"Ohhh, Im the one who invited her Rose.." napatingin kaming lahat kay Eunice ng nagsalita ito. Bumuka ang bibig pero ko masabe. Hindi ako makapag salita. Bumitaw si Eunice kay Kyle na walang ding emosyong nakatingin sa akin. Nalilito ako. Naguguluhan ako.Lumapit si Eunice kay Rose at hinawakan ito sa balikat. Nakangiti ng malaki si Eunice. Hindj ako makagalaw. Ibig sabihin hindi ako inbitado?"I thought she's invited so I give her a invitation without ur permission rose cause I thought she is invited"Maarte ang pagkasabe non ni Eunice habanag nakatingin sa mula ulo hanggang paa. Nanlalabo na ang paningin ko dahil sa nangingilid kong luha. Pilit kong pinipigilan itong wag umagos."Ur so ki Eunice, hindi mo parin nakalimutan si Akira kahit na inagawan ka niya ng boyfriend...." sarkastikong sabe naman ni Rose. Don na kumirot ang puso ko. Ano to? Hindi ko maintindihan naguguluhan ako. Naka kunot noo kong napatingin kay Eunice at Rose na parehong nakangiti sa isat isa."I wonder hindi kb
ROSE POV.Nagulat ako ng makita muli si Akira. Hindi ko inaasahan na makikita ko ulit siya pagkatapos ng limang taon. Hindi ko inaasahan na magkikita ulit kame at mismong kaawarawan ko pa. Sari sari ang emosyon ko noong muli magmakita. Lungkot, masaya at galit pero nangingibabaw ang galit sa emosyon ko.Naka pulang backless siya. Mas lalo siyang gumanda. Nakangiti itong lumapit sa akin habang may hawak hawak na regalo. Nanatili akong nakatayo habang walang emosyong nakatingin sa kanya. Ang laki ng pinagbago niya sa physical na anyo. Tumangkad siya ng kaunti at mas lalong gumanda.Umusbong ang galit ko ng makita ko muli siya. Halos hindi ko kayang makita ang mukha niya dahil sa galit ko. Halos gusto ko siyang ipakaladkad palabas para lang hindi ko siya makita.SHE RUINED OUR FRIENDSHIP.Inuna niya ang kapakanan kaysa sa iba. Nakapa selfish niya. Inuna niya ang pansariling kasiyahan njya at hindi man lang nag isip na merong masasaktan sa ginawa niya.Naalala ko pa noon limang taon. Were
"Come on Eunice its just a lust. Eh ano ngaun kong mabuntis siya? I dont care" umatras na ako habang nakahawak ang kamay ko sa bibig ko para pigilan ang hagulgul."For sure hindi ako ama non. She's a wh*re, b*tch and sl*t, madaming lalake..... come on Eunice ur the one I want to spend my life with, ikaw ang gusto kong maging ina ng anak ko, hindi si akira, ONLY U"Hindi ko na nakayanan. Umatras ako ng umatras habang tahimik na umiyak. Napatingin ako sa tiyan ko dahilan para mas lalo akong umiyak.ang walang kamuwang muwang kong anak. Ang anak kong hindi pa lumalabas inaayawan na ng magiging ama.Aksidente kong nahulog ang vase dahilan para lumikha ito ng ingay. Nagulat ako ngunit hindi na ako nag abala pa at tumakbo na ako pababa sa hagdan palabas ng bahay bago pa makalabas si kyle.SOMEONE POV.Natigil sa pag uusap si kyle at eunice ng marinig nila ang isang bagay na bumagsak mula sa labas ng kwarto. Nagkatininginan silang dalawa bago tumayo si kyle. Nagbihis muna ito ng damit bago i
AKIRA POV.Nasa harapan ako ngaun sa bahay namin ni kyle. Nakatayo lamang ako sa pintuan ng kotse nina Daddy. Hiniram ko muna para pumunta dito. Pinagmasdan kong mabuti ang bahay nato. Ang dami kong memories dito kahit ang karamihan nito ay ang masasakit na alaala.Sinara ko ang pintuan ng kotse. Nahagip ng paningin ko ang isang kulang puting Van nasa harap ng bahay. Van ito ng kaibigan ko. Napangiti ako ng malungkot ng maalalang anniversary namin bilang magkakaibigan. Huminga ako ng malalim. Hindi na ako kasali.Napatingin ako sa isang kulay brown na envelop na hawak hawak ko ngaun. Mahigpit ko itong hinawakan bago ako bumuga ng isang malakas na buntong hininga.Dahan dahan akong pumasok sa gate at mula dito rinig na rinig ko ang tawanan nila. Napangiti ako. Ang saya siguro. Sa bawat madadaanan ko ay tinitigan ko ito at pilit pinapasok sa isip ko ang itsura ng bahay nato. Ito na ung huling tapak ko sa bahay na ito.Mas lalo akong narinig ang tawanan at sigawan nila sa loob ng bahay.
AKIRA POV.Luhaang lumabas ako ng bahay bago ako dumiretso sa kotse ko. Nanghihina ako pero pilit kong pinapakalas ang katawan ko para makahakbang lang makaalis na ng tuluyan. Walang tigil ang luha ko. Mas lalong kumirot ang puso ko. Nilingon ko ulit ang bahay bago ako pumasok sa kotse.Pinaandar ko ang kotse ko bago ako tuluyang umalis. Papalayo na ako ng nahagip ng paningin ko side mirror ng kotse ko. Mula dito kitang kita ko si Kyle na tumakbo galing sa loob palabas habang hawak hawak parin ang annulment. Hindi ko na makita kong anong itsura kase papalayo na ako.Ngumiti ako ng malungkot habang nakatingin parin sa kanya sa side mirror ng kotse ko. I'm gonna miss u so bad my home. Tumulo ang luha ko ngunit agad itong pinunasan. Habang tumatagal. Lumiit ito dahil papalayo na ako ng tuluyan sa kanya. Aalis na ako ng tuluyan sa buhay niya.Be happy with Eunice Kyle. Finally kaya na kitang pakawalan. Kaya na kitang iwan. Kahit mahirap nakaya ko. Ito yong gusto mo noon diba at makawala s
KYLE POV.Nakahinga ako ng maluwag ng makita ko ang kotse niya sa garahe ng bahay namin pag uwi ko.Isang gabe dito nag dinner mga magulang namin. Tahimik lang ako habang kumakain. Malambot ang kamay ni Akira ng hinawakan ko ito. Simula nong kinasal kame ngaun ko pa ito nahawakan ng matagal. Tinanong ako dito kong mahal ko si Akira. Natigilan ako pero kalaunan sinabe ko yes i love her, hindi ko alam kong bakit parang sincere kong sinabe un kahit na wala akong emosyong pinapakita sa kanila. Bumilis ang tibok ng puso ko habang sinabe ko un, habang nakatingin sa magagandang mata ni Akira, Hindi ki maintindihan ang sarili ko.Dumating ang kaarawan ni Rose ang isa sa kaibigan ko. Andon si akira, ang ganda niya sa soot niyang damit pero sa loob loob ko naiinis ako dahil sa damit niya. Gusto kong hubarin ang suit ko at ibigay ito sa kanya para takpan ang katawan niyang nakikita.Nakaramdam ako ng inis kay Eunice dahil sa sinabe niya. Ako ang nagbigay ng invitation kay Akira becausw Eunice giv
KYLE POV.Pinahurot ko ng mabilis ang sasakyan ko. Lumiko ako sa daan kong saan alam kong pupuntahan ni Akira. Walang tigil ang pagtibok ng puso ko. I'm sorry, I'm sorry kong ngaun ko lang natanggap, i'm sorry kong kinailangan pa kitang sakyan para lang matanggap ko, I'm sorry kong kinailangan pang umabot sa ganito bago ko natanggap na mahal kita. Nasa isip ko lang un habang sinasabe ko. Hindi ako makapali.Mga ilang sandali narating ko ang mansyon nila. Kinalas ko ang seatbelt bago akong tuluyang lumabas. Paglabas ko ay ang pagdating naman ng kaibigan ko dala ang van nila. Tumakbo kaagad ako sa gate at hindi nag dalawang isip na pindutin ang doorbell ng paulit ulit.Nasa likuran ko na ngaun ang kaibigan ko na subukan akong pigilan. No desperado na ako, Gusto kong maka usap sa Aki, wala akong pakealam kong parusahan niya ako, ang gusto ko lang maka usap siya. Napatigil lamang ako sa pag doorbell ng makita ko si Tito at Tita na seryosong nakatingin sa amin habang nasa pintuan ito.Bigl
AKIRA POV.Narating ko ang hotel na tutuluyan ko muna ngayong gabe. May naka handa ng kwarto para sa akin. Hinanda ko na ito bago ako umalis sa mansyon namin. Dumaan ako sa lobby, sumakay ako ng elevator bago ko narating ang kwarto ko. Ni swipe ko doon ang card bago ako pumasok dala dala ang malaking maleta ko.Binitawan ko ang maleta ko bago ako humiga sa kama habang nakatingin lamang sa kisame. Tumulo agad ang luha ko mula sa gilid ng mga mata ko. Hanggang ngaun wala paring tigil ang pagkirot ng puso ko.ILOVEHIM SO MUCH dahilan para hindi ko magawang mahalin ang sarili ko. Nakalimutan kong mahalin at magtira para sa sarili ko sa sobrang pag mamahal ko sa kanya. Hindi ko napansin ang mga tao sa paligid dahil sa kanya. Umagos ang luha, sunod sunod ito, gusto kong pigilan ngunit hindi ko magawa.Huminga ako ng malamin at biglang napahawak sa tiyan ko. Tama na akira, isipin mo ang anak mo. Pumikit ako ng mariin at kumalma. Hindi dapat ako ma stress, Iiwas dapat ako sa pag iisip ng kong