Buong araw lamang akong nasa bahay; nagbabad sa panonood ng series. Sinubukan ko rin na tawagan si Cesca upang yayain siya na lumabas ngunit mukhang busy siya dahil hindi siya sumasagot sa tawag ko, oh baka naman dahil bago pa lang ang number ko kaya akala niya ay spam na naman.
Tulad din ng sinabi ni AJ ay hindi ko na siya hinintay pa na makauwi at sinamahan na lamang ang aking anak sa kanyang kwarto.
“Mommy, dito ka po mag sleep?” tanong sa akin ni Sam habang nakatingin siya sa TV.
"Kung hindi kaagad uuwi si daddy.” sagot ko sa kanya. “Gusto mo ba na dito ako matulog o gusto mo na maging independent sa pagtulog?” tanong ko rin.
Umiling si Sam at saka niya ako sinagot. “No po, mommy, I'm going to sleep on my own na kasi 'yung friend k
Tingnan mo nga naman, ang bilis niya makauwi ngayon dahil alam niya na may kasalanan siya, samantalang kapag gusto niya ay napakarami niyang dahilan kapag hindi siya makauwi ng maaga.Hindi na ako lumingon pa at dire-diretso na akong pumahik dahil alam ko naman kung sino ang dumating.Sumunod naman siya sa aking paglalakad. “Hon,” tawag niya sa akin.Nanatili ako na nagbibingi-bingihan at dumiretso sa kwarto ni Sam. Akmang isasara ko na ang pinto kahit na hindi pa siya nakakapasok ngunit kaagad niya itong hinarangan ng kanyang braso.“Ouch!” daing niya kaya naman mabilis akong napalingon sa aking anak na nag react sa pag sigaw ni AJ.Hindi ko na inalam pa kung talaga ba na naipit ang lalaking ito
“Pwede naman ‘yung gusto mo, Sam.” sabi ni AJ na ikinagulat ko kaya naman mabilis akong napaupo upang mapakinggan ko ng maayos ang sasabihin ng asawa ko.“Pero hindi ko maipapangako na makakapunta ka sa house niya kasi sobrang layo, kapag sumama ka sa kanya hindi mo na kami makikita ni mommy. Gusto mo ba ‘yun?” pagpapatuloy ni AJ sa kanyang sinasabi.Mukhang effective naman ang pagpapaikot ni AJ sa aming anak dahil nakita ko ang pagbabago ng ekspresyon ni Sam. Mukhang napaisip siya kung ano ang mas pipiliin niya – kung ang playstation ba o kami ng daddy niya.“Edi sama po kayo sa akin para doon na lang tayo.” suhestiyon niya.Natawa naman si AJ at umiling. “Hindi naman pwede ‘yung ganun, anak. Nag wo-work
AJ took us to a lake filled with unique nipa houses. Sam was so taken aback that he took off his shoes and dashed into the lake.“Sam, careful!” sabi ko at kaagad ko na rin siya na sinundan.“Mommy, let’s play!” sabay hampas niya ng tubig kaya naman natalsikan ako sa kanyang pagtatampisaw. “Daddy, let’s gooooo!” aya naman niya ngayon kay AJ.“Wala akong dala na damit para sa akin, Sam.” sabi ko at dali-daling umalis sa tubigan.“Okay lang ‘yan, we can buy new clothes naman on our way home.” pigil ni AJ sa akin at hinila akong muli papunta sa tubig.“Ayoko! Mababasa ang kotse mo!” kontra ko at saka pilit na kumakawala sa kanyang mga kamay
Sumaglit lamang kami sa pag gala pagkatapos namin kumain, at nang makauwi kami ay kaagad naman na nakatulog si Sam.Pagpasok namin sa kwarto ni AJ ay muli siyang kumuha ng damit, mukhang aalis siya sa kinuha niya na damit. Napansin ko rin na kanina pa sa mall ang tingin niya sa kanyang cellphone."Saan ka pupunta? Alas siete na ng gabi lalabas ka pa?” tanong ko sa kanya habang sinusuot niya ang napili niyang damit."Kailangan kong pumunta sa restaurant, hon.” sagot niya sa akin. “Kapag talaga wala ako doon ay lagi na lang na may kapalpakan na nangyayari." dagdag niya at ngayon anaman ay nagsusuot na siya ng sapatos.“Anong oras ka uuwi?” tanong kong muli at saka na umupo sa gilid ng aming kama.N
“Alam ba niya na buntis ka?” tanong ko bago siya makasagot sa una kong tanong.Umiling si Cesca kaya hindi ko alam kung alin ba sa tanong ko siya sumagot ng hindi.“Umiling ka saan? Hindi mo alam ang pangalan niya o hindi mo pa nasabi sa kanya ang sitwasyon mo?” tanong kong muli.Sa ikalawang pagkakataon ay napa buntong hininga si Cesca. Tinitigan niya ako ng ilang segundo bago niya mapagdesisyunan na sumagot sa mga katanungan ko.“Both, Bianca,” aniya at umiwas ng tingin. “I don’t know him, his background, anything about him – wala akong alam. Without knowing anything about that man, syempre hindi din niya alam na buntis ako.” at saka pa siya napasandal sa kanyang swivel chair.
“Bianca, I am serious.” sabi niya at saka pa lumapit sa akin."Please, hindi magandang biro ito." sabi ko habang ako ay nanatiling nakatayo patalikod sa kanya.Hindi ako makaharap, hindi ako makagalaw. Para bang nawalan ako ng kontrol sa katawan ko dahil sa mga pinagsasabi niya.“I said, I am serious.” aniya at tuluyan ng tumayo sa aking harapan. “I am dead serious, Bianca.” ulit niya sa kanyang sinabi.Napailing ako at pilit na umiiwas ng tingin sa kanya. Ayokong makaharap siya ng mata sa mata dahil alam ko sa sarili ko na babalik lahat ng ala-ala niya sa akin sa isang iglap lang."I still love you, Bianca, and I always do. Pero hindi naman kita pinipilit na bumalik sa akin, the truth is w
“Promise me you’re not gonna make fun of me, mommy.” sabi ni Sam sabay nguso pa ng kanyang labi.“I won’t! Bakit ko naman gagawin ‘yun? I am always proud of what you do, always remember that.” at saka ako nag thumbs up sa kanya upang hindi na siya mahiya."Little do you knowhow I'm breaking while you fall asleep.Little do you knowI'm still haunted by the memories.Little do you
“Fine! Aamin na!” sagot ni Cesca sa akin sabay irap pa.“I was with someone kanina, and we were having sex.” mabilis siya nagsalita na parang nag ra-rap pa. “Okay na? Satisfied? Oh baka naman hindi ka pa maniwala niyan.” dagdag niya at tuluyan ng umupo sa kanyang swivel chair.Napanganga na lamang ako at hindi ko na nakuha pa na makasagot sa kanyang sinabi. Hindi ako makapaniwala sa kaibigan ko, she’s living wild and free for real.Napabuntong hininga siya sabay sandal sa kanyang upuan at saka niya ipinikit niya ang kanyang mga mata."Bianca, answer me honestly,” sabi niya at nanatili pa rin na nakapikit ang kanyang mga mata. “Tiwala ka ba sa asawa mo?" tanong niya sa akin.
A year has passed. Time flies very fast and I can’t even imagine that today is my little Erica’s birthday. Yes, hindi po siya baby boy.Actually, noong una kong ultra sound ang sabi ng doctor ko ay lalake ang baby ko.Kaya naman si Bernard ay umasa ng bongga, but it happens na it was just a false alarm. Nang manganak ako ay babae ang iniharap sa akin.“Love, hindi kaya napalitan ang anak natin?” tanong nitong asawa ko na paranoid.Hindi ko siya sinagot dahil busy ako sa panonood ng Scarlet Heart. Na K-Drama na rin kasi ako.“Sa palagay mo hon? Paano kung may sumabotahe sa atin dahil gwapo ‘yung anak natin kaya pinagpalit? Pero hindi ko naman sinasabing pangit ang baby Erica natin.”I did not answer him nor look at him. I’m busy watching Baekhyun and Joon Gi.“LOVE!” he shouted.Marahas kong sinarado ang laptop at sinamaan siya ng tingin.“Ano ba! Dun na ako sa nakaka iyak na part e! Alam mo ba ‘yung feeling na tutulo na ‘yung luha ko pero napaka epal mo?” sermon ko rito at muling binu
Months have passed since Bernard recovered from the accident. Halata na rin ang baby bump ko na ikinatutuwa naman ng aking asawa sa tuwing uuwi siya.Araw-araw pag uwi niya ng aming bahay ay agad tiyan ko ang kanyang hahalikan imbis na pisngi ko.“Hi baby. Daddy’s home!” kaagad siya na dumapa sa kama."Time to recharge!" Sabi pa niya at saka hinalikan ang aking tiyan.“Gusto ko paglabas mo baby boy ka ha.” aniya at ngayon ay hinihimas-himas niya ito.Napaisding naman ako sa kanyang sinabi. Magkaiba kasi kami ng gusto; ng gusto ko ay babae, siya naman ay lalake.“Look, Sammy, mukhang nagagalit si mommy kasi hindi natin siya pinapansin. She’s jealous.” Tuwang-tuwa pa nitong saad. Sinimulan pa niya itong tawagin na Sammy dahil gusto daw niya ay Samuel ulit ang pangalan ng bata kapag nagkataon na lalake ito ulit.Mariin ko naman siyang tinutulan sa gusto niya dahil ramdam ko na buhay pa rin ng anak namin na si Sam.Ikinagulat ko naman nang maramdaman ko ang paggalaw nito sa aking tiyan.
Mula sa hospital hanggang sa iuwi na sa bahay si Bernard, magdamag ko pa rin na binabantayan ang aking asawa. Normal lang daw na hindi pa magising si Bernard sa ngayon. Ang mahalaga ay nagpakita na ng response si Bernard na conscious na siya.“Ate, ako muna magbabantay diyan kay Bernard.” Presinta ng aking kapatid. "Kailangan mo nang mag pahinga dahil hindi maganda sa buntis ang laging pagod at puyat." dagdag pa niya."How about Bella?" tanong ko at saka pa nag unat ng katawan.Pinatayo na niya ako at umupo na siya sa aking pwesto."Adri is a doting father, ate. Kahit isang segundo lang yata ay ayaw niyang malayo sa anak namin. Inispoil na nga siya na laging naka karga." sagot ni Jasmin sa akin.Tumango na lang din ako at saka na lumipat ng kwarto. Pero bgo ko pa lisanin ang kwarto kung nasaan si Bernard ay binigyan ko ito ng halik sa pisngi.Pagpasok ko sa kwarto ay nakita ko na nakabukas ang cabinet kung saan ko nilagay ang mga gamit pambata.Sa sobrang excited ko na makahawak ng
Pagkabasa ko sa text ni Adri kung nasaan ang aking asawa ay pinaharurot ko na kaagad ang sasakyan ko."Pare? Nasaan na ang asawa ko?" tanong ko sa taong kausap ko sa kabilang linya.Kanina ko pa iniikot ang aking paningin dito sa address na sinend niya ngunit hindi mahagilap ng aking mga mata si Bianca."Aish! Nasa loob siya ng apartment na iyan." sagot naman niya sa akin.Binaba ko na kaagad ang tawag at saka na inalis ang aking seatbelt.Hindi pa ako nakakababa ng sasakyan ko nang makita ko si Bianca na palabas ng apartment na iyon at kasama niya si Anton.Nag yelo ako sa kinauupuan ko at nakramdam ng kirot sa puso. "Fvck." Pabulong na mura ko. "Sa lahat ng tao na pupuntahan niya, bakit si Anton pa?"Kita ko mula sa kanilang tinatayuan hanggang sa aking pwesto ang pagtango ni Bianca, ang mga ngiti nito, at maging ang yakapan nila.I heard from Anton last time we met that he and Fran are not on good terms. So there is a possibility that Bianca could grow feelings towards Anton again
Naramdaman ko lang na nananakit na ang paa ko nang mapadpad ako sa hindi pamilyar na lugar.Umupo ako sa may plant box at hinilot ang aking paa.“Bianca?”Pag-angat ng aking ulo ay bumungad sa aking harapan si AJ na kasama si Francesca. May tulak tulak si Cesca na stroller kung saan lulan doon ang bata, samantalang si AJ ay may dalang paper bags.“Uh, hi Bianca.” Bati sa akin ni Cesca.Ngumiti ako ng matipid. “K-kumusta kayo?” tanong ko sa kanila na hindi man lang makatingin sa kanilang mga mata."Why are you here?" tanong ni AJ sa akin."I… I was just roaming around – unwinding." pagdadahilan ko at umiwas ng tingin."Sakto, our apartment is nearby. Gusto mo bang tumuloy muna?" tanong ni AJ sa akin at ngayin ay nakatingin naman siya kay Cesca."Y-yah, come on. Let's catch up." sang ayon naman ni Cesca.Tumuloy kami sa apartment na tinutuluyan nina AJ at Cesca. Dumiretso sa kusina si AJ at kaagad niya nang inayos ang laman ng dala niya na paper bags. Meanwhile, Cesca did the baby work.
184Bianca’s POVI kept on asking my husband why we had to leave the house so early in the morning. Pinilit ko si Bernard na pumunta sa opisina upang makapag paalam man lang ako sa kapatid ko dahil ang sabi niya ay matatagalan ang pagbalik namin sa Manila.That moment when I heard my sister screaming, I felt my knees become numb. I can't hear anything and the only people I see moving were Yngrid and Jasmin.Para bang literal na tumigil ang ikot ng mundo ko pati narin ang mga taong nakapaligid sa amin.Inilipat ko ang tingin ko kaya Bernard pero naka yuko lang ito.That is why, the moment I got the chance to escape that building, ginawa ko na. Imagine, narinig ng mga empleyado ni Bernard ang katarantaduhan na ginawa niya.Hindi na ako nahihiya sa sarili ko, para kay Bernard o kahit kanino man sa kanila ni Yngrid at Jasmin.Tanging galit na lang ang nararamdaman ko ngayon sa dibdib ko.I thought tapos na ako sa ganitong sitwasyon pagkatapos din akong lokohin ni AJ – hindi pa pala tapos
Yngrid’s POV“Isinusumpa ko ang lalaking iyon kapag hindi ka niya pinanagutan! Hahanapin ko iyon kahit saan mang lupalop siya ng mundo magtago!”Iyan ang huli kong narinig kay daddy bago siya magdesisyon na lumuwas ng Maynila. Hindi naman ako nagdalawang isip na sundan sila ni mommy na ngayon ay nag aayos sa kanilang kwarto."Dad! Stop! We… we can't do anything anymore. May asawa 'yung tao!" sigaw ko habang kinakatok ko ang pintuan ng kanilang kwarto.Ilang sandali lang ay bumukas ito at humarap sa akin si mommy."Hindi magkakaganito ang daddy mo kung hindi ka pabaya." sabi niya sa akin; walang emosyon at puno pa rin ng galit ang mga mata niya sa akin."Ano pa ba ang aasahan ko? Matagal ka nang pabaya, noon pa man nang mawala si Yvonne…–""Mom, stop! Okay? Puro ka Yvonne! She's dead! Mas lalong wala ka nang magagawa doon! She chose that path, mom. She chose to be brave, kaya huwag niyong isisi sa akin ang katangahan ng kapatid ko!" sigaw ko.Wala pang ilang segundo ang nakakalipas nan
Matutulog na lang kami nang biglang tumayo si Bianca at nag umpisa na naman siya na kalkalin ang mga bag na ginamit namin noong pumunta kami sa resort."What are you looking for?" tanong ko at umupo sa kama.Hindi niya ako pinansin, at ang kasunod niyang kinakal ay ang mga drawers namin."Hindi mo ba ako kakausapin?" tanong ko at nag simula na akong sumimangot.Huminto siya at sa aking palagay ay nahanap na ni Bianca ang hinahanap niya.“Actually...—”Naputol naman ang sasabihin niya nang biglang nag ring ang aking cellphone. Ngayon, siya naman ang sumimangot at umupo sa kama. Samantalang ako ay tumayo upang sagutin ang tawag.“Bilisan mo diyan at bumalik ka kaagad.” Sabi nito at umirap pa.Lumabas ako ng kwarto at pumunta sa veranda. Pagkakita ko pa lamang kasi sa pangalan ng tumatawag ay kailangan ko na talagang lumabas upang hindi marinig ni Bianca ang usapan namin.“Yngrid?” sabi ko nang sagutin ko ang tawag.“B-bernard… I'm sorry, I shouldn't brought you in this situation." sabi
Nasa biyahe na ako at tanging nasa isip ko lamang ay si Bianca. Wala na akong pakialam sa iisipin ng mga magulang ni Yngrid. Hindi sila kasama sa buhay ko kaya gagawin ko ang lahat para lang makauwi. Gusto kong bumawi at lambingin ang asawa ko. Konting oras ko lang siyang hindi makita ay punong-puno na ng pag aalala ang isip ko. I can't let them be in danger again, lalo na si Miley. Dahil medyo malayo-layo sa Zambales ang tinitirhan nina Yngrid, at naging totoo ang pag over heat ng sasakyan ay inabutan na ako ng haring araw nang nakarating ako sa bahay. “Love, Bianca?” Walang sumasagot kaya hinalughog ko ang unang palapag ng aming bahay. “LOVE! BIANCA! WHERE THE FUCK ARE YOU?!” halos mapaos na ako sa sobrang lakas ng boses ko. Pumanhik ako sa aming kwarto at walang Bianca akong nadatnan. Sinabunutan ko ang aking sarili. Hindi ko alam kung ano ang titingnan ko sa kwarto namin. Ang daming naglalaro sa aking isip ngayon. Na baka... Umalis siya ng bahay at naglalakad-lakad lamang s