C5

Matangkad ako pero nasa sobrang taas kase nilagay. Isa itong box na puno ng chocolate na alam kong magugustuhan ng pupuntahan ko. Tumingkayad ako pero hanggang hintuturo ko lang ang box na puno ng pagkain.

Sinubukan ko ulit pero bigo ako. Nangangalay na kamay ko. Tumingin ako sa paligid at nagbabakasakaling merong tutulong sa akin pero bumagsak ang balikat ko ng ako lang mag isa dito. Napabuntong hininga ako saka sinubukan kong tumalon para makuha lang.

"Let me get that Miss." Napatigil ako sa pagtalon ng merong nagsalita sa likod ko. Nagulat ako at agad napaharap sa kanya dahilan para manlaki ang mata ko. Sobrang lapit ng mga mukha namin. Isang tulak nalang sa akin mahahalikan ko na. Ang bilis ng tibok ng puso ko dahil sa kaba.

Nang natauhan ako ay dahan dahan akong tumayo ng maayos at bahagyang uminit ang pisngi ko. Tulad ng sabe ko matangkad ako pero mas matangkad tong lalaking nasa harapan ko ngayon.

Walang hirap niya itong nakuha ang box niya ito nilapag sa cart ko. Inayos niya ang jacket niya bago niya ako tiningnan. Napatingin din ako sa kanya at hindi ko mapigilang purihin ang lalaking nasa harapan ko.

Matangkad, chinito, mapupulang labe, matangos na ilong at perpektong panga. Isa lang ang masasabe ko ang gwapo. Napabalik ako sa wisyo ng tumikhim ito

"Alam kong gwapo ako kaya wag mo ng ipamukha sa akin." Nakangising sabe niya dahilan para lumabas ang dimple niya. Mas lalo siyang naging gwapo. Uminit ang pisngi ko ng masyado na ata akong natulala kanina sa harap niya ngunit tumaas ang kilay ko ng napagtanto ko kong anong sinabe niya.

ANG YABANG!

Nanatiling nakatayo ang lalake sa harapan ko at hindi pa umaalis. Habang ako naman ay nag kunwaring tumitingin sa mga bilihin. Nakakahiya ang pag titig ko sa kanya kanina. Tumikhim ito dahilan para mpabaling ang atensyon ko sa kanya. Nakangisi ang lalaking nasa harapan ko habang manghang nakatingin sa akin.

"Kailangan mo pa ng tulong? Sa nakikita ko ang dami ng pinamili mo are u sure na kaya mo?" Nakangising tanong niya sa akin habang nakatingin aa cart kong madami ng laman. Bumuntong hininga ako. Ayokong makipag usap sa isang stranger sa isang taong hindi ko kilala. Napatingin ako ulit sa kanya at napagtanto kong mukhang mabait naman ang lalaking to ang yabang nga lang.

Bumuntong hininga ako bago ako tumango sa kanya. Tama naman siya hindi ko nga to kaya. Bat ko naman tatanggihan ang isang taong nag aluk ng tulong diba? Siya na ngayon ang tumulak sa cart at sa bawat madadaanan naming babae ay napapatigil ng makita ang katabe ko. Mukhang sikatin ang lalaking to. Hindi ko masisisi ang mga babae talaga namang ang gwapo ng lalakeng to.

"Matutunaw na ako niyan" lumaki ang mata ko ng napagtanto kong nakatitig na naman ako sa kanya. Umiwas ulit ako ng tingin dahil ramdam kong kasing pula na ng kamatis ang pisngi ko. Ilang beses ba akong mapapahiya ngayong araw.

Nagsimula ulit kame sa paglalakad. Kumuha lang ako ng kumuha ng pagkain at nilagay sa cart.

"AKIRA??"

Sabay kaming napalingon ng lalaking kasama ko sa likod ng marinig ko ang pangalan ko at bumungad sa akin ang isang lalaking naka suit pa na mukhang galing sa meeting.

Arturo Sebastian ll

Business partner ni kyle or should I say matalik na kaibigan ni kyle. Palipat lipat ang tingin ni art sa akin saka sa lalaking kasama ko. Bahagyang kinabahan ako na baka sabihin niya kay kyle ngunit bigla kong naalala na wala palang pakialam ang isang yon.

"Anong ginagawa mo dito?" Takang tanong ko kay Art na kaibigan ni Kyle. Nanatiling palipat lipat ang tingin niya sa lalaking nasa tabe ko. Ipakilala ko sana kaso hindi ko alam ang pangalan kaya hindi nalang. Hindi naman ako interesado.

"Ahm meron lang binili. Inutusan ako ni Kyle eh. Actually kasama ko siya pero ayaw sumama sa akin pumasok e. ikaw?' Tanong niya at nilipat ang paningin sa cart kong andaming laman. Napabuntong hininga ako ng marinig ko ang pangalan ng asawa ko. Binalik niya ang paningin sa akin habang nakapamulsa na ngayon.

"Andame mong pinamili" nagtatakang tanong niya. Tumango nalang ako at hindi na nagsalita. Lumipat ulit ang tingin ni Art sa lalaking katabe ko. Nagkatinginan sila.

"Mauuna na kame Art" basag ko sa katahimikan naming tatlo dahilan par sabay sila mapabaling sa akin. Tumango si Art at binalik ulit ang tingin sa lalaking kasama ko. Ngumiti ako pabalik kay Art bago namin siya iniwan na natitiling nakatingin sa amin.

"Sino.yon? Ang sama ng tingin sa akin ah" biglang tanong ng lalaking to. Umiling ako sa kanya saka kami dumiretso sa cashier para mag bayad ng pinamili namin.

Nagbayad na ako. Limang paper bag ang pinamili ko lahat. Nagkatinginan kami nong lalake. Kinuha niya anh tatlong paper bago at dinala ito sa bisig niya.

Nagulat ako pero kalaunan kinuha ko ang dalawang paper bag at dinala ko din sa bisig ko. Nauna siyang naglakad sa akin ngunit tumigil din siya at hinintay ako kaya ang resulta magkasabay na kame ngayon.

Dumiretso kame palabas ng SM MALL. Nauna na akong lumakad mgayon papunta sa kotse ko. Binuksan ko ang likod ng kotse ko at nilagay doon ang pinamili ko ganun din ang ginawa niya. Pinagpag ko ang kamay ko bago ko siya tiningnan.

Nagkatinginan kame saglit bago siya ngumiti ng malaki sa akin.

"Ilang minuto tayong magkasama pero hindi ko pa alam ang pangalan mo" nakangiti niyang sabe. Tumango ako saka ako na ang naglahad ng kamay.

"Akira!" Sabe ko habang nakalahad ang kamay. Tinitigan niya mun ito bago niya tinanggap ang kamay ko.

"Calix and Nice to meet you Akira"

Binawi ko ang kamay ko mula sa pagkakahawak niya. Inayos ko ang damit ko at handa ng umalis. Tumingala ako sa kanya na ngayoy nkangiti sa akin ng matamis.

"Thank you Mister" nakangiting sabe ko dahilan para tumitig na naman siya sa akin na merong pagkamangha sa mukha. Kumunot ang noo ko kanina ko pa napapansin e. He look amused in something I dont know. Benalewala ko nalang yon.

"Marunong ka palang mag thank you akala ko masungit ka" nakangiting sabe niya. Medj na offend naman ako sa sinabe niya. Ngumiti nalang ako. Of course marunong ako mag thank you lalo na sa mga taong mabait sa akin.

"I have to go Calix, I have something to do" sabe ko saka siya nilagpasan. Binuksan ko ang pintuan ng kotse ko at nilingon muna siya ng isang pagkakataon para ngitian.

"Sana hindi ito ang huling pagkikita natin" tumango ako bilang sagut sa sinabe niya. Pumasok na ako ng tuluyan sa loob ng kotse ko. Dumabi si calix para makadaan ako.

Isang oras at kalahati akong nag grocery ay bumili ng mga pagkain. Medyo malayo ang pupuntahan ko. Hindi ko alam kong anong oras ang pagdating ko noon basta ang alam mo lang limang oras bago makarating sa pupuntahan ko.

Pinahurot ko ng mabilis ang kotse ko para maaga lang akong maka uwi mamaya. Hindi ko muna inisip si Kyle kahit palagi siyang sumasagi sa isip ko. I need a break masyado akong napagud at nasaktan sa pinag gagawa niya.

Hindi naman ako hahanapin non kase alam ko wala yong pakealam sa akin. Ngumiti ako ng malungkot at nag concentrate nalang sa pag mamaneho.

Limang oras nga bago ko narating ang pinuntahan ko. Nanatili akong nasa loob ng kotse habang tanaw tanaw ang mga batang naglalaro. Napangiti ako saka ako lumabas.

Paglabas ko sinalubong kaagad ako ng preskong hangin. Yong tipong marerelax ka sa ganda ng paligid at simoy ng hangin. Napapikit ako nilanghap ang simoy ng hangin.

"ATE GANDA!"

Napamulat ako at napalingon sa likod ko at tumambad sa akin si mika na medyo malayo sa akin.

"ANDITO SI ATE GANDA"

sigaw niya ulit sa mga batang naglalaro dahilan paramatigil ito napatingin din sa akin. Unti unting lumaki ang ngiti ng mga bata ng nakita nila ako.

Nilahad ko ang dalawa kong kamay ng nakita kong tumakbo sila papunta sa akin.

Nasa bahay ampunan ako ngayon na kong saan ang mga batang ulila na. Nag invest ako dito para makatulong kahit papaano. Matagal na akong pumupunta dito kaya ang lahat ng bata dito napamahal na sa akin.

AKIRA POV.

Tuluyan ng nakayakap sa mga paa ko ang mga bata. Lumaki ang ngiti ko ng makita ko ang masaya nilang mga mata. Lumuhod ako para lumevel kami. Hinahawakan ko ang kamay ni Mika

"Namiss niyo ba ako?" Nakangiting sabe ko. Sunod sunod ang pagtango ng mga bata sa akin dahilan para mas lalong lumaki ang ngiti ko.

"Ako din namiss ko kaya" sabe ko saka ako tumayo.

"Meron akong mga pasalubong dito mga bata" dagdag kong sabe dahilan para mas lalong silang maging masaya. Napangiti naman ako. Pansamantalng nawala sa isip ko si Kyle at ang bigat sa dibdib ko dahil sa mga bata.

"Hija!" Napatingin ako sa harapan ng marinig ko yon at tumambad sa akin si Sister Lina na nakangiti sa akin ng malaki. Lumipat ang mga mata niya sa mga bata.

"Oh siya mga bata. Mag bihis muna kayo masyadong na kayong pawis na pawis" sumunod naman ang mga bata at tumakbo na ito papasok. Sinundan ko sila ng tingin ko bago ako tumingin ulit kay sister Lina na hanggang ngayon nakangiti parin.

"Buti naman at nakapunta ka. Namiss ka ng mga bata lalo na si Mika at Kokoy" sabe niya. Ang tinutukoy niyang mga bata ay napamahal na sa akin. Ngumiti ako saka tumango.

"Lika na sa loob"aya niya sa akin. Tumango ako saka lumapit kay sister. Hinawakan ni Sister ang bewang ko saka kame lumakad.

Pumasok kame sa chapel. Pinaupo ako ni Sister sa pag isahang soffa. Napatingin ako kay Sister Yna ng naglapag ito ng inumin. Ngumiti ito sa akin at ganun din ako.

Hindi nag tagal lumabas na ang mga bata na bihis na bihis na. Napatayo ako saka ako lumapit sa kanila.

"Lets go kids kunin muna natin yong mga dala ko" nakangiting sabe ko dahilan para mas lalong lumaki ang ngiti nila.

Wals kaming ibang ginawa sa araw na yon kundi ang maglaro, kwentuhan, mag painting at higit sa lahat kainan. Wala kaming ibang ginawa kundi ang tumawa at magpakasaya. Pansamantalang nawala sa isip ko si kyle at ang mga problema ko.

Pansamantalang nakalimutan ko ang mga problema ko. Pansamantalang umalis si Kyle sa isip ko at ang tanging nasa isip ko lang ngayon ay ang mga batang nasa harapan ko ngayon na nagpipinta ng kong ano ano.

Napangiti ako habang pinagmamasdan silang nag pipinta. Ang mga batang to ang dahilan kong bakit nakakangiti ako ngayon ng totoo na walang halong pilit. Walang halong pandarayang ngiti.

Isa isa ko silang pinagmamasdan at sumagi sa isip ko kong paano nilang nakayang ganito. Mga ulila na sila at wala ng mga magulang pero nakuh parin nilang ngumiti ng totoo. Nakuha parin nilang tumawa ng totoo.

Wala kaming ibang ginawa ng mga bata boung araw kundi ang kumain mag kwentuhan at maglaro. Sa sobrang pagka enjoy namin hindi ko namalayan ang oras. Napatingin ako sa relo ko at bahagyang kinabahan ng makita ko kong anong oras na.

Lumapit ako kay Sister na naghahanda ng pagkain para sa mga bata. Tinawag niya ito dahilan magtakbuhan ang mga mata papunta sa kanya. Napangiti ako mukhang gutom na gutom ang mga bata.

Naagaw ni Sister ang presinsiya ko kaya naman napatingin siya sa akin. Ngumiti ako at ako na mismo ang lumapit.

"Hindi napo ako mag tatagal Sister mag gagabe na po" nakangiti kong paalam. Tumingin muna siya sa labas bago siya tumango at ngumiti din. Napatingin naman ako sa mga batang masayang kumakain ngayon. Tumikhim ako dahil para maagaw ko ang atensyon nila.

"Mga bata aalis na si Ate ganda. Hindu na siya mag tatagal" si sister na ang nagsalita para sa akin. Nakita ko kaagad ang lungkot ng mga bata dahilan para mabalisa ako.

"Babalik naman ako e I promise." Sabe ko pero kahit ganun hindi parin nawawala ang lungkot sa kanilang mga mata. Tumayo sila at isa isa silang lumapit sa akin para yakapin ako. Napangiti ako

"Magpakabait kayo ah...wag pasaway" sabe ko sa kanila habang niyayakap isa isa. Kinuha ko ang bag ko saka ako lumabas.

"Babalik ako pangako yan" nakangiti ngunit nangingilid ang luha kong nakatingin sa kanila. Tumalikod na ko bago pa lumandas ang luha ko.

Pinanusan ko ang isang butil na luha na lumandas sa mata ko bago ko ulit sila nilingon at kumaway bilang pamamaalam. Nanatili akong nakangiti kahit na nangingilid ang luha ko. Nasa tapat na ako ng kotse ko. Binuksan ko ang pintuan nito pero bago ako pumasok nilingon ko ulit sila ng isang beses ngunit nagulat ako ng makita ko si Mika na tumatakbo papunta sa akin na may dalang isang bulaklak.

"ATE GANDA!"

Sigaw niya habang tumatakbo. Sinalubong ko siya. Agad akong lumuhod at niyakap siya ng mahigpit. Lumandas agad ang luha ko na kanina ko pa pinigilan.

Napangiti ako. Pinunasan ko ang luhang lumandas sa pisngi ko saka ako bumitaw sa yakap. Nilahad niya kaagad sa akin isang bulaklak. Napangiti naman ako saka ko ito kinuha mula sa kanya.

"Maraming salamat po sa lahat ate ganda. Maraming maraming salamat po sa mga tulong niyo sa aming mga bata" Nakangiti niyang sabe habang may luhang umaagos sa mata nito. Parang may humaplos na mainit na kamay sa puso ko. Napangiti ako bago ako umiling. Ako dapat ang magpapasalamat sa kanila. Ako dapat. Malaking bagay sila sa akin.

"Babalik kapo diba?" Tanong niya sa akin. Ngumiti ako saka dahan dahan tumango. Pinunasan ko ang luha niya saka ko hinalikan ang ulo nito.

"I promise!" Bulong ko bago ako tumayo at tuluyan ng pumasok sa kotse. Tumingin ulit ako kay mika at sa mga batang nasa likod niya. Ngumiti ako at kumaway ulit bago ko pinahurot ang sasakyan ko.

I'm gonna miss them so bad. Mamiss ko sila kase alam ko medyo matagal tagal na naman akong makabalik. Ito na ata ang pinakamasayang araw na dumating sa buhay ko.

Walang humpay ang ngiti ko kahit na nakauwi na ako sa bahay. Nasa harapan na ako ng bahay ngayon na walang ilaw at tanging dim lights lamang. Kumunot ang noo ko at lumipat ang mata ko sa garahe ng makita ko ang sasakyan ni kyle.

Kinabahan kaagad ako. Himala at nauna siyang naka uwi sa bahay. Tulad ng sabe ko late yan kong umuwi o minsan hindi na umuuwi.

Pinasok ko ang kotse ko sa garahe. Bago ako lumabas kinuha ko muna ang bulaklak na bigay sa akin ni Mika. Sinara ko ang pintuan ng kotse ko bago ako napatingin sa bahay na tahimik.

Ilang sandali ko pang pinagmasdan ang tahimik na bahay. Madilim lahat at tanging dim lights nalang ang natira. Ni lock ko ang kotse ko. Dahan dahan akong lumakad habang hawak hawak ang bulaklak saka bag ko. Napangiti ako ng maalala ko ang mga nangyare ngayon araw. Napatingin naman ako sa bulaklak dahilan para mas lalong lumaki ang mgiti ko. Inamoy ko ito at naamoy ko agad kong gaano ito kabango. Naalala ko pa noon nong huling bisista ko sa orphange nag usap kame ni Mika na paglaki niya gusto niyang magpatayo ng flower shop. Kahit ganun sila meron parin silang kanya kanyang pangarap.

Tuluyan na akong nasa harap ng pintuan. Hinawakan ko ang doorknob at napagtanto kong bukas ito. Bumuntong hininga ako saka nakangiti akong pumasok.

"Where have u been?" isang malamig na boses agad ang bumungad sa akin pagpasok ko sa loob. Tumindig ang balahibo ko dahil sa lamig na boses ni Kyle. Napatalon ako naman ako sa gulat at napatingin sa kanya

Nakaupo siya sa soffa habang nakayuko at nakatingin sa bagong merong laman na alak. Akala ko tulog na siya o meron na namang dinalang babae perhaps eunice. Nanatili akong nasa pintuan hindi ako makahakbang dahil sa kaba.

"I said where have u been?" Isang malamig na boses ulit ang narinig ko mula sa kanya. Napatalon na naman ako sa gulat at hindi makapag salita. Nanatili siyang nakatingin sa basong merong alak at hindi man lang nag atubiling sulyapan ako.

"A-Ahh" naghahanap ako ng pwede kong sabihin ngunit walang lumabas mula sa bibig ko. Nagbara ang lalamunan ko. Mula dito sa kinatayuan ko at kahit madilim kitang kita ko kong paano kumuyom ang kamao niya.

"Gaano ba kahirap sagutin ang tanong ko" ramdam ko na ang galit sa tono niya. Mas lalo akong kinabahan sa pananalita niya.

"May pinuntah-"