si nanay saan ako kukuha ng pera upang maipalibing at maipagamot ang aking magulang?minsan gusto ko narin tapusin ang aking buhay.

Hanggang sa lumapit sa akin ang isa naming kapitbahay,nagmamagandang-loob.

Si cleo,kilala ito sa lugar namin dahil isa itong G.R.O. pero di ito katulad ng iba na nasa kalye at mumurahing bar nagtatrabaho.

Sa isang exclusive for the girls have fun ito nagtatrabaho.Nakahilera ito sa naglalakihang night club sa bandang makati avenue.

Lahat ng pumupunta dito ay mga foriegner tsaka kung pinoy man tiyak madatung ito.

Ate Cleo,diko kaya ang ganyang trabaho!wala pa po akong karanasan?naguguluhang sabi niya sa babaing kausap.

Gustuhin mo bang maburo kang bangkay ng iyong ama rito sa bahay niyo?saan ka kukuha ng ipapalibing sa kanya?tsaka ang nanay mo nasa ospital siya at ang mga kapatid mo?gusto mo ba silang mamatay na dilat ang mga mata sa gutom?pag-isipan mo Laura ang sinabi ko,alam ko rin na may pangarap ka sa buhay.may ambisyon ka,be practical para sa pamilya mo,gamitin mo ang ganda mo Laura walang ibang tutulong sayo kundi ang sarili mo lamang.

Pagpumayag ka sa sinabi ko puntahan mo lang ako sa bahay ko at ng maisama kita sa pinagtatrabahuan ko.madali lang kumita ng pera laura alalahanin mo ang pamilya mo na umaasa sayo ngayong wala na ang inyong ama.

Gulong-gulo ang isip ni Laura wala na siyang mapagpipilian,tama ang Ate Cleo niya may pangarap siya at gusto niyang tuparin iyon kahit kapalit nito ang kanyang katawan.

Kinagabihan ay pumunta siya sa bahay nito.kunting turo sa kanya kung paano pakibagayan ang mga costumer.dahil sa likas na matalino ay kuha na nito ang tinuturo ni cleo sa kanya at doon nagsimula ang bagong mundo niya.ang maging kaulayaw sa loob ng silid at sabay na umindayog sa kanyang kapareha sa malambot na kama kapalit ng perang magtatawid ng gutom sa kanyang pamilya.

=END OF FLASHBACK=

Pinahid ni Laura ang butil ng luha sa kanyang mga mata,hanggang ngayon tila isang bangungot parin ang nangyari sa kanilang buhay.sa paningin ng iba isa siyang modernang babae na walang pakialam sa mundo pagsapit ng gabi.ang di nila alam puno ng kalungkutan ang nasa kanyang dibdib.

Nangangarap siya na makabangon mula sa masalimuot niyang mundo.